EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52014AB0010

Γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 5ης Φεβρουαρίου 2014 , αναφορικά με πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις διατραπεζικές προμήθειες για πράξεις πληρωμών με τη χρήση καρτών (CON/2014/10)

OJ C 193, 24.6.2014, p. 2–18 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

24.6.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 193/2


ΓΝΏΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΚΕΝΤΡΙΚΉΣ ΤΡΆΠΕΖΑΣ

της 5ης Φεβρουαρίου 2014

αναφορικά με πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις διατραπεζικές προμήθειες για πράξεις πληρωμών με τη χρήση καρτών

(CON/2014/10)

2014/C 193/02

Εισαγωγή και νομική βάση

Στις 31 Οκτωβρίου 2013 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έλαβε αίτημα του Συμβουλίου για τη διατύπωση γνώμης αναφορικά με πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις διατραπεζικές προμήθειες για πράξεις πληρωμών με τη χρήση καρτών (1) (εφεξής ο «προτεινόμενος κανονισμός»).

Η αρμοδιότητα της ΕΚΤ για τη διατύπωση γνώμης βασίζεται στα άρθρα 127 παράγραφος 4 και 282 παράγραφος 5 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς ο προτεινόμενος κανονισμός περιέχει διατάξεις οι οποίες άπτονται των καθηκόντων του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) όσον αφορά την προώθηση της ομαλής λειτουργίας των συστημάτων πληρωμών και τη συμβολή του στην ομαλή άσκηση πολιτικών που αφορούν τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, όπως προβλέπεται στην τέταρτη περίπτωση του άρθρου 127 παράγραφος 2 και στο άρθρο 127 παράγραφος 5 της Συνθήκης. Η παρούσα γνώμη εκδόθηκε από το διοικητικό συμβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 17.5 πρώτη πρόταση του εσωτερικού κανονισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Γενικές παρατηρήσεις

1.

Ο προτεινόμενος κανονισμός θεσπίζει ενιαίες τεχνικές και επιχειρηματικές απαιτήσεις για συναλλαγές οι οποίες πραγματοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση με χρήση καρτών πληρωμών και στις οποίες ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου είναι εγκατεστημένοι στην Ένωση. Ο προτεινόμενος κανονισμός αποτελείται από δύο τμήματα. Το πρώτο τμήμα καθορίζει ένα ανώτατο όριο διατραπεζικών προμηθειών (2)0,20 % επί της αξίας της συναλλαγής για συναλλαγές με καταναλωτικές χρεωστικές κάρτες και ένα ανώτατο όριο διατραπεζικών προμηθειών 0,30 % επί της αξίας της συναλλαγής για συναλλαγές με καταναλωτικές πιστωτικές κάρτες. Τα όρια αυτά θα ισχύσουν για τις εγχώριες ή διασυνοριακές συναλλαγές (3) μετά από διαφορετικές μεταβατικές περιόδους (4). Συναλλαγές με εμπορικές κάρτες ή με κάρτες που έχουν εκδοθεί από τριμερή συστήματα καρτών πληρωμών, καθώς επίσης και αναλήψεις μετρητών από μηχανήματα αυτόματης ανάληψης, εξαιρούνται από την εφαρμογή των απαιτήσεων του πρώτου τμήματος του προτεινόμενου κανονισμού.

2.

Το δεύτερο τμήμα του προτεινόμενου κανονισμού θεσπίζει επιχειρηματικούς κανόνες και άλλες τεχνικές απαιτήσεις που θα εφαρμόζονται σε όλες τις κατηγορίες πράξεων πληρωμών με κάρτα. Οι πιο σημαντικές ρυθμίσεις αφορούν τον διαχωρισμό των συστημάτων πληρωμών με κάρτα και των φορέων επεξεργασίας (5), τις αλλαγές στην εφαρμογή του «κανόνα υποχρεωτικής αποδοχής όλων των καρτών» (6) και την απαγόρευση των κανόνων που εμποδίζουν ή αποτρέπουν τη χρήση καρτών πληρωμών με περισσότερα του ενός εμπορικά σήματα (7). Επιπλέον, προβλέπεται ένας νέος κανόνας, σύμφωνα με τον οποίο οι άδειες που χορηγούνται από τα συστήματα πληρωμών καρτών για σκοπούς έκδοσης ή απόκτησης θα πρέπει να καλύπτουν ολόκληρη την επικράτεια της Ένωσης, καθώς επίσης και άλλοι κανόνες, που αφορούν την ενίσχυση της διαφάνειας σχετικά με τις χρεώσεις των εμπόρων («μη μείξη») και την απαγόρευση «μέτρων μη καθοδήγησης» σε συμφωνίες αδειοδότησης (8). Προβλέπονται, επίσης, νέοι κανόνες για την ενίσχυση της διαφάνειας των δομών των προμηθειών, όπως η απαγόρευση εφαρμογής οποιουδήποτε κανόνα εμποδίζει τους εμπόρους να ενημερώνουν τους πελάτες τους για την προμήθεια την οποία καταβάλλουν στις υπηρεσίες πληρωμών, καθώς και η απαίτηση για τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών απόκτησης κάρτας να υποβάλλουν τουλάχιστον μηνιαίες καταστάσεις των προμηθειών που χρεώνουν στους εμπόρους, στις οποίες θα διευκρινίζονται οι προμήθειες που καταβάλλονται από τους εμπόρους κάθε μήνα για κάθε κατηγορία καρτών και για κάθε μεμονωμένο εμπορικό σήμα για τις περιπτώσεις όπου ο αποκτών παρέχει υπηρεσίες αποδοχής.

3.

Η ΕΚΤ επικροτεί το γεγονός ότι ο προτεινόμενος κανονισμός θεσπίζει κοινούς κανόνες για τις διατραπεζικές προμήθειες σε επίπεδο Ένωσης, καθώς και ενιαίους επιχειρηματικούς κανόνες και τεχνικές απαιτήσεις για πράξεις πληρωμών με τη χρήση καρτών. Οι προτάσεις συνάδουν εν γένει με τις υφιστάμενες θέσεις του Ευρωσυστήματος. Οι κάρτες πληρωμών είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο μέσο ηλεκτρονικών πληρωμών για τις λιανικές αγορές και, ως εκ τούτου, αντιπροσωπεύουν ένα μεγάλο ποσοστό των πράξεων πληρωμών στην Ένωση. Παρ' όλα αυτά, οι διατραπεζικές προμήθειες παραμένουν επί του παρόντος μη ρυθμιζόμενες σε μεγάλο βαθμό και, επομένως, αποκλίνουν πολύ σε όλα τα κράτη μέλη. Η καθιέρωση κοινών κανόνων πρέπει να συμβάλλει στην ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς για τις πληρωμές και στην υποστήριξη της δημιουργίας ενός Ενιαίου Χώρου Πληρωμών σε ευρώ (SEPA). Παρόλο που οι νέοι κανόνες είναι αισθητά προσανατολισμένοι προς τον ανταγωνισμό, αναμένεται ότι θα περιορίσουν τον κατακερματισμό της αγοράς και ότι θα δημιουργήσουν ισότιμους όρους ανταγωνισμού, πράγμα που θα διευκολύνει τον ανταγωνισμό για τους υφιστάμενους παράγοντες αλλά και θα επιτρέψει σε νέους παρόχους να εισέλθουν στην αγορά των πληρωμών με κάρτες, επιτυγχάνοντας με αυτόν τον τρόπο αυξημένη αποτελεσματικότητα και εν γένει χρήση των ηλεκτρονικών μέσων πληρωμών.

Ειδικές παρατηρήσεις

1.   Ορισμοί

Οι ορισμοί που περιέχονται στον προτεινόμενο κανονισμό (9) έχουν ευθυγραμμιστεί σε κάποιο βαθμό, όχι όμως πλήρως, με τους ορισμούς της πρότασης για μια δεύτερη οδηγία σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών (εφεξής η «προτεινόμενη PSD II») (10) και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 260/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11). Η χρήση παρόμοιων ορισμών αναφορικά με έννοιες που χρησιμοποιούνται σε ενωσιακές νομικές πράξεις και συνδέονται στενά μεταξύ τους συμβάλλει στην αποφυγή παρερμηνειών και διευκολύνει την κατανόηση του νομικού πλαισίου εκ μέρους των πολιτών. Ως εκ τούτου, η ΕΚΤ θεωρεί ότι οι ορισμοί κάποιων βασικών όρων, όπως «εντολή πληρωμής», «πάροχος υπηρεσιών πληρωμών» και «πράξη πληρωμής», πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τους αντίστοιχους ορισμούς στην προτεινόμενη PSD II. Περαιτέρω, οι προτεινόμενοι ορισμοί για τους όρους «πράξη πληρωμών με κάρτα» και «συναλλαγή με κάρτα πληρωμών» είναι παρόμοιοι. Ως εκ τούτου, η ΕΚΤ προτείνει τη συγχώνευσή τους σε έναν ορισμό. Το παράρτημα της παρούσας γνώμης παρέχει ορισμένα περαιτέρω τεχνικά σχόλια επί των ορισμών.

