EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52012AB0005
Opinion of the European Central Bank of 25 January 2012 on a proposal for a Directive on the access to the activity of credit institutions and the prudential supervision of credit institutions and investment firms and a proposal for a Regulation on prudential requirements for credit institutions and investment firms (CON/2012/5)
Opinia Europejskiego Banku Centralnego z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie projektu dyrektywy w sprawie warunków podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi oraz projektu rozporządzenia w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (CON/2012/5)
Opinia Europejskiego Banku Centralnego z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie projektu dyrektywy w sprawie warunków podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi oraz projektu rozporządzenia w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (CON/2012/5)
OJ C 105, 11.4.2012, p. 1–36
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
11.4.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 105/1 |
OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO
z dnia 25 stycznia 2012 r.
w sprawie projektu dyrektywy w sprawie warunków podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi oraz projektu rozporządzenia w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych
(CON/2012/5)
2012/C 105/01
Wprowadzenie i podstawa prawna
W dniu 20 września 2011 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał wniosek Rady Unii Europejskiej o wydanie opinii w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi i zmieniającej dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego (1) (zwanego dalej „projektem dyrektywy”). W dniu 30 listopada 2011 r. EBC otrzymał wniosek Rady o wydanie opinii w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (2) (zwanego dalej „projektem rozporządzenia”).
Właściwość EBC do wydania opinii w sprawie projektu dyrektywy i projektu rozporządzenia wynika z art. 127 ust. 4 oraz art. 282 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jako że projekt dyrektywy i projekt rozporządzenia zawiera postanowienia mające wpływ na podstawowe zadania Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), tj. definiowanie i urzeczywistnianie polityki pieniężnej Unii, wspieranie sprawnego funkcjonowania systemów płatniczych oraz przyczynianie się do należytego wykonywania przez właściwe organy polityk w odniesieniu do nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi oraz stabilności systemu finansowego. Z uwagi na postulaty efektywności i przejrzystości EBC zdecydował się wydać jedną opinię w odniesieniu do obu tych projektów aktów prawnych. Rada Prezesów wydała niniejszą opinię zgodnie z art. 17 ust. 5 zdanie pierwsze Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego.
Uwagi ogólne
1. Cele projektu rozporządzenia i projektu dyrektywy
W dniu 20 lipca 2011 r. Komisja Europejska przyjęła projekt dyrektywy i projekt rozporządzenia; mają one zastąpić dyrektywę 2006/48/WE (3) i dyrektywę 2006/49/WE (4). Projekty te stanowią ważny krok na drodze do wzmocnienia regulacji sektora banków i firm inwestycyjnych oraz stworzenia zdrowszego i bezpieczniejszego system finansowego w Unii. EBC z zadowoleniem przyjmuje zdecydowaną determinację, z jaką Unia wdraża standardy i porozumienia międzynarodowe w dziedzinie regulacji finansowych, z jednoczesnym uwzględnieniem – tam, gdzie istnieje taka potrzeba – specyficznych cech systemu prawnego i finansowego Unii. EBC zdecydowanie popiera terminowe i skuteczne wdrożenie standardów bazylejskich w zakresie kapitału i płynności (5). W tym kontekście EBC wskazuje na wiodącą rolę Komisji w wypełnieniu podjętego przez grupę G20 zobowiązania do „przyjęcia i pełnego wdrożenia tych standardów w uzgodnionych terminach, dostosowanych do ożywienia gospodarczego i stabilności finansowej” (6), przejawiającą się tym, że Komisja jako jedna z pierwszych zaproponowała wdrożenie pakietu Bazylea III (7) oraz porozumień grupy prezesów banków centralnych i szefów nadzoru (Group of Central Bank Governors and Heads of Supervision, GHOS) (8) do prawodawstwa Unii. Przedmiotowe projekty w znaczący sposób zwiększą odporność systemową, przyczynią się do sprawnego funkcjonowania systemu finansowego oraz zapewnią stabilne i trwałe ramy świadczenia usług finansowych w Unii.
2. Reforma przepisów unijnych w zakresie bankowości
EBC z zadowoleniem przyjmuje innowacyjne podejście Komisji, w szczególności w odniesieniu do projektu rozporządzenia, które obejmuje większość załączników technicznych do dyrektyw 2006/48/WE i 2006/49/WE oraz ogranicza zakres rozwiązań alternatywnych i uznaniowości przysługujących państwom członkowskim. Przedmiotowe projekty zwiększą pewność prawną, ograniczając jednocześnie ryzyko powielania przepisów na poziomie państw członkowskich. Potrzebę szybkiego i skutecznego działania pokazał także kryzys finansowy. Ważne jest, aby przy tworzeniu unijnych regulacji w zakresie bankowości zapewnić odpowiedni poziom elastyczności. Jeżeli chodzi o przyszłe przeglądy projektu rozporządzenia, jak wskazano w poprzednich opiniach (9), EBC zaleca, aby zwykłej procedurze ustawodawczej podlegały tylko zawarte w projekcie rozporządzenia zasady ramowe odzwierciedlające podstawowe wybory strategiczne i kwestie o zasadniczym znaczeniu. Zasady techniczne, w tym te zawarte w projekcie rozporządzenia, powinny zostać przyjęte jako akty delegowane lub wykonawcze zgodnie z art. 290 i 291 Traktatu; staną się one tym samym głównym zestawem zasad mających zastosowanie do instytucji finansowych w Unii.
3. Jednolita europejska księga zasad w sektorze finansowym
|
3.1. |
Jak wskazano w poprzednich opiniach (10), EBC zdecydowanie popiera stworzenie jednolitej europejskiej księgi zasad mającej zastosowanie do wszystkich instytucji finansowych (11), jako że wspiera ona sprawne funkcjonowanie wspólnego rynku w ramach Unii i ułatwia pogłębioną integrację finansową w Europie. Dzięki jednolitej europejskiej księdze zasad instytucje finansowe świadczące usługi finansowe na wspólnym rynku podlegają jednemu zestawowi zasad ostrożnościowych, co ogranicza arbitraż regulacyjny i zakłócenia konkurencji. Ponadto ujednolicone zasady zwiększają przejrzystość i zmniejszają koszty regulacji i koszty zapewnienia zgodności z przepisami. |
|
3.2. |
Jednolita europejska księga zasad wymaga: a) jasnego i właściwego określenia obszarów zastosowania aktów delegowanych i wykonawczych; b) odpowiedniego udziału Europejskich Urzędów Nadzoru, a tym samym wykorzystania wiedzy eksperckiej tych urzędów do stworzenia projektów standardów technicznych; c) konsekwentnego i skoordynowanego podejścia we wszystkich sektorach finansowych; d) spójnych kryteriów we wszystkich przepisach finansowych Unii w zakresie stosowania aktów delegowanych i aktów wykonawczych, z uprzednim opracowaniem projektów regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych przez Europejskie Urzędy Nadzoru lub bez takiego opracowania (12). W sektorze bankowym, systematyczny udział Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB) w przyjmowaniu aktów wykonawczych Unii poprzez opracowywanie projektów standardów technicznych, zwłaszcza w przypadku zapotrzebowania na analizy techniczne opracowywane z wyprzedzeniem, zapewni elastyczne ramy regulacyjne na poziomie Unii, skutecznie wzmacniające wspólny rynek usług finansowych w Unii. |
4. Kompetencje opiniodawcze EBC w odniesieniu do projektów aktów delegowanych i wykonawczych
|
4.1. |
Mając na uwadze znaczenie aktów delegowanych i wykonawczych jako ważnego składnika jednolitej europejskiej księgi zasad, EBC przedstawia następujące uwagi w odniesieniu do wykonywania przysługujących mu zgodnie z art. 127 ust. 4 oraz art. 282 ust. 5 Traktatu kompetencji opiniodawczych. |
|
4.2. |
Projekty aktów delegowanych i wykonawczych Komisji są „projektowanymi aktami Unii” i „projektami aktów Unii” w rozumieniu art. 127 ust. 4 oraz art. 282 ust. 5 Traktatu. Zarówno akty delegowane, jak i akty wykonawcze są aktami prawnymi Unii. Co ważne, większość wersji językowych art. 282 ust. 5 Traktatu mówi o obowiązku konsultowania z EBC „projektów” aktów prawnych Unii (13). Zakres obowiązku konsultowania EBC nie może być zatem ograniczony wyłącznie do projektów aktów opartych na wniosku Komisji. |
|
4.3. |
W wyroku w sprawie C-11/00 (14) Trybunał Sprawiedliwości wyjaśnił, że obowiązek konsultacji z EBC „ma co do istoty zapewniać, że autor takiego aktu nie przyjmie go bez zasięgnięcia opinii instytucji, która ze względu na szczególne zadania, jakie wykonuje w ramach Wspólnoty w danej dziedzinie i wysoki stopień znajomości tematu, może mieć szczególnie wartościowy wkład w planowany proces uchwalania aktu”. |
|
4.4. |
Aby zatem w pełni spożytkować korzyści płynące z wykonywania przez EBC funkcji doradczej, EBC powinien być konsultowany na odpowiednim etapie w sprawie każdego projektu aktu Unii, w tym projektu aktu delegowanego i wykonawczego, w dziedzinach podlegających jego kompetencji. Ponadto, mając na uwadze znaczenie projektów standardów technicznych dla tworzenia prawodawstwa Unii w dziedzinie usług finansowych, EBC będzie wykonywać funkcję opiniodawczą w odniesieniu do kwestii należących do jego kompetencji z uwzględnieniem, w największym możliwym stopniu, terminów przyjmowania tych aktów oraz potrzebę zapewnienia sprawnego przyjmowania aktów wykonawczych. |
Uwagi szczegółowe
5. Nadzór makroostrożnościowy i zakres bardziej restrykcyjnych zasad
|
5.1. |
Projekt rozporządzenia określa standardy ostrożnościowe, które będą bezpośrednio stosowane w całej Unii. Jak wskazano powyżej, EBC zdecydowanie popiera stanowisko Komisji, które w rzeczywistości ustanawia jednolitą europejską księgę zasad dla instytucji finansowych. Ponadto EBC w pełni popiera cel polegający na zapobieganiu ukierunkowanym ekspozycjom na ryzyko dotyczącym m.in. określonych sektorów, regionów lub państw członkowskich, przy użyciu aktów delegowanych upoważniających Komisję do ustalania bardziej restrykcyjnych wymogów ostrożnościowych, w razie potrzeby uwzględniając zmiany w intensywności ryzyk mikro- i makroostrożnościowych wynikających z rozwoju sytuacji na rynku (15). Niemniej jednak akty delegowane przyjmowane przez Komisję powinny obejmować wymogi ostrożnościowe dotyczące dużych ekspozycji oraz wymogi dotyczące ujawniania informacji, jak również wymogi w zakresie płynności i dźwigni finansowej – po tym, jak wymogi w zakresie płynności i dźwigni finansowej staną się częścią mających zastosowanie ram regulacyjnych Unii. EBC zauważa jednak, że w wielu przypadkach sześciomiesięczny lub krótszy termin na nałożenie bardziej restrykcyjnych wymogów dotyczących takich ryzyk będzie niewystarczający, i że skuteczny i umożliwiający osiągnięcie pożądanego celu byłby znacznie dłuższy termin, np. dwa lata lub więcej (16). |
|
5.2. |
EBC uważa ponadto za ważne, iż w przypadku powstania ryzyka systemowego dla stabilności finansowej projekt rozporządzenia umożliwia państwom członkowskim stosowanie bardziej restrykcyjnych wymogów ostrożnościowych. Potrzeba takiego rozwiązania jest uzasadniona m.in. faktem, że cykle gospodarcze i finansowe w poszczególnych państwach członkowskich nie są ze sobą zsynchronizowane, w związku z czym państwa członkowskie mogą spotykać się z różnymi rodzajami ryzyka systemowego. Istnieją ponadto znaczące różnice w cechach strukturalnych sektorów finansowych w poszczególnych państwach członkowskich. Aby zatem lepiej dostosować wymogi ostrożnościowe do specyficznej sytuacji cyklicznej oraz skuteczniej przeciwdziałać związanym z tym ryzykom systemowym (17), organy właściwe w kwestiach makroostrożnościowych mogą być zmuszone do zacieśnienia limitów i wskaźników ilościowych dotyczących określonych instrumentów polityki ostrożnościowej przewidzianych w projekcie rozporządzenia. |
|
5.3. |
Na tym tle niektóre postanowienia projektu rozporządzenia pozwalają na pewien zakres dostosowania wymogów ostrożnościowych na poziomie krajowym. Pierwszym takim postanowieniem jest wprowadzenie antycyklicznego bufora kapitałowego (18). Drugim jest proponowane rozszerzenie zakresu procesu przeglądu nadzorczego, tak aby umożliwić organom krajowym stosowanie do niektórych instytucji bardziej restrykcyjnych zasad ostrożnościowych (19). EBC zauważa jednak, że takie proponowane rozszerzenie składa się zasadniczo z narzędzi mikroostrożnościowych zaprojektowanych z myślą o przeciwdziałaniu ryzykom powstającym w poszczególnych instytucjach lub grupach instytucji, a nie z myślą o wykorzystywaniu jako narzędzia polityki makroostrożnościowej, które przeciwdziałają ryzykom systemowym. Po trzecie, projekt rozporządzenia daje organom krajowym możliwość zmienienia wag ryzyka lub ustalania bardziej restrykcyjnych kryteriów, np. relacji wysokości kredytu do wartości zabezpieczenia, w odniesieniu do ekspozycji zabezpieczonych na nieruchomościach mieszkaniowych lub komercyjnych, jeżeli uzasadnia to charakterystyka ryzyka tego konkretnego segmentu rynku w danym państwie członkowskim (20). |
|
5.4. |
