EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52014AB0009

Γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 5ης Φεβρουαρίου 2014 , αναφορικά με πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά και την τροποποίηση των οδηγιών 2002/65/ΕΚ, 2013/36/ΕΕ και 2009/110/ΕΚ και την κατάργηση της οδηγίας 2007/64/ΕΚ (CON/2014/9)

OJ C 224, 15.7.2014, p. 1–25 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

15.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 224/1


ΓΝΏΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΚΕΝΤΡΙΚΉΣ ΤΡΆΠΕΖΑΣ

της 5ης Φεβρουαρίου 2014

αναφορικά με πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά και την τροποποίηση των οδηγιών 2002/65/ΕΚ, 2013/36/ΕΕ και 2009/110/ΕΚ και την κατάργηση της οδηγίας 2007/64/ΕΚ

(CON/2014/9)

2014/C 224/01

Εισαγωγή και νομική βάση

Στις 31 Οκτωβρίου 2013, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έλαβε αίτημα του Συμβουλίου για τη διατύπωση γνώμης αναφορικά με πρόταση οδηγίας σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά και την τροποποίηση των οδηγιών 2002/65/ΕΚ, 2013/36/ΕΕ και 2009/110/ΕΚ και την κατάργηση της οδηγίας 2007/64/ΕΚ (1) (εφεξής η «προτεινόμενη οδηγία»).

Η αρμοδιότητα της ΕΚΤ για τη διατύπωση γνώμης βασίζεται στα άρθρα 127 παράγραφος 4 και 282 παράγραφος 5 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεδομένου ότι η προτεινόμενη οδηγία περιέχει διατάξεις που επηρεάζουν τα καθήκοντα του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) σχετικά με την προώθηση της ομαλής λειτουργίας των συστημάτων πληρωμών και τη συμβολή στην ομαλή άσκηση των πολιτικών που αφορούν τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 127 παράγραφος 2 τέταρτη περίπτωση και το άρθρο 127 παράγραφος 5 της Συνθήκης, αντίστοιχα. Η παρούσα γνώμη εκδόθηκε από το διοικητικό συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 17.5 πρώτη πρόταση του εσωτερικού κανονισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Γενικές παρατηρήσεις

1.

Σκοπός της προτεινόμενης οδηγίας, η οποία ενσωματώνει και καταργεί την οδηγία 2007/64/ΕΚ (2) («οδηγία περί υπηρεσιών πληρωμών» ή «ΟΥΠ»), είναι να συμβάλει στην περαιτέρω ανάπτυξη μιας πανευρωπαϊκής αγοράς για τις ηλεκτρονικές πληρωμές, προκειμένου οι καταναλωτές και οι συμμετέχοντες στην αγορά να επωφεληθούν πλήρως από την εσωτερική αγορά, λαμβάνοντας υπόψη και την ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά λιανικών πληρωμών (εισαγωγή νέων μεθόδων πληρωμής μέσω έξυπνων τηλεφώνων, ηλεκτρονικό εμπόριο κ.λπ.). Οι εν λόγω προτάσεις έπονται μιας εκτενούς αναθεώρησης του υφιστάμενου περιβάλλοντος υπηρεσιών πληρωμών από την Επιτροπή. Τον Ιανουάριο του 2012, η Επιτροπή δημοσίευσε και έθεσε σε δημόσια διαβούλευση την Πράσινη Βίβλο της προς μια ενοποιημένη ευρωπαϊκή αγορά πληρωμών με κάρτα, μέσω του διαδικτύου και μέσω κινητών τηλεφώνων (3), στην οποία ανταποκρίθηκε και η ΕΚΤ (4). Τόσο οι παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της διαβούλευσης για την Πράσινη Βίβλο όσο και οι μελέτες και η αναθεώρηση που διενήργησε η Επιτροπή σε σχέση με την ΟΥΠ αποκαλύπτουν ότι οι πρόσφατες καινοτομίες στην αγορά και την τεχνολογία για τις υπηρεσίες λιανικών πληρωμών θέτουν νέες προκλήσεις για τις ρυθμιστικές αρχές, στην αντιμετώπιση των οποίων αποσκοπούν άλλωστε οι προτάσεις.

2.

Η προτεινόμενη οδηγία εισάγει πολυάριθμες τροποποιήσεις στο ισχύον καθεστώς της ΟΥΠ, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης του γεωγραφικού πεδίου και του νομίσματος των συναλλαγών πληρωμών. Ορίζει εκ νέου και τροποποιεί ορισμένες από τις ισχύουσες εξαιρέσεις από την ΟΥΠ, προκειμένου να τις καταστήσει αυστηρότερες και να δυσχεράνει την καταστρατήγησή τους, ενώ καταργεί άλλες που παύουν να είναι απαραίτητες. Για παράδειγμα, τροποποιεί την εξαίρεση των εμπορικών αντιπροσώπων, ώστε αυτή να εφαρμόζεται μόνο σε εμπορικούς αντιπροσώπους που ενεργούν για λογαριασμό είτε του πληρωτή είτε του δικαιούχου. Επίσης ορίζει εκ νέου την τρέχουσα εξαίρεση ψηφιακού περιεχομένου ή «τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών» με πιο περιορισμένη εστίαση και καταργεί την εξαίρεση από την ΟΥΠ των υπηρεσιών ΑΤΜ που προσφέρονται από ανεξάρτητους παρόχους ΑΤΜ. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι ότι επεκτείνει το καθεστώς της ΟΥΠ, προκειμένου να καλύψει νέες υπηρεσίες και τους παρόχους τους, π.χ. «τρίτους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών» («ΤΠΥ»), η επιχειρηματική δραστηριότητα των οποίων συνίσταται στην παροχή υπηρεσιών που βασίζονται στην πρόσβαση σε λογαριασμούς πληρωμών, όπως η έναρξη πληρωμής ή οι πληροφορίες λογαριασμού, αλλά οι οποίοι συνήθως δεν κατέχουν κεφάλαια πελατών (5). Επίσης απαγορεύει την πρακτική των εμπόρων να επιβάλλουν πρόσθετες χρεώσεις για κάρτες με ρυθμιζόμενες διατραπεζικές προμήθειες ενόψει της περικοπής των διατραπεζικών προμηθειών σύμφωνα με την πρόταση κανονισμού σχετικά με τις διατραπεζικές προμήθειες για πράξεις πληρωμών με τη χρήση καρτών (6). Τέλος, τροποποιεί και πολλές σημαντικές συνιστώσες του ισχύοντος καθεστώτος —όπως, για παράδειγμα, τις απαιτήσεις διασφάλισης, τις προϋποθέσεις εξαίρεσης και την ευθύνη του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών (ΠΥΠ) και του πληρωτή για μη εγκεκριμένες πράξεις πληρωμής— με σκοπό την περαιτέρω εναρμόνιση των εν λόγω διατάξεων, την ανάπτυξη ίσων όρων ανταγωνισμού και την ενίσχυση της ασφάλειας δικαίου (7). Σκοπός της προτεινόμενης οδηγίας γενικά είναι να παρέχει στους καταναλωτές αυξημένη προστασία κατά της απάτης, πιθανών καταχρήσεων και άλλων συμβάντων σχετικών με την ασφάλεια των υπηρεσιών πληρωμών. Περιλαμβάνει αρκετές διατάξεις που απαιτούν από την Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ) να συμβάλλει στη συνεπή και συνεκτική λειτουργία εποπτείας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8).