2.   Λοιπές διατάξεις

2.1.

Η ΕΚΤ επικροτεί το γεγονός ότι υπάρχει αυξημένη σαφήνεια αναφορικά με τις διατραπεζικές προμήθειες. Ωστόσο, αν τα ανώτατα όρια για τις διασυνοριακές διατραπεζικές προμήθειες επιβληθούν πριν από τα ανώτατα όρια για τις εθνικές διατραπεζικές προμήθειες, οι μικροί αποδέκτες εθνικών καρτών ενδέχεται να περιέλθουν σε δυσμενή θέση, καθώς δεν θα μπορούν να ανταγωνιστούν τους ξένους αποδέκτες που θα επωφελούνται από τις χαμηλότερες διασυνοριακές διατραπεζικές προμήθειες που θα διαμορφωθούν. Ως εκ τούτου, η ΕΚΤ προτείνει την ταυτόχρονη επιβολή αυτών των ανώτατων ορίων.

2.2.

Η ΕΚΤ υποστηρίζει την πρόταση η επιλογή του εμπορικού σήματος σε περιπτώσεις καρτών πληρωμών με περισσότερα του ενός εμπορικά σήματα (κοινό εμπορικό σήμα) να γίνεται στο σημείο πώλησης (12). Ταυτόχρονα, οι πληρωτές μπορεί να έχουν κίνητρο να επιλέγουν εμπορικά σήματα καρτών που τους παρέχουν επιπλέον προνόμια, όπως για παράδειγμα προγράμματα επιβράβευσης, γεγονός το οποίο μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει σε αυξημένη χρήση των ακριβών εμπορικών σημάτων καρτών. Ως εκ τούτου, η ΕΚΤ προτείνει η επιλογή ενός συγκεκριμένου εμπορικού σήματος να συμφωνείται από κοινού από τον κάτοχο της κάρτας και τον έμπορο στο σημείο πώλησης.

2.3.

Αν και η ΕΚΤ χαιρετίζει την απαγόρευση των κανόνων που υποχρεώνουν τους εμπόρους να αποδέχονται όλες τις κάρτες ενός συγκεκριμένου εμπορικού σήματος, εκφράζει ανησυχίες για την παρέκκλιση η οποία ορίζει ότι οι έμποροι υποχρεούνται να αποδέχονται άλλα μέσα πληρωμών του ίδιου εμπορικού σήματος ή/και κατηγορίας που υπόκεινται στην ίδια ρυθμισμένη διατραπεζική προμήθεια (13). Η απόφαση σχετικά με την αποδοχή ή όχι καρτών και με τα συγκεκριμένα εμπορικά σήματα ή προϊόντα καρτών που μπορούν να γίνονται αποδεκτά στο πλαίσιο ορισμένου συστήματος θα πρέπει να είναι εμπορική απόφαση που λαμβάνεται από τον έμπορο.

2.4.

Η ΕΚΤ προτείνει, επίσης, να διευκρινιστεί ότι τα συστήματα πληρωμών καρτών δεν θα πρέπει να εισάγουν διακρίσεις εις βάρος φορέων επεξεργασίας με την εφαρμογή επιχειρηματικών κανόνων που περιορίζουν αδικαιολόγητα τη διαλειτουργικότητα μεταξύ των φορέων επεξεργασίας.

2.5.

Επιπροσθέτως, τα συστήματα καρτών πληρωμών ενδέχεται να απαιτούν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις. Προς τούτο, θα μπορούσε να προβλεφθεί μια μεταβατική περίοδος για την επιβολή της απαίτησης του διαχωρισμού (14).

2.6.

Για λόγους αποτελεσματικότητας, η ΕΚΤ θα πρότεινε να ανατεθεί σε μία ενιαία αρμόδια αρχή η ευθύνη για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τον κανονισμό, αν και η ίδια γνωρίζει ότι αυτό ενδεχομένως να αποδειχθεί δύσκολο στην πράξη λόγω των αποκλίσεων στις εθνικές ρυθμίσεις.

Στις περιπτώσεις που η ΕΚΤ υποδεικνύει την τροποποίηση του προτεινόμενου κανονισμού, το παράρτημα περιέχει συγκεκριμένες προτάσεις διατύπωσης συνοδευόμενες από την αντίστοιχη αιτιολογία.

Φρανκφούρτη, 5 Φεβρουαρίου 2014.

Ο Πρόεδρος της ΕΚΤ

Mario DRAGHI


(1)  COM(2013) 550 final/2.

(2)  Βλέπε κεφάλαια II και III του προτεινόμενου κανονισμού. Οι διατραπεζικές προμήθειες είναι προμήθειες που εφαρμόζονται συνήθως μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών απόκτησης κάρτας και των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης κάρτας που ανήκουν σε ένα ορισμένο σύστημα καρτών. Οι διατραπεζικές προμήθειες αποτελούν το βασικό μέρος των τελών που επιβάλλονται στους εμπόρους από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών απόκτησης κάρτας για κάθε συναλλαγή με κάρτα.

(3)  Διασυνοριακές συναλλαγές πραγματοποιούνται όταν καταναλωτές χρησιμοποιούν τις κάρτες πληρωμών τους σε άλλο κράτος μέλος ή όταν έμποροι λιανικής χρησιμοποιούν πάροχο υπηρεσιών πληρωμών απόκτησης κάρτας σε άλλο κράτος μέλος.

(4)  Τα ανώτατα όρια για διασυνοριακές συναλλαγές θα αρχίσουν να εφαρμόζονται δύο μήνες μετά την έναρξη ισχύος του κανονισμού. Αυτά τα ανώτατα όρια θα αρχίσουν να εφαρμόζονται και για τις εγχώριες συναλλαγές, δύο έτη μετά την έναρξη ισχύος του κανονισμού.

(5)  Τα συστήματα πληρωμών με κάρτα και οι φορείς επεξεργασίας πράξεων πληρωμών με κάρτα πρέπει να είναι ανεξάρτητοι από άποψη νομικής μορφής, οργάνωσης και λήψης αποφάσεων.

(6)  Ο κανόνας αυτός αφορά συστήματα καρτών ή παρόχους υπηρεσιών πληρωμών που υποχρεώνουν τους εμπόρους να αποδέχονται όλες τις κάρτες οι οποίες εκδίδονται από συγκεκριμένο εμπορικό σήμα, το οποίο σημαίνει ότι οι έμποροι δεν μπορούν να αποδέχονται μόνο μία συγκεκριμένη κατηγορία καρτών. Το άρθρο 10 του προτεινόμενου κανονισμού επιτρέπει στους εμπόρους να αποδέχονται μόνο μία κατηγορία καρτών ενός συγκεκριμένου εμπορικού σήματος, απαγορεύοντας στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών ή στο σύστημα καρτών να υποχρεώνουν τους εμπόρους να αποδέχονται περισσότερες ή όλες τις κατηγορίες του ίδιου εμπορικού σήματος. Επιπλέον, ο προτεινόμενος κανονισμός καθιερώνει απαίτηση η οποία απαγορεύει στους εμπόρους να προβαίνουν σε διακρίσεις μεταξύ καρτών που υπόκεινται στην ίδια ρυθμισμένη διατραπεζική προμήθεια, δηλαδή, αν οι έμποροι αποδέχονται μία πιστωτική κάρτα ενός εμπορικού σήματος, υποχρεούνται να αποδέχονται και πιστωτικές κάρτες από όλα τα άλλα εμπορικά σήματα.

(7)  Με άλλα λόγια, η εμφάνιση δύο ή περισσοτέρων εμπορικών σημάτων σε μέσο πράξεων πληρωμών με κάρτα.

(8)  Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών ή το σύστημα καρτών δεν πρέπει να αποτρέπουν τους εμπόρους από το να καθοδηγούν τους καταναλωτές προς τη χρήση ενός προτιμώμενου μέσου πληρωμών ή από το να ενημερώνουν τους καταναλωτές σχετικά με τις διατραπεζικές προμήθειες ή τις επιβαρύνσεις των εμπορικών υπηρεσιών.

(9)  Βλέπε άρθρο 2 του προτεινόμενου κανονισμού.

(10)  Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά και την τροποποίηση των οδηγιών 2002/65/ΕΚ, 2013/36/ΕΕ και 2009/110/ΕΚ και την κατάργηση της οδηγίας 2007/64/ΕΚ [COM(2013) 547 final].

(11)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 260/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2012, σχετικά με την καθιέρωση τεχνικών απαιτήσεων και επιχειρηματικών κανόνων για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ και με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 924/2009 (ΕΕ L 94 της 30.3.2012, σ. 22).

(12)  Βλέπε άρθρο 8 παράγραφος 5 του προτεινόμενου κανονισμού.

(13)  Άρθρο 10 παράγραφος 1 και αιτιολογική σκέψη 29 του προτεινόμενου κανονισμού.

