EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52017AB0042

Opinia Europejskiego Banku Centralnego z dnia 11 października 2017 r. w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do obowiązku rozliczania, zawieszania obowiązku rozliczania, wymogów dotyczących zgłaszania, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego, rejestracji repozytoriów transakcji i nadzoru nad nimi, a także wymogów dotyczących repozytoriów transakcji (CON/2017/42)

OJ C 385, 15.11.2017, p. 10–15 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

15.11.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 385/10


OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 11 października 2017 r.

1w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do obowiązku rozliczania, zawieszania obowiązku rozliczania, wymogów dotyczących zgłaszania, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego, rejestracji repozytoriów transakcji i nadzoru nad nimi, a także wymogów dotyczących repozytoriów transakcji

(CON/2017/42)

(2017/C 385/04)

Wprowadzenie i podstawa prawna

W dniach 6 i 9 czerwca 2017 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał odpowiednio od Rady Unii Europejskiej oraz Parlamentu Europejskiego wioski o wydanie opinii w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do obowiązku rozliczania, zawieszania obowiązku rozliczania, wymogów dotyczących zgłaszania, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego, rejestracji repozytoriów transakcji i nadzoru nad nimi, a także wymogów dotyczących repozytoriów transakcji (1) (zwanego dalej „projektem rozporządzenia”).

Właściwość EBC do wydania opinii wynika z art. 127 ust. 4 oraz art. 282 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jako że projekt rozporządzenia zawiera postanowienia mające wpływ na podstawowe zadania Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) w zakresie definiowania i realizacji polityki pieniężnej oraz wspierania sprawnego funkcjonowania systemów płatniczych zgodnie z art. 127 ust. 2 tiret pierwsze i czwarte Traktatu, przyczyniania się przez ESBC do należytego wykonywania polityk w odniesieniu do stabilności systemu finansowego, zgodnie z art. 127 ust. 5 Traktatu, oraz szczególne zadania powierzone EBC w zakresie nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zgodnie z art. 127 ust. 6 Traktatu. Rada Prezesów wydała niniejszą opinię zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 17.5 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego.

Uwagi ogólne

EBC zasadniczo popiera inicjatywę Komisji w zakresie wprowadzenia szeregu zmian do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (2) ukierunkowanych na uproszczenie obowiązujących zasad oraz wyeliminowanie nieproporcjonalnych obciążeń.

Uwagi szczegółowe

1.   Wyłączenie obejmujące transakcje banków centralnych

1.1.

Na mocy art. 1 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 z obowiązków dotyczących zgłaszania wyłączeni są członkowie ESBC, lecz nie ich kontrahenci. W rezultacie w przypadku zawarcia kontraktu pochodnego z członkiem ESBC jego kontrahent podlega obowiązkowi zgłoszenia szczegółów dotyczących transakcji do repozytorium transakcji. W tym kontekście można wskazać, że odpowiednie transakcje, których kontrahentem jest bank centralny, są wyłączone z obowiązku zgłaszania na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 (3). Ponadto transakcje, których kontrahentem jest bank centralny, związane z wykonywaniem polityki pieniężnej, operacji walutowych i polityki stabilności finansowej, są wyłączone z obowiązku ujawniania na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (4) i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (5).

1.2.

EBC ma zastrzeżenia dotyczące ryzyka, które może powstać w przypadku gdyby – pomimo zastosowania przez kontrahentów zasad dotyczących poufności – informacje wynikające z operacji polityki ESBC zostały ujawnione i gdyby uczestnicy rynku byli w stanie zidentyfikować transakcje krajowych banków centralnych (KBC) należących do ESBC. W istocie mogłoby to mieć niekorzystny wpływ na wykonywanie przez KBC ich zadań w odniesieniu do tych transakcji banków centralnych, w szczególności w obszarze polityki pieniężnej lub operacji walutowych, gdzie wymagana jest poufność (6). Stawianie kontrahentom członków ESBC wymogu zgłaszania wszystkich danych dotyczących zawieranych przez nie transakcji do repozytoriów transakcji wiążę się z niezamierzonym skutkiem w postaci pośredniego obowiązku zgłaszania dotyczącego transakcji banków centralnych, ograniczając tym samym skuteczność wyłączenia przyznanego członkom ESBC. Istotne jest zatem, aby księgi członków ESBC były chronione i aby zachowana została efektywność funkcji sygnalizacyjnej operacji banku centralnego (7).

1.3.

