Zoekopties
Home Media Explainers Onderzoek & publicaties Statistieken Monetair beleid De euro Betalingsverkeer & markten Werken bij de ECB
Suggesties
Sorteren op
Fabio Panetta
Member of the ECB's Executive Board
  • TOESPRAAK

Een digitale euro: breed beschikbaar en gemakkelijk te gebruiken

Inleidende verklaring door Fabio Panetta, directielid van de ECB, voor de Commissie economische en monetaire zaken van het Europees Parlement

Brussel, 24 april 2023

Het is mij een genoegen dat ik weer voor deze commissie mag verschijnen vandaag in het kader van onze reeks hoorzittingen over het project van de digitale euro.

We gaan nu de laatste fase van het onderzoektraject van het project in. De Raad van Bestuur van de ECB heeft onlangs een derde reeks ontwerpopties voor de digitale euro goedgekeurd – ontwerpopties die we ook tijdens eerdere hoorzittingen hebben besproken. Vandaag publiceren we dus een rapport met de visie van het Eurosysteem over de manier waarop mensen de digitale euro zouden kunnen verkrijgen, aanhouden en gebruiken. In het rapport staat ook beschreven hoe de digitale euro door intermediairs kan worden gedistribueerd en welke diensten en kenmerken een digitale euro zou kunnen bieden.[1]

Ons werk in de afgelopen maanden spitste zich niet alleen toe op onderzoek naar technische aspecten. We hebben ook bijeenkomsten met focusgroepen gehouden om van potentiële gebruikers van een digitale euro te horen welke kenmerken zij belangrijk vinden voor een digitale portemonnee. Op deze manier kunnen we een product ontwerpen dat voldoet aan hun behoeften.[2]

In een moderne economie is de mogelijkheid om digitaal te kunnen betalen een basisbehoefte voor mensen.

Met contant geld bieden centrale banken al een betaalmiddel dat risicovrij, breed toegankelijk en gemakkelijk te gebruiken is, zodat niemand achterblijft. Maar de snelle digitalisering van onze economieën vraagt om een digitale variant als aanvulling op contant geld: een digitale euro.

Als centrale bank moeten we klaar zijn voor toekomstige ontwikkelingen en ervoor zorgen dat het geld dat we uitgeven de rol behoudt van een monetair anker in het digitale tijdperk. Op die manier kunnen we garanderen dat één euro ook echt één euro waard is, in welke vorm dan ook en waar we ons ook bevinden. Dit vormt het fundament onder het vertrouwen van mensen in onze munt.[3]

Om de functie van de digitale euro als monetair anker effectief te maken, moet deze afgestemd zijn op de voorkeuren van mensen. Iedereen in het eurogebied zou de digitale euro moeten kunnen gebruiken voor dagelijkse betalingen: online, in winkels of van persoon tot persoon.

In mijn betoog vandaag zal ik mij richten op de vraag hoe we ervoor kunnen zorgen dat iedereen in het eurogebied gemakkelijk digitale euro’s kan verkrijgen en deze kan gebruiken – waar en wanneer ze maar willen, ongeacht bij welke bank ze zitten of uit welk land ze komen. Mensen zijn niet verplicht de digitale euro te gebruiken. Maar ze moeten altijd de mogelijkheid hebben de digitale euro te gebruiken. Net als nu het geval is met contant geld.

Als Europese wetgevers zult u besluiten nemen die van cruciaal belang zijn om dit doel te bereiken. Daarom zal ik in mijn betoog ook vanuit het oogpunt van regelgeving naar de digitale euro kijken.

Ervoor zorgen dat de digitale euro breed beschikbaar en gebruiksvriendelijk is

Momenteel bestaat er geen enkel Europees digitaal betaalmiddel dat overal in het eurogebied door iedereen wordt geaccepteerd. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat Europeanen de mogelijkheid om overal te kunnen betalen zien als de belangrijkste eigenschap van een eventuele digitale euro.[4] Met andere woorden, ze willen in de digitale wereld graag één van de belangrijkste kenmerken van eurobankbiljetten terug zien.

Bij de ECB hebben we onderzoek gedaan naar de technologische oplossingen die mensen in staat moeten stellen overal in het eurogebied gemakkelijk betalingen in digitale euro’s te kunnen verrichten.[5] Maar als we willen dat de digitale euro deze kenmerken van contant geld kan hebben, is er ook een goed regelgevend kader nodig.

Eurobankbiljetten hebben in het Verdrag[6] de status van wettig betaalmiddel gekregen en daarom kunnen burgers ze in het hele eurogebied gebruiken.[7] Ze zijn het tastbare bewijs dat we een gemeenschappelijke munt hebben.