(14)  Βλέπε άρθρο 7 του προτεινόμενου κανονισμού.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Προτάσεις διατύπωσης

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροποποιήσεις που προτείνει η ΕΚΤ (1)

Τροποποίηση 1

Αιτιολογικές σκέψεις 15 έως 17

«(15)

Ο παρών κανονισμός ακολουθεί μια σταδιακή προσέγγιση. Κατά πρώτον, είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα για τη διευκόλυνση της διασυνοριακής έκδοσης και αποδοχής των συναλλαγών με κάρτες πληρωμών. Το να επιτραπεί στους εμπόρους να επιλέξουν έναν αποδέκτη εκτός του δικού τους κράτους μέλους (“διασυνοριακή αποδοχή συναλλαγών”) και το να επιβληθεί ένα ανώτατο επίπεδο διασυνοριακών διατραπεζικών προμηθειών για τις αποδεχθείσες διασυνοριακές συναλλαγές, θα μπορούσε να παράσχει την απαραίτητη νομική σαφήνεια. Επιπλέον, οι άδειες για την έκδοση ή αποδοχή μέσων πληρωμών θα πρέπει να ισχύουν χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς εντός της Ένωσης. Τα μέτρα αυτά θα διευκολύνουν την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς για πληρωμές με κάρτα, μέσω του διαδικτύου και μέσω κινητού τηλεφώνου, προς όφελος των καταναλωτών και των εμπόρων λιανικής.

(16)

Ως συνέπεια των μονομερών υποχρεώσεων και δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο των διαδικασιών ανταγωνισμού, εκτελείται ήδη ένας μεγάλος αριθμός διασυνοριακών συναλλαγών πληρωμών με κάρτες στην Ένωση, τηρώντας τα ανώτατα όρια διατραπεζικών προμηθειών που εφαρμόζονται στην πρώτη φάση του παρόντος κανονισμού. Ως εκ τούτου, οι διατάξεις σχετικά με τις πράξεις αυτές θα πρέπει να τεθούν γρήγορα σε ισχύ, δημιουργώντας ευκαιρίες για τους εμπόρους λιανικής να αναζητήσουν φθηνότερες διασυνοριακές υπηρεσίες αποδοχής συναλλαγών, και παρέχοντας κίνητρα στις εγχώριες τραπεζικές κοινότητες ή συστήματα να μειώσουν τις προμήθειες αποδοχής συναλλαγών.

(17)

Για τις εγχώριες συναλλαγές, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί μια μεταβατική περίοδος, ώστε να παρασχεθεί στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών και στα συστήματα πληρωμών χρόνος για να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις. Ως εκ τούτου, έπειτα από μια περίοδο δύο ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού και με στόχο την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς για τις πληρωμές με κάρτα, τα ανώτατα όρια των διατραπεζικών προμηθειών για τις συναλλαγές με καταναλωτικές κάρτες πρέπει να επεκταθούν ώστε να καλύπτουν τόσο τις διασυνοριακές όσο και τις εγχώριες πληρωμές.»

«(15)

Ο παρών κανονισμός ακολουθεί μια σταδιακή προσέγγιση. Κατά πρώτον, είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα για τη διευκόλυνση της διασυνοριακής έκδοσης και αποδοχής των συναλλαγών με κάρτες πληρωμών. Το να επιτραπεί στους εμπόρους να επιλέξουν έναν αποδέκτη εκτός του δικού τους κράτους μέλους (“διασυνοριακή αποδοχή συναλλαγών”) και το να επιβληθεί ένα ανώτατο επίπεδο διασυνοριακών διατραπεζικών προμηθειών για τις αποδεχθείσες διασυνοριακές συναλλαγές, θα μπορούσε να παράσχει την απαραίτητη νομική σαφήνεια. Επιπλέον, και το να διασφαλιστεί ότι οι άδειες για την έκδοση ή αποδοχή μέσων πληρωμών θα πρέπει να ισχύουν χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς εντός της Ένωσης . Τα μέτρα αυτά θα διευκολύνουν διευκολύνει την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς για πληρωμές με κάρτα, μέσω του διαδικτύου και μέσω κινητού τηλεφώνου, προς όφελος των καταναλωτών και των εμπόρων λιανικής.

(16)

Ως συνέπεια των μονομερών υποχρεώσεων και δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο των διαδικασιών ανταγωνισμού, εκτελείται ήδη ένας μεγάλος αριθμός διασυνοριακών συναλλαγών πληρωμών με κάρτες στην Ένωση, καθώς και κάποιες εθνικές συναλλαγές σε συγκεκριμένα κράτη μέλη, τηρώντας τα ανώτατα όρια διατραπεζικών προμηθειών που εφαρμόζονται στην πρώτη φάση του παρόντος κανονισμού στον παρόντα κανονισμό. Ως εκ τούτου, οι διατάξεις σχετικά με τις πράξεις αυτές θα πρέπει να τεθούν γρήγορα σε ισχύ, δημιουργώντας ευκαιρίες για τους εμπόρους λιανικής να αναζητήσουν φθηνότερες διασυνοριακές υπηρεσίες αποδοχής συναλλαγών, και παρέχοντας κίνητρα στις εγχώριες τραπεζικές κοινότητες ή συστήματα να μειώσουν τις προμήθειες αποδοχής συναλλαγών.

(17)

Για τις εγχώριες συναλλαγές, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί μια μεταβατική περίοδος, ώστε να παρασχεθεί στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών και στα συστήματα πληρωμών χρόνος για να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις. Ως εκ τούτου, έπειτα από μια περίοδο μεταβατική περίοδος δύο ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού και φαίνεται να επαρκεί για με στόχο την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς για τις πληρωμές με κάρτα, τα ανώτατα όρια των διατραπεζικών προμηθειών για τις συναλλαγές με καταναλωτικές κάρτες πρέπει να επεκταθούν ώστε να καλύπτουν τόσο τις διασυνοριακές όσο και τις εγχώριες πληρωμές

Αιτιολογία

Το προτεινόμενο χρονικό διάστημα των 22 μηνών μεταξύ της επιβολής των ανώτατων ορίων στις διασυνοριακές διατραπεζικές προμήθειες και στις εθνικές διατραπεζικές προμήθειες μπορεί να φέρει τους μικρούς αποδέκτες εθνικών καρτών σε δυσμενή θέση, καθώς δεν θα μπορούν να ανταγωνιστούν τους ξένους αποδέκτες που θα επωφελούνται από τις χαμηλότερες διασυνοριακές διατραπεζικές προμήθειες. Ως εκ τούτου, είναι προτιμότερο να θεσπιστεί μια κοινή ημερομηνία για την επιβολή των ανώτατων ορίων των διατραπεζικών προμηθειών. Πάντως, η ΕΚΤ τηρεί ουδέτερη στάση αναφορικά με το προτεινόμενο χρονοδιάγραμμα.

Τροποποίηση 2

Αιτιολογική σκέψη 24

«(24)

Οι καταναλωτές συνήθως δεν είναι ενημερωμένοι όσον αφορά τις προμήθειες που καταβάλλονται από τους εμπόρους για το μέσο πληρωμής που χρησιμοποιούν. Ταυτόχρονα, μια σειρά από πρακτικές που εφαρμόζονται για την παροχή κινήτρων από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης (όπως ταξιδιωτικά δελτία, πριμοδοτήσεις, εκπτώσεις, αντίστροφες χρεώσεις, δωρεάν ασφάλιση κ.λπ.), μπορούν να στρέψουν τους καταναλωτές προς τη χρήση μέσων πληρωμών που συνεπάγονται υψηλές προμήθειες για τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης. Για να αντιμετωπιστεί κάτι τέτοιο, τα μέτρα που επιβάλλουν περιορισμούς στις διατραπεζικές προμήθειες θα πρέπει να ισχύουν μόνο για τις κάρτες πληρωμών που έχουν καταστεί μαζικά προϊόντα και οι έμποροι γενικά δυσκολεύονται να μη δεχτούν, λόγω της ευρείας έκδοσης και της χρήσης τους (π.χ. καταναλωτικές χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες). Προκειμένου να ενισχυθεί η αποτελεσματική λειτουργία της αγοράς στα μη ρυθμιζόμενα τμήματα του τομέα και για τον περιορισμό της μεταφοράς δραστηριοτήτων από τα ρυθμιζόμενα στα μη ρυθμιζόμενα τμήματα του τομέα, είναι απαραίτητο να εγκριθεί μια σειρά μέτρων, συμπεριλαμβανομένου του διαχωρισμού του συστήματος και των υποδομών, της καθοδήγησης του πληρωτή από τον δικαιούχο πληρωμής και να επιτραπεί η επιλεκτική αποδοχή μέσων πληρωμών από τον δικαιούχο πληρωμής.»