Dlatego też zdaniem EBC w celu zapewnienia dalszego skutecznego wykonywania przez KBC ich zadań ustawowych lub statutowych ważne jest, by transakcje banków centralnych były w pełni wyłączone z wymogów dotyczących zgłaszania.

2.   Wymóg dotyczący zgłaszania

2.1.

W odniesieniu do proponowanej zmiany art. 9 ust. 1 EBC odnotowuje wyniki oceny skutków przeprowadzonej przez Komisję i rozumie potrzebę zmniejszenia obciążenia związanego ze zgłaszaniem ponoszonego przez małych kontrahentów niefinansowych. W tym kontekście EBC z zadowoleniem przyjmuje rozwiązanie proponowane przez Komisję, zgodnie z którym w niektórych szczególnych przypadkach odpowiedzialność za dokonywanie zgłoszeń powinna być ponoszona przez kontrahentów centralnych, kontrahentów finansowych, spółki zarządzające przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe oraz zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (8). Propozycja ta wydaje się osiągać równowagę pomiędzy zapewnieniem kompletności danych, zminimalizowaniem obciążeń związanych z obowiązkiem dotyczącym zgłaszania, ujednolicając jednocześnie strukturę wymogów dotyczących zgłaszania wynikających z rozporządzenia (UE) nr 648/2012 i rozporządzenia (UE) 2015/2365.

2.2.

Projekt rozporządzenia wprowadza wyłączenie z wymogu dotyczącego zgłaszania dla wszystkich transakcji wewnątrzgrupowych z kontrahentami niefinansowymi (9). EBC ma zastrzeżenia do proponowanej zmiany ze względów wskazanych w pkt 2.2.1–2.2.3.

2.2.1.

Analizy dostępnych danych wskazują, że potwierdzenie, iż kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym stanowi transakcję wewnątrzgrupową na podstawie bieżących ram dotyczących zgłaszania wynikających z rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (10), po uwzględnieniu innych źródeł danych, okazuje się często zawodne. W kontekście nadal ewoluującej jakości danych bezwarunkowe wyłączenie z wymogu dotyczącego zgłaszania w przypadku transakcji wewnątrzgrupowych w odniesieniu do kontrahentów niefinansowych stwarza ryzyko arbitrażu regulacyjnego podmiotów zgłaszających.

2.2.2.

Transakcje wewnątrzgrupowe z kontrahentami niefinansowymi są zwolnione z wymogu zabezpieczania tylko w przypadku spełnienia określonych warunków oraz pod warunkiem wydania zgody przez właściwe organy (11). EBC obawia się, że w przypadku niespełnienia tych warunków oraz wymiany zabezpieczenia przez kontrahentów transakcji wewnątrzgrupowej – w braku obowiązku dotyczącego zgłaszania – ryzyka związane z depozytami zabezpieczającymi oraz procyklicznością zabezpieczenia mogą pozostać niemonitorowane. Ta asymetria zaburzyłaby komplementarność przejrzystości i ograniczania ryzyka, która leży u podstaw ram polityki wynikających z rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

2.2.3.

Proponowane wyłączenie może potencjalnie doprowadzić do złożonych form omijania wymogów dotyczących zgłaszania wynikających z rozporządzenia (UE) nr 648/2012, jako że transakcje mogą być przeprowadzane przez niefinansowe jednostki zależne większych grup finansowych. Z uwagi na wyższy odsetek uczestnictwa kontrahentów niefinansowych w transakcjach walutowych na instrumentach pochodnych wpływ tej zmiany mógłby być szczególnie istotny w odniesieniu do zgłoszeń dotyczących walutowych instrumentów pochodnych.

2.3.

EBC uważa, że obowiązek kontrahentów finansowych dotyczący dokonywania zgłoszeń w imieniu kontrahentów niefinansowych (12) stanowi wystarczającą odpowiedź na nadmierne obciążenie związane z obowiązkiem zgłaszania dla małych kontrahentów niefinansowych, także w przypadku transakcji wewnątrzgrupowych. Marginalny koszt dodatkowych zgłoszeń ponoszony przez kontrahentów finansowych, którzy powinni już dysponować odpowiednią infrastrukturą informatyczną, powinien być znikomy. EBC zaleca zatem, aby transakcje wewnątrzgrupowe pomiędzy kontrahentami finansowymi a kontrahentami niefinansowymi nie były wyłączone z obowiązku zgłaszania. W ramach transakcji wewnątrzgrupowych pomiędzy kontrahentami niefinansowymi wyłączeniem objęte powinny być jedynie transakcje przeprowadzane przez małych kontrahentów niefinansowych, które nie powodują ryzyka systemowego. W świetle powyższego EBC zaleca, aby transakcje wewnątrzgrupowe pomiędzy kontrahentami niefinansowymi były wyłączone z obowiązku zgłaszania pod warunkiem że dani kontrahenci niefinansowi nie podlegają obowiązkowi rozliczania. W konsekwencji kontrahenci niefinansowi podlegający obowiązkowi rozliczania mają obowiązek dokonywać zgłoszeń w imieniu innych kontrahentów niefinansowych w przypadku zawarcia z nimi transakcji wewnątrzgrupowych.

