6.4.2018

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 90/105

---

DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2018/546

z dnia 15 marca 2018 r.

w sprawie przekazania uprawnień do przyjmowania decyzji w przedmiocie funduszy własnych (EBC/2018/10)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (1), w szczególności jego art. 26 ust. 3, art. 28, 29, 77 i 78,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (2), w szczególności jego art. 4 ust. 1 lit. d),

uwzględniając decyzję Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/933 z dnia 16 listopada 2016 r. w sprawie ogólnych warunków ramowych przekazywania uprawnień decyzyjnych w odniesieniu do instrumentów prawnych związanych z zadaniami nadzorczymi (EBC/2016/40) (3), w szczególności jej art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 Europejski Bank Centralny (EBC), jako właściwy organ w odniesieniu do istotnych nadzorowanych podmiotów, odpowiada za ocenę, czy emisje instrumentów w kapitale podstawowym Tier I spełniają kryteria określone w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013. Istotne nadzorowane podmioty mogą klasyfikować instrumenty kapitałowe jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I jedynie po uzyskaniu uprzedniego pisemnego zezwolenia EBC.

(2)

Zgodnie z wymogiem określonym w art. 26 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 575/2013 Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB) sporządził i regularnie aktualizuje publiczny wykaz wszystkich rodzajów instrumentów, które w każdym państwie członkowskim kwalifikują się jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I. Włączenie danego rodzaju instrumentu do wykazu EUNB oznacza, że spełnia on kryteria kwalifikacji określone w art. 28 lub, w odpowiednich przypadkach, art. 29 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Uwzględniając kontrolę poszczególnych rodzajów instrumentów przez właściwe organy oraz, po dniu 28 czerwca 2013 r., przez EUNB, a także publiczny charakter oraz regularne aktualizacje wykazu EUNB, uzasadnione jest wykorzystanie tego wykazu do wyznaczenia zakresu przekazania uprawnień decyzyjnych zgodnie z art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

(3)

Zgodnie z motywem 75 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 rozporządzenie to nie stanowi przeszkody dla podtrzymywania przez właściwe organy procesów poprzedzających zatwierdzenie w odniesieniu do umów regulujących instrumenty kapitału dodatkowego Tier I i kapitału Tier II. I tak, prawo niektórych państw członkowskich przewiduje takie procesy służące klasyfikacji instrumentów kapitałowych jako instrumentów kapitału dodatkowego Tier I i kapitału Tier II. EBC jest właściwym organem do udzielania takiego zezwolenia istotnym nadzorowanym podmiotom zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.

(4)

EBC jest także odpowiedzialny, zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, za udzielanie uprzednich zezwoleń istotnym nadzorowanym podmiotom na obniżenie, wykup lub odkup instrumentów w kapitale podstawowym Tier I emitowanych przez te podmioty w sposób dozwolony mającym zastosowanie prawem krajowym oraz na przeprowadzenie wezwania do sprzedaży, wykupu, spłaty lub odkupu instrumentów dodatkowych w Tier I lub instrumentów w Tier II przed ich terminem zapadalności.

(5)	Dokonując oceny wniosków istotnych nadzorowanych podmiotów o wydanie uprzedniego zezwolenia na obniżenie funduszy własnych, EBC stosuje art. 78 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i sekcję 2 rozdziału IV rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 241/2014 (4).

(6)

EBC, jako właściwy organ, każdego roku ma obowiązek przyjmować znaczną liczbę decyzji w przedmiocie funduszy własnych. W celu usprawnienia procesu decyzyjnego konieczna jest decyzja w sprawie przekazania uprawnień w związku z przyjmowaniem takich decyzji. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał udzielanie upoważnień za konieczne w celu umożliwienia instytucji, do której należy przyjmowanie znacznej liczby decyzji, wykonywania nałożonych na nią obowiązków. Uznał on także potrzebę zapewnienia efektywności działania organom decyzyjnym za zasadę właściwą każdemu systemowi instytucjonalnemu (5).

(7)	Przekazywanie uprawnień decyzyjnych powinno być ograniczone i proporcjonalne, a zakres delegacji powinien być jasno określony.

(8)

Decyzja (UE) 2017/933 (EBC/2016/40) określa procedurę przyjmowania decyzji w sprawie przekazania uprawnień dotyczących nadzoru oraz osoby, którym uprawnienia decyzyjne mogą być przekazywane. Decyzja ta nie wpływa na wykonywanie przez EBC jego zadań nadzorczych i pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji Rady ds. Nadzoru w zakresie przedstawiania Radzie Prezesów finalnych projektów decyzji.