«(24)

Οι καταναλωτές συνήθως δεν είναι ενημερωμένοι όσον αφορά τις προμήθειες που καταβάλλονται από τους εμπόρους για το μέσο πληρωμής που χρησιμοποιούν. Ταυτόχρονα, μια σειρά από πρακτικές που εφαρμόζονται για την παροχή κινήτρων από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης (όπως ταξιδιωτικά δελτία, πριμοδοτήσεις, εκπτώσεις, αντίστροφες χρεώσεις, δωρεάν ασφάλιση κ.λπ.), μπορούν να στρέψουν τους καταναλωτές προς τη χρήση μέσων πληρωμών που συνεπάγονται υψηλές προμήθειες για τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης. Για να αντιμετωπιστεί κάτι τέτοιο, τα μέτρα που επιβάλλουν περιορισμούς στις διατραπεζικές προμήθειες θα πρέπει να ισχύουν μόνο για τις κάρτες πληρωμών που έχουν καταστεί μαζικά προϊόντα και οι έμποροι γενικά δυσκολεύονται να μη δεχτούν, λόγω της ευρείας έκδοσης και της χρήσης τους (π.χ. καταναλωτικές χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες). Προκειμένου να ενισχυθεί η αποτελεσματική λειτουργία της αγοράς στα μη ρυθμιζόμενα τμήματα του τομέα και για τον περιορισμό της μεταφοράς δραστηριοτήτων από τα ρυθμιζόμενα στα μη ρυθμιζόμενα τμήματα του τομέα, είναι απαραίτητο να εγκριθεί μια σειρά μέτρων, συμπεριλαμβανομένου του διαχωρισμού του συστήματος και των υποδομών επεξεργασίας, της καθοδήγησης του πληρωτή από τον δικαιούχο πληρωμής και να επιτραπεί η επιλεκτική αποδοχή μέσων πληρωμών από τον δικαιούχο πληρωμής.»

Αιτιολογία

Προτείνεται να προστεθεί η παραπάνω διατύπωση για να διευκρινιστούν τα συμφραζόμενα.

Τροποποίηση 3

Αιτιολογική σκέψη 29

«(29)

[…]

Ωστόσο, για την προστασία του καταναλωτή και της δυνατότητάς του να χρησιμοποιεί κάρτες πληρωμών όσο το δυνατόν πιο συχνά, οι έμποροι πρέπει να υποχρεωθούν να δέχονται όλες τις κάρτες που υπόκεινται στην ίδια ρυθμιζόμενη διατραπεζική προμήθεια. Ένας τέτοιος περιορισμός θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε ένα πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον για κάρτες με διατραπεζικές προμήθειες που δεν ρυθμίζονται από τον παρόντα κανονισμό, καθώς οι έμποροι μπορούν να αποκτήσουν μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη όσον αφορά τις συνθήκες υπό τις οποίες μπορούν να δεχτούν τέτοιες κάρτες.»

«(29)

[…].

Ωστόσο, για την προστασία του καταναλωτή και της δυνατότητάς του να χρησιμοποιεί κάρτες πληρωμών όσο το δυνατόν πιο συχνά, οι έμποροι πρέπει να υποχρεωθούν να δέχονται όλες τις κάρτες που υπόκεινται στην ίδια ρυθμιζόμενη διατραπεζική προμήθεια. Ένας τέτοιος περιορισμός θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε ένα πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον για κάρτες με διατραπεζικές προμήθειες που δεν ρυθμίζονται από τον παρόντα κανονισμό, καθώς οι έμποροι μπορούν να αποκτήσουν μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη όσον αφορά τις συνθήκες υπό τις οποίες μπορούν να δεχτούν τέτοιες κάρτες.»

Αιτιολογία

Οι έμποροι θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν οι ίδιοι εμπορικές αποφάσεις σχετικά με το ποιες κάρτες και ποια συστήματα, εμπορικά σήματα ή προϊόντα επιθυμούν να αποδέχονται. Η επιβολή υποχρεωτικής αποδοχής καρτών που υπόκεινται στην ίδια ρυθμιζόμενη διατραπεζική προμήθεια φαίνεται να είναι αδικαιολόγητα ευρεία.

Τροποποίηση 4

Άρθρο 2 παράγραφος 1

«(1)

ως “αποδέκτης” νοείται ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών που συνάπτει σύμβαση άμεσα ή έμμεσα με έναν δικαιούχο για την επεξεργασία των συναλλαγών πληρωμών του δικαιούχου·»

«(1)

ως “αποδέκτης” νοείται ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών που συνάπτει σύμβαση άμεσα ή έμμεσα με έναν δικαιούχο για την αποδοχή και επεξεργασία των συναλλαγών πληρωμών του δικαιούχου που κινούνται από ένα μέσο πληρωμής πληρωτή·»

Αιτιολογία

Το παρόν άρθρο πρέπει να τροποποιηθεί για να συμπεριλάβει ορισμένα επιπρόσθετα χαρακτηριστικά της αποδοχής. Η πρόταση διατύπωσης συνάδει με τον ορισμό που προτείνει το Ευρωσύστημα για την «αποδοχή πράξεων πληρωμών» στη γνώμη του για την προτεινόμενη PSD II.

Τροποποίηση 5

Άρθρο 2 παράγραφος 2

«(2)

ως “εκδότης” νοείται ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών που συνάπτει σύμβαση άμεσα ή έμμεσα με έναν πληρωτή για την επεξεργασία και τον διακανονισμό των συναλλαγών πληρωμών του πληρωτή·»

«(2)

ως “εκδότης” νοείται ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών που συνάπτει σύμβαση άμεσα ή έμμεσα με έναν πληρωτή παρέχει στον πληρωτή ένα μέσο πληρωμής για την επεξεργασία και τον διακανονισμό των συναλλαγών πληρωμών του πληρωτή·»

Αιτιολογία

Τροποποιείται για να συμπεριλάβει ορισμένα επιπρόσθετα χαρακτηριστικά της έκδοσης. Η πρόταση διατύπωσης συνάδει με τον ορισμό που προτείνει το Ευρωσύστημα για την «έκδοση μέσων πληρωμών» στη γνώμη του για την προτεινόμενη PSD II.

Τροποποίηση 6

Άρθρο 2 παράγραφος 4

«(4)

ως “συναλλαγή με χρεωστική κάρτα” νοείται μια συναλλαγή πληρωμής με κάρτα συμπεριλαμβανομένων των προπληρωμένων καρτών που συνδέονται με τρεχούμενο ή καταθετικό λογαριασμό στον οποίο μια συναλλαγή χρεώνεται σε λιγότερο από 48 ώρες αφού εγκριθεί/πραγματοποιηθεί η συναλλαγή·»

«(4)

ως “συναλλαγή με χρεωστική κάρτα” νοείται μια συναλλαγή πληρωμής με κάρτα που πραγματοποιείται με χρεωστική κάρτα συμπεριλαμβανομένων των προπληρωμένων καρτών που συνδέονται με τρεχούμενο ή καταθετικό λογαριασμό στον οποίο μια συναλλαγή χρεώνεται σε λιγότερο από 48 ώρες αφού εγκριθεί/πραγματοποιηθεί η συναλλαγή·

(4α)

ως “χρεωστική κάρτα” νοείται η κάρτα που επιτρέπει στον κάτοχό της να πραγματοποιεί αγορές και/ή αναλήψεις μετρητών με απευθείας και άμεση χρέωση των λογαριασμών πληρωμών του, είτε αυτοί τηρούνται στον εκδότη της κάρτας είτε όχι.»

Αιτιολογία

Δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο ότι μια χρεωστική κάρτα θα χρεώνεται εντός 48 ωρών. Ως εκ τούτου, η διάκριση μεταξύ χρεωστικών και πιστωτικών καρτών θα πρέπει να σχετίζεται με την άμεση χρέωση του λογαριασμού (χρεωστική κάρτα) και τη χρέωση σε προσυμφωνημένες ημερομηνίες (πιστωτική κάρτα). Επιπλέον, ο ορισμός της χρεωστικής κάρτας θα πρέπει να διαφοροποιείται από τον ορισμό της πιστωτικής κάρτας (βλ. παρακάτω) και ως προς το χαρακτηριστικό των ωφελημάτων προς τον δικαιούχο πληρωμής, έτσι ώστε να υποστηρίζει με τρόπο που να μην είναι αυθαίρετος την προτεινόμενη διαφορά στα αντίστοιχα ανώτατα όρια των διατραπεζικών προμηθειών.

Τροποποίηση 7

Άρθρο 2 παράγραφος 5

«(5)

ως “συναλλαγή με πιστωτική κάρτα” νοείται μια συναλλαγή πληρωμής με κάρτα όπου η συναλλαγή διακανονίζεται περισσότερες από 48 ώρες μετά την έγκριση/πραγματοποίηση της συναλλαγής·»

«(5)

ως “συναλλαγή με πιστωτική κάρτα” νοείται μια συναλλαγή πληρωμής με κάρτα που πραγματοποιείται με πιστωτική κάρτα·

(5α)

ως “πιστωτική κάρτα” νοείται η κάρτα που επιτρέπει στον κάτοχό της να πραγματοποιεί αγορές και/ή αναλήψεις μετρητών μέχρι ένα προκαθορισμένο πιστωτικό όριο. Η χορηγούμενη πίστωση μπορεί να εξοφλείται πλήρως έως τη λήξη συγκεκριμένης προθεσμίας ή εν μέρει, οπότε το υπόλοιπο θεωρείται παράταση της πίστωσης και συνήθως επιβαρύνεται με τόκο. Οι κανόνες συστημάτων και η επεξεργασία της συναλλαγής, καθώς και οι διαδικασίες αποδοχής καρτών του εμπόρου, δύνανται να είναι ευρύτερα απ’ ό,τι στις συναλλαγές με χρεωστικές κάρτες.»