De digitale euro zou van wetgevers ook de status van wettig betaalmiddel kunnen krijgen.[8] Als de digitale euro wordt ingevoerd, zou deze een publiek goed zijn. Europeanen zullen verwachten dat ze waar dan ook in het eurogebied gemakkelijk digitale euro’s kunnen verkrijgen en gebruiken. Het zou dus in het belang zijn van alle gebruikers indien winkeliers, als zij digitale betalingen accepteren, dan ook verplicht worden om ook de digitale euro als wettig betaalmiddel te aanvaarden.[9]

Een verplichting voor winkeliers om de digitale euro te accepteren brengt kansen. Zo zal dit het Europese betalingssysteem weerbaarder maken en de concurrentie vergroten.[10] Dit zou vervolgens het betalingsverkeer goedkoper maken, met duidelijke voordelen voor iedereen in het eurogebied.[11]

Maar als we willen dat de digitale euro op grote schaal kan worden gebruikt, is acceptatie slechts één zijde van de medaille. De andere kant is toegankelijkheid.

Burgers en winkeliers zullen verwachten dat ze de digitale euro via hun bank kunnen verkrijgen[12], net als nu het geval is bij contant geld.[13] Het moet eenvoudig zijn voor mensen om te beginnen met het gebruik van de digitale euro, en het kan dan niet zo zijn dat ze daarvoor van bank moeten wisselen.

In onze reguliere contacten hebben consumentenverenigingen en winkeliers[14] opgemerkt dat de beste manier om een brede toegang voor consumenten te waarborgen zou zijn om banken en andere betalingsdienstaanbieders in het eurogebied te verplichten de digitale euro aan hun klanten ter beschikking te stellen.[15] Eerdere pogingen om pan-Europese betalingsinitiatieven te ontwikkelen hebben aangetoond dat het waarborgen van brede toegang in het gehele eurogebied uiteindelijk altijd regelgevende maatregelen heeft vereist.[16]

Daarom zijn beide zijden van de medaille – wijdverbreide acceptatie en brede toegang – noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de digitale euro een publiek goed is dat voldoet aan de verwachtingen van consumenten en winkeliers.

Deze twee aspecten zijn ook van essentieel belang voor de verwezenlijking van andere doelstellingen van overheidsbeleid. Ze zijn bijvoorbeeld cruciaal om ervoor te zorgen dat de digitale euro financiële inclusie kan ondersteunen en kansen kan creëren voor financiële intermediairs.

Een digitale euro zal een nieuw platform voor innovatie bieden dat echt Europees is. Zo kunnen intermediairs diensten voor hun klanten ontwikkelen die dan in heel Europa onmiddellijk beschikbaar voor eindgebruikers zijn. Het kan binnenlandse betalingsdienstaanbieders en nieuwe directe betaaloplossingen helpen om op te schalen en op Europees niveau te opereren. En het kan de afhankelijkheid van enkele dominante aanbieders verminderen, waardoor de concurrentie en de weerbaarheid toenemen.

Soepele Europese betaalervaring

De eurobankbiljetten hebben alle inwoners van het eurogebied de afgelopen 20 jaar in staat gesteld om overheidsgeld gemakkelijk te herkennen en te gebruiken, ongeacht in welk land ze wonen of waar ze betalingen doen.

Hetzelfde moet gelden voor de digitale euro. Mensen moeten overal in het eurogebied in digitale euro’s betalingen kunnen doen of ontvangen, ongeacht welke intermediair ze gebruiken om toegang te krijgen tot de digitale euro of in welk land ze zich bevinden.

Om dit te bereiken hebben we een gemeenschappelijke reeks standaarden nodig, die we aanduiden met de term ‘betaalschema’.[17]

Het toepassingsgebied van deze standaarden zal beperkt blijven tot wat strikt noodzakelijk is om voor gebruikers een geharmoniseerde en gemakkelijke betalingservaring tot stand te brengen en aan te bieden, en tegelijkertijd de onder toezicht staande intermediairs in staat te stellen en uit te nodigen verdere diensten en oplossingen op deze basis te ontwikkelen.[18]

Zelfs als onder toezicht staande intermediairs de digitale euro gaan distribueren, mag niet vergeten worden dat de digitale euro een verplichting is van de centrale bank. Het Eurosysteem, als emittent, zal aan de burgers van het eurogebied verantwoording moeten afleggen over zijn vermogen om aan hun betalingsbehoeften te voldoen. Het Eurosysteem moet daarom de standaarden kunnen reguleren om ervoor te zorgen dat het gebruik van een digitale euro in de toekomst net zo gestandaardiseerd is als het huidige gebruik van contant geld. Dit kunnen we bereiken door naar consensus toe te werken tussen alle betrokken belanghebbenden: consumenten, detailhandelaars, banken en niet-banken.