(9)

W przypadku niespełnienia określonych w niniejszej decyzji kryteriów przyjęcia decyzji delegowanej decyzje powinny być przyjmowane zgodnie z procedurą opartą na braku sprzeciwu wskazaną w art. 26 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 i art. 13g decyzji EBC/2004/2 (6). Ponadto procedura oparta na braku sprzeciwu powinna zostać zastosowana także wówczas, gdy kierownicy jednostek organizacyjnych mają wątpliwości dotyczące spełniania kryteriów oceny w odniesieniu do decyzji w przedmiocie funduszy własnych z uwagi na niewystarczające informacje przekazane przez istotny nadzorowany podmiot lub złożoność oceny.

(10)

Decyzje nadzorcze EBC mogą być przedmiotem przeglądu administracyjnego zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 oraz zgodnie z bardziej szczegółowymi postanowieniami zawartymi w decyzji EBC/2014/16 (7). W przypadku takiego przeglądu administracyjnego Rada ds. Nadzoru powinna wziąć pod uwagę opinię Administracyjnej Rady Odwoławczej i przekazać Radzie Prezesów nowy projekt decyzji do przyjęcia zgodnie z procedurą opartą na braku sprzeciwu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Definicje

Użyte w niniejszej decyzji określenia oznaczają:

1)   „decyzja w przedmiocie funduszy własnych”– decyzję EBC w sprawie uprzedniego zezwolenia na klasyfikację instrumentu jako instrumentu w kapitale podstawowym Tier I, instrumentu dodatkowego w Tier I lub instrumentu w Tier II oraz na obniżenie funduszy własnych;

2)   „obniżenie funduszy własnych”– każde działanie, o którym mowa w art. 77 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

3)   „obniżenie z zastąpieniem”– obniżenie funduszy własnych zgodnie z art. 78 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

4)   „obniżenie bez zastąpienia”– obniżenie funduszy własnych zgodnie z art. 78 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

5)   „wykaz EUNB”– wykaz sporządzany, prowadzony i publikowany (8) przez EUNB na podstawie art. 26 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 575/2013, obejmujący wszystkie rodzaje instrumentów kapitałowych w każdym z państw członkowskich kwalifikujących się jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I na podstawie informacji uzyskanych od każdego z właściwych organów;

6)   „instrument w kapitale podstawowym Tier I”, „instrument dodatkowy w Tier I” i „instrument w Tier II”– instrument kwalifikujący się odpowiednio jako instrument w kapitale podstawowym Tier I, instrument dodatkowy w Tier I i instrument w Tier II zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013;

7)   „instrument zastępujący”– instrument kapitałowy zastępujący instrument kapitałowy mający być przedmiotem obniżenia, odkupu, wezwania do sprzedaży lub wykupu w rozumieniu art. 78 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

8)   „instrument zastępowany”– instrument kapitałowy mający być przedmiotem działania, o którym mowa w art. 77 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, i zastępowany instrumentem zastępującym w ramach obniżenia z zastąpieniem, zgodnie z art. 78 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

9)   „współczynnik kapitału podstawowego Tier I”, „współczynnik kapitału Tier I” i „łączny współczynnik kapitałowy”– odpowiednio współczynnik kapitału podstawowego Tier I, współczynnik kapitału Tier I i łączny współczynnik kapitałowy, zgodnie z art. 92 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

10)   „decyzja SREP”– decyzję, która została przyjętą przez EBC na podstawie art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 w następstwie corocznego procesu przeglądu i oceny nadzorczej w rozumieniu art. 97 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (9) i która ustanawia wymogi ostrożnościowe;

11)   „decyzja w sprawie przekazania uprawnień” i „decyzja delegowana”– odpowiednio decyzję w sprawie przekazania uprawnień i decyzję delegowaną w rozumieniu art. 3 pkt 2 i 4 decyzji (UE) 2017/933 (EBC/2016/40);

12)   „kierownicy jednostek organizacyjnych”– kierowników jednostek organizacyjnych EBC, którym przekazywane są uprawnienia do przyjmowania decyzji w przedmiocie funduszy własnych;

13)   „procedura oparta na braku sprzeciwu”– procedurę określoną w art. 26 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 i bardziej szczegółowo opisaną w art. 13g decyzji EBC/2004/2;