EBC popiera takie rozwiązanie, ponieważ pozwala ono organom krajowym na dostosowywanie określonych wymogów ostrożnościowych, i uważa, że powinno być ono rozszerzone o możliwość nakładania przez organy krajowe bardziej restrykcyjnych wymogów ostrożnościowych w kontekście makroostrożnościowym na poziomie krajowym. Jest to niezbędne do kompleksowego i skutecznego przeciwdziałania zagrożeniom dla stabilności finansowej wynikającym z cech strukturalnych krajowego systemu finansowego lub ryzyka systemowego. Dlatego zakres proponowanych rozwiązań mógłby być rozszerzony o bardziej restrykcyjne wymogi w odniesieniu do: a) kapitału; b) limitów dotyczących dużych ekspozycji; c) wymogów w zakresie płynności i wskaźnika dźwigni po ich wprowadzeniu do ram regulacyjnych Unii. W tym kontekście, organy krajowe powinny mieć możliwość nakładania w przepisach krajowych bardziej restrykcyjnych wymogów zmierzających do zaostrzenia limitów i wskaźników ilościowych dotyczących wymogów wskazanych w lit. a), b) i c), po powiadomieniu o proponowanych środkach Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS); wymogi takie powinny być jednak stosowane w sposób w pełni zgodny z pozostałymi aspektami postanowień projektu rozporządzenia, które pozostałyby niezmienione. |
|
5.5. |
W celu utrzymania przejrzystości i zapewnienia spójności środków przyjmowanych w całej Unii EBC zaleca, aby możliwe stosowanie przez organy krajowe bardziej restrykcyjnych wymogów podlegało środkom zabezpieczającym. W tym zakresie ERRS może odgrywać ważną rolę koordynacyjną w dokonywaniu oceny zagrożeń dla stabilności finansowej oraz możliwych niezamierzonych efektów i rozprzestrzeniania się konsekwencji takich środków na inne państwa członkowskie. Ponadto EUNB i ERRS powinny publikować na swoich stronach internetowych regularne aktualizacje informacji na temat przyjmowanych przez państwa członkowskie środków, które są bardziej restrykcyjne niż środki przewidziane w projekcie rozporządzenia. I wreszcie, w sytuacji, w której przestaną istnieć zagrożenia dla stabilności finansowej, które spowodowały stosowanie bardziej restrykcyjnych środków ostrożnościowych, limity i wskaźniki ilościowe powinny wracać do zharmonizowanego poziomu określonego projektem rozporządzenia. |
|
5.6. |
Ogólnie rzecz biorąc, możliwość stosowania bardziej restrykcyjnych środków ostrożnościowych przez niektóre państwa członkowskie może wzmacniać zarówno stabilność finansową, jak i integrację finansową w Unii. W wymiarze praktycznym, poprzez skoordynowane ograniczanie ryzyka systemowego oraz ochronę wspólnego rynku przed gromadzeniem się nadmiernego ryzyka systemowego organy mogą skutecznie przyczyniać się do sprawnego funkcjonowania systemu finansowego Unii i wspierania zrównoważonego świadczenia usług finansowych na wspólnym rynku w średnim i długim okresie. |
6. Fundusze własne
|
6.1. |
EBC zdecydowanie wspiera proponowane wzmocnienie kryteriów dopuszczalności regulacyjnych funduszy własnych, jak również dalszą harmonizację odliczeń. Wymogi co do funduszy własnych są fundamentem międzynarodowych uzgodnień w zakresie reformy wymogów kapitałowych. Dlatego z perspektywy stabilności finansowej niezbędne jest, aby zawarte w projekcie rozporządzenia wymogi co do funduszy własnych zapewniały posiadanie przez sektor finansowy w Unii kapitału najwyższej jakości, w szczególności w odniesieniu do kapitału podstawowego Tier I, co spowoduje wyższy poziom absorpcji strat. Kryzys doprowadził do tego, że reforma wymogów kapitałowych kładzie szczególny nacisk na kapitał podstawowy Tier I. Celem jest tu zapewnienie posiadania przez europejskie instytucje kredytowe kapitału podstawowego Tier I o jakości porównywalnej do kapitału posiadanego przez instytucje kredytowe na całym świecie, a także zapewnienie pełnej zgodności z umową bazylejską III, zatwierdzoną przez GHOS (21). W tym zakresie należy podkreślić następujące zagadnienia. |
|
6.2. |
EBC popiera listę warunków, jakie muszą spełniać pozycje kapitału podstawowego Tier I, odzwierciedlających podstawowe cechy kapitału pod względem zdolności do absorpcji strat, trwałości oraz elastyczności płatności. Zgodnie z umową bazylejską III „instrumenty kapitałowe”, o których mowa w projekcie rozporządzenia, powinny składać się wyłącznie z akcji i udziałów w spółkach w rozumieniu odpowiednich przepisów krajowych w państwach członkowskich (z wyjątkiem instrumentów kapitałowych emitowanych przez towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, spółdzielnie oraz podobne instytucje (22)); powinny one kwalifikować się jako pozycje kapitału podstawowego Tier I, tylko jeżeli spełniają wszystkie warunki określone w projekcie rozporządzenia (23). EBC zaleca również, aby poprzez przyjęcie aktów wykonawczych Komisja zatwierdziła sporządzany przez EUNB wykaz typów akcji i udziałów, które kwalifikują się jako kapitał podstawowy Tier I, tak aby nadać temu wykazowi wiążący charakter. Ponadto należy opracować projekty standardów technicznych uszczegóławiające wskazane powyżej warunki. Zgodność z tymi warunkami powinna być zapewniona przez właściwe organy w ramach bieżącej współpracy z EUNB. Takie środki zabezpieczające przyczyniłyby się do dalszego zwiększenia spójności w ramach Unii oraz ograniczenia zakresu inżynierii finansowej. |
|
6.3. |
Jeżeli chodzi o istotne inwestycje w zakłady ubezpieczeń, zakłady reasekuracji i ubezpieczeniowe spółki holdingowe, umowa bazylejska III wymaga, aby inwestycje przekraczające określony próg były odliczane od kapitału podstawowego Tier I (metoda odpowiadającego odliczenia) (24). Umowa bazylejska III bierze pod uwagę, że podmioty te pozostają poza zakresem konsolidacji regulacyjnej, i zmierza do unikania podwójnego liczenia kapitału regulacyjnego. Projekt rozporządzenia utrzymuje istniejącą już w dyrektywie 2006/48/WE możliwość zatwierdzania przez właściwe organy stosowania metod określonych w dyrektywie 2002/87/WE (25) jako alternatywnego „odliczenia” (26). |
|
6.4. |
EBC generalnie podziela pogląd, że regulacyjne fundusze własne w ramach grupy bankowej powinny być wykorzystywane wyłącznie do pokrywania strat wynikających z ryzyka bankowego. Dlatego EBC popiera rozwiązanie kwestii podwójnego wykorzystywania regulacyjnych funduszy własnych zarówno na poziomie grupy bankowej (poprzez konsolidację wszystkich instytucji oraz instytucji finansowych będących ich jednostkami zależnymi) (27), jak i na poziomie konglomeratu finansowego (poprzez uwzględnienie w konsolidacji regulacyjnej także jednostek zależnych prowadzących działalność ubezpieczeniową). W tym kontekście, stosowanie metod określonych w załączniku I do dyrektywy 2002/87/WE nie powinno w żadnym momencie skutkować wyższymi regulacyjnymi funduszami własnymi dla grup instytucji i instytucji finansowych, o których mowa w projekcie rozporządzenia (28), w porównaniu do poziomu regulacyjnych funduszy własnych, jaki miałby zastosowanie zgodnie z metodą odliczenia. |
|
6.5. |
Biorąc pod uwagę umowę bazylejską III, a także, w odpowiednich przypadkach, międzynarodowe zasady Wspólnego Forum ds. Konglomeratów Finansowych, EBC zaleca zapewnienie pełnej międzysektorowej spójności tych tekstów (29), co wymaga dostosowania projektu rozporządzenia do odpowiednich przepisów dyrektywy 2009/138/WE (30) i dyrektywy 2002/87/WE (31). Ponadto EBC – popierając opracowywanie przez Wspólny Komitet Europejskich Urzędów Nadzoru projektów standardów technicznych w odniesieniu do metod określonych w dyrektywie 2002/87/WE – zaleca, z uwagi na postulat przejrzystości prawa oraz w celu uniknięcia rozbieżności pomiędzy przepisami w zakresie usług finansowych dotyczącymi różnych sektorów, wprowadzenie tego uprawnienia jedynie w dyrektywie 2002/87/WE (32). |
|
6.6. |
W styczniu 2011 r. GHOS ujawniła umowę, zgodnie z którą w momencie utraty przez instytucję rentowności powinno być możliwe pełne i trwałe umorzenie lub pełne przekształcenie w kapitał podstawowy Tier I wszystkich instrumentów dodatkowych w Tier I i Tier II, jakimi dysponuje ta instytucja (33). Projekt rozporządzenia potwierdza, że zamiarem prawodawcy było pełne uwzględnienie tej umowy (34). EBC rozumie, że Komisja uwzględni ten wymóg w odniesieniu do dodatkowych instrumentów w Tier I i Tier II w związku ze swoim kolejnym projektem dotyczącym postępowania naprawczego banków i zarządzania kryzysowego w sektorze finansowym. |
7. Bufory kapitałowe
|
7.1. |
EBC z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w projekcie dyrektywy zdecydowano się na wprowadzenie przepisów dotyczących buforów kapitałowych, ponieważ takie podejście pozwoli organom na skuteczne i elastyczne przeciwdziałanie ryzykom systemowym we wszystkich państwach członkowskich. W szczególności EBC uważa antycykliczne bufory kapitałowe za kluczowy element szerszego zestawu narządzi makroostrożnościowych (35) i zdecydowanie popiera wprowadzenie do regulacji finansowych wyraźnego elementu antycyklicznego. |
|
7.2. |
Antycykliczny bufor kapitałowy może w znacznym stopniu poprawić odporność sektora bankowego, przyczyniając się tym samym do sprawnego świadczenia usług finansowych przez cały czas trwania cyklu koniunkturalnego. W tym zakresie EBC podkreśla, że decyzja organów krajowych co do antycyklicznego bufora kapitałowego powinna podlegać nieograniczonym wymogom wzajemności do 2,5 % aktywów ważonych ryzykiem, natomiast powyżej tego progu powinna mieć zastosowanie wzajemność dobrowolna. Ponadto EBC popiera propozycję, aby umożliwić organom krajowym ustalanie antycyklicznego bufora kapitałowego, który brałby pod uwagę zmienne finansowe i ekonomiczne uważane za znaczące dla oceny nadmiernego wzrostu akcji kredytowej oraz gromadzenia się ryzyka systemowego. Jednak zmienne te nie powinny mieć charakteru strukturalnego, ponieważ celem antycyklicznego bufora kapitałowego nie powinno być przeciwdziałanie ryzykom strukturalnym występującym w systemie finansowym. Dlatego też EBC proponuje, aby z projektu dyrektywy wycofać uwzględnienie w mechanizmie antycyklicznego bufora kapitałowego zmiennych o charakterze niecyklicznym (36). |
8. Płynność
|
8.1. |
EBC z zadowoleniem przyjmuje jednoznaczny zamiar Komisji, aby zgodnie z umową bazylejską III wprowadzić do przepisów unijnych zarówno wymóg dotyczący pokrycia płynności (LCR), jak i wskaźnik stabilnego finansowania netto (NSFR) (37). Wprowadzenie do projektów przepisów dotyczących ryzyka utraty płynności przyniesie znaczne korzyści mikro- i makroostrożnościowe. Wymogi w zakresie płynności podwyższą bufory płynnościowe instytucji kredytowych oraz zmniejszą zakres ryzyka przekształcenia terminu zapadalności, ograniczając nadmierną ilość wzajemnych powiązań w systemie finansowym i przeciwdziałając systemowemu ryzyku utraty płynności. Ponadto zharmonizowane zasady w zakresie ryzyka utraty płynności powinny wspomóc osiągnięcie równych zasad konkurencji i prawidłowych praktyk zarządzania ryzykiem utraty płynności, i będą miały ogólny pozytywny wpływ na dobrobyt w gospodarce europejskiej. |
|
8.2. |
EBC pragnie podkreślić następujące kwestie w odniesieniu do proponowanych przepisów dotyczących płynności.
|
|
8.3. |
Wprowadzenie wskaźnika stabilnego finansowania netto (44) zapewni stabilne finansowanie zobowiązań instytucji kredytowych. Jednym z kluczowych problemów napotkanych przez instytucje finansowe w czasie kryzysu była pilna potrzeba pozyskania finansowania wynikająca z wysokiego poziomu niedopasowania terminów zapadalności. Oznaczało to konieczność ciągłego refinansowania zobowiązań krótkoterminowych na hurtowym rynku pieniężnym, co skutkowało problemami z finansowaniem, które rozprzestrzeniły się na rynki finansowe. W tym zakresie EBC sugeruje zmiany projektu, które pozwolą uniknąć możliwych dwuznaczności w implementacji tego wymogu. Jakkolwiek sposób zaprojektowania wskaźnika stabilnego finansowania netto może wymagać ostatecznego dopracowania, długi okres obserwacji, trwający do dnia 1 stycznia 2018 r. powinien zapewnić dostateczną ilość czasu na dalsze skalibrowanie tego wskaźnika, tak aby uniknąć ryzyka pojawienia się możliwych niezamierzonych konsekwencji. |
9. Dźwignia finansowa
Kryzys finansowy wyraźnie unaocznił potrzebę ograniczenia nadmiernego korzystania z dźwigni w sektorze finansowym. Dlatego EBC z dużym zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji wprowadzenia wskaźnika dźwigni nieopartego na ryzyku jako wiążącego wymogu, z zastrzeżeniem potrzeby odpowiedniego przeglądu i kalibracji poprzez maksymalne wykorzystanie ustalonego okresu przeglądu (45). Na tym tle, EBC sugeruje wyjaśnienie w projekcie rozporządzenia zamiarów prawodawcy co do wprowadzenia tego wymogu (46).
10. Sprawozdawczość nadzorcza
Ostatnia wersja ram sprawozdawczości nadzorczej zawartych w pakietach sprawozdawczych FINREP i COREP została opracowana przez Komitet Europejskich Organów Nadzoru Bankowego (47). Ramy te są obecnie oparte na niewiążących wytycznych i formularzach sprawozdawczych. W tym zakresie EBC zaleca: a) wyjaśnienie w projekcie rozporządzenia ram sprawozdawczości COREP; b) wprowadzenie jednoznacznej podstawy prawnej pakietu FINREP; oraz c) doprecyzowanie zakresu projektów standardów technicznych opracowywanych w tym obszarze przez EUNB (48). W szczególności proponuje się, aby EUNB i ERRS współpracowały przy definiowaniu zakresu informacji finansowych niezbędnych na potrzeby nadzoru makroostrożnościowego. Mając na względzie zbieranie informacji niezbędnych do wykonywania nadzoru makroostrożnościowego w odniesieniu do wymogów sprawozdawczych dotyczących dużych ekspozycji, wymogów sprawozdawczych dotyczących płynności i wskaźnika dźwigni finansowej (49), EBC sugeruje także wprowadzenie sprawozdawczości z częstotliwością co najmniej kwartalną oraz zaangażowanie ERRS do opracowania projektów wykonawczych standardów technicznych.