3.

Η ΕΚΤ υποστηρίζει ένθερμα τους στόχους και το περιεχόμενο της προτεινόμενης οδηγίας. Ειδικότερα, υποστηρίζει την πρόταση να επεκταθεί ο ισχύων κατάλογος των υπηρεσιών πληρωμών, ώστε να συμπεριλάβει τις υπηρεσίες έναρξης πληρωμής και τις υπηρεσίες πληροφοριών λογαριασμού ως μέσο για την υποστήριξη της καινοτομίας και του ανταγωνισμού στις λιανικές πληρωμές. Οι αρχές εποπτείας και επίβλεψης έχουν συζητήσει εκτενώς το θέμα της πρόσβασης τρίτων στους λογαριασμούς πληρωμών στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Τόπου Δημόσιας Συζήτησης για την Ασφάλεια των Λιανικών Πληρωμών (εφεξής «SecuRe Pay Forum»). Τα βασικά στοιχεία αυτών των συζητήσεων αποτυπώνονται στις προτάσεις διατύπωσης της ΕΚΤ.

4.

Η ΕΚΤ επικροτεί επίσης: α) την προτεινόμενη εναρμόνιση και βελτίωση των προϋποθέσεων λειτουργίας και ασφάλειας των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών· β) την επικείμενη ενίσχυση των εξουσιών εφαρμογής των αρμόδιων αρχών· και γ) την επικείμενη αυστηροποίηση ορισμένων διατάξεων της ΟΥΠ κατά την εφαρμογή των οποίων τα κράτη μέλη διέθεταν σημαντική διακριτική ευχέρεια μέχρι τώρα. Αυτό το στοιχείο της διακριτικής ευχέρειας έχει οδηγήσει σε σημαντικές αποκλίσεις στην εφαρμογή των κανόνων σε ολόκληρη την Ένωση και στον συνακόλουθο κατακερματισμό της αγοράς λιανικών πληρωμών (9). Η ΕΚΤ έχει ήδη γνωστοποιήσει τις απόψεις της στις παρατηρήσεις της για την Πράσινη Βίβλο (10) καθώς και σε άλλα δημόσια φόρα, όπως στο SecuRe Pay Forum. Η ΕΚΤ με ικανοποίηση σημειώνει ότι πολλές από τις συστάσεις που διατυπώθηκαν στο πλαίσιο της διαβούλευσης και από το SecuRe Pay Forum καλύπτονται από την προτεινόμενη οδηγία. Ωστόσο, η ΕΚΤ επιθυμεί να διατυπώσει ορισμένα σχόλια.

Ειδικές παρατηρήσεις

1.    Ορισμοί

Οι ορισμοί της προτεινόμενης οδηγίας (11) παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητοι σε σχέση με τους ορισμούς της ΟΥΠ, αλλά θα μπορούσαν να βελτιωθούν περαιτέρω. Ειδικότερα, θα έπρεπε να προστεθούν στην προτεινόμενη οδηγία ορισμοί για την «έκδοση μέσων πληρωμών» και την «απόκτηση πράξεων πληρωμών» (12). Αυτό θα προσδώσει στο παράρτημα I της προτεινόμενης οδηγίας μεγαλύτερη σαφήνεια. Οι ορισμοί της «υπηρεσίας έναρξης πληρωμής» (13) και της «υπηρεσίας πληροφοριών λογαριασμού» (14) μπορούν επίσης να βελτιωθούν με περαιτέρω τροποποίηση, ενώ θα έπρεπε για λόγους πληρότητας να συμπεριληφθούν ορισμοί της «μεταφοράς πιστώσεων», των «διασυνοριακών πληρωμών» και των «εθνικών πληρωμών».

2.    Λοιπές διατάξεις

2.1

Όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής (15), η προτεινόμενη οδηγία προβλέπει ότι, όταν μόνον ο ένας από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών βρίσκεται εντός της Ένωσης, οι διατάξεις σχετικά, αφενός, με την ημερομηνία αξίας για την πίστωση (16) και, αφετέρου, με τη διαφάνεια των όρων και των απαιτήσεων ενημέρωσης για τις υπηρεσίες πληρωμών εφαρμόζονται στα τμήματα της συναλλαγής που διεξάγονται στην Ένωση (17). Στο μέτρο του δυνατού, οι διατάξεις του τίτλου IV, ο οποίος καλύπτει δικαιώματα και υποχρεώσεις σε σχέση με την παροχή και χρήση των υπηρεσιών πληρωμών, θα έπρεπε να εφαρμόζονται και σε αυτές τις περιπτώσεις, και μάλιστα εξίσου σε σχέση με όλα τα νομίσματα.

2.2

Η προτεινόμενη οδηγία δεν διατηρεί τη δυνατότητα την οποία παρέχει η ισχύουσα ΟΥΠ στα κράτη μέλη ή στις αρμόδιες αρχές να επεκτείνουν τις απαιτήσεις διασφάλισης που εφαρμόζονται σε ιδρύματα πληρωμών τα οποία ασκούν επιχειρηματικές δραστηριότητες εκτός των πληρωμών και σε ιδρύματα πληρωμών τα οποία δραστηριοποιούνται αποκλειστικά στην παροχή υπηρεσιών πληρωμών (18). Η ΕΚΤ θα πρότεινε να προβλεφθεί υποχρέωση των ιδρυμάτων πληρωμών να παρέχουν την κατάλληλη προστασία με τη μορφή των απαιτήσεων διασφάλισης για τα χρηματικά ποσά του χρήστη υπηρεσίας πληρωμών, είτε ασκούν άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, εκτός των υπηρεσιών πληρωμών, είτε όχι.

2.3

Αν και για λόγους αποτελεσματικότητας η ΕΚΤ θα επικροτούσε την ύπαρξη μιας ενιαίας αρχής υπεύθυνης για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με την οδηγία, αναγνωρίζει ότι αυτό μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο στην πράξη λόγω των αποκλινουσών εθνικών ρυθμίσεων.

2.4

Επιπλέον, η ΕΚΤ προτείνει να προστεθεί η Ευρωπόλ ως συμπληρωματική αρχή με την οποία θα μπορούν να ανταλλάσσουν πληροφορίες οι αρχές που είναι αρμόδιες για την εποπτεία των υπηρεσιών πληρωμών (19), ενόψει της εμπειρίας της Ευρωπόλ στον τομέα του διεθνούς εγκλήματος και της τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης της παραχάραξης του ευρώ και άλλων καταχρήσεων μέσων και υπηρεσιών πληρωμών για τους σκοπούς του οικονομικού εγκλήματος.

2.5

Λαμβάνοντας υπόψη, αφενός, ότι, προκειμένου για τις υπηρεσίες του σημείου 7 του παραρτήματος Ι της προτεινόμενης οδηγίας, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμών εξουσιοδοτούνται να επιτρέπουν την πρόσβαση σε λογαριασμούς πληρωμών και, αφετέρου, ότι οι υπηρεσίες των ΤΠΥ συνήθως παρέχονται μέσω του διαδικτύου και, επομένως, δεν περιορίζονται σε ένα μόνο κράτος μέλος, η ΕΚΤ προτείνει, για λόγους ασφαλείας, οι ΤΠΥ να μην αποτελούν λόγο για οποιαδήποτε παρέκκλιση σύμφωνα με το άρθρο 27.