14)   „decyzja odmowna”– decyzję, na mocy której nie udziela się zezwolenia lub nie udziela się zezwolenia w zakresie w pełni zgodnym z żądaniem istotnego nadzorowanego podmiotu. Decyzję zawierającą postanowienia dodatkowe, takie jak warunki lub zobowiązania, uznaje się za decyzję odmowną, chyba że takie dodatkowe postanowienia: a) zapewniają spełnianie przez nadzorowany podmiot wymogów odpowiednich unijnych przepisów prawa, o których mowa w art. 3 ust. 4, art. 4 ust. 3 i art. 5 ust. 6, i zostały uzgodnione na piśmie; lub b) stanowią jedynie powtórzenie jednego lub większej liczby obowiązujących wymogów, z którymi dana instytucja ma obowiązek zapewnić zgodność na podstawie postanowień, o których mowa w art. 3 ust. 4, art. 4 ust. 3 i art. 5 ust. 6, lub też określają obowiązek zapewnienia informacji dotyczących spełniania jednego lub większej liczby takich wymogów;

15)   „istotny nadzorowany podmiot”– istotny nadzorowany podmiot w rozumieniu art. 2 pkt 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 468/2014 (EBC/2014/17) (10).

Artykuł 2

Przekazanie uprawnień w zakresie decyzji w przedmiocie funduszy własnych

1.   Zgodnie z art. 4 decyzji (UE) 2017/933 (EBC/2016/40) Rada Prezesów niniejszym przekazuje uprawnienia do przyjmowania decyzji w przedmiocie: a) uprzedniego zezwolenia na klasyfikację instrumentów kapitałowych jako instrumentów w kapitale podstawowym Tier I zgodnie z art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013; b) uprzedniego zezwolenia na klasyfikację instrumentów kapitałowych jako instrumentów dodatkowych w Tier I lub instrumentów w Tier II, w przypadkach gdy jest to wymagane przez prawo krajowe; i c) uprzedniego zezwolenia na obniżenie funduszy własnych na podstawie art. 77 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 – kierownikom jednostek organizacyjnych wyznaczonym przez Zarząd zgodnie z art. 5 tej decyzji.

2.   Decyzje w przedmiocie funduszy własnych, o których mowa w ust. 1, przyjmowane są na mocy decyzji delegowanej w przypadku spełnienia kryteriów przyjmowania decyzji delegowanych zgodnie z art. 3, 4 i 5.

3.   Decyzji w przedmiocie funduszy własnych nie przyjmuje się na mocy decyzji delegowanej, gdy z uwagi na niewystarczające informacje lub złożoność oceny konieczne jest, aby były one przyjęte zgodnie z procedurą opartą na braku sprzeciwu.

Artykuł 3

Kryteria przyjmowania decyzji delegowanych w przedmiocie uprzedniego zezwolenia na klasyfikację instrumentów jako instrumentów w kapitale podstawowym Tier I

1.   Decyzje w przedmiocie klasyfikacji instrumentów kapitałowych jako instrumentów w kapitale podstawowym Tier I podejmuje się na mocy decyzji delegowanej, jeżeli rodzaj instrumentu, którego dotyczy wniosek o uprzednie zezwolenie, w momencie otrzymania wniosku przez EBC znajdował się w wykazie EUNB.

2.   Na mocy decyzji delegowanej nie przyjmuje się decyzji odmownych oraz decyzji na podstawie art. 31 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

3.   Gdy, zgodnie z ust. 1 i 2, decyzja w przedmiocie klasyfikacji instrumentów kapitałowych jako instrumentów w kapitale podstawowym Tier I nie może być przyjęta na mocy decyzji delegowanej, jest ona przyjmowana zgodnie z procedurą opartą na braku sprzeciwu.

4.   Oceny klasyfikacji instrumentów kapitałowych jako instrumentów w kapitale podstawowym Tier I dokonuje się zgodnie z art. 27, 28 i 29 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz art. 4–11 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014.

Artykuł 4

Kryteria przyjmowania decyzji delegowanych w przedmiocie uprzedniego zezwolenia na klasyfikację instrumentów jako instrumentów dodatkowych w Tier I lub instrumentów w Tier II

1.   W przypadku gdy prawo krajowe wymaga uprzedniego zezwolenia, decyzje w przedmiocie uprzedniego zezwolenia na klasyfikację instrumentów jako instrumentów dodatkowych w Tier I lub instrumentów w Tier II podejmowane są na mocy decyzji delegowanej.