11. Usprawnienie wymiany informacji
|
11.1. |
Niedawna reforma europejskiego nadzoru finansowego przyniosła pewne usprawnienia w dziedzinie wymiany informacji (50), jednak kryzys finansowy uwydatnił znaczenie zapewnienia odpowiedniej wymiany informacji pomiędzy władzami publicznymi, w szczególności bankami centralnymi, w tym EBC, a organami nadzoru. EBC sugeruje odzwierciedlenie zmian wprowadzonych w ramach reformy nadzoru w projekcie dyrektywy oraz dalsze usprawnienie wymiany informacji pomiędzy organami nadzoru a bankami centralnymi należącymi do ESBC, w tym EBC, w zakresie, w jakim informacje te mają znaczenie dla wykonywania ich odpowiednich zadań (51). EBC zaleca również, aby Komisja, ze wsparciem odpowiednich instytucji i władz (w tym EBC, ERRS i EUNB), podjęła w ciągu dwóch lat od wejścia w życie projektu dyrektywy pełen przegląd skuteczności tych rozwiązań i, w odpowiednich przypadkach, sformułowała wnioski co do dalszego usprawnienia tych ram na szczeblu Unii, biorąc w szczególności pod uwagę znaczące synergie dotyczące informacji pomiędzy bankowością centralną a funkcją nadzoru ostrożnościowego zarówno w normalnych okolicznościach, jak i w warunkach skrajnych (52). |
|
11.2. |
EBC zaleca również, aby w oparciu o raport EUNB Komisja dokonała szczegółowej oceny stosowania projektu dyrektywy i projektu rozporządzenia w odniesieniu do współpracy Unii i państw członkowskich z państwami trzecimi. Biorąc pod uwagę naukę płynącą z kryzysu finansowego, taki przegląd mógłby wskazać luki i umożliwić ocenę tego, w jakich obszarach potrzebne jest dalsze usprawnienie współpracy, wymiany informacji i umów o wzajemności, w tym egzekwowanie zasad nadzoru w państwach trzecich. Ocena ta powinna uwzględniać potrzebę dalszego udoskonalenia porozumień o współpracy pomiędzy państwami członkowskimi i EUNB z jednej strony a międzynarodowymi instytucjami i organami finansowymi, takimi jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) lub Rada Stabilności Finansowej, z drugiej strony. W szczególności, EBC zaleca również dokonanie pełnego przeglądu postanowień projektu dyrektywy dotyczących warunków dostępu oddziałów instytucji z siedzibą w państwach trzecich, tak aby zwiększyć harmonizację zasad obowiązujących w państwach członkowskich w odniesieniu do zakładania oddziałów instytucji kredytowych z siedzibą główną poza Unią oraz zapewnić spójność międzysektorową przepisów unijnych dotyczących usług finansowych (53). |
12. Pozostałe kwestie
Załącznik do niniejszej opinii omawia również inne kwestie dotyczące: a) współpracy pomiędzy organami właściwymi w zakresie nadzoru ostrożnościowego i systemowego partnerów centralnych; b) kompetencji nadzorczych; c) kwestii dotyczących zarządzania; d) zasad i terminologii mających zastosowanie do zewnętrznych instytucji kontroli jakości kredytowej; e) sekurytyzacji, a także wynikające z nich propozycje zmian.
Propozycje zmian w projekcie dyrektywy i projekcie rozporządzenia wraz z ich uzasadnieniem zostały zawarte w załączniku.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 25 stycznia 2012 r.
Vítor CONSTÂNCIO
Wiceprezes EBC
(1) COM(2011) 453 wersja ostateczna.
(2) COM(2011) 452 wersja ostateczna.
(3) Dyrektywa 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 1).
(4) Dyrektywa 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych (Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 201).
(5) Zob. pkt 29 deklaracji przywódców grupy G20 z Seulu z dnia 11 i 12 listopada 2010 r., w której stwierdza się: „Przełożenie nowych ram na krajowe przepisy ustawowe i wykonawcze oraz ich wdrożenie zostanie rozpoczęte 1 stycznia 2013 r. i w pełni zakończone do 1 stycznia 2019 r.”.
(6) Punkt 29 deklaracji przywódców grupy G20 z Seulu z dnia 11 i 12 listopada 2010 r.
(7) Zob. dokument „Basel III: A global regulatory framework for more resilient banks and banking systems”, Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, grudzień 2010 r., wersja poprawiona z czerwca 2011 r. (zwany dalej „umową bazylejską III”).
(8) Zob. komunikaty GHOS z dnia 26 lipca i 12 września 2010 r., dostępne na stronie internetowej BIS pod adresem www.bis.org.
(9) Zobacz np. pkt 2 opinii EBC CON/2009/17 z dnia 5 marca 2009 r. wydanej na wniosek Rady Unii Europejskiej w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2006/48/WE i 2006/49/WE w odniesieniu do banków powiązanych z centralnymi instytucjami, niektórych pozycji funduszy własnych, dużych ekspozycji, uzgodnień w zakresie nadzoru i zarządzania kryzysowego (Dz.U. C 93 z 22.4.2009, s. 3). Opinie EBC są publikowane na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.europa.eu.
(10) Zobacz np. pkt 3 opinii EBC CON/2011/42 z dnia 4 maja 2011 r. w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2003/71/WE i 2009/138/WE w zakresie uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (Dz.U. C 159 z 28.5.2011, s. 10).
(11) Zob. pkt 20 konkluzji Rady Europejskiej z dnia 18–19 czerwca 2009 r.
(12) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12), rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84). Rozporządzenia ustanawiające Europejskie Urzędy Nadzoru wprowadzają procedurę opracowywania przez te urzędy projektów technicznych standardów regulacyjnych i wykonawczych przed ich zatwierdzeniem przez Komisję w formie, odpowiednio, aktów delegowanych i aktów wykonawczych.
(13) Artykuł 282 ust. 5 Traktatu mówi o „projektach” (draft) aktów Unii w następujących wersjach językowych: bułgarskiej („проект на акт на Съюза”), hiszpańskiej („proyecto de acto de la Unión”), duńskiej („udkast”), niemieckiej („Entwürfen für Rechtsakte der Union”), estońskiej („ettepanekute”), greckiej („προτεινόμενη πράξη της Ένωσης”), francuskiej („projet d'acte de l'Union”), włoskiej („progetto di atto dell'Unione”), łotewskiej („projektiem”), litewskiej („Sàjungos aktø projektø”), holenderskiej („ontwerp van een handeling van de Unie”), portugalskiej („projectos de acto da União”), rumuńskiej („proiect de act al Uniunii”), słowackiej („navrhovaných aktoch Únie”), słoweńskiej („osnutki aktov Unije”), fińskiej („esityksistä”) i szwedzkiej („utkast”). Wersja irlandzka brzmi „gniomh Aontais arna bheartu”, co odpowiada pojęciu „planowanych” aktów Unii.
(14) Wyrok z dnia 10 lipca 2003 r. w sprawie C-11/00 Komisja przeciwko Europejskiemu Bankowi Centralnemu (Zb.Orz. s. I-7147, w szczególności pkt 110 i 111).
(15) Artykuł 443 projektu rozporządzenia.
(16) Zob. motyw 87 projektu rozporządzenia.
(17) Zob. wspólny raport cząstkowy Rady Stabilności Finansowej, Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Rozrachunków Międzynarodowych dla grupy G20 dotyczący narzędzi i ram polityki makroostrożnościowej z dnia 27 października 2011 r., dostępny na stronie Rady Stabilności Finansowej pod adresem www.financialstabilityboard.org.
(18) Zob. tytuł VII, rozdział 4 projektu dyrektywy.
(19) Artykuł 95 projektu dyrektywy.
(20) Artykuł 119 ust. 2 projektu rozporządzenia.
(21) Zob. komunikat prasowy GHOS z dnia 26 lipca i 12 września 2010 r.
(22) Zob. art. 27 projektu rozporządzenia.
(23) Zob. art. 26 ust. 1 projektu rozporządzenia.
(24) Zob. pkt 84 umowy bazylejskiej III.
(25) Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 35 z 11.2.2003, s. 1).
(26) Zob. art. 46 projektu rozporządzenia.
(27) Zgodnie z art. 16 projektu rozporządzenia.
(28) Zgodnie z art. 16 projektu rozporządzenia.
(29) Zob. pkt 6.1 opinii CON/2011/42.
(30) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).
(31) Porównanie obu tych tekstów ujawnia szereg rozbieżności dotyczących traktowania udziałów międzysektorowych na poziomie indywidualnym i poziomie grupy. Na przykład zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE udziały zakładów ubezpieczeń w instytucjach lub instytucjach finansowych są odliczane na poziomie indywidualnym, bez względu na to, czy dany zakład ubezpieczeń i instytucje są częścią tego samego konglomeratu finansowego. Tymczasem projekt rozporządzenia przewiduje odstępstwa – właściwy organ może zdecydować o nieodliczaniu udziałów instytucji w innych instytucjach, instytucjach finansowych lub zakładach ubezpieczeń na poziomie indywidualnym, jeżeli: podmioty te są częścią tego samego konglomeratu finansowego, bądź jeżeli nie są częścią tego samego konglomeratu finansowego, ale zastosowanie ma jedna z trzech metod określonych w załączniku I do dyrektywy 2002/87/WE. Jeżeli chodzi o zakres nadzoru nad grupą to instytucje kredytowe, firmy inwestycyjne i instytucje finansowe są objęte zakresem nadzoru nad grupą na podstawie dyrektywy 2009/138/WE. Zakres nadzoru w projekcie rozporządzenia jest natomiast ograniczony do instytucji i instytucji finansowych będących jednostkami zależnymi instytucji lub, w stosownych przypadkach, finansowej spółki holdingowej bądź finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej (art. 16 projektu rozporządzenia).
(32) Zob. art. 139 projektu dyrektywy zmieniający art. 21 dyrektywy 2002/87/WE. Takie rozwiązanie wymagałoby skreślenia art. 46 ust. 4 projektu rozporządzenia.
(33) Zob. motyw 27 projektu rozporządzenia oraz komunikat prasowy GHOS z dnia 13 stycznia 2011 r.
(34) Zob. motyw 27 projektu rozporządzenia.
(35) Antycykliczne bufory kapitałowe aktywuje się w okresach nadmiernego wzrostu akcji kredytowej związanego z gromadzeniem się ryzyka systemowego i ujawniającego się w niekorzystnych warunkach.
(36) Zob. art. 126 ust. 3 lit. c) oraz art. 126 ust. 4 projektu dyrektywy.
(37) Zob. motywy 75 i 76 projektu rozporządzenia.
(38) Artykuł 404 projektu rozporządzenia.
(39) Załącznik III do projektu rozporządzenia.
(40) Artykuł 404 ust. 5 projektu rozporządzenia.
(41) Zob. w szczególności art. 403 i 404 oraz załącznik III do projektu rozporządzenia.
(42) Zob. art. 481 projektu rozporządzenia.
(43) Zob. art. 402 projektu rozporządzenia.
(44) Zob. motyw 76 i art. 481 ust. 3 projektu rozporządzenia.
(45) Zob. motywy 64 i 70 projektu rozporządzenia.
(46) Zob. art. 482 projektu rozporządzenia.
(47) Zob. kompendium standardów i wytycznych Komitetu Europejskich Organów Nadzoru Bankowego, s. 448–473.
(48) Zob. art. 94 projektu rozporządzenia.
(49) Artykuły 383, 403 i 417 projektu rozporządzenia.
(50) Zob. rozporządzenie (UE) nr 1093/2010, rozporządzenie (UE) nr 1092/2010 i rozporządzenie Rady (UE) nr 1096/2010 z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań w zakresie funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 162).
(51) Zobacz np. pkt 13–15 opinii CON/2009/17, pkt 2.2 opinii EBC CON/2010/23 z dnia 18 marca 2010 r. w sprawie projektu dyrektywy Parlamenty Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 1998/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE oraz 2009/65/WE w odniesieniu do kompetencji Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (Dz.U. C 87 z 1.4.2010, s. 1) oraz pkt 5 opinii CON/2011/42.
(52) Zob. pkt 15 opinii CON/2009/17.
(53) Zobacz np. projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków instrumentów finansowych uchylającej dyrektywę 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (COM(2011) 656 wersja ostateczna).