2.6

Τα συστήματα πληρωμών που καθορίζονται στην οδηγία 2009/44/ΕΚ (20) (εφεξής «οδηγία για το αμετάκλητο του διακανονισμού») εξαιρούνται από τον κανόνα του άρθρου 29 παράγραφος 1 της προτεινόμενης οδηγίας, κατά τον οποίον η πρόσβαση στα συστήματα πληρωμών θα πρέπει να είναι αντικειμενική και αμερόληπτη. Ωστόσο, το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 29 της προτεινόμενης οδηγίας ορίζει ότι, αν ένα καθορισμένο σύστημα πληρωμών επιτρέπει την έμμεση συμμετοχή, η συμμετοχή αυτή θα πρέπει να προβλέπεται και για άλλους εξουσιοδοτημένους ή καταχωρισμένους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1. Ο ορισμός του «έμμεσου συμμετέχοντος» στο άρθρο 2 στοιχείο ζ) της οδηγίας για το αμετάκλητο του διακανονισμού σήμερα δεν καλύπτει τα ιδρύματα πληρωμών και, προκειμένου να διασφαλιστούν η συνέπεια και η ασφάλεια δικαίου, η ΕΚΤ προτείνει την τροποποίηση του ορισμού του «έμμεσου συμμετέχοντος» στην οδηγία για το αμετάκλητο του διακανονισμού, προκειμένου να καλύπτει και τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών.

2.7

Προκειμένου να συνδυάσει τις απαιτήσεις ασφάλειας και προστασίας των πελατών με την ιδέα της ανοικτής πρόσβασης σε υπηρεσίες λογαριασμού πληρωμών, η ΕΚΤ προτείνει την κατάλληλη εξακρίβωση της ταυτότητας των πελατών βάσει ενός αυστηρού συστήματος εξακρίβωσης της ταυτότητας πελάτη. Οι ΤΠΥ θα μπορούσαν να διασφαλίσουν την εξακρίβωση είτε αναπέμποντας τον πληρωτή με έναν ασφαλή τρόπο στον δικό τους πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού είτε εκδίδοντας τα δικά τους εξατομικευμένα στοιχεία ασφαλείας. Οι δύο επιλογές θα πρέπει να αποτελέσουν μέρος μιας τυποποιημένης ευρωπαϊκής διεπαφής για την πρόσβαση σε λογαριασμούς πληρωμής. Αυτή η διεπαφή θα πρέπει να βασίζεται σε ένα ανοικτό ευρωπαϊκό πρότυπο και να επιτρέπει σε κάθε ΤΠΥ να έχει πρόσβαση σε λογαριασμούς πληρωμών σε οποιοδήποτε ΠΥΠ εντός της Ένωσης. Το πρότυπο θα μπορούσε να οριστεί από την ΕΑΤ σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ και να περιλαμβάνει τεχνικές και λειτουργικές προδιαγραφές, καθώς επίσης και σχετικές διαδικασίες. Επιπλέον, οι τρίτοι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών θα πρέπει: α) να προστατεύουν τα εξατομικευμένα στοιχεία ασφαλείας των χρηστών υπηρεσιών πληρωμών που εκδίδουν οι ίδιοι· β) να επαληθεύουν την ταυτότητά τους κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο έναντι των (ενός ή περισσότερων) παρόχων υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού· γ) να μην αποθηκεύουν τα στοιχεία που λαμβάνονται κατά την πρόσβαση σε λογαριασμούς πληρωμών, εκτός από τις πληροφορίες που προσδιορίζουν πληρωμές που κινούν οι ίδιοι, όπως ο αριθμός αναφοράς, το ΙΒΑΝ του πληρωτή και του δικαιούχου καθώς και το ποσό της συναλλαγής· και δ) να μη χρησιμοποιούν δεδομένα για σκοπούς πλην αυτών που ρητά επιτρέπονται από τον χρήστη των υπηρεσιών πληρωμών (21). Οι συμβάσεις μεταξύ του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού και των ΤΠΥ αποτελούν μια πιθανή επιλογή για τη διευκρίνιση ορισμένων από αυτές τις πτυχές. Από άποψη αποτελεσματικότητας και προκειμένου να μη δημιουργηθούν αδικαιολόγητοι φραγμοί στον ανταγωνισμό, οι βασικές πτυχές (συμπεριλαμβανομένου ενός καθεστώτος ευθύνης) θα πρέπει να διευκρινιστούν στην προτεινόμενη οδηγία. Περαιτέρω επιχειρηματικοί κανόνες, συμπεριλαμβανομένων τεχνικών και λειτουργικών ρυθμίσεων, όπως η εξακρίβωση ταυτότητας, η προστασία ευαίσθητων δεδομένων, η ταυτοποίηση και ιχνηλασιμότητα των εντολών πληρωμής, θα μπορούσαν να θεσπιστούν μέσω της δημιουργίας ενός συστήματος πληρωμών στο οποίο θα μπορούσαν να προσχωρήσουν όλοι οι σχετικοί φορείς και το οποίο θα καθιστούσε περιττή την επίτευξη συμφωνίας σε μεμονωμένες συμβάσεις.

2.8

Όσον αφορά τις διατάξεις για τις συμβάσεις-πλαίσιο και την προστασία των καταναλωτών, η ΕΚΤ είναι της γνώμης ότι οι καταναλωτές, ως κάτοχοι λογαριασμού πληρωμών σε σχέση με υπηρεσίες έναρξης πληρωμής, θα πρέπει να απολαύουν επιπέδου προστασίας ανάλογου με το προβλεπόμενο για τους οφειλέτες σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 260/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (22) (εφεξής «κανονισμός SEPA»), δηλαδή ο καταναλωτής θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αναθέτει στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού την κατάρτιση ειδικών θετικών ή αρνητικών καταλόγων ΤΟΥ (23).

2.9

Στο πλαίσιο των άμεσων χρεώσεων, η προτεινόμενη οδηγία αναφέρει ότι ο πληρωτής θα πρέπει να διαθέτει ανεπιφύλακτο δικαίωμα επιστροφής χρημάτων, εκτός εάν ο δικαιούχος έχει ήδη εκπληρώσει τις συμβατικές του υποχρεώσεις και οι υπηρεσίες έχουν ήδη ληφθεί ή τα αγαθά έχουν καταναλωθεί από τον πληρωτή (24). Αντί να ενισχύει την προστασία των καταναλωτών, φαίνεται πιθανό ότι η προτεινόμενη οδηγία θα πάψει να επιτρέπει τα απεριόριστα δικαιώματα επιστροφής χρημάτων κατά το ισχύον σύστημα άμεσης χρέωσης του SEPA. Προς συμμόρφωσή τους με αυτές τις διατάξεις σχετικά με το δικαίωμα επιστροφής χρημάτων, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών πιθανόν να πρέπει να συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τις αγορές των πελατών τους. Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο ενδέχεται να εγείρει ζητήματα προστασίας της ιδιωτικής ζωής και να αυξήσει τον διοικητικό φόρτο των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών. Η ΕΚΤ θα πρότεινε ως εναλλακτική την εισαγωγή, ως γενικού κανόνα, ενός ανεπιφύλακτου δικαιώματος με διάρκεια ισχύος οκτώ εβδομάδων για όλες τις άμεσες χρεώσεις του καταναλωτή. Για ορισμένες κατηγορίες αγαθών και υπηρεσιών, οι οφειλέτες και οι πιστωτές θα πρέπει να είναι σε θέση να συμφωνήσουν χωριστά ότι δεν θα εφαρμόσουν δικαιώματα επιστροφής χρημάτων. Η Επιτροπή θα μπορούσε να καταρτίσει εξαντλητικό κατάλογο αυτών των αγαθών και υπηρεσιών με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις.