2.4.

EBC zauważa, że transakcje wewnątrzgrupowe z kontrahentem z państwa trzeciego, w odniesieniu do którego Komisja nie wydawała decyzji dotyczącej równoważności, nadal będą podlegały obowiązkowi dotyczącemu zgłaszania oraz że w konsekwencji przedmiotowe wyłączenie (13) nie ma zastosowania do takich transakcji.

2.5.

EBC z zadowoleniem przyjmuje zmiany art. 9 ust. 6. Wdrożenie standardów w zakresie identyfikacji kontrahenta, transakcji i papierów wartościowych, wprowadzonych przez rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/105 (14), stanowi kluczowy krok w kierunku poprawy jakości danych gromadzonych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012. Dostosowanie rozporządzenia (UE) nr 648/2012 do rozporządzenia (UE) 2015/2365 i rozporządzenia (UE) nr 600/2014 jest także istotne dla zagwarantowania porównywalności struktury rynków finansowych i działań na nich podejmowanych oraz zapewnienia globalnego spojrzenia na te struktury i działania.

3.   Zmiany mające na celu zapewnienie jakości danych

3.1.

EBC uważa proponowane zmiany do art. 78 (15) i art. 81 ust. 5 (16) za istotny postęp, jako że przyczynią się one do harmonizacji procedur i polityk repozytoriów transakcji, a także warunków, na jakich przekazują one dane właściwym organom.

3.2.

EBC z zadowoleniem przyjmuje także przyznanie Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) mandatu w zakresie przekazywania sprawozdań dotyczących spełniania wymogu dotyczącego zgłaszania na podstawie nowego art. 85 ust. 3 lit. d) (17) i z zadowoleniem przyjąłby także zaangażowanie ESBC w przygotowywanie sprawozdania dla Komisji na podstawie nowego art. 85 ust. 3 lit. d).

4.   Przestrzeganie przez instytucje kredytowe procedur zarządzania ryzykiem, wyłączeń mających zastosowanie wewnątrz grupy oraz wymogów kapitałowych

4.1.

EBC popiera propozycję, zgodnie z którą powinny istnieć procedury nadzorcze mające na celu zapewnienie początkowego i bieżącego zatwierdzania procedur zarządzania ryzykiem, które wymagają terminowej, precyzyjnej i odpowiednio wyodrębnionej wymiany zabezpieczeń w odniesieniu do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym (18).

4.2.

EBC pragnie zauważyć, że w ramach art. 6 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 (19) zadania zapewniania spełniania przez instytucje kredytowe wymogów w zakresie zarządzania ryzykiem określonych w art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do procedur dotyczących terminowej, precyzyjnej i odpowiednio wyodrębnionej wymiany zabezpieczeń, przy uwzględnieniu powiązanych wyłączeń mających zastosowanie wewnątrz grupy (20), a także z wymogiem dotyczącym funduszy własnych określonym w art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 w zakresie utrzymywania odpowiedniej i proporcjonalnej kwoty kapitału, aby zarządzać ryzykiem nieobjętym odpowiednią wymianą zabezpieczeń, mają charakter ostrożnościowy, a zatem wchodzą w zakres zadań powierzonych EBC na podstawie art. 4 ust. 1 lit. e) i d) rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.

5.   Przejrzystość kontrahentów centralnych

5.1.

EBC popiera propozycję, zgodnie z którą kontrahenci centralni powinni zapewniać swoim członkom rozliczającym narzędzia do symulacji ich wymogów dotyczących początkowego depozytu zabezpieczającego i szczegółowy przegląd modeli początkowych depozytów zabezpieczających, które wykorzystują (21). Spowoduje to zwiększenie przejrzystości oraz przewidywalności wymogów dotyczących początkowego depozytu zabezpieczającego, poprawiając rozumienie przez członków rozliczających ryzyka i kosztów związanych z uczestnictwem w kontrahencie centralnym.