Brede beschikbaarheid door middel van de juiste economische prikkels

We moeten economische prikkels gebruiken om de actieve distributie van de digitale euro te stimuleren en ervoor te zorgen dat de digitale euro breed beschikbaar is. We hebben daarvoor vier kernbeginselen voor een vergoedingsmodel voor digitale euro’s voorgesteld.[19]

U vroeg in eerdere hoorzittingen om meer details over deze beginselen, dus zal ik nu onze gedachten hierover met u delen. Uiteindelijk is het besluit over het regelgevend kader voor vergoedingen echter in de eerste plaats een zaak van u, als Europese wetgevers.

Het eerste beginsel is dat de digitale euro, als publiek goed, de samenleving moet dienen. We zijn van mening dat consumenten een digitale euro kosteloos moeten kunnen gebruiken voor dagelijkse doeleinden.[20]

Ten tweede moeten intermediairs vergoed worden voor de diensten die ze verlenen, net als voor andere digitale betalingen.

Ten derde moeten wettelijke waarborgen voorkomen dat winkeliers te veel in rekening gebracht krijgen door intermediairs als ze verplicht worden de digitale euro als wettig betaalmiddel te accepteren. We zijn van mening dat de digitale euro kan leiden tot meer concurrerende tarieven en er zo voor kan zorgen dat de kosten voor winkeliers niet hoger zijn dan het huidige niveau voor vergelijkbare betaalmiddelen.

Ten slotte stellen wij voor dat het Eurosysteem zijn eigen kosten draagt, bijvoorbeeld voor afwikkelingsactiviteiten[21] en het beheer van de gemeenschappelijke standaarden voor het verrichten en ontvangen van betalingen in digitale euro’s. Dit zou een weerspiegeling zijn van de aard van de digitale euro als publiek goed en dezelfde logica volgen als momenteel op contant geld van toepassing is. De besparingen als gevolg van het feit dat het Eurosysteem zijn eigen kosten dekt, zouden uiteindelijk de eindgebruikers ten goede moeten komen.

De weg vooruit

Ik rond mijn verhaal af.

Het ontwerp van de digitale euro en het bijbehorende regelgevend kader zijn essentieel om ervoor te zorgen dat de munt haar belangrijkste kenmerken behoudt als publiek goed.

Het is aan de Europese wetgevers om te beslissen of de digitale euro een inclusief, echt Europees betaalmiddel wordt dat overal in het eurogebied toegankelijk is en kan worden gebruikt, kosteloos is voor basisgebruik en de hoogste mate van privacy biedt. Het succes van een digitale euro ligt in uw handen.

De ECB is bereid al deze kwesties gedurende het gehele wetgevingsproces met u te blijven bespreken. Tijdens de volgende projectfase, die naar verwachting later dit jaar van start gaat, zullen we de noodzakelijke aanpassingen doen aan het ontwerp van de digitale euro die mogelijkerwijs uit de wetgevingsberaadslagingen voortvloeien.[22] In die fase zullen we technische oplossingen en bedrijfsregelingen ontwikkelen en testen die nodig zijn voor een digitale euro.

Deze twee processen – wetgeving en ontwerp – moeten gelijktijdig doorgang vinden, zodat we, indien en wanneer nodig, snel met de uitgifte van een digitale euro kunnen beginnen. Het mogelijke besluit van de Raad van Bestuur om een digitale euro uit te geven wordt pas genomen nadat de wetgevingshandeling is vastgesteld.

We zullen alle noodzakelijke maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat de digitale euro als een echt publiek goed functioneert. Maar alle Europese instellingen moeten helpen ons gemeenschappelijke doel te bereiken, namelijk om de digitale euro tot een succes te maken. Daarom kijken we uit naar het wetgevingsvoorstel van de Europese Commissie. Het zal een beslissende stap voorwaarts zijn voor de digitale euro en hiermee loopt Europa voorop binnen de G7 wat betreft activiteiten in verband met digitale centralebankmunten.

Graag beantwoord ik nu uw vragen.