2.10

Η οικονομική αποζημίωση που πρόκειται να καταβάλλουν οι ΤΠΥ στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού σε σχέση με μη εγκεκριμένες πράξεις πληρωμής, σύμφωνα με τα άρθρα 65 και 82 της προτεινόμενης οδηγίας, δεν αντιστοιχεί σε αποζημίωση για μη εκτέλεση, πλημμελή ή καθυστερημένη εκτέλεση. Η ΕΚΤ θα πρότεινε, επομένως, την ευθυγράμμιση των διατάξεων αυτών μεταξύ τους, ώστε να διασφαλίζονται όμοιοι κανόνες αποζημίωσης (25).

2.11

Η ισχύουσα ΟΥΠ έχει συμβάλει σημαντικά στην αύξηση της αποτελεσματικότητας των λιανικών πληρωμών εισάγοντας τον χρόνο εκτέλεσης «D+1» για τις μεταφορές πιστώσεων (26). Η ΕΚΤ έχει παρατηρήσει ότι οι εξελίξεις στις επιχειρηματικές πρακτικές και την τεχνολογία επιτρέπουν την ολοένα ταχύτερη εκτέλεση των πληρωμών, επικροτεί δε το γεγονός ότι τέτοιες υπηρεσίες είναι ήδη διαθέσιμες σε αρκετά κράτη μέλη και λειτουργούν προς όφελος τόσο των καταναλωτών όσο και των επιχειρήσεων. Η ΕΚΠ αναμένει ότι οι αγορές θα συνεχίσουν να βελτιώνουν τους χρόνους εκτέλεσης σε όλη την Ευρώπη και προθυμοποιείται να υποστηρίξει αυτή τη διεργασία, λειτουργώντας ως καταλύτης.

2.12

Η αξιολόγηση των ρυθμίσεων ασφαλείας και των κοινοποιήσεων συμβάντων (27) για τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών αποτελεί βασική αρμοδιότητα των προληπτικών εποπτικών αρχών και των κεντρικών τραπεζών. Η ανάπτυξη των εποπτικών απαιτήσεων στους τομείς αυτούς θα πρέπει, επομένως, να παραμείνει υπό τον έλεγχο των αρχών αυτών. Ωστόσο, σύμφωνα με την ΟΥΠ, υπάρχει ανάγκη ανταλλαγής πληροφοριών με τις αρμόδιες αρχές, την ΕΚΤ και, κατά περίπτωση, με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών (ENISA) και τις αρμόδιες αρχές σύμφωνα με την οδηγία ΑΔΠ στους τομείς των λειτουργικών κινδύνων, συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων για την ασφάλεια. Η ΕΑΤ θα πρέπει να έχει την ευθύνη του συντονισμού της εν λόγω ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών, ενώ η ΕΚΤ θα ενημερώνει τα μέλη του ΕΣΚΤ για ζητήματα σχετικά με τα συστήματα και τα μέσα πληρωμών.

2.13

Η ΕΑΤ θα πρέπει, επίσης, να καταρτίσει κατευθυντήριες γραμμές με αποδέκτες τις αρμόδιες αρχές σχετικά με τις διαδικασίες καταγγελίας (28), οι οποίες θα βοηθήσουν στην εναρμόνιση των διαδικασιών.

2.14

Ορισμένες διατάξεις (29) αφορούν μόνο τη διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών σχετικά με εθνικές πράξεις πληρωμών. Τέτοιοι κανόνες δεν φαίνεται να συνάδουν με τον στόχο της δημιουργίας μιας ενιαίας αγοράς για τις υπηρεσίες πληρωμών και θα ήταν προτιμότερο να απαλειφθούν.

2.15

Τέλος, υπάρχουν ξεχωριστές διατάξεις για την πρόσβαση και τη χρήση των πληροφοριών λογαριασμού πληρωμών, αφενός, από τους ΤΠΥ και, αφετέρου, από τρίτους εκδότες μέσου πληρωμών, δηλαδή για τις περιπτώσεις έκδοσης κάρτα¦ πληρωμών από έναν ΤΟΥ (30). Επειδή οι εν λόγω υπηρεσίες δεν διαφέρουν ουσιωδώς μεταξύ τους, η ΕΚΤ θα πρότεινε τη συγχώνευση των σχετικών διατάξεων, καθώς το προηγούμενο καθεστώς σχετικά με την πρόσβαση και χρήση των πληροφοριών λογαριασμού πληρωμών από τους ΤΠΥ θα μπορούσε να εφαρμοστεί κατ’ αναλογία και στους τρίτους εκδότες μέσου πληρωμών.

Το παράρτημα περιλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις διατύπωσης για όλες τις τροποποιήσεις της προτεινόμενης οδηγίας που συνιστά η ΕΚΤ, οι οποίες συνοδεύονται από σχετικό επεξηγηματικό κείμενο.

Φρανκφούρτη, 5 Φεβρουαρίου 2014.

Ο Πρόεδρος της ΕΚΤ

Mario DRAGHI


(1)  COM(2013) 547/3.

(2)  Οδηγία 2007/64/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά και την τροποποίηση των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ, 2005/60/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ και την κατάργηση της οδηγίας 97/5/ΕΚ (ΕΕ L 319 της 5.12.2007, σ. 1).

(3)  COM(2011) 941 τελικό.

(4)  Βλέπε τις παρατηρήσεις του Ευρωσυστήματος αναφορικά με την Πράσινη Βίβλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Προς μια ενοποιημένη ευρωπαϊκή αγορά πληρωμών με κάρτα, μέσω του Διαδικτύου και μέσω κινητών τηλεφώνων», Μάρτιος 2012, διαθέσιμες στον διαδικτυακό τόπο της ΕΚΤ www.ecb.europa.eu

(5)  Βλέπε σημείο 7 του παραρτήματος I της προτεινόμενης οδηγίας.

(6)  Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις διατραπεζικές προμήθειες για πράξεις πληρωμών με τη χρήση καρτών [COM (2013) 550/3]· 2013/0265.

(7)  Περαιτέρω διατάξεις διευκρινίζουν τους κανόνες πρόσβασης στα συστήματα πληρωμών και το δικαίωμα επιστροφής χρημάτων και διαλαμβάνουν για τις πτυχές της ασφάλειας και τις πτυχές της εξακρίβωσης ταυτότητας σύμφωνα με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με μέτρα για την εξασφάλιση κοινού υψηλού επιπέδου ασφάλειας δικτύων και πληροφοριών σε ολόκληρη την Ένωση [COM(2013) 48 final] (εφεξής η «οδηγία σχετικά με την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών (ΑΔΠ)»). Για την προτεινόμενη οδηγία ΑΔΠ βλέπε στη συνέχεια παράγραφο 2.12.

(8)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με τη σύσταση Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών), την τροποποίηση της απόφασης αριθ. 716/2009/ΕΚ και την κατάργηση της απόφασης 2009/78/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 331 της 15.12.2010, σ. 12).