ZAŁĄCZNIK
Propozycje zmian w projekcie dyrektywy
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Zmiany proponowane przez EBC (1) |
||||||||||||||||
|
Zmiana nr 1 |
|||||||||||||||||
|
Motyw 3 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Europejskie Urzędy Nadzoru zastępują komitety trzeciego poziomu procedury Lamfalussy'ego i przejmują wszystkie zadania i kompetencje tych komitetów, wraz z kontynuowaniem już rozpoczętych prac i projektów (zob. np. motyw 10 oraz art. 8 ust. 1 lit. l) rozporządzenia (UE) nr 1093/2010). Dlatego też odniesienie do wytycznych w tym motywie powinno zostać usunięte. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 2 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 2 ust. 4 projektu dyrektywy (nowy) |
|||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
„4. EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu dalszego zdefiniowania kryteriów umieszczania instytucji w wykazie zawartym w ust. 3 oraz kryteriów wyróżniania typów przypadków, które mogą zostać objęte przepisami krajowymi zgodnie z art. 3 ust. 2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania projektów regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Obecnie nie jest możliwe określenie kryteriów, w oparciu o które dokonuje się wyboru podmiotów wymienionych w art. 2 ust. 3 projektu dyrektywy. W celu zmniejszenia zakresu rozwiązań alternatywnych i uznaniowości przysługujących państwom członkowskim, EBC proponuje, aby EUNB opracował obiektywne kryteria pozwalające ocenić na potrzeby przyszłych zmian projektu dyrektywy, czy wykaz zawarty w art. 2 ust. 3 pkt 3–22 powinien zostać zmieniony. Możliwym rozwiązaniem jest stosowanie takiej samej procedury do typów przypadków objętych art. 3 ust. 2 projektu dyrektywy. Niniejszą zmianę należy interpretować w powiązaniu z art. 136 lit. a) projektu dyrektywy, który daje Komisji uprawnienie do wprowadzania dostosowań technicznych wykazu zawartego w art. 2 projektu dyrektywy. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 3 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 7 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„Artykuł 7 Współpraca z EUNB Podczas wykonywania swoich obowiązków właściwe organy uwzględniają konwergencję w odniesieniu do instrumentów nadzoru i praktyk nadzorczych w zastosowaniu przepisów ustawowych, wykonawczych i wymogów administracyjnych przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy. W tym celu państwa członkowskie:
|
„Artykuł 7 Współpraca z EUNB oraz w ramach Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego (ESNF) Podczas wykonywania swoich obowiązków właściwe organy uwzględniają konwergencję w odniesieniu do instrumentów nadzoru i praktyk nadzorczych w zastosowaniu przepisów ustawowych, wykonawczych i wymogów administracyjnych przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy oraz rozporządzenia [do wstawienia przez OP]. W tym celu państwa członkowskie:
|
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Z uwagi na postulat przejrzystości i pewności prawa niniejsze zmiany mają zapewnić, aby projekt dyrektywy odzwierciedlał zasady współpracy uregulowane w rozporządzeniu (UE) nr 1092/2010 (2) , rozporządzeniu (UE) nr 1096/2010 oraz w rozporządzeniach ustanawiających Europejskie Urzędy Nadzoru. EBC zaleca wprowadzenie w stosownych przypadkach podobnych zmian w innych właściwych dyrektywach dotyczących sektora finansowego. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 4 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 8 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„Artykuł 8 Europejski wymiar działań nadzorczych Wykonując swoje ogólne obowiązki, właściwe organy z danego państwa członkowskiego należycie uwzględniają potencjalny wpływ swoich decyzji na stabilność systemów finansowych we wszystkich innych zainteresowanych państwach członkowskich, w szczególności w sytuacjach nadzwyczajnych, w oparciu o informacje dostępne w danym czasie.” |
„Artykuł 8 Europejski wymiar działań nadzorczych Wykonując swoje ogólne obowiązki, właściwe organy z danego państwa członkowskiego należycie uwzględniają potencjalny wpływ swoich decyzji na stabilność systemów finansowych we wszystkich innych zainteresowanych państwach członkowskich, w szczególności w sytuacjach nadzwyczajnych, w oparciu o informacje dostępne w danym czasie, uwzględniając potrzebę poprawy funkcjonowania rynku wewnętrznego i zwiększenia integracji europejskich rynków finansowych.” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Proponowana zmiana zmierza do dalszego wyjaśnienia celów realizowanych przez właściwe organy w kontekście europejskiego wymiaru ich działań. Należy także odpowiednio zmienić motyw 42 projektu dyrektywy. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 5 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 49–51 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„TYTUŁ VII NADZÓR OSTROŻNOŚCIOWY ROZDZIAŁ 1 Zasady nadzoru ostrożnościowego
Artykuł 49 Uprawnienia kontrolne państwa członkowskiego pochodzenia 1. Za ostrożnościowy nadzór nad instytucją, w tym nad działalnością prowadzoną przez tę instytucję zgodnie z art. 33 i 34, odpowiedzialne są właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia, nie naruszając przepisów niniejszej dyrektywy, które powierzają taki obowiązek właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego. 2. Przepisy ust. 1 nie stanowią przeszkody w prowadzeniu nadzoru skonsolidowanego. Artykuł 50 Uprawnienia przyjmującego państwa członkowskiego Działania podejmowane przez przyjmujące państwo członkowskie nie mogą pociągać za sobą dyskryminacyjnego lub restrykcyjnego traktowania instytucji ze względu na fakt, że instytucja ta działa na podstawie zezwolenia udzielonego w innym państwie członkowskim. Artykuł 51 Współpraca w zakresie nadzoru […]” |
„TYTUŁ VII NADZÓR OSTROŻNOŚCIOWY ROZDZIAŁ 1 Zasady nadzoru ostrożnościowego
Artykuł 49 Uprawnienia kontrolne państwa członkowskiego pochodzenia 1. Za ostrożnościowy nadzór nad instytucją, w tym nad działalnością prowadzoną przez tę instytucję zgodnie z art. 33 i 34, odpowiedzialne są właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia, nie naruszając przepisów niniejszej dyrektywy, które powierzają taki obowiązek właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego. 2. Przepisy ust. 1 nie stanowią przeszkody w prowadzeniu nadzoru skonsolidowanego. Artykuł 50 Współpraca państwem członkowskim pochodzenia i przyjmującym państwem członkowskim […]” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Artykuł 50 projektu dyrektywy powtarza trzeci akapit art. 41 dyrektywy 2006/48/WE, który odnosi się do akapitu drugiego tego artykułu, dotyczącego nadzoru nad płynnością oddziałów oraz działań podejmowanych przez przyjmujące państwa członkowskie a wynikających z realizacji ich polityki pieniężnej (3) . Ów trzeci akapit jest nieaktualny z uwagi na zamieszczone w nim odniesienie do wskazanych powyżej działań, należy go zatem usunąć, podobnie jak uczyniono z akapitem pierwszym i drugim art. 41 dyrektywy 2006/48/WE. (4) Proponowana zmiana ma na celu poprawę przejrzystości prawa w odniesieniu do roli organów państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego w tytułach wskazanych powyżej przepisów. Po pierwsze, art. 49 ust. 1 reguluje zasadę właściwości państwa członkowskiego pochodzenia. Nie narusza to przepisów projektu dyrektywy, które powierzają obowiązki w tym zakresie właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego. Dlatego też odniesienie do uprawnień państwa członkowskiego pochodzenia w tytule art. 50 wprowadza w błąd, ponieważ kwestia ta jest już uregulowana w poprzednim artykule. Po drugie, art. 50 nie jest potrzebny, ponieważ zasada niedyskryminacji wynika z postanowień samego Traktatu. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 6 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 54 ust. 2 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„2. Przepisy ust. 1 nie stanowią przeszkody dla wymiany informacji między właściwymi organami różnych państw członkowskich ani dla przekazywania informacji EUNB przez właściwe organy zgodnie z niniejszą dyrektywą, rozporządzeniem [do wstawienia przez OP], innymi dyrektywami mającymi zastosowanie do instytucji kredytowych, jak również zgodnie z art. 31 i 35 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010. Informacje te podlegają warunkom tajemnicy służbowej określonym w ust. 1.” |
„2. Przepisy ust. 1 nie stanowią przeszkody dla wymiany informacji między właściwymi organami różnych państw członkowskich ani dla przekazywania informacji EUNB przez właściwe organy zgodnie z niniejszą dyrektywą, rozporządzeniem [do wstawienia przez OP], innymi dyrektywami mającymi zastosowanie do instytucji kredytowych, jak również zgodnie z art. 31, 35 i 36 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 oraz z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1092/2010. Informacje te podlegają warunkom tajemnicy służbowej określonym w ust. 1.” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Proponowana zmiana wyjaśnia, że właściwe organy oraz EUNB mogą przekazywać ERRS wszystkie informacje potrzebne ERRS do wykonywania jej zadań zgodnie z warunkami określonymi w art. 36 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 i w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1092/2010. EBC zaleca wprowadzenie w stosownych przypadkach podobnych zmian w innych dyrektywach dotyczących sektora finansowego. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 7 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 59 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„Artykuł 59 Przekazywanie informacji dotyczących zagadnień pieniężnych, systemowych i płatniczych 1. Żaden przepis niniejszego rozdziału nie stanowi przeszkody dla przekazywania przez właściwy organ informacji następującym podmiotom do celów wykonywania ich zadań: […] 4. W sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art. 109 ust. 1, państwa członkowskie zezwalają właściwym organom na niezwłoczne przekazywanie […].” |
„Artykuł 59 Przekazywanie informacji dotyczących zagadnień pieniężnych, systemowych i płatniczych 1. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie działania w celu usunięcia przeszkód uniemożliwiających przekazywanie przez właściwe organy informacji następującym podmiotom do celów wykonywania ich odpowiednich zadań: […] 4. Państwa członkowskie podejmują środki konieczne do zapewnienia, aby w sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art. 109 ust. 1, właściwe organy niezwłocznie przekazywały […].” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Kryzys finansowy potwierdził, że zapewnienie właściwych przepisów dotyczących wymiany informacji pomiędzy organami publicznymi, a w szczególności pomiędzy bankami centralnymi a organami nadzoru, ma szczególne znaczenie. Dlatego też EBC sugeruje dalsze usprawnienie metod wymiany informacji pomiędzy organami nadzoru a bankami centralnymi ESBC, w tym EBC, w odniesieniu do informacji właściwych ze względu na wykonywanie ich statutowych zadań, zwłaszcza w sytuacjach nadzwyczajnych (zob. także zmianę nr 12). |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 8 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 64 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„Artykuł 64 Uprawnienia nadzorcze Do celów art. 99 oraz do celów stosowania rozporządzenia [do wstawienia przez OP] właściwe organy dysponują przynajmniej uprawnieniami do: […].” |
„Artykuł 64 Uprawnienia nadzorcze Do celów art. 99 oraz do celów stosowania rozporządzenia [do wstawienia przez OP] właściwe organy dysponują przynajmniej uprawnieniami do: […]
|
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Proponowana zmiana ma na celu zapewnienie, aby zgodnie ze standardami międzynarodowymi właściwe organy dysponowały na gruncie prawa krajowego uprawnieniami do stosowania odpowiednich środków, w tym do usuwania członków organu zarządzającego i głównych dyrektorów, którzy nie spełniają wymogów określonych w art. 87 projektu dyrektywy (5). |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 9 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 67 ust. 1 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„1. Przepisy niniejszego artykułu stosuje się każdorazowo w każdym przypadku, gdy: […].” |
„1. Przepisy niniejszego artykułu stosuje się każdorazowo w każdym przypadku, gdy: […]
|
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Właściwe organy powinny mieć możliwość cofnięcia zgodnie z art. 18 lit. f) projektu dyrektywy zezwolenia udzielonego instytucji, która dopuściła się poważnego naruszenia unijnych zasad w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 10 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 75 ust. 5 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„5. […] Funkcja zarządzania ryzykiem ma możliwość powiadamiania, w stosownym przypadku, bezpośrednio organu zarządzającego w jego funkcji nadzorczej, niezależnie od kierownictwa wyższego szczebla. Kierownik funkcji zarządzania ryzykiem jest niezależnym członkiem wyższej wykonawczej kadry zarządzającej, któremu wyraźnie powierzono odpowiedzialność za funkcję zarządzania ryzykiem. […].” |
„5. […] Funkcja zarządzania ryzykiem ma możliwość powiadamiania, w stosownym przypadku, bezpośrednio organu zarządzającego w jego funkcji nadzorczej, niezależnie od kierownictwa wyższego szczebla oraz wskazywania wątpliwości i ostrzegania tego organu w stosownych przypadkach, w razie powstania szczególnego ryzyka, które zagraża albo może zagrozić instytucji; nie narusza to uprawnień organu zarządzającego w funkcji nadzorczej lub zarządzającej przysługujących mu na podstawie niniejszej dyrektywy i rozporządzenia [do wstawienia przez OP]. Kierownik funkcji zarządzania ryzykiem jest niezależnym członkiem wyższej wykonawczej kadry zarządzającej, któremu wyraźnie powierzono odpowiedzialność za funkcję zarządzania ryzykiem. […].” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie EBC zaleca wprowadzenie tej zmiany w celu sprecyzowania, że funkcja zarządzania ryzykiem obejmuje wskazywanie wątpliwości i ostrzeganie organu zarządzającego w funkcji nadzorczej w przypadku zmian dotyczących ekspozycji instytucji na ryzyko. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 11 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 87 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„Artykuł 87 Organ zarządzający 1. Właściwe organy wymagają, aby wszyscy członkowie organu zarządzającego każdej instytucji zawsze cieszyli się odpowiednio nieposzlakowaną opinią, posiadali wystarczającą wiedzę, umiejętności i doświadczenie oraz aby poświęcali wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich obowiązków. Członkowie organu zarządzającego spełniają w szczególności następujące wymagania: […]
[…] 5. EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia: […]
[…].” |
„Artykuł 87 Organ zarządzający 1. Właściwe organy wymagają, aby wszyscy członkowie organu zarządzającego każdej instytucji zawsze cieszyli się odpowiednio nieposzlakowaną opinią, posiadali wystarczającą wiedzę, umiejętności i doświadczenie oraz aby poświęcali wystarczająco dużo czasu na wykonywanie swoich obowiązków. Członkowie organu zarządzającego spełniają w szczególności następujące wymagania: […]
[…] 5. EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia: […]