5.2.

Ponadto EBC proponuje włączenie instrumentów interwencji makroostrożnościowej w celu powstrzymania narastania ryzyka systemowego wynikającego w szczególności z nadmiernej dźwigni, oraz w celu dalszego ograniczania procykliczności depozytów zabezpieczających i redukcji wartości. EBC proponuje ustanowienie odpowiednich zasad dotyczących instrumentów makroostrożnościowych w akcie prawnym poziomu 1. Instrumenty polityki makroostrożnościowej byłyby stosowane wobec kontrahentów na poziomie transakcji. W ten sposób objęte nimi będą wszystkie odpowiednie transakcje, w tym te zawarte przez kontrahentów niebędących bankami, niezależnie od tego, czy transakcje te zostały zawarte na rynku rozliczanym centralnie, czy na rynku nierozliczanym centralnie, lub też przez kontrahentów unijnych rozliczających transakcje za pośrednictwem kontrahenta centralnego z siedzibą w państwie trzecim (22). Niezbędne zasady i wymogi dotyczące takich instrumentów makroostrożnościowych powinny być uwzględnione, jeśli nie w aktualnym projekcie, to przy okazji następnego przeglądu rozporządzenia (UE) nr 648/2012 w 2020 r.

5.3.

Ponadto, jak wskazano w niedawno opublikowanym raporcie ERRS dotyczącym przeglądu rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (23), EBC uważa, że kontrahenci centralni prowadzący działalność w Unii powinni mieć obowiązek publikowania informacji ilościowych i jakościowych zgodnych z zasadami CPMI–IOSCO dotyczącymi ujawniania informacji (24). Wprowadzenie mocniejszej podstawy prawnej ujednolicenia danych publicznych kontrahentów centralnych z tymi zasadami pomogłoby branży finansowej i opinii publicznej lepiej rozumień złożone środowisko, w jakim działają kontrahenci centralni.

6.   Klasyfikacja jednostek specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji jako kontrahentów finansowych

6.1.

EBC zauważa, że proponuje się, aby jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji były klasyfikowane jako kontrahenci finansowi (25). W art. 27 wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie ustanowienia wspólnych zasad dotyczących sekurytyzacji, utworzenia europejskich ram dla prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji oraz zmiany dyrektyw 2009/65/WE, 2009/138/WE, 2011/61/UE i rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 648/2012 (26) proponuje się jednak zmianę rozporządzenia (UE) nr 648/2012 w postaci wyłączenia jednostek specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji w związku z prostą, przejrzystą i standardową sekurytyzacją (STS) z obowiązku rozliczania, pod warunkiem odpowiedniego ograniczenia ryzyka kredytowego kontrahenta. EBC pragnie powtórzyć swoje stanowisko (27), zgodnie z którym jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji w związku z sekurytyzacją STS powinny być w pełni wyłączone z obowiązku rozliczania, a także z wymogów prawnych w zakresie zapewnienia zabezpieczenia (28).

6.2.

EBC popiera zatem postanowienia art. 27 wniosku, o którym mowa w pkt 6.1, w tym mandat Europejskich Organów Nadzoru w zakresie opracowania projektów regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria oceny tego, które umowy w ramach obligacji zabezpieczonych lub sekurytyzacji odpowiednio ograniczają ryzyko kredytowe kontrahenta, mających zostać przyjęte przez Komisję (29), a także inne niezbędne zmiany wyłączające jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji w związku z sekurytyzacją STS zarówno z obowiązków rozliczania, jak i obowiązków złożenia depozytu zabezpieczającego. Takie traktowanie jest niezbędne w celu uzyskania równych warunków działania w odniesieniu do kwalifikowanych obligacji zabezpieczonych i znajduje uzasadnione w oparciu o przesłanki ostrożnościowe w odniesieniu do jednostek specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji w związku z sekurytyzacją STS.

7.   Zmiany metodologii w zakresie obliczania pozycji kontrahenta w przypadku kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym

EBC pragnie zauważyć, że proponowane wprowadzenie metodologii dotyczącej obliczania pozycji w przypadku kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w celu określenia, czy kontrahent finansowy lub kontrahent niefinansowy podlega obowiązkowi rozliczania, która opiera się o dane na koniec okresu, nie zaś o średnią pozycję w kontraktach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w okresie 30 dni roboczych (30), może stworzyć zachętę do „pudrowania” danych w celu uniknięcia obowiązku rozliczania. EBC proponuje zatem, aby do nowych art. 4a ust. 2 (31) oraz art. 10 ust. 2 (32), wprowadzanych projektem rozporządzenia, dodany został wymóg wykazania przez kontrahenta finansowego i kontrahenta niefinansowego właściwemu organowi, że jego obliczona zagregowana średnia pozycja na koniec miesiąca w kontraktach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym nie prowadzi do systematycznego zaniżania jego ogólnej pozycji.