Αιτιολογία

Βλ. αιτιολογία τροποποίησης 6.

Τροποποίηση 8

Άρθρο 2 παράγραφος 7

«(7)

ως “πράξη πληρωμών με κάρτα” νοείται μια υπηρεσία που χρησιμοποιείται για την ολοκλήρωση μιας συναλλαγής πληρωμής μέσω οποιασδήποτε συσκευής κάρτας, τηλεπικοινωνιακής, ψηφιακής ή πληροφορικής συσκευής ή λογισμικού αν αυτό οδηγεί σε συναλλαγή με κάρτα πληρωμών. Οι πράξεις πληρωμών με κάρτα αποκλείουν συναλλαγές που βασίζονται σε άλλα είδη υπηρεσιών πληρωμών·»

«(7)

ως “πράξη πληρωμών με κάρτα” νοείται μια υπηρεσία που χρησιμοποιείται για την ολοκλήρωση μιας συναλλαγής πράξη πληρωμής που κινείται βάσειμέσω οποιασδήποτε συσκευής κάρτας, τηλεπικοινωνιακής, ψηφιακής ή πληροφορικής συσκευής ή λογισμικού ενός μέσου πράξεων πληρωμών με κάρτα σύμφωνα με τους κανόνες, τις πρακτικές, τα πρότυπα και/ή τις κατευθυντήριες γραμμές εφαρμογής ενός συστήματος καρτών αν αυτό οδηγεί σε συναλλαγή με κάρτα πληρωμών. Οι πράξεις πληρωμών με κάρτα αποκλείουν συναλλαγές που βασίζονται σε άλλα είδη υπηρεσιών πληρωμών· η οποία δεν οδηγεί σε μεταφορά πίστωσης ή άμεση χρέωση κατά τους ορισμούς του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 260/2012.»

Αιτιολογία

Ο ορισμός της «πράξης πληρωμών με κάρτα» που προτείνει η Επιτροπή είναι κάπως ευρύτερος από τον ορισμό της «συναλλαγής με κάρτα πληρωμών» και καλύπτει και συναλλαγές που πραγματοποιούνται χωρίς το υλικό μέσο της κάρτας. Λαμβάνοντας υπόψη την ταχεία εξέλιξη στον χώρο των καρτών και την αυξανόμενη ποικιλία λύσεων πληρωμών με τη χρήση υποδομής καρτών, η ΕΚΤ προτείνει τη συγχώνευση των δύο ορισμών.

Τροποποίηση 9

Άρθρο 2 παράγραφος 8

«(8)

ως “διασυνοριακή πράξη πληρωμής” νοείται μια συναλλαγή με κάρτα πληρωμών ή μια πράξη πληρωμών με κάρτα που κινείται από έναν πληρωτή ή δικαιούχο όπου τόσο ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή όσο και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου πληρωμής βρίσκονται σε διαφορετικά κράτη μέλη ή όπου η κάρτα πληρωμών έχει εκδοθεί από έναν πάροχο υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης που βρίσκεται σε διαφορετικό κράτος μέλος από αυτό του σημείου πώλησης·»

«(8)

ως “διασυνοριακή πράξη πληρωμής με κάρτα” νοείται μια συναλλαγή με κάρτα πληρωμών ή μια πράξη πληρωμών με κάρτα που κινείται από έναν πληρωτή ή δικαιούχο όπου τόσο ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή όσο και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου πληρωμής ο εκδότης και ο αποδέκτης αυτής της συναλλαγής βρίσκονται σε διαφορετικά κράτη μέλη ή όπου η ο εκδότης της κάρτας πληρωμών έχει εκδοθεί από έναν πάροχο υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης που βρίσκεται σε διαφορετικό κράτος μέλος από αυτό του σημείου πώλησης·»

Αιτιολογία

Προτείνεται η απλοποίηση της διατύπωσης του παρόντος ορισμού, όπως υποδεικνύεται στην παραπάνω τροποποίηση.

Τροποποίηση 10

Άρθρο 2 παράγραφος 9

«(9)

ως “διατραπεζική προμήθεια” νοείται η προμήθεια που καταβάλλεται για κάθε πράξη άμεσης ή έμμεσης χρέωσης (δηλ. μέσω τρίτου μέρους) μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή και του δικαιούχου που πραγματοποιούν συναλλαγή με κάρτα πληρωμών ή πράξη πληρωμών με κάρτα·»

«(9)

ως “διατραπεζική προμήθεια” νοείται η προμήθεια που καταβάλλεται για κάθε πράξη πληρωμών με κάρτα άμεσης ή έμμεσης χρέωσης (δηλ. μέσω τρίτου μέρους) μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή και του δικαιούχου που πραγματοποιούν συναλλαγή με κάρτα πληρωμών ή πράξη πληρωμών με κάρτα του εκδότη και του αποδέκτη αυτής της συναλλαγής·»

Αιτιολογία

Προτείνεται η απλοποίηση της διατύπωσης του παρόντος ορισμού με αναφορά στις έννοιες του εκδότη και αποδέκτη.

Τροποποίηση 11

Άρθρο 2 παράγραφος 10

«(10)

ως “επιβάρυνση εμπόρου για την παρεχόμενη υπηρεσία” νοείται μια προμήθεια που καταβάλλεται από τον δικαιούχο πληρωμής στον αποδέκτη για κάθε συναλλαγή που περιλαμβάνει τη διατραπεζική προμήθεια, το σύστημα πληρωμών και την προμήθεια επεξεργασίας και το περιθώριο του αποδέκτη·»

«(10)

ως “επιβάρυνση εμπόρου για την παρεχόμενη υπηρεσία” νοείται μια προμήθεια που καταβάλλεται από τον δικαιούχο πληρωμής στον αποδέκτη για κάθε υπηρεσίες πράξεων πληρωμών με κάρτα συναλλαγή που περιλαμβάνει τη διατραπεζική προμήθεια, το σύστημα πληρωμών και την προμήθεια επεξεργασίας και το περιθώριο του αποδέκτη που παρέχονται από τον αποδέκτη·»

Αιτιολογία

Προτείνεται ο ορισμός της επιβάρυνσης εμπόρου για την παρεχόμενη υπηρεσία να μην περιορίζεται στα στοιχεία που αναγράφονται.

Τροποποίηση 12

Άρθρο 2 παράγραφος 13

«(13)

ως “σύστημα πληρωμών με κάρτα” νοείται ένα ενιαίο σύνολο κανόνων, πρακτικών, προτύπων και/ή κατευθυντήριων γραμμών εφαρμογής για την εκτέλεση πράξεων πληρωμών σε ολόκληρη την Ένωση και εντός των κρατών μελών, το οποίο διαχωρίζεται από οποιαδήποτε υποδομή ή σύστημα πληρωμών που υποστηρίζει τη λειτουργία του·»

«(13)

ως “σύστημα πληρωμών με κάρτα” νοείται ένα ενιαίο σύνολο κανόνων, πρακτικών, προτύπων και/ή κατευθυντήριων γραμμών εφαρμογής για την εκτέλεση πράξεων πληρωμών που κινείται βάσει μέσου πράξεων πληρωμών με κάρτα σε ολόκληρη την Ένωση και εντός των κρατών μελών, το οποίο διαχωρίζεται από οποιαδήποτε υποδομή ή σύστημα πληρωμών που υποστηρίζει τη λειτουργία του·»

Αιτιολογία

Τροποποιείται για να συμπεριληφθεί το στοιχείο της εκκίνησης. Οι αναφορές στην Ένωση και στα κράτη μέλη θα πρέπει να διαγραφούν, καθώς δεν είναι απαραίτητες.