  1. Zie ECB (2022), Progress on the investigation phase of a digital euro, september; ECB (2022), Progress on the investigation phase of a digital euro – second report, december; ECB (2023), Progress on the investigation phase of a digital euro – third report; april; en ECB (2022), Letter from Fabio Panetta to Ms Irene Tinagli on progress on the investigation phase of a digital euro, 14 juni. Het eerste rapport heeft onder meer betrekking op het overmakingsmechanisme, privacy en instrumenten om het bedrag aan digitale euro’s in omloop te controleren. In het tweede rapport komen de rol van intermediairs, een afwikkelingsmodel, het opnemen en afstorten van digitale euro’s en het distributiemodel aan bod. Het derde rapport gaat in op de opvattingen van het Eurosysteem over toegang tot de digitale euro, aanhoudingen, de instapprocedure, distributieaspecten, diensten en functionaliteiten.

  2. Zie Kantar Public (2022), Study on New Digital Payment Methods, maart; en Kantar Public (2023), Study on Digital Wallet Features, april.

  3. Het vertrouwen van mensen in geld dat wordt uitgegeven door private intermediairs (zoals bankdeposito’s) is afhankelijk van de mogelijkheid om het één-op-één om te zetten in risicovrij centralebankgeld (zoals contant geld). Zie bijvoorbeeld Central bank digital currencies: a monetary anchor for digital innovation, Toespraak door Fabio Panetta, directielid van de ECB, voor het Real Instituto Elcano, Madrid, 5 november 2021.

  4. Uit de bijeenkomsten met focusgroepen is gebleken dat mensen de mogelijkheid om ‘overal te kunnen betalen’ zien als de belangrijkste eigenschap van een nieuw digitaal betalingsinstrument. Dit kwam in alle landen en leeftijdsgroepen tot uiting. Zie Kantar Public (2022), Study on New Digital Payment Methods, maart; en Kantar Public (2023), Study on Digital Wallet Features, april.

  5. Panetta, F. (2023), 'De digitale euro: ons geld, altijd en overal’, inleidende verklaring voor de Commissie economische en monetaire zaken van het Europees Parlement, Brussel, 23 januari.

  6. Op grond van artikel 128, lid 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie.

  7. Het feit dat eurobankbiljetten en -munten de status van wettig betaalmiddel hebben, betekent dat ze een geldig betaalmiddel zijn om een geldschuld af te wikkelen, tenzij de partijen een ander betaalmiddel zijn overeengekomen. De definitie van wettig betaalmiddel berust op drie hoofdcriteria: i) verplichte aanvaarding; ii) aanvaarding tegen volledige nominale waarde; en iii) de mogelijkheid tot kwijting van betalingsverplichtingen.

  8. Naar verwachting zal de Europese Commissie in het tweede kwartaal van 2023 ook een voorstel publiceren over de draagwijdte van eurobankbiljetten en euromunten als wettig betaalmiddel. Hoewel wetgevingsmaatregelen met betrekking tot contant geld vooral tot doel hebben het wijdverbreide gebruik en de beschikbaarheid ervan in stand te houden, zou het doel voor de digitale euro zijn om het gebruik en de beschikbaarheid ervan vanaf het begin af aan vast te stellen.

  9. Het toekennen van de status van wettig betaalmiddel aan de digitale euro kan de invoering en het gebruik ervan helpen, waardoor een positieve feedbackloop ontstaat van netwerkeffecten. Daarbij nemen de waarde en het nut van een betalingssysteem toe naarmate meer gebruikers zich bij een netwerk aansluiten en erbinnen handelen. Met andere woorden, hoe meer mensen een bepaald betalingssysteem gebruiken, hoe waardevoller en nuttiger het voor alle gebruikers wordt.

  10. De digitale euro zou, als echte pan-Europese retailbetaaloplossing, winkeliers een betere onderhandelingspositie kunnen bieden op de betaalmarkt, die momenteel wordt gedomineerd door enkele grote spelers.

  11. Zie schriftelijke feedback na de zesde technische zitting van de Euro Retail Payments Board (ERPB), maart 2023.

  12. Banken worden hier genoemd als voorbeeld van betalingsdienstaanbieders (payment service providers – PSP’s) die de digitale euro zouden kunnen distribueren. Het Eurosysteem is van mening dat alle PSP’s zoals gedefinieerd in de herziene Richtlijn betalingsdiensten (PSD2) – d.w.z. kredietinstellingen, instellingen voor elektronisch geld en betalingsinstellingen – de digitale euro zouden kunnen distribueren.

  13. Panetta, F. (2022), ‘Voortbouwen op onze sterke punten: de rol van de publieke en de private sector in het ecosysteem van de digitale euro’, inleidende verklaring voor de Commissie economische en monetaire zaken van het Europees Parlement, Brussel, 29 september.

