EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52018AB0038

Opinia Europejskiego Banku Centralnego z dnia 31 sierpnia 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie niektórych opłat za płatności transgraniczne w Unii i opłat za przeliczenie waluty (CON/2018/38)

OJ C 382, 23.10.2018, p. 7–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

23.10.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 382/7


OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 31 sierpnia 2018 r.

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie niektórych opłat za płatności transgraniczne w Unii i opłat za przeliczenie waluty

(CON/2018/38)

(2018/C 382/04)

Wprowadzenie i podstawa prawna

W dniu 27 czerwca 2018 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał wniosek Rady Unii Europejskiej o wydanie opinii w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009 w odniesieniu do niektórych opłat za płatności transgraniczne w Unii i opłat za przeliczenie waluty (1) (zwanego dalej „projektem rozporządzenia”).

Właściwość EBC do wydania opinii wynika z art. 127 ust. 4 i art. 282 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w związku z czwartym tiret art. 127 ust. 2 Traktatu oraz czwartym tiret art. 3 ust. 1 protokołu nr 4 w sprawie statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, jako że projekt rozporządzenia zawiera postanowienia dotyczące sprawnego funkcjonowania systemów płatności. Rada Prezesów wydała niniejszą opinię zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 17 ust. 5 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego.

Uwagi ogólne

Projekt rozporządzenia zmierza do zagwarantowania wszystkim obywatelom i spółkom w Unii dokonującym transgranicznych przelewów w euro pomiędzy państwem członkowskim strefy euro a państwem członkowskim spoza strefy euro, lub też pomiędzy dwoma państwami członkowskimi spoza strefy euro, niskiego poziomu opłat, które obecnie są dostępne w odniesieniu do płatności krajowych dokonywanych w oficjalnej walucie danego państwa członkowskiego. Aby osiągnąć wspomniany cel, projekt rozporządzenia zwiększa przejrzystość i ochronę konsumentów, wzmacnia rynek wewnętrzny usług płatniczych w euro oraz potwierdza status euro jako waluty wyboru dla płatności wewnątrzunijnych do czasu przyjęcia euro jako wspólnej waluty wszystkich państw członkowskich.

Uwagi szczegółowe

1.   Zakres postanowień dotyczących opłat za przeliczenie waluty

Postanowienia projektu rozporządzenia dotyczące opłat za przeliczenie waluty mają mieć zastosowanie do wszystkich płatności transgranicznych, niezależnie od tego, czy są one nominowane w euro, czy też w walucie krajowej państwa członkowskiego innej niż euro. Jednakże w sensie technicznym płatności transgraniczne nominowane w euro, wykonywane z rachunków płatniczych prowadzonych w euro, w których zarówno dostawca usług płatniczych płatnika, jak i odbiorcy płatności, mają siedzibę w państwach członkowskich strefy euro, zasadniczo nie powinny podlegać żadnemu przeliczaniu. A zatem w rzeczywistości postanowienia te powinny mieć zastosowanie do płatności transgranicznych w euro jedynie wówczas, gdy euro nie jest walutą rachunku płatniczego lub gdy dostawca usług płatniczych płatnika i odbiorcy płatności, bądź tylko odbiorcy płatności, mają siedzibę poza strefą euro. EBC sugeruje, aby aspekt ten doprecyzować w projekcie rozporządzenia.

Projekt rozporządzenia dotyczy wyłącznie płatności dokonywanych za pośrednictwem dostawców usług płatniczych, nie obejmuje więc możliwości świadczenia usługi przeliczenia waluty przez akceptanta niezależnie od dostawcy usług płatniczych. EBC sugeruje, aby aspekt ten doprecyzować w projekcie rozporządzenia.

2.   Alternatywne usługi i warianty przeliczania walut

Projekt rozporządzenia nie zawiera artykułu z definicjami, chociaż wprowadza do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i (WE) nr 924/2009 (2) nowe i ważne pojęcia. Na przykład pojęcia „alternatywnych usług przeliczania walut” i „alternatywnych wariantów przeliczania walut” mogłyby stanowić jeden termin, który powinien zostać zdefiniowany. W szczególności należy doprecyzować, czy usługi te są usługami świadczonymi przez dostawców usług płatniczych i ich podmioty zależne, a jeżeli tak, to jaki jest zakres obowiązku wyszukiwania i reklamowania przez dostawcę usług płatniczych usług jego bezpośrednich konkurentów. Należy również doprecyzować, że usługi przeliczania walut mogą być oferowane przez dostawców nieregulowanych.

3.   Zasady dotyczące opłat za przeliczenie waluty i okresy przejściowe

3.1.

Zgodnie z projektem rozporządzenia Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego powierzono zadanie opracowania regulacyjnych standardów technicznych zapewniających przejrzystość i porównywalność cen różnych wariantów usług przeliczania walut.

3.2.

EBC sugeruje, aby – z uwagi na względy ochrony konsumentów – okres przejściowy w zakresie obowiązku zapewnienia pełnej przejrzystości kosztów usług przeliczania walut zredukować do 12 miesięcy od momentu wejścia projektu rozporządzenia w życie.

W przypadku gdy EBC zaleca zmianę projektu rozporządzenia, szczegółowe propozycje zmian wraz z ich uzasadnieniem zostały zawarte w odrębnym roboczym dokumencie o charakterze technicznym. Dokument roboczy o charakterze technicznym jest dostępny w języku angielskim na stronie internetowej EBC.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 31 sierpnia 2018 r.

Mario DRAGHI

Prezes EBC


(1)  COM(2018) 163 final.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2560/2001 (Dz.U. L 266 z 9.10.2009, s. 11).


Top