8.   Kompetencje opiniodawcze EBC w odniesieniu do projektów aktów delegowanych i wykonawczych

8.1.

Warto przypomnieć, że projekty aktów delegowanych i wykonawczych Komisji są „projektowanymi aktami Unii” i „projektami aktów Unii” w rozumieniu art. 127 ust. 4 oraz art. 282 ust. 5 Traktatu. Zarówno akty delegowane, jak i akty wykonawcze są aktami prawnymi Unii. Opinia EBC powinna być zatem zasięgana w odpowiednim terminie w sprawie wszelkich projektów aktów Unii, w tym projektów aktów delegowanych i wykonawczych, wchodzących w zakres jego kompetencji. Obowiązek zasięgnięcia opinii EBC został doprecyzowany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Komisja przeciwko EBC (33) w odniesieniu do funkcji i wiedzy eksperckiej EBC. W świetle faktu, że bezpieczne i wydajne struktury rynku finansowego, w szczególności systemy rozliczeń, są niezbędne dla wypełnienia podstawowych zasad ESBC, o których mowa w art. 127 ust. 2 Traktatu, oraz dla realizacji jego podstawowego celu w postaci utrzymywania stabilności cen, zgodnie z art. 127 ust. 1 Traktatu, EBC powinien otrzymać wnioski o wydanie opinii w sprawie aktów delegowanych i wykonawczych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012. Podczas gdy obowiązek zasięgania opinii EBC wynika bezpośrednio z Traktatu, w celu zapewnienia jasności, wymóg ten powinien być także wskazany w preambule projektu rozporządzenia. Mając na uwadze znaczenie aktów delegowanych i wykonawczych dla tworzenia prawodawstwa Unii w dziedzinie usług finansowych, EBC będzie wykonywać funkcję opiniodawczą w odniesieniu do kwestii należących do jego kompetencji przy pełnym uwzględnieniem terminów przyjmowania tych aktów oraz potrzeby zapewnienia sprawnego przyjmowania aktów wykonawczych (34).

8.2.

Ponadto, w odniesieniu do szeregu elementów projektu rozporządzenia, nie tylko zasięganie opinii EBC, ale także zaangażowanie na wczesnym etapie odpowiednich członków ESBC w opracowanie projektów regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych, aktów delegowanych i wykonawczych, mogłoby być szczególnie przydatne i powinno być wyraźnie przewidziane.

8.3.

Po pierwsze, Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych na podstawie projektów wykonawczych standardów technicznych opracowanych przez ESMA, określających standardy i formaty danych dla zgłaszanych informacji, metody i uzgodnienia w zakresie zgłaszania informacji, częstotliwość zgłaszania informacji oraz termin, w którym mają być zgłaszane kontrakty pochodne (35). ESBC w coraz większym stopniu korzysta przy wykonywaniu swoich kompetencji z danych zebranych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012. W celu wykorzystania wiedzy zdobytej przez ESBC na temat jakości danych przekazywanych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012, opracowywanie przez ESMA projektów wykonawczych standardów technicznych powinno odbywać się w ścisłej współpracy z odpowiednimi członkami ESBC.

8.4.

Po drugie, Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych na podstawie projektów regulacyjnych standardów technicznych opracowanych przez ESMA określających procedury dotyczące uzgadniania danych między repozytoriami transakcji oraz procedury weryfikacji danych pod względem ich kompletności i dokładności, a także zgodności z wymogami dotyczącymi zgłaszania (36). Organy mające bezpośredni oraz natychmiastowy dostęp do danych repozytoriów transakcji, w tym odpowiedni członkowie ESBC, posiadają szeroką wiedzę w tej dziedzinie. Istotne jest zatem zapewnienie, że wiedza ta zostanie wykorzystana przy opracowywaniu regulacyjnych standardów technicznych. W tym celu opracowywanie regulacyjnych standardów technicznych przez ESMA powinno odbywać się w ścisłej współpracy z odpowiednimi członkami ESBC.