Τροποποίηση 13

Άρθρο 2 παράγραφος 14

«(14)

ως “τετραμερές σύστημα καρτών πληρωμών” νοείται ένα σύστημα καρτών πληρωμών στο οποίο οι πληρωμές πραγματοποιούνται από τον λογαριασμό πληρωμών ενός κατόχου κάρτας στον λογαριασμό πληρωμών ενός δικαιούχου πληρωμής μέσω της διαμεσολάβησης του συστήματος, ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης κάρτας πληρωμών (από την πλευρά του κατόχου κάρτας) και ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών απόκτησης (από την πλευρά του δικαιούχου πληρωμής), και οι πράξεις πληρωμών με κάρτα βάσει της ίδιας δομής·»

«(14)

ως “τετραμερές σύστημα καρτών πληρωμών” νοείται ένα σύστημα καρτών πληρωμών στο οποίο οι υπηρεσίες έκδοσης και απόκτησης παρέχονται από φορείς άλλους από τον φορέα που διαχειρίζεται το σύστημα καρτών οι πληρωμές πραγματοποιούνται από το λογαριασμό πληρωμών ενός κατόχου κάρτας στο λογαριασμό πληρωμών ενός δικαιούχου πληρωμής μέσω της διαμεσολάβησης του συστήματος, ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης κάρτας πληρωμών (από την πλευρά του κατόχου κάρτας) και ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών απόκτησης (από την πλευρά του δικαιούχου πληρωμής), και οι πράξεις πληρωμών με κάρτα βάσει της ίδιας δομής·»

Αιτιολογία

Προτείνεται η διάκριση μεταξύ τριμερών και τετραμερών συστημάτων καρτών να μη γίνει με βάση την παροχή υπηρεσιών έκδοσης και απόκτησης.

Τροποποίηση 14

Άρθρο 2 παράγραφος 15

«(15)

ως “τριμερές σύστημα καρτών πληρωμών” νοείται ένα σύστημα καρτών πληρωμών στο οποίο πραγματοποιούνται πληρωμές από έναν λογαριασμό πληρωμών που διατηρείται από το σύστημα εκ μέρους του κατόχου κάρτας σε λογαριασμό πληρωμών που διατηρείται από το σύστημα εκ μέρους του δικαιούχου πληρωμής, και οι πράξεις πληρωμών με κάρτα βάσει της ίδιας δομής. Όταν ένα τριμερές σύστημα καρτών πληρωμών αδειοδοτεί άλλους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών για την έκδοση και/ή την απόκτηση καρτών πληρωμών, θεωρείται τετραμερές σύστημα καρτών πληρωμών·»

«(15)

ως “τριμερές σύστημα καρτών πληρωμών” νοείται ένα σύστημα καρτών πληρωμών στο οποίο τόσο η έκδοση όσο και η αποδοχή πράξης πληρωμών υπό το εμπορικό σήμα του συστήματος πραγματοποιούνται από τον φορέα που διαχειρίζεται το σύστημα καρτών πραγματοποιούνται πληρωμές από ένα λογαριασμό πληρωμών που διατηρείται από το σύστημα εκ μέρους του κατόχου κάρτας σε λογαριασμό πληρωμών που διατηρείται από το σύστημα εκ μέρους του δικαιούχου πληρωμής, και οι πράξεις πληρωμών με κάρτα βάσει της ίδιας δομής. Όταν Εάν ένα τριμερές σύστημα καρτών πληρωμών αδειοδοτεί άλλους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών για την έκδοση δικών του μέσων πράξεων πληρωμών με κάρτα και/ή την απόκτηση καρτών πληρωμών των δικών του πράξεων πληρωμών με κάρτα, θεωρείται τετραμερές σύστημα καρτών πληρωμών·»

Αιτιολογία

Βλ. αιτιολογία τροποποίησης 13.

Τροποποίηση 15

Άρθρο 2 παράγραφος 16

«(16)

ως “μέσο πληρωμών” νοείται κάθε εξατομικευμένος μηχανισμός και/ή σειρά διαδικασιών που έχει συμφωνηθεί μεταξύ του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών και του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών και τα οποία χρησιμοποιεί ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών προκειμένου να κινήσει εντολή πληρωμής·»

«(16)

ως “μέσο πληρωμών” νοείται κάθε εξατομικευμένος μηχανισμός και/ή σειρά διαδικασιών που έχει συμφωνηθεί μεταξύ του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών και του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών και τα οποία χρησιμοποιείται ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών προκειμένου να κινήσει για την κίνηση εντολής πληρωμής·»

Αιτιολογία

Ο παρών ορισμός θα πρέπει να εναρμονισθεί με την προτεινόμενη PSD II.

Τροποποίηση 16

Άρθρο 2 παράγραφος 17

«(17)

ως “μέσο πράξεων πληρωμών με κάρτα” νοείται οποιοδήποτε μέσο πληρωμών, συμπεριλαμβανομένης της κάρτας, κινητού τηλεφώνου, ηλεκτρονικού υπολογιστή ή άλλης τεχνολογικής συσκευής που περιλαμβάνει την κατάλληλη εφαρμογή, η οποία χρησιμοποιείται από τον πληρωτή για να κινήσει εντολή πληρωμής η οποία δεν αποτελεί μεταφορά πίστωσης ή άμεση χρέωση σύμφωνα με το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 260/2012·»

«(17)

ως “μέσο πράξεων πληρωμών με κάρτα” νοείται οποιοδήποτε μέσο πληρωμών, συμπεριλαμβανομένης της κάρτας, μία κάρτα ή οποιοδήποτε άλλο μέσο πράξεων πληρωμών κινητού τηλεφώνου, ηλεκτρονικού υπολογιστή ή άλλης τεχνολογικής συσκευής που περιλαμβάνει την κατάλληλη εφαρμογή, η οποία το οποίο αποδέχεται δικαιούχος πληρωμής για την είσπραξη πληρωμής και το οποίο χρησιμοποιείται από τον πληρωτή για να κινήσει εντολή πληρωμής η οποία δεν αποτελεί μεταφορά πίστωσης ή άμεση χρέωση σύμφωνα με το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 260/2012·»

Αιτιολογία

Ο παρών ορισμός θα πρέπει να εναρμονισθεί με την πρόταση διατύπωσης για την «πράξη πληρωμών με κάρτα» στην τροποποίηση 8.

Τροποποίηση 17

Άρθρο 2 παράγραφος 18

«(18)

ως “εφαρμογή πληρωμής” νοείται ένα λογισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή ή αντίστοιχο, το οποίο χρησιμοποιείται σε μια συσκευή επιτρέποντας τη δρομολόγηση συναλλαγών και επιτρέποντας στον πληρωτή να εκδίδει εντολές πληρωμών·»

«(18)

ως “εφαρμογή πληρωμής με κάρτα” νοείται ένα λογισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή ή αντίστοιχο, το οποίο χρησιμοποιείται σε μια συσκευή ή στο οποίο υπάρχει πρόσβαση εξ αποστάσεως επιτρέποντας τη δρομολόγηση συναλλαγών και επιτρέποντας στον από τον πληρωτή να εκδίδει εντολές πληρωμών·»

Αιτιολογία

Προτείνεται η ενσωμάτωση του στοιχείου της πρόσβασης εξ αποστάσεως στον παρόντα ορισμό.

Τροποποίηση 18

Άρθρο 2 παράγραφος 19

«(19)

ως “εντολή πληρωμής” νοείται κάθε οδηγία εκ μέρους ενός πληρωτή προς τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών που τον εξυπηρετεί, με την οποία του ζητεί να εκτελέσει μια πράξη πληρωμής·»

«(19)

ως “εντολή πληρωμής” νοείται κάθε οδηγία εκ μέρους ενός πληρωτή ή δικαιούχου πληρωμής προς τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών που τον εξυπηρετεί, με την οποία του ζητεί να εκτελέσει μια πράξη πληρωμής·»

Αιτιολογία

Οι εντολές πληρωμής για πληρωμές με κάρτες μπορούν να κινούνται και από τον δικαιούχο πληρωμής. Επιπλέον, η τροποποίηση ευθυγραμμίζει τον ορισμό με την προτεινόμενη PSD II.

Τροποποίηση 19

Άρθρο 2 παράγραφος 20

«(20)

ως “συναλλαγή με κάρτα πληρωμών” νοείται μια συναλλαγή πληρωμών που πραγματοποιείται με κάρτα πληρωμών ή με τη χρήση υποδομής συναλλαγών με κάρτες πληρωμών και βασίζεται στους επιχειρησιακούς κανόνες μιας συναλλαγής με κάρτα πληρωμών·»

«(20)

ως “συναλλαγή με κάρτα πληρωμών” νοείται μια συναλλαγή πληρωμών που πραγματοποιείται με κάρτα πληρωμών ή με τη χρήση υποδομής συναλλαγών με κάρτες πληρωμών και βασίζεται στους επιχειρησιακούς κανόνες μιας συναλλαγής με κάρτα πληρωμών·»

Αιτιολογία

Ο ορισμός είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοιος με τον ορισμό της «πράξης πληρωμών με κάρτα». Οι δύο ορισμοί θα πρέπει να συγχωνευθούν.