(9)  Βλέπε, για παράδειγμα, το άρθρο 66 της προτεινόμενης οδηγίας για τους κανόνες σχετικά με την ευθύνη του ΠΥΠ και του πληρωτή σε περίπτωση μη εγκεκριμένων πράξεων πληρωμής.

(10)  Βλέπε υποσημείωση 4.

(11)  Βλέπε άρθρο 4 της προτεινόμενης οδηγίας.

(12)  Βλέπε τροποποίηση 12 στο παράρτημα.

(13)  Βλέπε άρθρο 4 παράγραφος 32 της προτεινόμενης οδηγίας.

(14)  Βλέπε άρθρο 4 παράγραφος 33 της προτεινόμενης οδηγίας.

(15)  Βλέπε άρθρο 2 της προτεινόμενης οδηγίας.

(16)  Βλέπε άρθρο 78 της προτεινόμενης οδηγίας.

(17)  Βλέπε τίτλο ΙΙΙ της προτεινόμενης οδηγίας.

(18)  Βλέπε άρθρο 9 της ΟΥΠ.

(19)  Βλέπε άρθρο 25 της προτεινόμενης οδηγίας.

(20)  Οδηγία 2009/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, για την τροποποίηση της οδηγίας 98/26/ΕΚ σχετικά με το αμετάκλητο του διακανονισμού στα συστήματα πληρωμών και στα συστήματα διακανονισμού αξιογράφων και της οδηγίας 2002/47/ΕΚ για τις συμφωνίες παροχής χρηματοοικονομικής ασφάλειας, όσον αφορά συνδεδεμένα συστήματα και πιστωτικές απαιτήσεις (ΕΕ L 146 της 10.6.2009, σ. 37).

(21)  Βλέπε άρθρο 58 της προτεινόμενης οδηγίας.

(22)  Βλέπε αιτιολογική σκέψη 13 και άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο δ) σημείο iii) του κανονισμού (EΕ) αριθ. 260/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2012, σχετικά με την καθιέρωση τεχνικών απαιτήσεων και επιχειρηματικών κανόνων για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ και με την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 924/2009 (ΕΕ L 94 της 30.3.2012, σ. 22) [εφεξής ο «κανονισμός για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Πληρωμών (SEPA)»].

(23)  Βλέπε άρθρα 45 και 59 (νέο) της προτεινόμενης οδηγίας.

(24)  Βλέπε αιτιολογική σκέψη 57 και άρθρο 67 παράγραφος 1 της προτεινόμενης οδηγίας.

(25)  Βλέπε άρθρα 65, 80 και 82 της προτεινόμενης οδηγίας.

(26)  Το άρθρο 69 παράγραφος 1 της ισχύουσας ΟΥΠ προβλέπει ότι οι μεταφορές πιστώσεων πρέπει να πιστώνονται στον λογαριασμό του παρόχου των υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου το αργότερο στο τέλος της επόμενης εργάσιμης ημέρας από την παραλαβή της απόδειξης της εντολής πληρωμής.

(27)  Βλέπε άρθρα 85 και 86 της προτεινόμενης οδηγίας.

(28)  Βλέπε άρθρο 88 παράγραφος 1 της προτεινόμενης οδηγίας.

(29)  Βλέπε άρθρο 35 παράγραφος 2 και άρθρο 56 παράγραφος 2 της προτεινόμενης οδηγίας.

(30)  Βλέπε άρθρα 58 και 59 αντίστοιχα.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Προτάσεις διατύπωσης

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροποποιήσεις που προτείνει η ΕΚΤ  (1)

Τροποποίηση 1

Αιτιολογική σκέψη 6

«(6)

Τα τελευταία χρόνια, οι κίνδυνοι ως προς την ασφάλεια των ηλεκτρονικών πληρωμών έχουν αυξηθεί, γεγονός που οφείλεται στη μεγαλύτερη τεχνική πολυπλοκότητα των ηλεκτρονικών πληρωμών, τον διαρκώς αυξανόμενο όγκο των ηλεκτρονικών πληρωμών παγκοσμίως και τα αναδυόμενα είδη υπηρεσιών πληρωμών. Δεδομένου ότι οι ασφαλείς υπηρεσίες πληρωμών αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς των υπηρεσιών πληρωμών, οι χρήστες των υπηρεσιών πληρωμών θα πρέπει να προστατεύονται επαρκώς έναντι αυτών των κινδύνων. Οι υπηρεσίες πληρωμών είναι απαραίτητες για τη διατήρηση των ζωτικών οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων και, ως εκ τούτου, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών, όπως τα πιστωτικά ιδρύματα, έχουν χαρακτηριστεί ως φορείς της αγοράς, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 8 της οδηγίας [παράκληση να αναγραφεί ο αριθμός της οδηγίας ΑΔΠ μετά την έγκριση] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2)

«(6)

Τα τελευταία χρόνια, οι κίνδυνοι ως προς την ασφάλεια των ηλεκτρονικών πληρωμών έχουν αυξηθεί, γεγονός που οφείλεται στη μεγαλύτερη τεχνική πολυπλοκότητα των ηλεκτρονικών πληρωμών, τον διαρκώς αυξανόμενο όγκο των ηλεκτρονικών πληρωμών παγκοσμίως και τα αναδυόμενα είδη υπηρεσιών πληρωμών. Δεδομένου ότι οι ασφαλείς υπηρεσίες πληρωμών αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς των υπηρεσιών πληρωμών, οι χρήστες των υπηρεσιών πληρωμών θα πρέπει να προστατεύονται επαρκώς έναντι αυτών των κινδύνων. Οι υπηρεσίες πληρωμών είναι απαραίτητες για τη διατήρηση των ζωτικών οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων και, ως εκ τούτου, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών, όπως τα πιστωτικά ιδρύματα, έχουν χαρακτηριστεί ως φορείς της αγοράς, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 8 της οδηγίας [παράκληση να αναγραφεί ο αριθμός της οδηγίας ΑΔΠ μετά την έγκριση] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2)

Αιτιολογία

Βλέπε τροποποίηση 31.

Τροποποίηση 2

Αιτιολογική σκέψη 7

«(7)

Εκτός από τα γενικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε επίπεδο κρατών μελών στην οδηγία [παράκληση να αναγραφεί ο αριθμός της οδηγίας ΑΔΠ μετά την έγκριση], οι κίνδυνοι ασφαλείας που συνδέονται με τις συναλλαγές πληρωμής πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν στο επίπεδο των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών. Τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να ληφθούν από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών πρέπει να είναι ανάλογα με τους σχετικούς κινδύνους ασφαλείας. Θα πρέπει να συσταθεί ένας τακτικός μηχανισμός υποβολής εκθέσεων, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι οι υπηρεσίες πληρωμών θα παρέχουν στις αρμόδιες αρχές σε ετήσια βάση νεότερες πληροφορίες σχετικά με την αξιολόγηση των κινδύνων για την ασφάλειά τους και τα (πρόσθετα) μέτρα που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπιση των κινδύνων αυτών. Επιπλέον, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ζημίες σε άλλους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών και σε συστήματα πληρωμών, όπως μια σημαντική διαταραχή ενός συστήματος πληρωμών, καθώς και σε χρήστες, διατηρούνται στο ελάχιστο, είναι σημαντικό οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών να έχουν την υποχρέωση να αναφέρουν εντός εύλογου χρονικού διαστήματος σημαντικά περιστατικά ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών.»

