a)

ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Redukcja wartości aktywów rynkowych przypisanych do kategorii redukcji wartości od pierwszej do czwartej zależy od pozostałego okresu zapadalności oraz struktury kuponu danego aktywa (stałokuponowe, zerokuponowe, zmiennokuponowe), zgodnie z tabelą 2 zamieszczoną w załączniku do niniejszych wytycznych. Odpowiedni okres zapadalności na potrzeby redukcji wartości jest pozostałym okresem zapadalności danych aktywów, niezależnie od struktury kuponu. W odniesieniu do struktury kuponu zastosowanie mają następujące postanowienia:

b)

dodaje się ustęp 2a w brzmieniu:

„2a   Pozostały okres zapadalności w odniesieniu do własnych zabezpieczonych obligacji określa się jako maksymalny prawnie dopuszczony okres zapadalności, przy uwzględnieniu ewentualnych uprawnień do przedłużenia spłat kapitału wynikających z ich warunków. Termin »własne« zabezpieczone obligacje w rozumieniu niniejszego ustępu oznacza przedstawienie lub wykorzystanie przez kontrahenta obligacji zabezpieczonych wyemitowanych lub gwarantowanych przez samego kontrahenta lub podmioty blisko z nim powiązane w rozumieniu art. 138 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60).”;

„c)

na potrzeby lit. b) termin »własne« ma znaczenie nadane temu terminowi w art. 3 ust. 2a.”;

a)

ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Poszczególne należności kredytowe podlegają redukcjom wartości w wycenie określonym według pozostałego terminu zapadalności, stopnia jakości kredytowej, struktury kuponu i metodologii wyceny stosowanej przez KBC, zgodnie z tabelą 3 w załączniku do niniejszych wytycznych.”;

b)

ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Płatność odsetkową uważa się za instrument o zmiennej stopie, jeśli jest powiązana z referencyjną stopą procentową i jeśli aktualizacja oprocentowania dla tej płatności odbywa się co najmniej raz na rok. Płatności odsetkowe, dla których aktualizacja oprocentowania odbywa się rzadziej niż raz na rok, traktowane są jako płatności o stopie stałej, dla których odpowiednim okresem zapadalności na potrzeby redukcji wartości jest pozostały okres zapadalności danej należności kredytowej.”;

c)

w ust. 2 dodaje się następujące akapit:

„Należność kredytowa jest traktowana na potrzeby zastosowania redukcji wartości w wycenie jako należność kredowa o oprocentowaniu stałym, jeżeli istnieje możliwość, że dana należność kredytowa stanie się należnością kredytową o oprocentowaniu stałym, w zależności od wartości kwalifikowanej referencyjnej stopy procentowej wskazanej w art. 90 lit. b) pkt (iii) wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60), w szczególności gdy kupon ma wyraźnie określony górny limit lub dolny limit inny niż zero.”;

d)

ustęp 5 otrzymuje brzmienie:

„5.   Nierynkowe instrumenty dłużne zabezpieczone detalicznymi kredytami hipotecznymi podlegają redukcji wartości w wycenie w wysokości 31,5 %.”;