Τροποποίηση 20

Άρθρο 2 παράγραφος 21

«(21)

ως “πάροχος υπηρεσιών πληρωμών” νοείται φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει εξουσιοδοτηθεί να παρέχει τις υπηρεσίες πληρωμών που αναφέρονται στο παράρτημα της οδηγίας 2007/64/ΕΚ. Ένας πάροχος υπηρεσιών πληρωμών μπορεί να είναι εκδότης ή αποδέκτης, ή και τα δύο·»

«(21)

ως “πάροχος υπηρεσιών πληρωμών” νοείται φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει εξουσιοδοτηθεί να παρέχει τις υπηρεσίες πληρωμών που αναφέρονται στο παράρτημα της οδηγίας 2007/64/ΕΚ. Ένας πάροχος υπηρεσιών πληρωμών μπορεί να είναι εκδότης ή αποδέκτης, ή και τα δύο· οποιοσδήποτε από τους φορείς του άρθρου 1 παράγραφος 1 της προτεινόμενης PSD II  (2) COM (2013)547/3 και οποιαδήποτε νομικά ή φυσικά πρόσωπα επωφελούμενα της παρέκκλισης του άρθρου 27 της προτεινόμενης PSD II»

Αιτιολογία

Θα πρέπει να ευθυγραμμισθεί με την προτεινόμενη PSD II.

Τροποποίηση 21

Άρθρο 2 παράγραφος 23

«(23)

ως “πράξη πληρωμής” νοείται μια πράξη μεταφοράς χρηματικών ποσών, που δρομολογείται από τον πληρωτή ή εκ μέρους του ή από τον δικαιούχο πληρωμής, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε υποκείμενη υποχρέωση μεταξύ του πληρωτή και του δικαιούχου·»

«(23)

ως “πράξη πληρωμής” νοείται μια πράξη διάθεσης, μεταφοράς ή ανάληψης χρηματικών ποσών που δρομολογείται από τον πληρωτή ή εκ μέρους του ή από τον δικαιούχο πληρωμής ανεξάρτητα από οποιαδήποτε υποκείμενη υποχρέωση μεταξύ του πληρωτή και του δικαιούχου·»

Αιτιολογία

Θα πρέπει να ευθυγραμμισθεί με την προτεινόμενη PSD II.

Τροποποίηση 22

Άρθρο 2 παράγραφος 24

«(24)

ως “επεξεργασία” νοείται η εκτέλεση υπηρεσιών επεξεργασίας συναλλαγών πληρωμών σε σχέση με τις ενέργειες που απαιτούνται για τη διαχείριση μιας εντολής πληρωμής μεταξύ του αποδέκτη και του εκδότη·»

«(24)

ως “επεξεργασία” νοείται η εκτέλεση υπηρεσιών επεξεργασίας συναλλαγών πληρωμών σε σχέση με τις ενέργειες που απαιτούνται για τη διαχείριση μιας εντολής πληρωμής μεταξύ του αποδέκτη και του εκδότη οποιαδήποτε αυτόματη επεξεργασία στοιχείων πραγματοποιείται για λογαριασμό του εκδότη ή του αποδέκτη στο πλαίσιο πράξεων πληρωμών με κάρτα·»

Αιτιολογία

Τροποποιείται προκειμένου να διευκρινισθούν περαιτέρω οι συνέπειες των υπηρεσιών επεξεργασίας συναλλαγών πληρωμών που παρέχονται από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών.

Τροποποίηση 23

Άρθρο 2 παράγραφος 25

«(25)

ως “φορέας επεξεργασίας” νοείται οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρέχει υπηρεσίες επεξεργασίας συναλλαγών πληρωμών·»

«(25)

ως “φορέας επεξεργασίας” νοείται οποιοδήποτε πάροχος τεχνικών υπηρεσιών φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρέχει υπηρεσίες επεξεργασίας συναλλαγών πληρωμών·»

Αιτιολογία

Τροποποιείται προκειμένου να υπογραμμιστεί η τεχνική φύση των παρεχόμενων υπηρεσιών πληρωμών, η οποία περιλαμβάνει, για παράδειγμα, την επεξεργασία μέσω μηχανογράφησης.

Τροποποίηση 24

Άρθρα 3 και 4

«Άρθρο 3

Διατραπεζικές προμήθειες για διασυνοριακές συναλλαγές με καταναλωτικές χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες

1.

Με ισχύ δύο μήνες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δεν πρέπει να προσφέρουν ή να ζητήσουν για τις διασυνοριακές συναλλαγές με χρεωστικές κάρτες διατραπεζική προμήθεια ανά συναλλαγή ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή με ισοδύναμο αντικείμενο ή αποτέλεσμα που υπερβαίνει το 0,2 % της αξίας της συναλλαγής.

2.

Με ισχύ δύο μήνες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δεν πρέπει να προσφέρουν ή να ζητήσουν για τις διασυνοριακές συναλλαγές με χρεωστικές κάρτες διατραπεζική προμήθεια ανά συναλλαγή ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή με ισοδύναμο αντικείμενο ή αποτέλεσμα που υπερβαίνει το 0,3 % της αξίας της συναλλαγής.

Άρθρο 4

Διατραπεζικές προμήθειες για όλες τις συναλλαγές με καταναλωτικές χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες

1.

Με ισχύ δύο έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δεν πρέπει να προσφέρουν ή να ζητήσουν διατραπεζική προμήθεια ανά συναλλαγή ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή με ισοδύναμο αντικείμενο ή αποτέλεσμα που υπερβαίνει το 0,2 % της αξίας της συναλλαγής για οποιαδήποτε συναλλαγή με τη χρήση χρεωστικής κάρτας.

2.

Με ισχύ δύο έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δεν πρέπει να προσφέρουν ή να ζητήσουν διατραπεζική προμήθεια ανά συναλλαγή ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή με ισοδύναμο αντικείμενο ή αποτέλεσμα που υπερβαίνει το 0,3 % της αξίας της συναλλαγής για οποιαδήποτε συναλλαγή με τη χρήση πιστωτικής κάρτας.»

«Άρθρο 3

Διατραπεζικές προμήθειες για διασυνοριακές συναλλαγές με καταναλωτικές χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες

1.

Με ισχύ δύο μήνες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δεν πρέπει να προσφέρουν ή να ζητήσουν για τις διασυνοριακές συναλλαγές με χρεωστικές κάρτες διατραπεζική προμήθεια ανά συναλλαγή ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή με ισοδύναμο αντικείμενο ή αποτέλεσμα που υπερβαίνει το 0,2 % της αξίας της συναλλαγής.

2.

Με ισχύ δύο μήνες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δεν πρέπει να προσφέρουν ή να ζητήσουν για τις διασυνοριακές συναλλαγές με χρεωστικές κάρτες διατραπεζική προμήθεια ανά συναλλαγή ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή με ισοδύναμο αντικείμενο ή αποτέλεσμα που υπερβαίνει το 0,3 % της αξίας της συναλλαγής.

Άρθρο 4

Διατραπεζικές προμήθειες για όλες τις συναλλαγές με καταναλωτικές χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες

1.

Με ισχύ δύο έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δεν πρέπει να προσφέρουν ή να ζητήσουν διατραπεζική προμήθεια ανά συναλλαγή ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή με ισοδύναμο αντικείμενο ή αποτέλεσμα που υπερβαίνει το 0,2 % της αξίας της συναλλαγής για οποιαδήποτε συναλλαγή με τη χρήση χρεωστικής κάρτας.

2.

Με ισχύ δύο έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δεν πρέπει να προσφέρουν ή να ζητήσουν διατραπεζική προμήθεια ανά συναλλαγή ή άλλη συμφωνημένη αμοιβή με ισοδύναμο αντικείμενο ή αποτέλεσμα που υπερβαίνει το 0,3 % της αξίας της συναλλαγής για οποιαδήποτε συναλλαγή με τη χρήση πιστωτικής κάρτας.»

Αιτιολογία

Βλ. αιτιολογία τροποποίησης 1.

Τροποποίηση 25

Άρθρο 7 παράγραφος 3

και άρθρο 7 παράγραφοι 5 και 6 (νέο) (3)

«3.

Απαγορεύεται οποιαδήποτε εδαφική διάκριση στους κανόνες επεξεργασίας που λειτουργούν από συστήματα πληρωμών με κάρτα.

[…]»

«3.

Απαγορεύεται οποιαδήποτε εδαφική διάκριση σχετικά με την επιλογή του φορέα επεξεργασίας στους κανόνες επεξεργασίας που λειτουργούν από συστήματα πληρωμών με κάρτα.

[…]

5.

Τα συστήματα πληρωμών με κάρτα θα πρέπει να διαθέτουν δίκαιες και διαφανείς διαδικασίες ώστε να διασφαλίζεται ότι άλλοι φορείς επεξεργασίας δεν υφίστανται δυσμενή διάκριση και ότι δεν περιορίζεται η διαλειτουργικότητα μεταξύ ανεξάρτητων φορέων επεξεργασίας.

6.

Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται δύο χρόνια μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.»

Προτείνεται η τροποποίηση της παραγράφου 3 προκειμένου να αποσαφηνισθεί η υφιστάμενη διατύπωση η οποία, υπό την παρούσα μορφή της, θα μπορούσε να ερμηνευθεί με τέτοιον τρόπο που να μην αφήνει περιθώρια για διαχείριση κινδύνου χώρας σε διαφορετικά στάδια της επεξεργασίας, π.χ. κατά την αδειοδότηση.