[…].” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Zmiana ma na celu zapewnienie, aby nie tylko organ zarządzający jako całość, ale także poszczególni jego członkowie mieli odpowiednią wiedzę i wymagane umiejętności (zob. pkt 5.1 zielonej księgi Komisji „Ład korporacyjny w instytucjach finansowych oraz polityka wynagrodzeń”) (6) . W tym kontekście proponuje się, aby EUNB miał także za zadanie opracowywanie projektów regulacyjnych standardów technicznych określających pojęcie odpowiedniej wiedzy, umiejętności i doświadczenia członków organu zarządzającego. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 12 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 109 ust. 1 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, w tym w sytuacji określonej w art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, lub w sytuacji niekorzystnych zmian na rynkach, która to sytuacja potencjalnie zagraża płynności na rynku i stabilności systemu finansowego w którymkolwiek z państw członkowskich, w którym podmioty grupy otrzymały zezwolenie na działalność lub w którym umiejscowione są istotne oddziały, o których mowa w art. 52, organ sprawujący nadzór skonsolidowany, zgodnie z rozdziałem 1 sekcja 2 oraz, w stosownym przypadku, art. 54 i 58 dyrektywy 2004/39/WE, zawiadamia tak szybko, jak to możliwe EUNB, ERRS i organy, o których mowa w art. 59 ust. 4 i art. 60, oraz przekazuje im wszystkie kluczowe informacje dla realizacji ich zadań. Zobowiązania te dotyczą wszystkich właściwych organów, jeżeli organ, o którym mowa w art. 59 ust. 4, dowiaduje się o sytuacji opisanej w akapicie pierwszym, zawiadamia o tym w najkrótszym możliwym terminie właściwe organy, o których mowa w art. 107, oraz EUNB. W przypadku gdy jest to możliwe, właściwy organ i organ, o którym mowa w art. 59 ust. 4, wykorzystują istniejące określone kanały komunikacji.” |
„1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, w tym w sytuacji określonej w art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, lub w sytuacji niekorzystnych zmian na rynkach, która to sytuacja potencjalnie zagraża płynności na rynku i stabilności systemu finansowego w którymkolwiek z państw członkowskich, w którym podmioty grupy otrzymały zezwolenie na działalność lub w którym umiejscowione są istotne oddziały, o których mowa w art. 52, organ sprawujący nadzór skonsolidowany, zgodnie z rozdziałem 1 sekcja 2 oraz, w stosownym przypadku, art. 54 i 58 dyrektywy 2004/39/WE, zawiadamiatak szybko, jak to możliwe EUNB, ERRS, banki centralne i organy, o których mowa w art. 60, oraz przekazuje im wszystkie informacje mające znaczenie dla realizacji ich zadań. Jeżeli bank centralny lub ERRS dowiaduje się o sytuacji opisanej w akapicie pierwszym, zawiadamia o tym w najkrótszym możliwym terminie właściwe organy, o których mowa w art. 107, oraz EUNB. W przypadku gdy jest to możliwe, właściwe organy, banki centralne i ERRS wykorzystują istniejące określone kanały komunikacji.” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Jak wskazano w propozycjach zmian nr 4 i 5 zawartych w opinii CON/2009/17, proponowane zmiany mają na celu wyjaśnienie pojęcia „organy” w przedmiotowym artykule. W szczególności ważne jest wyraźne wskazanie, że organy określone w art. 59 ust. 4 to banki centralne i ERRS, a nie właściwe organy. W celu ułatwienia czytania tekstu projektu dyrektywy i zwiększenia pewności prawnej w całym tekście należy unikać odniesień do pojęcia „organy”. Pozostałe proponowane zmiany mają na celu wyjaśnienie charakteru przekazywanych informacji zgodnie z art. 59 projektu dyrektywy. W szczególności, przekazywanych informacji nie należy definiować jedynie jako „kluczowych”, ale powinny one obejmować wszelkie informacje „mające znaczenie” dla wykonywania przez banki centralne i ERRS swoich zadań (7). |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 13 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 126 ust. 4 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„4. Zmienne, o których mowa w ust. 3 lit. c), mogą obejmować […].” |
|
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Uzasadnienie odnosi się do pkt 7 opinii. Proponowana zmiana (wykreślenie ust. 4 w art. 126 projektu dyrektywy) wyeliminuje strukturalny element antycyklicznego bufora kapitałowego, dostosowując projekt dyrektywy do cech operacyjnych umowy bazylejskiej III. W tym kontekście wykreślić należy również art. 126 ust. 8 lit. h) projektu dyrektywy, jak również odniesienia do „zmiennych strukturalnych” w motywie 58 projektu dyrektywy oraz w drugim i trzecim zdaniu motywu 60. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 14 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 149 ust. 6 projektu dyrektywy |
|||||||||||||||||
|
„6. Państwa członkowskie mogą nakładać krótszy okres przejściowy niż określono w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione przez nadmierny wzrost akcji kredytowej w dowolnym momencie tego okresu. W przypadku gdy państwo członkowskie skorzysta z tej możliwości, taki krótszy okres przejściowy obowiązuje tylko do celów obliczania specyficznego dla instytucji bufora antycyklicznego przez instytucje działające na podstawie zezwolenia udzielonego w państwie członkowskim, za które to instytucje odpowiedzialny jest wyznaczony organ.” |
„6. Państwa członkowskie mogą nakładać krótszy okres przejściowy na wdrożenie bufora zabezpieczającego i bufora antycyklicznego niż określono w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione przez nadmierny wzrost akcji kredytowej w dowolnym momencie tego okresu. W przypadku gdy państwo członkowskie skorzysta z tej możliwości, taki krótszy okres przejściowy wprowadzony dla antycyklicznego bufora kapitałowego może zostać uznany przez inne państwo członkowskie na potrzeby obliczeń przeprowadzanych przez instytucje działające na podstawie zezwolenia udzielonego w tym państwie, dotyczących specyficznych dla tych instytucji wymogów w zakresie antycyklicznego bufora kapitałowego.” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Państwa członkowskie doświadczające nadmiernego wzrostu akcji kredytowej w okresie przejściowym, jak wskazano w art. 149 ust. 1 projektu dyrektywy, mogą rozważyć przyspieszenie wzrostu bufora zabezpieczającego i bufora antycyklicznego (8) . W celu uniknięcia arbitrażu regulacyjnego pozostałe państwa członkowskie powinny mieć możliwość uznania wcześniejszego stosowania kapitałowego bufora antycyklicznego. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 15 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 150 ust. 5 projektu dyrektywy (nowy) |
|||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
„5. Do dnia 31 grudnia 2014 r. Komisja zasięgnie opinii Europejskich Urzędów Nadzoru, ESBC, ERRS oraz innych właściwych stron w celu dokonania przeglądu efektywności przepisów dotyczących wymiany informacji zgodnie z niniejszą dyrektywą, w szczególności jej tytułem VII, rozdziałem 1, sekcją 2, i w stosownych przypadkach sformułuje propozycje dalszego opracowywania tych przepisów lub porozumień, w szczególności biorąc pod uwagę znaczące synergie dotyczące informacji pomiędzy bankowością centralną a funkcją nadzoru ostrożnościowego zarówno w normalnych okolicznościach, jak i w warunkach skrajnych.” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Zob. pkt 11 opinii. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 16 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 150 ust. 6 projektu dyrektywy (nowy) |
|||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
„6. Do dnia 31 grudnia 2014 r. EUNB dokonuje przeglądu i sporządza sprawozdanie dotyczące stosowania przepisów niniejszej dyrektywy i rozporządzenia [do wstawienia przez OP], dotyczących współpracy Unii i państw członkowskich z państwami trzecimi. Celem tego przeglądu jest identyfikacja luk oraz ocena obszarów wymagających dalszego dopracowania w zakresie współpracy, wymiany informacji i umów o wzajemności, w tym egzekwowania reguł nadzoru w państwach trzecich. EUNB ocenia także potrzebę dalszego udoskonalenia umów współpracy pomiędzy państwami członkowskimi i EUNB z jednej strony a międzynarodowymi instytucjami i organami finansowymi, takimi jak MFW lub Rada Stabilności Finansowej, z drugiej strony. Komisja bada ocenę zawartą w sprawozdaniu EUNB i podejmuje decyzję co do ewentualnego wystąpienia z wnioskami legislacyjnymi.” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie W celu zapewnienia sprawnej współpracy i wymiany informacji między Unią i organami państw członkowskich a organami państw trzecich, zapewnienia egzekwowania reguł nadzoru w państwach trzecich, a także biorąc pod uwagę sprawozdanie wprowadzone na podstawie art. 33 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, konieczne jest dokładne zbadanie przez EUNB tej kwestii i złożenie przez ten urząd sprawozdania w tym zakresie do dnia 31 grudnia 2014 r. Sprawozdanie to powinno także obejmować kwestie związane ze współpracą i porozumieniami dotyczącymi wymiany informacji z międzynarodowymi instytucjami finansowymi. Na podstawie problemów zidentyfikowanych w sprawozdaniu Komisja oceni, czy dla poprawy przepisów w tym zakresie konieczne jest wystąpienie z wnioskami legislacyjnymi. |
|||||||||||||||||
|
Zmiana nr 17 |
|||||||||||||||||
|
Artykuł 150 ust. 7 projektu dyrektywy (nowy) |
|||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
„7. Po otrzymaniu upoważnienia od Komisji EUNB bada, czy przepisy dyrektywy i rozporządzenia [do wstawienia przez OP] w wystarczającym stopniu obejmują podmioty sektora finansowego, które wskazały, że prowadzą działalność zgodnie z zasadami bankowości islamskiej. Komisja dokonuje przeglądu sprawozdania przygotowanego przez EUNB i w stosownych przypadkach występuje z wnioskami legislacyjnymi do Parlamentu Europejskiego i Rady.” |
||||||||||||||||
|
Uzasadnienie W związku ze wzrostem w ostatnim czasie liczby podmiotów sektora finansowego, które wskazują, że prowadzą działalność zgodnie z zasadami bankowości islamskiej, EBC zaleca, aby powierzyć EUNB zadanie przeprowadzenia pełnego przeglądu tego rodzaju działalności finansowej i oceny odpowiedniego dostosowania unijnego systemu bankowego. |
|||||||||||||||||
Propozycje zmian w projekcie rozporządzenia
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Zmiany proponowane przez EBC (9) |
||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 1 |
|||||||||||||||||||
|
Preambuła projektu rozporządzenia (nowe umocowanie) |
|||||||||||||||||||
|
„uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,” |
„uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego,, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Zgodnie z art. 296 Traktatu, który stanowi, że akty prawne odnoszą się do wszelkich opinii przewidzianych w Traktatach, proponowana zmiana jest konieczna w celu odzwierciedlenia faktu, że przedmiotowy akt Unii jest przyjmowany zgodnie z art. 127 ust. 4 oraz art. 282 ust. 5 Traktatu, które ustanawiają obowiązek konsultowania EBC w sprawie każdego projektu aktu Unii będącego w zakresie jego kompetencji. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 2 |
|||||||||||||||||||
|
Motyw 16a projektu rozporządzenia (nowy) |
|||||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
|
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Proponowany motyw dotyczy znaczenia nadzoru makroostrożnościowego w całej Unii i wyjaśnia, że informacje podlegające obowiązkom sprawozdawczym mają cele zarówno mikroostrożnościowe, jak i makroostrożnościowe. Taki sam motyw może zostać dodany do projektu dyrektywy. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 3 |
|||||||||||||||||||
|
Motyw 56a projektu rozporządzenia (nowy) |
|||||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
|
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Propozycja zmierza do uwypuklenia właściwych przepisów umowy bazylejskiej III dotyczących kryteriów kwalifikowania akcji i udziałów jako instrumentów kapitału podstawowego Tier I (zob. także zmiany nr 6, 7, 8 i 9). |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 4 |
|||||||||||||||||||
|
Motyw 68 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Zmiana ta wyjaśnia, że wskaźnik dźwigni będzie stosowany od dnia 1 stycznia 2018 r. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 5 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 4 projektu rozporządzenia (nowe definicje) |
|||||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
„»zewnętrzna instytucja oceny wiarygodności kredytowej« (ECAI) oznacza agencję ratingową zarejestrowaną lub certyfikowaną zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009 lub bank centralny wydający ratingi kredytowe wyłączone z zakresu rozporządzenia (WE) nr 1060/2009.” „»wyznaczona ECAI« oznacza ECAI wyznaczoną przez instytucję.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Z uwagi na postulat przejrzystości prawa proponowana zmiana wprowadza definicje „ECAI” oraz „wyznaczonej ECAI” i dodaje je do katalogu definicji projektu rozporządzenia i dyrektywy. Ponieważ rozporządzenie (WE) nr 1060/2009 (10) definiuje ECAI jako wszystkie agencje ratingowe zarejestrowane lub certyfikowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009 lub banki centralne wydające ratingi kredytowe wyłączone z zakresu rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, nie ma potrzeby definiowania „uznanej” ECAI w projekcie rozporządzenia i dyrektywy. Z tych samych względów inne przepisy odnoszące się do tych pojęć powinny zostać odpowiednio zmienione. W celu zachowania spójności międzysektorowej, EBC zaleca także zapewnienie, aby omawiane przepisy dotyczące ECAI odpowiadały przepisom zawartym w projekcie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2003/71/WE i 2009/138/WE w kontekście kompetencji Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (11) . Dotyczy to także zasad odnoszących się do przyporządkowywania ocen kredytowych ECAI oraz możliwości angażowania Wspólnego Komitetu Europejskich Urzędów Nadzoru (12). |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 6 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 24 ust. 4 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„4. EUNB tworzy, prowadzi i publikuje wykaz typów instrumentów kapitałowych w każdym państwie członkowskim, które kwalifikują się jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I. EUNB tworzy i publikuje ten wykaz do dnia 1 stycznia 2013 r.” |
„4. Właściwe organy informują EUNB o typach akcji i udziałów, które uznają za odpowiednie jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I zgodnie ze swoim prawem krajowym. EUNB ocenia te typy akcji i udziałów na bieżąco i opracowuje projekt wykazu typów akcji i udziałów w każdym państwie członkowskim, które kwalifikują się jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I zgodnie z ust. 5 Na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy EUNB może podjąć decyzję o zażądaniu opinii prawnych w celu ustalenia, czy formy akcji i udziałów przedstawione przez państwa członkowskie są zgodne z warunkami określonymi w art. 26.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Kompetencje EUNB powinny obejmować ocenę typów akcji i udziałów uznanych za odpowiednie jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I na podstawie informacji uzyskanych od właściwych organów i zgodnie z zasadami określonymi w projekcie rozporządzenia, w szczególności w art. 26 ust. 1 projektu rozporządzenia. Na te potrzeby EUNB może także zażądać przedstawienia niezależnej opinii prawnej, aby ocenić odpowiedniość przedstawionych przez państwa członkowskie form akcji i udziałów. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 7 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 24 ust. 5 i 6 projektu rozporządzenia (nowy) |