  14. Zie Schriftelijke feedback na de zesde technische zitting van de Euro Retail Payments Board (ERPB), maart 2023.

  15. Zonder deze verplichting is de digitale euro mogelijk niet breed toegankelijk voor iedereen in het eurogebied. Er kan sprake zijn van een situatie waarin elk land in het eurogebied slechts enkele banken (of zelfs geen banken) heeft die rekeningen en portemonnees met digitale euro’s aanbieden, waardoor veel klanten gedwongen worden een rekening te openen bij een nieuwe bank omdat hun huidige bank geen toegang tot de digitale euro biedt. Dit zou tevens de netwerkeffecten in gevaar brengen die nodig zijn voor het succes van een betalingsoplossing (zie voetnoot 9).

  16. Er moet lering worden getrokken uit de vertragingen bij het realiseren van een pan-Europese dekking in het geval van het SEPA-overboekingssysteem en het automatische incasso- of domiciliëringssysteem en vervolgens ook van het overboekingssysteem van SEPA voor directe betalingen. Om brede toegang voor de digitale euro te waarborgen, moeten de vereiste regelgevende maatregelen in een eerder stadium van het proces worden vastgesteld.

  17. Panetta, F. (2022), ‘Voortbouwen op onze sterke punten: de rol van de publieke en de private sector in het ecosysteem van de digitale euro’, inleidende verklaring voor de Commissie economische en monetaire zaken van het Europees Parlement, Brussel, 29 september.

  18. Om een extra investeringslast voor intermediairs te voorkomen, onderzoekt de Rulebook Development GroupECB hosts first digital euro Rulebook Development Group (RDG) meeting voor het betaalschema van de digitale euro hoe bestaande normen en oplossingen het best gebruikt kunnen worden en hoe de digitale euro kan aansluiten bij bestaande oplossingen. De groep zal zich ook buigen over de huidige en toekomstige vereisten voor de regelgeving. Zie en RDG mandate en de bijbehorende oproepen om belangstelling te tonenwerkstroom voor schemacompatibiliteit aan experts om deel te nemen in de werkstromen (bijv. in de ).

  19. Een vergoedingsmodel voor de digitale euro verwijst naar het kader dat bepaalt hoe entiteiten worden vergoed voor hun deelname aan of gebruik van een digitale euro. Het vergoedingsmodel voor de digitale euro is een schema voor vier partijen met variaties op drie aspecten: i) prijsstelling voor particulieren, ii) prijsstelling voor winkeliers, en (iii) kosten voor het Eurosysteem. Het model zou ook betrekking kunnen hebben op factoren als transactiekosten, rentetarieven, stimulansen en andere mechanismen om gebruikers te compenseren. Zie ECB (2023), 'Compensation model for the digital euro’, presentatie bij de Raad voor retailbetalingen in euro (Euro Retail Payments Board), 22 februari.

  20. ECB (2020), ‘Report on a digital euro’, oktober. De omvang van de basisdiensten in digitale euro’s moet nog worden vastgelegd, maar moet vergelijkbaar zijn met de basisdiensten die banken in het kader van de richtlijn betaalrekeningen moeten verlenen. Voorbeelden van dergelijke basisdiensten zijn kosteloos te openen rekeningen en portemonnees in digitale euro’s, betalingen tussen particulieren en het opnemen en afstorten van digitale euro’s bij rekeningen en portemonnees. Als consumenten zouden moeten betalen voor de basisdiensten, zou dat de digitale euro ook in het nadeel brengen ten opzichte van sommige bestaande digitale betaalmiddelen.

  21. Afwikkeling kan worden gedefinieerd als de voltooiing van een betalingstransactie met als doel aan de verplichtingen van eindgebruikers te voldoen door middel van geldovermakingen. Zie Panetta, F. (2022), ‘Voortbouwen op onze sterke punten: de rol van de publieke en de private sector in het ecosysteem van de digitale euro’, inleidende verklaring voor de Commissie economische en monetaire zaken van het Europees Parlement, Brussel, 29 september.

  22. Dit najaar kan de Raad van Bestuur besluiten de volgende voorbereidings- en experimenteerfase te starten. Een dergelijk beslissing staat geheel los van het besluit om al dan niet een digitale euro uit te geven, dat pas wordt genomen nadat het wetgevingsproces is afgerond.

CONTACT

Europese Centrale Bank

Directoraat-generaal Communicatie

Reproductie is alleen toegestaan met bronvermelding.

Contactpersonen voor de media