Προτείνεται η προσθήκη νέας παραγράφου 5 προκειμένου να αποφευχθεί η πιθανότητα εισαγωγής διακρίσεων από τα συστήματα πληρωμών καρτών εις βάρος φορέων επεξεργασίας με την εφαρμογή επιχειρηματικών κανόνων που περιορίζουν αδικαιολόγητα τη διαλειτουργικότητα μεταξύ των εν λόγω φορέων επεξεργασίας.

Τέλος, προτείνεται η προσθήκη νέας παραγράφου 6. Ο τομέας πληρωμών ενδέχεται να απαιτεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για την εφαρμογή του διαχωρισμού του συστήματος και των φορέων επεξεργασίας. Ως εκ τούτου, το παρόν άρθρο προτείνεται να μην εφαρμοσθεί πριν από την παρέλευση δύο ετών από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του κανονισμού.

Τροποποίηση 26

Άρθρο 8 παράγραφοι 3 και 5

«3.

Τα συστήματα πληρωμών καρτών δεν επιβάλλουν τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων, υποχρεώσεις καταβολής τελών ή άλλες υποχρεώσεις με το ίδιο αντικείμενο ή σκοπό στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης ή αποδοχής για συναλλαγές που πραγματοποιούνται με οποιαδήποτε συσκευή στην οποία βρίσκεται το εμπορικό τους σήμα σε σχέση με συναλλαγές για τις οποίες το σύστημά τους δεν χρησιμοποιείται.

[…]

5.

Στις περιπτώσεις όπου η συσκευή πληρωμών παρέχει την επιλογή μεταξύ διαφορετικών εμπορικών σημάτων μέσων πληρωμών, το εμπορικό σήμα που εφαρμόζεται στην εκάστοτε συναλλαγή πληρωμών θα καθορίζεται από τον πληρωτή στο σημείο πώλησης.»

«3.

Τα συστήματα πληρωμών καρτών δεν επιβάλλουν τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων, υποχρεώσεις καταβολής τελών ή άλλες υποχρεώσεις με το ίδιο αντικείμενο ή σκοπό στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών έκδοσης ή αποδοχής για συναλλαγές που πραγματοποιούνται με οποιαδήποτε συσκευή στην οποία βρίσκεται το εμπορικό τους σήμα σε σχέση με συναλλαγές για τις οποίες το σύστημά τους δεν χρησιμοποιείται, εκτός από τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων που επιβάλλονται από τις ρυθμιστικές ή εποπτικές αρχές ή τις κεντρικές τράπεζες.

[…]

5.

Στις περιπτώσεις όπου η συσκευή πληρωμών παρέχει την επιλογή μεταξύ διαφορετικών εμπορικών σημάτων μέσων πληρωμών, το εμπορικό σήμα που πρόκειται να εφαρμοσθεί εφαρμόζεται στην εκάστοτε συναλλαγή πληρωμών θα συμφωνείται καθορίζεται από τον πληρωτή και τον δικαιούχο πληρωμής στο σημείο πώλησης.»

Για σκοπούς επίβλεψης, οι κεντρικές τράπεζες απαιτούν από τα συστήματα καρτών να υποβάλλουν στατιστικές σχετικά με απάτες καρτών. Η τροποποίηση των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων για την κάλυψη ενός μεγάλου αριθμού παρόχων θα ήταν υπερβολικά επαχθής. Εν όψει τούτου, προτείνεται ως εναλλακτική λύση η επιβολή υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων οι οποίες θα παρέχουν πληροφορίες που είναι πραγματικά αναγκαίες για τις ρυθμιστικές ή εποπτικές αρχές ή τις κεντρικές τράπεζες.

Η επιλογή συγκεκριμένου εμπορικού σήματος θα πρέπει να συμφωνείται από κοινού μεταξύ του κατόχου κάρτας (δηλαδή του πληρωτή) και του εμπόρου (του δικαιούχου πληρωμής). Εάν η επιλογή ανήκει μόνο στον πληρωτή, υπάρχει ο κίνδυνος αυτός να επιλέξει ένα ακριβό εμπορικό σήμα, το οποίο, ενώ θα του παρέχει επιπρόσθετα οφέλη, μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερα έξοδα για τον έμπορο, γεγονός το οποίο μπορεί να οδηγήσει, τελικά, σε υψηλότερες τιμές για όλους τους πελάτες του εμπόρου.

Τροποποίηση 27

Άρθρο 10 παράγραφος 1

«1.

Τα συστήματα πληρωμών και οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δεν πρέπει να εφαρμόσουν κανέναν κανόνα ο οποίος θα υποχρεώνει τους πληρωτές να αποδέχονται κάρτες και άλλα μέσα πληρωμών που εκδίδονται από έναν εκδότη πάροχο υπηρεσιών πληρωμών στο πλαίσιο ενός συστήματος μέσων πληρωμών, να αποδέχονται επίσης άλλα μέσα πληρωμών του ίδιου εμπορικού σήματος και/ή κατηγορίας που εκδίδονται από άλλους εκδότες παρόχους υπηρεσιών πληρωμών στο πλαίσιο του ίδιου συστήματος, με εξαίρεση την περίπτωση που υπόκεινται στην ίδια ρυθμισμένη διατραπεζική προμήθεια.»

«1.

Τα συστήματα πληρωμών και οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών δεν πρέπει να εφαρμόσουν κανέναν κανόνα ο οποίος θα υποχρεώνει τους πληρωτές να αποδέχονται κάρτες και άλλα μέσα πληρωμών που εκδίδονται από έναν εκδότη πάροχο υπηρεσιών πληρωμών στο πλαίσιο ενός συστήματος καρτών μέσων πληρωμών, να αποδέχονται επίσης άλλα εμπορικά σήματα, μέσα πληρωμών ή προϊόντα του ίδιου εμπορικού σήματος και/ή κατηγορίας που εκδίδονται από άλλους εκδότες παρόχους υπηρεσιών πληρωμών στο πλαίσιο του ίδιου συστήματος, με εξαίρεση την περίπτωση που υπόκεινται στην ίδια ρυθμισμένη διατραπεζική προμήθεια

Αιτιολογία

Η απόφαση σχετικά με την αποδοχή ή όχι καρτών και με τα συγκεκριμένα εμπορικά σήματα ή προϊόντα καρτών που μπορούν να γίνονται αποδεκτά στο πλαίσιο ορισμένου συστήματος θα πρέπει να είναι εμπορική απόφαση που λαμβάνεται από τον έμπορο. Το να επιτρέπεται σε συστήματα και παρόχους να εφαρμόζουν κανόνες που υποχρεώνουν τους δικαιούχους πληρωμής να αποδέχονται κάρτες οι οποίες υπόκεινται στην ίδια ρυθμισμένη διατραπεζική προμήθεια φαίνεται να είναι μια αδικαιολόγητα ευρεία ρύθμιση. Οι πρόσθετες τροποποιήσεις σκοπό έχουν να απλοποιήσουν τις απαιτήσεις που παρατίθενται στην παρούσα παράγραφο. Σύμφωνα με την αιτιολογική σκέψη 29, ο σκοπός της παρούσας παραγράφου είναι να αφαιρεθεί το στοιχείο της «αποδοχής όλων των προϊόντων» από τον κανόνα της «υποχρεωτικής αποδοχής όλων των καρτών». Για την επίτευξη αυτού του στόχου, οι περιορισμοί στους εκδότες δεν είναι αναγκαίοι.

Τροποποίηση 28

Άρθρο 10 παράγραφος 5 νέα

Δεν υπάρχει κείμενο

«5.

Οι έμποροι δύνανται να αποφασίσουν να μην αποδέχονται όλες τις κάρτες ή όλα τα άλλα μέσα πληρωμής εάν παρέχουν χαμηλό επίπεδο ασφάλειας και εάν ο αποδέκτης δεν εγγυάται την πληρωμή εγκεκριμένων συναλλαγών.»

Αιτιολογία

Θα πρέπει να επιτρέπεται στους εμπόρους να μην αποδέχονται κάρτες με λιγότερα στοιχεία ασφάλειας, π.χ. κάρτες χωρίς μικροπλινθίο, επειδή η πληρωμή μέσω της χρήσης τέτοιων καρτών δεν θα είναι εγγυημένη και επομένως θα εκτίθενται σε μεγαλύτερο οικονομικό κίνδυνο.


(1)  Οι έντονοι χαρακτήρες στο κυρίως κείμενο αφορούν τα σημεία των οποίων την προσθήκη προτείνει η ΕΚΤ. Η χρήση διαγράμμισης στο κυρίως κείμενο αφορά τα σημεία των οποίων τη διαγραφή προτείνει η ΕΚΤ.

(2)  COM(2013) 547/3.

(3)  Να σημειωθεί ότι οι παραπομπές στην παρούσα γνώμη αντιστοιχούν στο σύστημα αρίθμησης των παραγράφων στο COM (2013) τελικό 550/2.


Top