2.   Na mocy decyzji delegowanej nie przyjmuje się decyzji odmownych, które przyjmowane są zgodnie z procedurą opartą na braku sprzeciwu.

3.   Oceny klasyfikacji instrumentów kapitałowych jako instrumentów dodatkowych w Tier I lub instrumentów w Tier II dokonuje się z godnie z art. 52–54 i 63 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz art. 8, 9 i 20–24a rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014.

Artykuł 5

Kryteria przyjmowania decyzji delegowanych w przedmiocie uprzedniego zezwolenia na obniżenie funduszy własnych

1.   Decyzje w przedmiocie uprzedniego zezwolenia na obniżenie funduszy własnych podejmuje się na mocy decyzji delegowanej w przypadku spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2 lub 3.

2.   W przypadku obniżenia z zastąpieniem decyzje podejmuje się na mocy decyzji delegowanych, jeżeli:

a)	instrument zastępujący jest instrumentem w kapitale podstawowym Tier I o zagregowanej wartości nominalnej równej przynajmniej nominalnej wartości instrumentu zastępowanego; lub

b)	instrument zastępujący jest instrumentem dodatkowym w Tier I o zagregowanej wartości nominalnej równej przynajmniej nominalnej wartości instrumentu zastępowanego, jeżeli instrument zastępowany jest instrumentem dodatkowym w Tier I; lub

c)	instrument zastępujący jest instrumentem dodatkowym w Tier I lub instrumentem w Tier II o zagregowanej wartości nominalnej równej przynajmniej nominalnej wartości instrumentu zastępowanego, jeżeli instrument zastępowany jest instrumentem w Tier II.

3.   W przypadku obniżenia bez zastąpienia decyzje podejmuje się na mocy decyzji delegowanych, jeżeli:

a)

po obniżeniu fundusze przekraczają oraz szacuje się, że przez przynajmniej trzy lata obrachunkowe po dacie wniosku nadal będą przekraczać, poziom odpowiadający sumie wymogów określonych w art. 92 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, wymogu utrzymywania funduszy własnych na poziomie zgodnym z art. 16 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, wymogu połączonego bufora w rozumieniu art. 128 pkt 6 dyrektywy 2013/36/UE oraz wytycznych kapitałowych w ramach filaru II określonych w ostatniej dostępnej decyzji SREP; oraz

b)	wpływ obniżenia na współczynnik kapitału podstawowego Tier I, współczynnik kapitału Tier I oraz łączny współczynnik kapitałowy jest niższy niż 100 punktów bazowych.

4.   Decyzji odmownych nie przyjmuje się w postaci decyzji delegowanej.

5.   W przypadku gdy, zgodnie z ust. 1–4, decyzja w przedmiocie obniżenia funduszy własnych nie może być przyjęta w postaci decyzji delegowanej, jest ona przyjmowana zgodnie z procedurą opartą na braku sprzeciwu.

6.   Oceny obniżenia funduszy własnych dokonuje się zgodnie z art. 78 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz sekcją 2 rozdziału IV rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014.

Artykuł 6

Przepis przejściowy

Niniejsza decyzja nie ma zastosowania do wniosków złożonych EBC przed jej wejściem w życie.

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.

(2)  Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63.

(3)  Dz.U. L 141 z 1.6.2017, s. 14.

(4)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 241/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 8).

(5)  Sprawa AKZO Chemie przeciwko Komisji, 5/85, ECLI:EU:C:1986:328, pkt 37, oraz sprawa Carmine Salvatore Tralli przeciwko EBC, C-301/02 P, ECLI:EU:C:2005:306, pkt 59.

(6)  Decyzja EBC/2004/2 z dnia 19 lutego 2004 r. przyjmująca Regulamin Europejskiego Banku Centralnego (Dz.U. L 80 z 18.3.2004, s. 33).

(7)  Decyzja EBC/2014/16 z dnia 14 kwietnia 2014 r. w sprawie ustanowienia Administracyjnej Rady Odwoławczej i jej regulaminu operacyjnego (Dz.U. L 175 z 14.6.2014, s. 47).

(8)  Publikowany na stronie internetowej EUNB pod adresem: www.eba.europa.eu.

(9)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

(10)  Rozporządzenie (UE) nr 468/2014 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) (Dz.U. L 141 z 14.5.2014, s. 1).

---