|||||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
„5. EUNB przygotowuje projekty wykonawczych standardów technicznych zawierające wykaz typów akcji i udziałów spełniających warunki określone w art. 26. EUNB przedstawia Komisji powyższe projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2013 r. Komisja jest uprawniona do przyjmowania projektów wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010. 6. Za odpowiednie instrumenty kapitału podstawowego Tier I uznaje się jedynie typy akcji i udziałów określone w akcie wykonawczym przyjętym przez Komisję zgodnie z ust. 5. Właściwe organy monitorują na bieżąco przestrzeganie warunków dotyczących kapitału podstawowego Tier I określonych w rozdziale 2.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Kompetencje EUNB powinny obejmować ocenę typów akcji i udziałów uznanych za odpowiednie jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I na podstawie informacji uzyskanych od właściwych organów i zgodnie z zasadami określonymi w projekcie rozporządzenia, w szczególności w art. 26 ust. 1 projektu rozporządzenia. EBC proponuje, aby wykaz sporządzony przez EUNB został przekształcony w akt wykonawczy Komisji. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 8 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 26 ust. 1 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„1. Instrumenty kapitałowe kwalifikują się jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I wyłącznie wtedy, gdy spełnione są wszystkie wskazane poniżej warunki: […].” |
„1. Instrumenty kapitałowe wyemitowane przez instytucje inne niż te, o których mowa w art. 27, mogą obejmować wyłącznie akcje i udziały przedsiębiorstw ujęte w wykazie, o którym mowa w art. 24 ust. 4, i kwalifikują się jako instrumenty w kapitale podstawowym Tier I wyłącznie wtedy, gdy spełnione są wszystkie wskazane poniżej warunki: […].” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Projekt rozporządzenia mówi o „instrumentach kapitałowych” jako składnikach pozycji kapitału podstawowego Tier I. Umowa bazylejska III mówi o „akcjach zwykłych” jako głównej formie kapitału podstawowego Tier I. EBC zaleca wyjaśnienie, że instrumenty kapitału podstawowego Tier I obejmują jedynie akcje i udziały spełniające kryteria określone w art. 26 ust. 1 projektu rozporządzenia. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 9 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 26 ust. 3 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„3. EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:
|
„3. EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:
|
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie EBC uważa, że EUNB powinien opracować projekty regulacyjnych standardów technicznych we wskazanych powyżej obszarach, aby usprawnić zharmonizowane stosowanie we wszystkich państwach członkowskich kryteriów kwalifikacji akcji i udziałów jako pozycji kapitału podstawowego Tier I. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 10 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 46 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„Artykuł 46 Pozostałe wyłączenia dotyczące odliczeń i opcje alternatywne w przypadku zastosowania konsolidacji 1. W ramach opcji alternatywnej w stosunku do odliczania wartości udziałów kapitałowych posiadanych przez instytucję w instrumentach w kapitale podstawowym Tier I zakładów ubezpieczeń, zakładów reasekuracji i ubezpieczeniowych spółek holdingowych, w które instytucja dokonała znacznej inwestycji, właściwe organy mogą zezwalać instytucjom na stosowanie metod 1, 2 lub 3 określonych w załączniku I do dyrektywy 2002/87/WE. Instytucja stosuje wybraną metodę w sposób jednolity w długim okresie. Instytucja może stosować metodę 1 (konsolidacja rachunkowości) wyłącznie wtedy, gdy wcześniej otrzymała zgodę właściwego organu. Właściwy organ może udzielić takiej zgody wyłącznie wtedy, gdy ma pewność, że poziom zintegrowanego zarządzania oraz kontroli wewnętrznej w odniesieniu do jednostek, które byłyby objęte zakresem konsolidacji w ramach metody 1, jest odpowiedni. […] 3. Właściwe organy mogą zezwalać instytucjom na nieodliczanie wartości posiadanej pozycji, o której mowa w art. 33 ust. 1 lit. h) i i), w następujących przypadkach:
[…].” |
„Artykuł 46 Pozostałe wyłączenia dotyczące odliczeń i opcje alternatywne w przypadku zastosowania konsolidacji 1. W ramach opcji alternatywnej w stosunku do odliczania wartości udziałów kapitałowych posiadanych przez instytucję w instrumentach w kapitale podstawowym Tier I zakładów ubezpieczeń, zakładów reasekuracji i ubezpieczeniowych spółek holdingowych, w które instytucja dokonała znacznej inwestycji, właściwe organy mogą zezwalać instytucjom na stosowanie metod 1, 2 lub 3 określonych w załączniku I do dyrektywy 2002/87/WEpod warunkiem, że stosowanie tych metod nie prowadzi do podwyższenia wysokości funduszy własnych w porównaniu do poziomu, jaki miałby zastosowanie zgodnie z metodą odliczania wartości udziałów, na poziomie instytucji i instytucji finansowych określonych w art. 16. Instytucja stosuje wybraną metodę w sposób jednolity w długim okresie. Instytucja może stosować metodę 1 (konsolidacja rachunkowości) wyłącznie wtedy, gdy wcześniej otrzymała zgodę właściwego organu. Właściwy organ może udzielić takiej zgody wyłącznie wtedy, gdy ma pewność, że poziom zintegrowanego zarządzania oraz kontroli wewnętrznej w odniesieniu do jednostek, które byłyby objęte zakresem konsolidacji w ramach metody 1, jest odpowiedni. […] 3. Właściwe organy mogą zezwalać instytucjom na nieodliczanie wartości posiadanej pozycji, o której mowa w art. 33 ust. 1 lit. h) i i), w następujących przypadkach:
[…].” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie EBC rozumie, że usunięcie podwójnego wykorzystywania regulacyjnych funduszy własnych na poziomie sektorowym (przez odliczanie znaczących inwestycji w zakłady ubezpieczeń) oraz określanie dodatkowych wymogów w zakresie funduszy własnych na poziomie konglomeratu finansowego (przez stosowanie jednej z trzech metod określonych w załączniku I do dyrektywy 2002/87/WE) nie wykluczają się wzajemnie. Dlatego jakakolwiek opcja alternatywna w stosunku do metody odliczania wartości udziałów zgodnie z ustaleniami grupy GHOS nie powinna powodować podwyższenia wysokości regulacyjnych funduszy własnych na poziomie grupy instytucji i instytucji finansowych, o których mowa w art. 16 projektu rozporządzenia. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 11 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 95 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„Artykuł 95 Sprawozdawczość dotycząca wymogów w zakresie funduszy własnych 1. Instytucje, które obliczają wymóg w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka pozycji, zgłaszają te wymogi w zakresie funduszy własnych nie rzadziej niż raz na trzy miesiące. Przedmiotowa sprawozdawczość obejmuje informacje finansowe sporządzone zgodnie ze standardami rachunkowości, którym podlega dana instytucja na mocy rozporządzenia (WE) nr 1606/2002 i dyrektywy 86/635/EWG, w zakresie, w jakim jest to konieczne do uzyskania pełnego obrazu profilu ryzyka działalności danej instytucji. Instytucje przedstawiają sprawozdanie dotyczące zobowiązań określonych w art. 87 co najmniej dwa razy w roku. Instytucje przedstawiają właściwym organom wyniki wraz ze wszelkimi wymaganymi danymi składowymi. 2. EUNB opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia jednolitych formatów, częstotliwości i terminów przedkładania sprawozdań oraz rozwiązań informatycznych stosowanych w Unii do tego rodzaju sprawozdawczości. Format sprawozdań jest proporcjonalny do charakteru, zakresu i stopnia złożoności działalności instytucji. EUNB przedstawia Komisji powyższe projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2013 r. Komisja jest uprawniona do przyjmowania standardów wykonawczych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.” |
„Artykuł 95 Sprawozdawczość dotycząca wymogów w zakresie funduszy własnych i informacje finansowe 1. Instytucje przedstawiają sprawozdanie dotyczące zobowiązań określonych w art. 87 co najmniej raz nakwartał . 1a. Przedmiotowa sprawozdawczość obejmuje także informacje finansowe sporządzone zgodnie ze standardami rachunkowości, którym podlega dana instytucja na mocy rozporządzenia (WE) nr 1606/2002 i dyrektywy 86/635/EWG, w zakresie, w jakim:
Instytucje przedstawiają właściwym organom wyniki wraz z wszelkimi wymaganymi danymi składowymi zgodnie z ustalonymi terminami. 2. EUNB opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia definicji, kryteriów klasyfikacji, jednolitych formatów, częstotliwości i terminów przedkładania sprawozdań oraz rozwiązań informatycznych stosowanych w Unii do tego rodzaju sprawozdawczości. Format i częstotliwość sprawozdań są proporcjonalne do charakteru, zakresu i stopnia złożoności działalności instytucji. EUNB zasięga opinii ERRS w odniesieniu do opracowania projektów wykonawczych standardów technicznych dotyczących informacji wskazanych w ust. 1a lit. b). EUNB przedstawia Komisji powyższe projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2013 r. Komisja jest uprawniona do przyjmowania standardów wykonawczych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Niniejsza zmiana wyjaśnia aktualną podstawę prawną stosowania formatów sprawozdawczości COREP i wprowadza podstawę prawną formatów sprawozdawczości FINREP (13) . Ponadto, w celu zapewnienia lepszego przepływu informacji, EBC zaleca składanie sprawozdań w okresach kwartalnych, w ciągu dwóch miesięcy po zakończeniu danego kwartału. Należy także zapewnić, aby przekazywanie informacji na potrzeby nadzoru makroostrożnościowego odbywało się zgodnie ze wspólnymi definicjami i kryteriami klasyfikacji. EUNB oraz ERRS powinny współpracować w celu określenia zakresu informacji finansowych niezbędnych na potrzeby nadzoru makroostrożnościowego. Istotne jest zapewnienie dostosowania formatu i częstotliwości sprawozdań do wielkości instytucji. W celu zbierania informacji niezbędnych do wykonywania nadzoru makroostrożnościowego w odniesieniu do wymogów sprawozdawczych dotyczących dużych ekspozycji, płynności i wskaźnika dźwigni (14) , EBC sugeruje wprowadzenie sprawozdawczości z częstotliwością co najmniej kwartalną oraz zaangażowanie ERRS do opracowania projektów wykonawczych standardów technicznych. I wreszcie, zgodnie z zasadą proporcjonalności, projekty wykonawczych standardów technicznych mogą zawierać szczególne wymogi odnośnie częstotliwości składania sprawozdań w zależności od charakteru, skali i złożoności działalności instytucji |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 12 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 130 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„
Podsekcja 1 Uznawanie ECAI Artykuł 130 ECAI 1. Zewnętrzną ocenę kredytową można zastosować w celu określenia wagi ryzyka ekspozycji zgodnie z niniejszym rozdziałem jedynie wówczas, gdy została ona wydana lub zatwierdzona przez uznaną ECAI zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009. 2. Uznanymi ECAI są wszystkie agencje ratingowe zarejestrowane lub posiadające świadectwo zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009 i banki centralne wydające ratingi kredytowe wyłączone z zakresu rozporządzenia (WE) nr 1060/2009. 3. EUNB publikuje wykaz uznanych ECAI.” |
„
Podsekcja 1 ECAI Artykuł 130 Stosowanie ocen kredytowych przez ECAI 1. Zewnętrzną ocenę kredytową można zastosować w celu określenia wagi ryzyka ekspozycji zgodnie z niniejszym rozdziałem jedynie wówczas, gdy została ona wydana lub zatwierdzona przez ECAI zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009. 2. EUNB publikuje na swojej stronie internetowej wykaz ECAI zgodnie z art. 2 ust. 4 i art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Proponowana zmiana ma na celu dostosowanie projektu rozporządzenia do procedury obecnie uregulowanej w rozporządzeniu (WE) nr 1060/2009, zgodnie z którą, odpowiednio, EUNGiPW i Komisja określają wykaz agencji ratingowych i banków centralnych wyłączonych ze stosowania rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 (zob. także zmiany nr 5, 14 i 15). |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 13 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 238 ust. 6 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„6. Właściwe organy informują EUNB o poszczególnych przypadkach określonych w ust. 2, w których możliwe obniżenie kwot ekspozycji ważonych ryzykiem nie jest uzasadnione proporcjonalnym transferem ryzyka kredytowego na osoby trzecie, oraz o stosowaniu przez instytucje przepisów ust. 4. EUNB monitoruje zakres praktyk w tym obszarze i wydaje odpowiednie wytyczne zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.” |
„6. Właściwe organy informują EUNB o poszczególnych przypadkach określonych w ust. 2, w których możliwe obniżenie kwot ekspozycji ważonych ryzykiem nie jest uzasadnione proporcjonalnym transferem ryzyka kredytowego na osoby trzecie, oraz o stosowaniu przez instytucje przepisów ust. 4. EUNB monitoruje zakres praktyk w tym obszarze i, w świetle zaobserwowanych najlepszych praktyk, opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych zgodnie z art. 156 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Zdaniem EBC w celu zapewnienia równych warunków konkurencji w zakresie sekurytyzacji oraz zwiększenia przejrzystości i jasności stosowanych zasad EUNB powinien opracowywać nie wytyczne, a projekty wykonawczych standardów technicznych, w odniesieniu do uznawania transferu istotnej części ryzyka kredytowego, pozwalając na obniżenie kwot ekspozycji ważonych ryzykiem. Poprawa przejrzystości i jasności zasad w tym obszarze przyczyni się nie tylko do zapewnienia równych warunków konkurencji w wymiarze transgranicznym i dla wszystkich uczestników rynku, ale także do ustalenia warunków ożywienia rynków sekurytyzacji. Podobna zmiana została zaproponowana dla art. 239 ust. 6 projektu rozporządzenia. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 14 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 262 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„Artykuł 262 Uznawanie ECAI 1. Instytucje mogą korzystać z ocen kredytowych ECAI w celu określenia wagi ryzyka danej pozycji sekurytyzacyjnej wyłącznie w przypadkach, w których ocena kredytowa została wydana przez ECAI lub zatwierdzona przez uznaną ECAI zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009. 2. Uznanymi ECAI są wszystkie agencje ratingowe zarejestrowane lub posiadające świadectwo zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009 i banki centralne wydające ratingi kredytowe wyłączone z zakresu rozporządzenia (WE) nr 1060/2009. 3. EUNB publikuje wykaz uznanych ECAI.” |
„Artykuł 262 tosowanie ocen kredytowych przez ECAI Instytucje mogą korzystać z ocen kredytowych w celu określenia wagi ryzyka danej pozycji sekurytyzacyjnej wyłącznie w przypadkach, w których ocena kredytowa została wydana lub zatwierdzona przez ECAI zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009.
” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Zob. zmiany nr 5, 12 i 15. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 15 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 263 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„Artykuł 263 Wymogi, jakie muszą spełniać oceny kredytowe ECAI Do celów obliczania kwot ekspozycji ważonych ryzykiem zgodnie z sekcją 3 instytucje stosują ocenę kredytową zapewnioną przez uznaną ECAI wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące warunki: […]
[…].” |
„Artykuł 263 Wymogi, jakie muszą spełniać oceny kredytowe ECAI Do celów obliczania kwot ekspozycji ważonych ryzykiem zgodnie z sekcją 3 instytucje stosują ocenę kredytową zapewnioną przez ECAI wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące warunki: […]
[…].” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Zmiany mają na celu wyjaśnienie, że wymogi wskazane w projekcie rozporządzenia uzupełniają wymogi już wprowadzone rozporządzeniem (WE) nr 1060/2009. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 16 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 295 ust. 2 lit. b) projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Przedmiotowy artykuł określa warunki, na jakich „właściwy organ” potwierdza, że partner centralny stosuje się do wszystkich zaleceń dla partnerów centralnych publikowanych przez Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku (CPSS) oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO). Sam „właściwy organ” może nie być w stanie odpowiednio wykonywać wspólnych uprawnień organów odpowiedzialnych za regulację i nadzór systemowy nad rynkiem papierów wartościowych. Z tego względu należy mówić o „właściwych organach nadzoru ostrożnościowego i systemowego partnera centralnego”, zgodnie z opinią CON/2011/1 (15) . Byłoby to również zgodne z projektem zasad dotyczących infrastruktury rynku finansowego opracowanych przez CPSS i IOSCO, które stanowią, że „oczekuje się, aby właściwe organy przeprowadzały własną ocenę infrastruktury ryku finansowego, zgodnie z ich odpowiednimi obowiązkami w zakresie regulacji, nadzoru ostrożnościowego i nadzoru systemowego nad infrastrukturą rynku finansowego” (16) . Ponadto odesłanie do zaleceń dla partnerów centralnych wydanych przez CPSS i IOSCO może stać się w najbliższym czasie nieaktualne, ponieważ zalecenia te zostaną zastąpione przez zasady dla infrastruktury rynku finansowego. Użycie bardziej ogólnego terminu byłoby z tego względu bardziej stosowne i pozwoliłoby uniknąć nieporozumień i przygotować się do nadchodzących zmian. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 17 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 296 ust. 5 lit. b) projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Projekt rozporządzenia przewiduje stosowanie niższych narzutów kapitałowych przez uczestników bezpośrednich w odniesieniu do portfeli klientów tylko w przypadkach, w których są one całkowicie oddzielone od portfela uczestnika rozliczającego tego klienta oraz została zapewniona możliwość „przeniesienia” pozycji do innego uczestnika rozliczającego w przypadku niewykonania zobowiązania przez uczestnika rozliczającego klienta. W innych przypadkach klienci mieliby znacznie większe narzuty kapitałowe związane z wyłącznie dwustronnymi transakcjami. W praktyce pierwszy warunek jest możliwy do spełnienia (i stosowanie go będzie zalecane w proponowanych zasadach w sprawie podziału opracowanych CPSS i IOSCO (17) ), natomiast prawne zagwarantowanie możliwości przeniesienia pozycji we wszelkich okolicznościach może sprawiać trudności i prawdopodobnie być niemożliwe do osiągnięcia. Partnerzy centralni często już teraz próbują zapewnić możliwość przenoszenia pozycji, do czego będą zobowiązani na podstawie proponowanych zasad CPSS i IOSCO. Z tego względu EBC sugerowałby zastąpienie terminu „gwarantować” terminem „umożliwiać”; takie rozwiązanie obniżyłoby wymogi kapitałowe w kontekście istnienia stosowanych przez partnerów centralnych środków wspierających przenoszenie pozycji, ale w rzeczywistości takiego przenoszenia nie „gwarantuje”. W tym kontekście należy pamiętać, że należyte oddzielenie pozycji i zabezpieczenia już przynosi korzyści z punktu widzenia stabilności finansowej, ponieważ chroni klienta przed ryzykiem kredytowym związanym z niewykonaniem zobowiązania przez jego uczestnika rozliczającego. Mając na względzie podjęte przez grupę G20 zobowiązanie do rozszerzenia rozliczeń centralnych na wszystkie standaryzowane instrumenty pochodne rynku pozagiełdowego (18) oraz fakt, że w praktyce wielu mniejszych uczestników będzie miało dostęp do takich rozliczeń pośrednio, niniejsza zmiana byłaby korzystna dla skutecznego wdrażania zobowiązań podjętych przez grupę G20 oraz dla promowania stabilności finansowej. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 18 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 299 ust. 7 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„7. EUNB opracowuje wykonawcze standardy techniczne w celu określenia następujących elementów:
EUNB przedstawia Komisji powyższe projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2014 r.” |
„7. EUNB, w ścisłej współpracy z właściwymi organami nadzoru ostrożnościowego i nadzoru systemowego partnerów centralnych, opracowuje wykonawcze standardy techniczne w celu określenia następujących elementów:
EUNB, w ścisłej współpracy z właściwymi organami nadzoru ostrożnościowego i nadzoru systemowego partnerów centralnych, przedstawia Komisji powyższe projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2014 r.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Odpowiedni poziom wymogów kapitałowych ma podstawowe znaczenie dla stabilności finansowej. W celu uniknięcia regulowania tych samych kwestii w różnych przepisach prawa i tworzenia luk prawnych należy ściśle koordynować działalność organów regulujących rynek papierów wartościowych, organów nadzoru bankowego oraz banków centralnych jako organów nadzoru systemowego. Zgodnie z zaleceniami CPSS i IOSCO regulatorzy, organy nadzoru ostrożnościowego i organy nadzoru systemowego mają równorzędną pozycję. Dlatego też opracowanie przez organ Unii projektów wykonawczych standardów technicznych i wymogów dla partnerów centralnych powinno odbyć się we współpracy z członkami ESBC. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 19 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 402 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„Artykuł 402 Przestrzeganie wymogów dotyczących płynności Jeżeli instytucja kredytowa nie spełnia wymogów określonych w art. 401 ust. 1 lub oczekuje się, że ich nie spełni, niezwłocznie powiadamia ona o tym właściwe organy i bez zbędnej zwłoki przedstawia właściwemu organowi plan szybkiego przywrócenia zgodności z art. 401. Do czasu przywrócenia tej zgodności instytucja kredytowa codziennie zgłasza pozycje na koniec każdego dnia roboczego, chyba że właściwy organ zatwierdzi mniejszą częstotliwość lub dłuższe opóźnienie. Właściwe organy udzielają takiego zezwolenia jedynie na podstawie indywidualnej sytuacji danej instytucji kredytowej. Monitorują one realizację planu przywrócenia zgodności i w razie potrzeby wymagają wcześniejszego przywrócenia zgodności.” |
„Artykuł 402 Przestrzeganie wymogów dotyczących płynności Jeżeli instytucja nie spełnia wymogów określonych w art. 401 ust. 1 lub oczekuje się, że ich nie spełni, niezwłocznie powiadamia ona o tym właściwe organy i bez zbędnej zwłoki przedstawia właściwemu organowi plan szybkiego przywrócenia zgodności z art. 401. Do czasu przywrócenia tej zgodności instytucja codziennie zgłasza pozycje na koniec każdego dnia roboczego, chyba że właściwy organ zatwierdzi mniejszą częstotliwość lub dłuższe opóźnienie. Właściwe organy udzielają takiego zezwolenia jedynie na podstawie indywidualnej sytuacji danej instytucji. Monitorują one realizację planu przywrócenia zgodności i w razie potrzeby wymagają wcześniejszego przywrócenia zgodności. EUNB we współpracy z ERRS wydaje wytyczne w sprawie przestrzegania wymogów dotyczących płynności, w tym zasad możliwego korzystania z zapasów aktywów płynnych w warunkach skrajnych oraz reakcji w przypadku ich nieprzestrzegania” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Odpowiednie zasady zapewnienia zgodności z wymogiem dotyczącym pokrycia płynności powinny pozwolić instytucjom na obniżanie poziomu zapasowych aktywów płynnych w warunkach skrajnych. Zasady te są ważne nie tylko dla celów mikroostrożnościowych, ale także ze względu na szerszą perspektywę rynkową i systemową. Jeżeli wymóg dotyczący pokrycia płynności stanie się wiążącym ograniczeniem we wszelkich okolicznościach, może on zwiększyć efekty procykliczne i pogorszyć wpływ szoków związanych z płynnością, ponieważ instytucje kredytowe nie będą mogły wykorzystać płynnych aktywów do reagowania na szok. Może to doprowadzić do „alarmowej wyprzedaży”, gromadzenia płynności i ograniczenia akcji kredytowej. Artykuł 402 projektu rozporządzenia wprowadza podstawowe zasady zapewnienia zgodności z wymogami dotyczącymi płynności, przyznając właściwym organom możliwość uznaniowego zapewniania odpowiedniego korzystania z portfela płynnych aktywów i jego odbudowy. EBC stoi na stanowisku, że EUNB we współpracy z ERRS powinien zostać włączony w tworzenie wytycznych dotyczących możliwości rozwiązywania i gromadzenia portfela płynnych aktywów w warunkach skrajnych. EBC rozumie, że – zgodnie z motywem 74 i 75 projektu rozporządzenia – przepis ten stosuje się także do firm inwestycyjnych, i dlatego rekomenduje zastąpienie w tym artykule odniesienia do „instytucji kredytowej” pojęciem „instytucji”. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 20 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 404 ust. 1 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„1. Instytucje zgłaszają następujące pozycje jako aktywa płynne, chyba że zostały one wyłączone z zakresu stosowania ust. 2, oraz tylko wówczas, gdy aktywa płynne spełniają warunki określone w ust. 3:
[…].” |
„1. Instytucje zgłaszają następujące pozycje jako aktywa płynne, chyba że zostały one wyłączone z zakresu stosowania ust. 2, oraz tylko wówczas, gdy aktywa płynne spełniają warunki określone w ust. 3:
W zakresie depozytów w bankach centralnych, o których mowa w art. 404 ust. 1 lit. b), właściwy organ i bank centralny zmierzają do osiągnięcia porozumienia odnośnie zakresu, w jakim depozyty takie mogą być wycofane w warunkach skrajnych. […].” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Proponowana zmiana ma na celu wyjaśnienie, że banki centralne powinny brać udział w określaniu rodzajów aktywów, które są przechowywane w bankach centralnych i które należy uznać za aktywa płynne. Jest to zgodne z umową bazylejską III, zgodnie z którą właściwe organy nadzoru powinny omówić i uzgodnić z odpowiednim bankiem centralnym zakres, w jakim rezerwy banku centralnego powinny zaliczać się do zapasowych aktywów płynnych. Innymi słowy – należy określić zakres, w jakim rezerwy banków centralnych mogą zostać wykorzystane w warunkach skrajnych (19) . Artykuł 404 projektu rozporządzenia odnosi się do „depozytów przechowywanych w bankach centralnych w zakresie, w jakim takie depozyty można wycofać w warunkach skrajnych”, natomiast załącznik III do projektu rozporządzenia odnosi się do „rezerw banków centralnych w zakresie, w jakim można je wykorzystać w okresach występowania warunków skrajnych”. Jako że są to pojęcia równoważne, użyta terminologia powinna zostać ujednolicona (zob. także zmianę nr 30). Jeżeli chodzi o depozyty przechowywane w Eurosystemie, zdaniem EBC depozyty jednodniowe, tj. środki zdeponowane w ramach depozytu w banku centralnym na koniec dnia, oraz stany rachunków bieżących instytucji kredytowych pomniejszone o średnią wysokość wymogów w zakresie rezerwy obowiązkowej z okresu 30-dniowego powinny zaliczać się do aktywów płynnych. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 21 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 404 ust. 5 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„5. Jednostki lub udziały w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania można traktować jako aktywa płynne do wysokości kwoty bezwzględnej wynoszącej 250 mln EUR, pod warunkiem że spełnione są wymogi określone w art. 127 ust. 3 i że przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania inwestuje wyłącznie w aktywa płynne, nie licząc instrumentów pochodnych mających na celu ograniczenie ryzyka stopy procentowej lub ryzyka kredytowego.” |
„5. Jednostki lub udziały w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania można traktować jako aktywa płynne do wysokości kwoty bezwzględnej wynoszącej 250 mln EUR, pod warunkiem że ich udział w całkowitym wymogu dotyczącym pokrycia płynności nie przekracza pułapu określonego zgodnie z ust. 5a, że spełnione są wymogi określone w art. 127 ust. 3 i że przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania inwestuje wyłącznie w aktywa płynne, nie licząc instrumentów pochodnych mających na celu ograniczenie ryzyka stopy procentowej lub ryzyka kredytowego.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Jeżeli chodzi o traktowanie jednostek lub udziałów w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania jako aktywów płynnych, EBC wyraża wątpliwość, czy odpowiednie jest określanie jedynie bezwzględnego limitu na kwotę 250 milionów EUR, ponieważ może to umożliwić mniejszym instytucjom spełnienie wymogu dotyczącego pokrycia płynności poprzez wykorzystanie jedynie tych instrumentów. Zamiast tego, w celu ograniczenia ryzyka koncentracji można wprowadzić limit na poziomie np. 10 % wysokości całkowitego wymogu dotyczącego pokrycia płynności. EBC uważa, że EUNB powinien dokonywać dalszej oceny i odpowiednio kalibrować ten limit w ramach ogólnej analizy definicji aktywów płynnych. Traktowanie jednostek i udziałów w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania jako aktywów płynnych nie jest ponadto w projekcie rozporządzenia, przynajmniej w przypadku Eurosystemu, spójne z wymogiem określonym w art. 404 ust. 3 lit. b) projektu rozporządzenia, zgodnie z którym aktywa płynne muszą stanowić uznane zabezpieczenie w normalnych okolicznościach na potrzeby śróddziennej płynności oraz jednodniowych instrumentów wsparcia płynności banku centralnego w państwie członkowskim. W rzeczywistości jednostki i udziały w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania nie stanowią kwalifikowanego zabezpieczenia operacji polityki pieniężnej Eurosystemu bez względu na rodzaj aktywów bazowych, w które inwestują przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Jednostki i udziały w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania nie są ponadto zamieszczone w szczegółowym wykazie aktywów płynnych w umowie bazylejskiej III. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 22 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 404 ust. 5a projektu dyrektywy (nowy) |
|||||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
„5a. EUNB opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określających pułap, o którym mowa w ust. 5. EUNB przedstawia Komisji powyższe projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2014 r. Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie EBC sugeruje, aby w celu określenia maksymalnego udziału jednostek/udziałów w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania w całkowitym wymogu dotyczącym pokrycia płynności EUNB ustalił w projektach wykonawczych standardów technicznych pułap, o którym mowa w art. 404 ust. 5 projektu rozporządzenia. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 23 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 443 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„Artykuł 443 Wymogi ostrożnościowe Komisja posiada uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 445 w celu nakładania na czas ograniczony, w szczególności na podstawie zalecenia lub opinii Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego, bardziej rygorystycznych wymogów ostrożnościowych w odniesieniu do wszystkich ekspozycji lub ekspozycji wobec co najmniej jednego sektora, regionu lub państwa członkowskiego, jeżeli jest to konieczne, aby zareagować na zmiany w natężeniu ryzyka mikroostrożnościowego i makroostrożnościowego wynikającego ze zmiany sytuacji na rynku, która nastąpi po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, dotyczących: […].” |
„Artykuł 443 Aufsichtliche Anforderungen 1. Komisja posiada uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 445 w celu nakładania na czas ograniczony, w szczególności na podstawie zalecenia lub opinii Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego, bardziej rygorystycznych wymogów ostrożnościowych w odniesieniu do wszystkich ekspozycji lub ekspozycji wobec co najmniej jednego sektora, regionu lub państwa członkowskiego, jeżeli jest to konieczne, aby zareagować na zmiany w natężeniu ryzyka mikroostrożnościowego i makroostrożnościowego wynikającego ze zmiany sytuacji na rynku, która nastąpi po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, dotyczących: […]