W przypadku gdy EBC zaleca zmianę projektu rozporządzenia, szczegółowe propozycje zmian wraz z ich uzasadnieniem zostały zawarte w odrębnym roboczym dokumencie o charakterze technicznym. Dokument roboczy o charakterze technicznym jest dostępny na stronie internetowej EBC.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 11 października 2017 r.

Mario DRAGHI

Prezes EBC


(1)  COM(2017) 208 final.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1).

(4)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

(5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (EU) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).

(6)  Zob. pkt 7 opinii CON/2012/21. Wszystkie opinie EBC są publikowane na stronie internetowej EBC pod adresem: www.ecb.europa.eu.

(7)  Zob. s. 2 i 13–14 odpowiedzi EBC na konsultację Komisji Europejskiej w temacie przeglądu rozporządzenia w sprawie infrastruktury rynku europejskiego (EMIR) z dnia 2 września 2015 r., dostępnej na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.europa.eu.

(8)  Zob. art. 1 ust. 7 lit. b) projektu rozporządzenia.

(9)  Zob. art. 1 ust. 7 lit. a) projektu rozporządzenia.

(10)  Zob. art. 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(11)  Zob. art. 11 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(12)  Zob. art. 1 ust. 7 lit. b) projektu rozporządzenia.

(13)  Zob. art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(14)  Rozporządzenie wykonawczego Komisji (UE) 2017/105 z dnia 26 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1247/2012 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 17 z 21.1.2017, s. 17).

(15)  Zob. art. 1 ust. 16 projektu rozporządzenia.

(16)  Zob. art. 1 ust. 17 lit. c) projektu rozporządzenia.

(17)  Zob. art. 1 ust. 19 lit. c) projektu rozporządzenia.

(18)  Zob. art. 1 ust. 9 lit. a) projektu rozporządzenia.

(19)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).

(20)  Zob. art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(21)  Zob. art. 1 ust. 10 projektu rozporządzenia.

(22)  Jest to zgodne ze stanowiskiem EBC wyrażonym w odpowiedzi EBC na konsultację Komisji Europejskiej w temacie przeglądu rozporządzenia w sprawie infrastruktury rynku europejskiego (EMIR) z dnia 2 września 2015 r., dostępnej na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.europa.eu.

(23)  „The Revision of the European Market Infrastructure Regulation”, ERRS, kwiecień 2017 r., publikacja dostępna pod adresem https://www.esrb.europa.eu/pub/pdf/other/20170421_esrb_emir.en.pdf.

(24)  Ostateczny raport Rady CPMI–IOSCO dotyczący standardów ujawniania informacji ilościowych kontrahentów centralnych z lutego 2015 r., dostępny pod adresem http://www.bis.org/cpmi/publ/d125.pdf.

(25)  Zob. art. 1 ust. 1 projektu rozporządzenia.

(26)  COM(2015) 472 final.

(27)  Zob. wspólną odpowiedź Bank of England i Europejskiego Banku Centralnego na dokument konsultacyjny Komisji Europejskiej pt. „An EU framework for simple, transparent and standardised securitisation”, dostępną na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.europa.eu.

(28)  W sprawie wyłączenia z obowiązku zapewnienia zabezpieczenia zob. pkt 2.2 i 5.5 opinii CON/2016/11.

(29)  Zob. art. 27 ust. 2 COM(2015) 472.

(30)  Zob. art. 1 ust. 3 i 8 projektu rozporządzenia.

(31)  Zob. art. 1 ust. 3 projektu rozporządzenia.

(32)  Zob. art. 1 ust. 8 projektu rozporządzenia.

(33)  Komisja przeciwko EBC, C-11/00, ECLI: EU:C:2003:395, w szczególności pkt 110 i 111. W pkt 110 Trybunał Sprawiedliwości wyjaśnił, że obowiązek konsultacji z EBC „ma co do istoty zapewniać, że autor takiego aktu nie przyjmie go bez zasięgnięcia opinii instytucji, która ze względu na szczególne zadania, jakie wykonuje w ramach Wspólnoty w danej dziedzinie i wysoki stopień znajomości tematu, może mieć szczególnie wartościowy wkład w planowany proces uchwalania aktu”.

(34)  Zob. pkt 2 opinii CON/2015/10, pkt 4 opinii CON/2012/5, pkt 8 opinii CON/2011/44 i pkt 4 opinii CON/2011/42.

(35)  Zob. art. 1 ust. 7 lit. c) projektu rozporządzenia.

(36)  Zob. art. 1 ust. 16 projektu rozporządzenia.


Top