«(7)

Εκτός από τα γενικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε επίπεδο κρατών μελών στην οδηγία [παράκληση να αναγραφεί ο αριθμός της οδηγίας ΑΔΠ μετά την έγκριση], Οι κίνδυνοι ασφαλείας που συνδέονται με τις συναλλαγές πληρωμής πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν στο επίπεδο των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών. Τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να ληφθούν από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών πρέπει να είναι ανάλογα με τους σχετικούς κινδύνους ασφαλείας. Θα πρέπει να συσταθεί ένας τακτικός μηχανισμός υποβολής εκθέσεων, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι οι υπηρεσίες πληρωμών θα παρέχουν στις αρμόδιες αρχές σε ετήσια βάση νεότερες πληροφορίες σχετικά με την αξιολόγηση των κινδύνων για την ασφάλειά τους και τα (πρόσθετα) μέτρα που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπιση των κινδύνων αυτών. Επιπλέον, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ζημίες σε άλλους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών και σε συστήματα πληρωμών, όπως μια σημαντική διαταραχή ενός συστήματος πληρωμών, καθώς και σε χρήστες, διατηρούνται στο ελάχιστο, είναι σημαντικό οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών να έχουν την υποχρέωση να αναφέρουν εντός εύλογου χρονικού διαστήματος χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση σημαντικά περιστατικά λειτουργίας και ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, η οποία αξιολογεί τη σημασία του περιστατικού για άλλες αρχές και, βάσει της αξιολόγησης αυτής, ενημερώνει για τις σχετικές λεπτομέρειες της κοινοποίησης του περιστατικού την ΕΑΤ και την ΕΚΤ, οι οποίες ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές άλλων κρατών μελών και το ΕΣΚΤ.»

Αιτιολογία

Βλέπε τροποποίηση 31.

Τροποποίηση 3

Αιτιολογική σκέψη 18

«(18)

Μετά την έκδοση της οδηγίας 2007/64/ΕΚ έχουν προκύψει νέοι τύποι υπηρεσιών πληρωμών, ιδίως στον τομέα των πληρωμών μέσω Διαδικτύου. Ειδικότερα, οι τρίτοι πάροχοι (εφεξής “ΤΠ”) έχουν εξελιχθεί, προσφέροντας υπηρεσίες πληρωμών σε καταναλωτές και εμπόρους, συχνά χωρίς ποτέ να περιέρχονται στην κατοχή τους τα υπό μεταφορά χρηματικά ποσά. Οι υπηρεσίες αυτές διευκολύνουν τις πληρωμές του ηλεκτρονικού εμπορίου δημιουργώντας μια γέφυρα μεταξύ της ιστοσελίδας του εμπόρου και της πλατφόρμας ηλεκτρονικής τραπεζικής εξυπηρέτησης του καταναλωτή, προκειμένου να πραγματοποιήσει πληρωμές στο Διαδίκτυο με βάση τις μεταφορές πίστωσης ή άμεσες χρεώσεις. Οι τρίτοι πάροχοι προσφέρουν χαμηλού κόστους εναλλακτική λύση για τις πληρωμές με κάρτα τόσο για τους εμπόρους όσο και για τους καταναλωτές και παρέχουν στους καταναλωτές τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τις αγορές τους ηλεκτρονικά, ακόμη και αν δεν έχουν πιστωτικές κάρτες. Ωστόσο, οι τρίτοι πάροχοι δεν υπόκεινται επί του παρόντος στην οδηγία 2007/64/ΕΚ και, ως εκ τούτου, δεν εποπτεύονται κατ’ ανάγκην από την αρμόδια αρχή και δεν ακολουθούν τις απαιτήσεις της οδηγίας 2007/64/ΕΚ. Αυτό εγείρει σειρά από νομικά ζητήματα, όπως η προστασία των καταναλωτών, η ασφάλεια και η ευθύνη, καθώς και ο ανταγωνισμός και η προστασία των δεδομένων. Οι νέοι κανόνες θα πρέπει, επομένως, να αντιδρούν σε αυτά τα ζητήματα.»

«(18)

Μετά την έκδοση της οδηγίας 2007/64/ΕΚ έχουν προκύψει νέοι τύποι υπηρεσιών πληρωμών, ιδίως στον τομέα των πληρωμών μέσω Διαδικτύου. Ειδικότερα, οι τρίτοι πάροχοι (εφεξής “ΤΠ”) έχουν εξελιχθεί, προσφέροντας τις λεγόμενες υπηρεσίες έναρξης πληρωμών πληρωμής ή υπηρεσίες πληροφοριών λογαριασμού σε καταναλωτές, και εμπόρους και άλλους χρήστες υπηρεσιών πληρωμών, συχνά χωρίς ποτέ να περιέρχονται στην κατοχή τους τα υπό μεταφορά χρηματικά ποσά. Οι υπηρεσίες έναρξης πληρωμής διευκολύνουν τις πληρωμές του ηλεκτρονικού εμπορίου δημιουργώντας μια γέφυρα μεταξύ της ιστοσελίδας του εμπόρου και της πλατφόρμας ηλεκτρονικής τραπεζικής εξυπηρέτησης του καταναλωτή, προκειμένου να πραγματοποιήσει πληρωμές στο Διαδίκτυο με βάση τις μεταφορές πίστωσης ή άμεσες χρεώσεις ξεκινώντας, κατόπιν αιτήσεως των πελατών, μια εντολή πληρωμής σε σχέση με λογαριασμό που τηρείται σε άλλον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών, για παράδειγμα μέσω σύνδεσης με την ηλεκτρονική τραπεζική πλατφόρμα των πελατών ή με την έκδοση μέσου πληρωμών. Οι υπηρεσίες πληροφοριών λογαριασμού παρέχουν στον πληρωτή συγκεντρωτικές πληροφορίες για έναν ή περισσότερους λογαριασμούς που τηρεί ο πληρωτής σε έναν ή περισσότερους λοιπούς παρόχους υπηρεσιών πληρωμών. Οι ΤΠ μπορούν επίσης να παρέχουν τόσο υπηρεσίες έναρξης πληρωμής όσο και υπηρεσίες πληροφοριών λογαριασμού. Οι τρίτοι πάροχοι προσφέρουν χαμηλού κόστους εναλλακτική λύση για τις παραδοσιακές πληρωμές με κάρτα τόσο για τους εμπόρους όσο και για τους καταναλωτές και παρέχουν στους καταναλωτές τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τις αγορές τους ηλεκτρονικά, ακόμη και αν δεν έχουν πιστωτικές κάρτες. Ωστόσο, οι τρίτοι πάροχοι δεν υπόκεινται επί του παρόντος στην οδηγία 2007/64/ΕΚ και, ως εκ τούτου, δεν εποπτεύονται κατ’ ανάγκην από την αρμόδια αρχή και δεν ακολουθούν τις απαιτήσεις της οδηγίας 2007/64/ΕΚ. Αυτό εγείρει σειρά από νομικά ζητήματα, όπως η προστασία των καταναλωτών, η ασφάλεια και η ευθύνη, καθώς και ο ανταγωνισμός και η προστασία των δεδομένων. Οι νέοι κανόνες θα πρέπει, επομένως, να αντιδρούν σε αυτά τα ζητήματα.»