Przedmiotowe przekazanie uprawnień podlega procedurze, o której mowa w art. 446. 2. ERRS może zalecić rozszerzenie wykazu wymogów ostrożnościowych określonych w ust. 1.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Należy rozszerzyć zakres aktów delegowanych przyjmowanych przez Komisję o wymogi ostrożnościowe dotyczące dużych ekspozycji oraz wymogi dotyczące ujawniania informacji, jak również wymogi w zakresie płynności i dźwigni finansowej – po tym, jak wymogi te staną się częścią mających zastosowanie ram regulacyjnych Unii. EBC sugeruje także, aby ERRS mogła kierować do Komisji zalecenia dotyczące rozszerzenia wykazu wymogów ostrożnościowych. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 24 |
|||||||||||||||||||
|
Część dziewiąta a projektu rozporządzenia (nowa) |
|||||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
„CZĘŚĆ DZIEWIĄTA A STOSOWANIE BARDZIEJ RESTRYKCYJNYCH WYMOGÓW OSTROŻNOŚCIOWYCH PRZEZ ORGANY KRAJOWE Artykuł 443a Stosownie bardziej restrykcyjnych wymogów ostrożnościowych przez organy krajowe 1. Organy krajowe mogą z własnej inicjatywy lub na podstawie zalecenia ERRS zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1092/2010 nakładać na instytucje bardziej restrykcyjne wymogi ostrożnościowe w razie rozpoznania ryzyka makroostrożnościowego mogącego stanowić zagrożenie dla stabilności finansowej na poziomie krajowym w następujących obszarach:
2. Organy krajowe powiadamiają ERRS o projekcie nałożenia bardziej restrykcyjnych wymogów ostrożnościowych zgodnie z ust. 1 lit. a)–c) nie później niż w ciągu dwóch dni roboczych od daty projektu w kontekście rozpoznanych ryzyk makroostrożnościowych zagrażających stabilności finansowej. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1092/2010 i uwzględniając wymogi w zakresie poufności, ERRS pełni rolę koordynacyjną poprzez dokonywanie – na wniosek Komisji lub przynajmniej trzech państw członkowskich – oceny zagrożeń dla stabilności finansowej oraz możliwych niezamierzonych efektów i rozprzestrzeniania się na inne państwa członkowskie konsekwencji nałożenia bardziej restrykcyjnych wymogów ostrożnościowych. 3. Bardziej restrykcyjne wymogi ostrożnościowe, o których mowa w ust. 1, stosuje się jedynie poprzez zaostrzenie limitów i wskaźników ilościowych wskazanych w ust. 1 lit. a), b) i c), w sposób w pełni zgodny ze wszystkimi pozostałymi aspektami przepisów niniejszego rozporządzenia. 4. ERRS oraz EUNB publikują na swoich stronach internetowych bardziej restrykcyjne wymogi ostrożnościowe przyjęte przez organy krajowe. 5. Jeżeli po przeprowadzeniu oceny zgodnie z ust. 2 ERRS stwierdzi, że zidentyfikowane ryzyka makroostrożnościowe zagrażające stabilności finansowej, ze względu na które wprowadzono bardziej restrykcyjne wymogi ostrożnościowe, przestały istnieć, organy krajowe uchylają bardziej restrykcyjne wymogi i stosuje się pierwotne przepisy rozporządzenia. Jeżeli organy krajowe nie uchylą bardziej restrykcyjnych wymogów, ERRS kieruje do Komisji zalecenie wszczęcia postępowania przeciwko państwu członkowskiemu, którego działania nie są odpowiednie z punktu widzenia ryzyka systemowego. 6. ERRS może, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1092/2010, zalecić rozszerzenie wykazu wymogów ostrożnościowych określonych w ust. 1.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Niniejsza zmiana zmierza do określenia procedury i warunków, zgodnie z którymi organy krajowe mogą stosować bardziej restrykcyjne wymogi ostrożnościowe w razie powstania ryzyka systemowego dla stabilności finansowej w państwie członkowskim oraz do wskazania roli, jaką w tym zakresie pełni ERRS (więcej szczegółów dotyczących uzasadnienia tego przepisu zawierają pkt 5.4–5.6 opinii). EBC sugeruje także, aby ERRS mogła kierować do Komisji zalecenia dotyczące rozszerzenia wykazu wymogów ostrożnościowych. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 25 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 444 ust. 3 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„3. Komisja przyjmuje pierwszy akt delegowany, o którym mowa w ust. 1, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2015 r. Akt delegowany przyjęty zgodnie z niniejszym artykułem nie stosuje się jednak przed dniem 1 stycznia 2015 r.” |
„3. Komisja przyjmuje pierwszy akt delegowany, o którym mowa w ust. 1, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2014 r. Akt delegowany przyjęty zgodnie z niniejszym artykułem nie stosuje się jednak przed dniem 1 stycznia 2015 r.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie W celu zachowania spójności z zamiarem Komisji wprowadzenia wymogu dotyczącego wskaźnika płynności do dnia 1 stycznia 2015 r., akt delegowany określający szczegółowo warunki wprowadzenia tego wskaźnika powinien zostać przyjęty najpóźniej do dnia 31 grudnia 2014 r. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 26 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 473 ust. 1 lit. c) projektu dyrektywy (nowy) |
|||||||||||||||||||
|
Brak tekstu. |
|
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Artykuł 124 projektu rozporządzenia przewiduje, że określone kategorie obligacji zabezpieczonych kwalifikują się do traktowania preferencyjnego, jeżeli spełniają określone wymogi. Jedną z takich kategorii są obligacje zabezpieczone jednostkami priorytetowymi wyemitowanymi przez francuskie Fonds Communs de Créances lub równoważne instytucje sekurytyzacyjne działające na podstawie przepisów państwa członkowskiego, które dokonują sekurytyzacji ekspozycji dotyczących nieruchomości mieszkalnych. Jeden z wymogów przewidzianych w art. 124 dla tej kategorii obligacji zabezpieczonych nakazuje, aby wartość jednostek priorytetowych wyemitowanych przez francuskie Fonds Communs de Créances lub równoważne instytucje sekurytyzacyjne nie przekraczała 10 % kwoty nominalnej obligacji pozostających do wykupu. Artykuł 473 ust. 1 projektu rozporządzenia przewiduje, że w razie spełnienia określonych warunków do dnia 31 grudnia 2014 r. limit 10 % nie ma zastosowania do jednostek priorytetowych emitowanych zgodnie z art. 124 ust. 1 lit. d) i e) przez francuskie Fonds Communs de Créances lub równorzędną instytucję sekurytyzacyjną. Dlatego do dnia 31 grudnia 2014 r. nie obowiązuje żaden limit w zakresie procentowego udziału jednostek uprzywilejowanych wyemitowanych zgodnie z art. 124 ust. 1 lit. d) i e) przez francuskie Fonds Communs de Créances lub równorzędną instytucję sekurytyzacyjną. Jak wskazano w opinii CON/2010/65 (20) , zdaniem EBC celem regulacji w niedalekiej przyszłości powinno być usunięcie wyłączenia w zakresie limitu w wysokości 10 % dla francuskich Fonds Communs de Créances lub równorzędnych instytucji sekurytyzacyjnych określonego w art. 124 ust. 1 lit. d) i e) i opracowanie rygorystycznego zestawu kryteriów dla aktywów przeznaczonych do włączenia do podstawy zabezpieczenia obligacji zabezpieczonych, które: a) nie opierają się na zewnętrznych ratingach; b) są wystarczająco restrykcyjne, by obligacje zabezpieczone mogły cieszyć się zaufaniem rynku a instytucje finansowe miały wystarczająco dużo czasu na dostosowanie swoich modeli biznesowych; c) pozwalają na sekurytyzację wyłącznie w obrębie grupy; d) wymagają od organów nadzoru pełnego przeglądu aktywów podlegających sekurytyzacji. EBC z zadowoleniem przyjmuje działania regulacyjne zmniejszające uzależnienie przepisów prawnych od zewnętrznych ratingów. Niemniej jednak, w celu zapewnienia wiarygodności i przejrzystości rynku obligacji zabezpieczonych, EBC proponuje utrzymanie odniesienia do najbardziej korzystnej jakości kredytowej wymaganej w stosunku do tych jednostek tak długo, jak obowiązywać będzie odstępstwo określone w art. 473 ust. 1. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 27 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 473 ust. 2 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„2. Do dnia 1 stycznia 2013 r. Komisja dokonuje przeglądu zasadności odstępstwa określonego w ust. 1 i w razie potrzeby zasadności rozszerzenia podobnego podejścia na inne formy obligacji zabezpieczonych. W świetle tego przeglądu Komisja może w razie potrzeby przyjąć akty delegowane zgodnie z art. 445, aby uczynić to odstępstwo stałym, lub przedstawić wnioski ustawodawcze dotyczące rozszerzenia stosowania tego odstępstwa na inne formy obligacji zabezpieczonych.” |
„2. Do dnia 1 stycznia 2013 r. Komisja dokonuje przeglądu zasadności odstępstwa określonego w ust. 1. W świetle tego przeglądu Komisja może w razie potrzeby przyjąć akty delegowane zgodnie z art. 445, aby uczynić to odstępstwo stałym, lub aby je uchylić.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Zob. uzasadnienie do zmiany nr 26. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 28 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 481 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„Artykuł 481 Wymogi w zakresie płynności 1. […] EUNB w ramach składanego przez siebie sprawozdania w szczególności dokonuje przeglądu adekwatności kalibracji następujących elementów: […] 2. Do dnia 31 grudnia 2013 r. EUNB przedstawia Komisji sprawozdanie dotyczące odpowiednich jednolitych definicji wysokiej i bardzo wysokiej płynności oraz jakości kredytowej zbywalnych aktywów do celów art. 404. […] 3. Do dnia 31 grudnia 2015 r. EUNB przedstawia Komisji sprawozdanie dotyczące kwestii, czy i w jakim stopniu byłoby właściwe dopilnowanie, aby instytucje stosowały stabilne źródła finansowania […] Do dnia 31 grudnia 2016 r. na podstawie tych sprawozdań Komisja przedstawia sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, do którego dołącza w stosownych przypadkach wniosek ustawodawczy.” |
„Artykuł 481 Wymogi w zakresie płynności 1. […] EUNB w ramach składanego przez siebie sprawozdania w szczególności dokonuje, po zasięgnięciu opinii EBC, przeglądu adekwatności kalibracji następujących elementów: […]
2. Do dnia 31 grudnia 2013 r. EUNB, po zasięgnięciu opinii EBC, przedstawia Komisji sprawozdanie dotyczące odpowiednich jednolitych definicji wysokiej i bardzo wysokiej płynności oraz jakości kredytowej zbywalnych aktywów do celów art. 404. […] 3. Do dnia 31 grudnia 2015 r. EUNB, po zasięgnięciu opinii EBC, przedstawia Komisji sprawozdanie dotyczące kwestii, w jakim stopniu byłoby właściwe dopilnowanie, aby instytucje stosowały stabilne źródła finansowania […] Do dnia 31 grudnia 2016 r. na podstawie tych sprawozdań Komisja przedstawia sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, do którego dołącza wniosek legislacyjny.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Proponowana zmiana dotycząca zasięgania opinii EBC ma na celu wyjaśnienie, że EBC, z uwagi na swoje kompetencje i wiedzę ekspercką w tym zakresie, powinien mieć udział w opracowaniu sprawozdań. Przewiduje się, że wzajemne oddziaływanie między uregulowaniami dotyczącymi płynności i operacjami polityki pieniężnej będzie znaczące i złożone. Z tego względu ważne jest zapewnienie, aby rozporządzenie nie doprowadziło do niezamierzonych konsekwencji w zakresie korzystania z finansowania z banku centralnego i powiązanych rynków finansowych. Jak wskazano w zmianie nr 24, EUNB mógłby przygotowywać projekty wykonawczych standardów technicznych w sprawie kalibracji limitów inwestowania w jednostki lub udziały w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania jako procentowej części całkowitego wymogu dotyczącego pokrycia płynności. Proponowane zmiany dotyczące wprowadzenia wskaźnika stabilnego finansowania netto mają na celu uniknięcie wszelkiej niejednoznaczności w związku z wprowadzeniem tego wskaźnika, nawet jeżeli nie ustalono jeszcze jego dokładnych składników. Umowa bazylejska III przewiduje, że wskaźnik stabilnego finansowania netto stanie się normą minimalną do dnia 1 stycznia 2018 r., po okresie obserwacji wskazanym w klauzuli przeglądowej w celu uniknięcia niezamierzonych skutków regulacji. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 29 |
|||||||||||||||||||
|
Artykuł 482 ust. 1 projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„1. Do dnia 31 grudnia 2016 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wpływu i skuteczności wskaźnika dźwigni. W stosownych przypadkach przedmiotowemu sprawozdaniu towarzyszy wniosek ustawodawczy dotyczący wprowadzenia co najmniej jednego poziomu wskaźnika dźwigni, który instytucje byłyby zobowiązane osiągnąć, w którym to wniosku sugeruje się stosowną kalibrację tych poziomów i wszelkie odpowiednie korekty określonych w art. 416 miar kapitału i ekspozycji całkowitej.” |
„1. Do dnia 31 grudnia 2016 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wpływu i skuteczności wskaźnika dźwigni. Przedmiotowemu sprawozdaniu towarzyszy wniosek ustawodawczy dotyczący wprowadzenia co najmniej jednego poziomu wskaźnika dźwigni, który instytucje są zobowiązane osiągnąć, w którym to wniosku sugeruje się stosowną kalibrację tych poziomów i wszelkie odpowiednie korekty określonych w art. 416 miar kapitału i ekspozycji całkowitej.” |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie Proponowana zmiana ma na celu rozwianie wszelkich wątpliwości odnośnie zamiaru wprowadzenia wskaźnika dźwigni, podlegającego odpowiedniej kalibracji i po okresie obserwacji. |
|||||||||||||||||||
|
Zmiana nr 30 |
|||||||||||||||||||
|
Załącznik III do projektu rozporządzenia |
|||||||||||||||||||
|
„ZAŁĄCZNIK III Pozycje podlegające dodatkowym wymogom sprawozdawczym dotyczącym aktywów płynnych […].” |
„ |
||||||||||||||||||
|
Uzasadnienie W celu uniknięcia niejednoznaczności oraz uproszczenia wymogów sprawozdawczych instytucji dotyczących aktywów płynnych EBC zaleca usunięcie załącznika III i włączenia jego treści, po odpowiednim dostosowaniu i wprowadzeniu odpowiednich zmian, do wykazu aktywów płynnych zamieszczonego w art. 404 ust. 1 projektu rozporządzenia, w związku z czym wykreślić należy odniesienia do załącznika III w pozostałych przepisach projektu rozporządzenia. W przypadku pozostawienia załącznika III jako części projektu rozporządzenia, aby uniknąć problemów interpretacyjnych należy wyjaśnić znaczenie w tytule pozycji podlegających „dodatkowym” wymogom sprawozdawczym. |
|||||||||||||||||||
(1) Pogrubienie w tekście wskazuje, w którym miejscu EBC proponuje wprowadzenie nowego tekstu. Przekreślenie w tekście oznacza, że EBC proponuje wykreślenie fragmentu tekstu.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1).
(3) Zob. w tym kontekście pkt 11 opinii CON/2009/17 i zamieszczoną w niej zmianę nr 3.
(4) Zob. w tym kontekście przepisy przejściowe zamieszczone w art. 145 projektu dyrektywy.
(5) Zob. np. Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, „Core Principles Methodology”, październik 2006 r., s. 38.
(6) COM(2010)284 wersja ostateczna.
(7) Zob. także zmianę nr 5 zamieszczoną w opinii CON/2009/17.
(8) Punkty 133 i 150 umowy bazylejskiej III.
(9) Pogrubienie w tekście wskazuje, w którym miejscu EBC proponuje wprowadzenie nowego tekstu. Przekreślenie w tekście oznacza, że EBC proponuje wykreślenie fragmentu tekstu.
(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 1).
(11) COM(2011) 8 wersja ostateczna.
(12) Zob. pkt 6.4. opinii CON/2011/42.
(13) Szablony COREP i FINREP stosowane w dniu sprawozdawczym przedstawione w formie wytycznych EUNB opublikowanych na stronie internetowej EUNB pod adresem www.eba.europa.eu lub – w stosownych przypadkach – w formie projektu standardów technicznych opracowanych przez EUNB i przyjętych przez Komisję na podstawie art. 74 ust. 2 dyrektywy 2006/48/WE.
(14) Artykuły 383, 403 i 417 projektu rozporządzenia.
(15) Opinia EBC CON/2011/1 z dnia 13 stycznia 2011 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. C 57 z 23.2.2011, s. 1).
(16) Zob. pkt 1.27 dokumentu „Principles for Financial Market Infrastruktures”, sprawozdanie z konsultacji, marzec 2011 r., Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku i Komitet Techniczny Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych, dostępny na stronie internetowej Komitetu pod adresem www.iosco.org.
(17) Zob. dokument „Principles for Financial Market Infrastruktures”, sprawozdanie z konsultacji, marzec 2011 r., Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku oraz Komitet Techniczny Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych.
(18) Zob. zobowiązania podjęte przez grupę G20 z września 2009 r. oraz czerwca 2010 r.
(19) Punkt 40, przypis 9 umowy bazylejskiej III.
(20) Opinia EBC CON/2010/65 z dnia 6 sierpnia 2010 r. w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2006/48/WE i 2006/49/WE w zakresie wymogów kapitałowych dotyczących portfela handlowego i resekurytyzacji oraz przeglądu nadzorczego polityki wynagrodzeń (Dz.U. C 223 z 18.8.2010, s. 1).