Αιτιολογία

Προτείνεται να περιγραφούν όλοι οι τύποι ΤΠ στην ίδια αιτιολογική σκέψη, ως εκ τούτου οι αιτιολογικές σκέψεις 18 και 26 έχουν συγχωνευθεί και έχει γίνει επίσης αναφορά στους ΤΠ που εκδίδουν μέσα πληρωμών, π.χ. χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες. Μετά την τελευταία προσθήκη προτείνεται η διαγραφή του παραδείγματος της εναλλακτικής λύσης σε σχέση με αυτές τις κάρτες. Επιπλέον, διατυπώνεται η δυνατότητα της ταυτόχρονης παροχής υπηρεσιών πληροφοριών λογαριασμού και υπηρεσιών έναρξης πληρωμής.

Τροποποίηση 4

Αιτιολογική σκέψη 26

«(26)

Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, έχει εμφανιστεί επίσης τα τελευταία χρόνια σειρά συμπληρωματικών υπηρεσιών, όπως οι υπηρεσίες παροχής πληροφοριών για τον λογαριασμό και συγκέντρωσης λογαριασμού. Οι υπηρεσίες αυτές θα πρέπει επίσης να καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, προκειμένου να παρέχουν στους καταναλωτές επαρκή προστασία και ασφάλεια δικαίου για την κατάστασή τους.»

«(26)

Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, έχει εμφανιστεί επίσης τα τελευταία χρόνια σειρά συμπληρωματικών υπηρεσιών, όπως οι υπηρεσίες παροχής πληροφοριών για τον λογαριασμό και συγκέντρωσης λογαριασμού. Οι υπηρεσίες αυτές θα πρέπει επίσης να καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, προκειμένου να παρέχουν στους καταναλωτές επαρκή προστασία και ασφάλεια δικαίου για την κατάστασή τους.»

Αιτιολογία

Η παρούσα αιτιολογική σκέψη έχει συγχωνευθεί με την αιτιολογική σκέψη 18 (βλέπε τροποποίηση 3).

Τροποποίηση 5

Αιτιολογική σκέψη 51

«(51)

Είναι απαραίτητο να καθοριστούν τα κριτήρια βάσει των οποίων επιτρέπεται στους ΤΠΥ να έχουν πρόσβαση και να χρησιμοποιούν πληροφορίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα κεφαλαίων στον λογαριασμό του χρήστη της υπηρεσίας πληρωμών που τηρείται σε άλλον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών. Ειδικότερα, η απαραίτητη προστασία των δεδομένων και οι απαιτήσεις ασφαλείας που καθορίζονται ή αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή περιλαμβάνονται στις κατευθυντήριες γραμμές ΕΑΤ θα πρέπει να πληρούνται τόσο από τους τρίτους παρόχους όσο και από τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών που εξυπηρετεί τον λογαριασμό του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών. Οι πληρωτές θα πρέπει να δώσουν ρητή συγκατάθεση στους τρίτους παρόχους για την πρόσβαση στον λογαριασμό πληρωμών τους και να ενημερώνονται επαρκώς για την έκταση αυτής της πρόσβασης. Για να καταστεί δυνατή η ανάπτυξη των άλλων παρόχων υπηρεσιών πληρωμών, οι οποίοι δεν μπορούν να δεχτούν καταθέσεις, είναι απαραίτητο τα πιστωτικά ιδρύματα να τους παράσχουν πληροφορίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα των κεφαλαίων, εφόσον ο πληρωτής έχει συναινέσει ως προς την κοινοποίηση των εν λόγω πληροφοριών στον πάροχο της υπηρεσίας πληρωμών που εκδίδει το μέσο πληρωμής.»

«(51)

Είναι απαραίτητο να καθοριστούν τα κριτήρια βάσει των οποίων επιτρέπεται στους ΤΠΥ να έχουν πρόσβαση και να χρησιμοποιούν πληροφορίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα κεφαλαίων στον λογαριασμό του χρήστη της υπηρεσίας πληρωμών που τηρείται σε άλλον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών. Ειδικότερα, η απαραίτητη προστασία των δεδομένων και οι απαιτήσεις ασφαλείας που καθορίζονται ή αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή περιλαμβάνονται στις κατευθυντήριες γραμμές ΕΑΤ θα πρέπει να πληρούνται τόσο από τους τρίτους παρόχους όσο και από τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών που εξυπηρετεί τον λογαριασμό του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών. Οι πληρωτές χρήστες των υπηρεσιών πληρωμών θα πρέπει να δώσουν ρητή συγκατάθεση στους τρίτους παρόχους για την πρόσβαση στον λογαριασμό πληρωμών τους και να ενημερώνονται επαρκώς για την έκταση αυτής της πρόσβασης. Για να καταστεί δυνατή η ανάπτυξη των άλλων νέων παρόχων υπηρεσιών πληρωμών, οι οποίοι δεν μπορούν να δεχτούν καταθέσεις δεν κατέχουν κεφάλαια του πληρωτή, είναι απαραίτητο τα πιστωτικά ιδρύματα οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών που διατηρούν λογαριασμούς να τους παράσχουν στους ΤΠΥ πληροφορίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα των κεφαλαίων, εφόσον ο πληρωτής χρήστης των υπηρεσιών πληρωμών έχει συναινέσει ως προς την κοινοποίηση των εν λόγω πληροφοριών στον ΤΠΥ πάροχο της υπηρεσίας πληρωμών που εκδίδει το μέσο πληρωμής

Αιτιολογία

Συντακτική διευκρίνιση σχετικά με τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Τροποποίηση 6

Αιτιολογική σκέψη 52

«(52)

Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των χρηστών υπηρεσιών πληρωμών και των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών θα πρέπει να προσαρμόζονται κατάλληλα ώστε να ληφθεί υπόψη η συμμετοχή των ΤΠΥ στη συναλλαγή κάθε φορά που χρησιμοποιείται η υπηρεσία έναρξης πληρωμής. Συγκεκριμένα, η ισορροπημένη κατανομή ευθύνης μεταξύ του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών που τηρεί τον λογαριασμό και των ΤΠΥ που εμπλέκονται στη συναλλαγή θα πρέπει να τους υποχρεώσει να αναλάβουν την ευθύνη για τα αντίστοιχα μέρη της συναλλαγής, που είναι υπό τον έλεγχό τους και να υποδείξουν σαφώς το μέρος που φέρει την ευθύνη σε περίπτωση ατυχημάτων. Σε περίπτωση απάτης ή διαφοράς, οι ΤΠΥ θα πρέπει να έχουν συγκεκριμένη υποχρέωση να παράσχουν στον πληρωτή και τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού την αναφορά της συναλλαγής και τα στοιχεία που αφορούν την έγκριση της συναλλαγής.»

«(52)

Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των χρηστών υπηρεσιών πληρωμών και των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών θα πρέπει να προσαρμόζονται κατάλληλα ώστε να ληφθεί υπόψη η συμμετοχή των ΤΠΥ στη συναλλαγή κάθε φορά που χρησιμοποιείται η υπηρεσία έναρξης πληρωμής. Συγκεκριμένα, η ισορροπημένη κατανομή ευθύνης μεταξύ του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών που τηρεί τον λογαριασμό και των ΤΠΥ που εμπλέκονται στη συναλλαγή θα πρέπει να τους υποχρεώσει να αναλάβουν την ευθύνη για τα αντίστοιχα μέρη της συναλλαγής, που είναι υπό τον έλεγχό τους και να υποδείξουν σαφώς το μέρος που φέρει την ευθύνη σε περίπτωση ατυχημάτων. Σε περίπτωση απάτης ή διαφοράς, οι ΤΠΥ θα πρέπει να έχουν συγκεκριμένη υποχρέωση να παράσχουν στον πληρωτή στους χρήστες των υπηρεσιών πληρωμών και τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού την αναφορά της συναλλαγής και τα στοιχεία που αφορούν την έγκριση της συναλλαγής απόδειξη ότι έχει εξακριβωθεί η ταυτότητα των χρηστών των υπηρεσιών πληρωμών.»

Αιτιολογία

Βλέπε τροποποιήσεις 19 και 24.

Τροποποίηση 7

Αιτιολογική σκέψη 57

«(57)

Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να καθορίζει κανόνες για επιστροφή χρημάτων προκειμένου να προστατεύονται οι καταναλωτές όταν η εκτελούμενη πράξη πληρωμής υπερβαίνει το ευλόγως αναμενόμενο ποσό. Προκειμένου να αποφευχθεί η οικονομική επιβάρυνση του πληρωτή, θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι η ημερομηνία αξίας για την πίστωση του λογαριασμού πληρωμών του δικαιούχου δεν είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας κατά την οποία πιστώνεται το αντίστοιχο ποσό. Στην περίπτωση των άμεσων χρεώσεων, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών θα πρέπει να μπορούν να προσφέρουν ακόμη ευνοϊκότερους όρους στους πελάτες τους, οι οποίοι θα πρέπει να τηρούν ανεπιφύλακτο δικαίωμα επιστροφής του ποσού των αμφισβητούμενων πράξεων πληρωμών. Ωστόσο, αυτό το άνευ όρων δικαίωμα επιστροφής, το οποίο εξασφαλίζει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών, δεν δικαιολογείται σε περιπτώσεις όπου ο έμπορος έχει ήδη εκπληρώσει τη σύμβαση και το αντίστοιχο αγαθό ή υπηρεσία έχει ήδη καταναλωθεί. Στην περίπτωση που ο χρήστης προβάλει αξίωση για επιστροφή πληρωμής, το δικαίωμα επιστροφής δεν θα πρέπει να επηρεάζει την ευθύνη του πληρωτή έναντι του δικαιούχου από την υποκείμενη σχέση π.χ. για τα αγαθά ή τις υπηρεσίες που έχουν παραγγελθεί, καταναλωθεί ή νομίμως χρεωθεί, ούτε το δικαίωμα του χρήστη όσον αφορά την ανάκληση της εντολής πληρωμής.»

«(57)

Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να καθορίζει κανόνες για επιστροφή χρημάτων προκειμένου να προστατεύονται οι καταναλωτές όταν η εκτελούμενη πράξη πληρωμής υπερβαίνει το ευλόγως αναμενόμενο ποσό. Προκειμένου να αποφευχθεί η οικονομική επιβάρυνση του πληρωτή, θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι η ημερομηνία αξίας για την πίστωση του λογαριασμού πληρωμών του δικαιούχου δεν είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας κατά την οποία πιστώνεται το αντίστοιχο ποσό. Στην περίπτωση των άμεσων χρεώσεων, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών θα πρέπει να μπορούν να προσφέρουν ακόμη ευνοϊκότερους όρους στους πελάτες τους, οι οποίοι θα πρέπει να τηρούν ανεπιφύλακτο δικαίωμα επιστροφής του ποσού των αμφισβητούμενων πράξεων πληρωμών. Ωστόσο, αυτό το άνευ όρων δικαίωμα επιστροφής, το οποίο εξασφαλίζει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών, δεν δικαιολογείται σε περιπτώσεις όπου ο έμπορος έχει ήδη εκπληρώσει τη σύμβαση και το αντίστοιχο αγαθό ή υπηρεσία έχει ήδη καταναλωθεί ένα ανεπιφύλακτο δικαίωμα επιστροφής χρημάτων ενδέχεται να μην προσήκει σε ορισμένες κατηγορίες αγαθών ή υπηρεσιών. Θα πρέπει, λοιπόν, να εξεταστεί η δυνατότητα εισαγωγής άμεσης χρέωσης χωρίς επιστροφή χρημάτων, αλλά μόνον για αγαθά ή υπηρεσίες που θα προβλέπονται σε κατάλογο της Επιτροπής και μόνο με τη ρητή συγκατάθεση του πληρωτή. Στην περίπτωση που ο χρήστης προβάλει αξίωση για επιστροφή πληρωμής, το δικαίωμα επιστροφής δεν θα πρέπει να επηρεάζει την ευθύνη του πληρωτή έναντι του δικαιούχου από την υποκείμενη σχέση π.χ. για τα αγαθά ή τις υπηρεσίες που έχουν παραγγελθεί, καταναλωθεί ή νομίμως χρεωθεί, ούτε το δικαίωμα του χρήστη όσον αφορά την ανάκληση της εντολής πληρωμής.»

Αιτιολογία

Η εξάρτηση του δικαιώματος επιστροφής χρημάτων από την υποκείμενη αγορά μπορεί να εγείρει ζητήματα προστασίας της ιδιωτικής ζωής, καθώς και ζητήματα αποτελεσματικότητας και κόστους. Η υιοθέτηση της πρότασης αυτής πιθανόν θα σήμαινε κατάργηση του απεριόριστου δικαιώματος επιστροφής χρημάτων σύμφωνα με το ισχύον σύστημα άμεσης χρέωσης SEPA, συνεπαγόμενη λιγότερο ευνοϊκές συνθήκες για τους καταναλωτές. Η ΕΚΤ προτείνει την εισαγωγή, ως γενικού κανόνα για όλες τις άμεσες χρεώσεις των καταναλωτών, ενός ανεπιφύλακτου δικαιώματος επιστροφής χρημάτων για χρονικό διάστημα οκτώ εβδομάδων. Όσον αφορά τα καταχωρισμένα αγαθά ή υπηρεσίες που προορίζονται για άμεση κατανάλωση, οι οφειλέτες και οι πιστωτές θα μπορούσαν να συμφωνήσουν χωριστά και ρητά ότι δεν θα ισχύει κανένα δικαίωμα επιστροφής χρημάτων. Η Επιτροπή θα μπορούσε να καταρτίσει έναν τέτοιο κατάλογο, με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη.

Τροποποίηση 8

Αιτιολογική σκέψη 80

«(80)

Για να διασφαλιστεί η συνεπής εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή θα πρέπει να μπορεί να βασιστεί στην εμπειρία και τη στήριξη της ΕΑΤ, η οποία θα πρέπει να επιφορτιστεί με το καθήκον να εκπονεί τις κατευθυντήριες γραμμές και να προετοιμάζει τα κανονιστικά τεχνικά πρότυπα για θέματα ασφαλείας σχετικά με τις υπηρεσίες πληρωμών, καθώς και για τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών στο πλαίσιο της παροχής υπηρεσιών και της σύστασης αδειοδοτημένων ιδρυμάτων πληρωμών σε άλλα κράτη μέλη. Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί ώστε να θεσπίζει τα κανονιστικά τεχνικά πρότυπα. Τα συγκεκριμένα αυτά καθήκοντα συνάδουν απολύτως με τον ρόλο και τις αρμοδιότητες της ΕΑΤ, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1093/2010, σύμφωνα με τον οποίο συστάθηκε η ΕΑΤ.»

«(80)

Για να διασφαλιστεί η συνεπής εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή θα πρέπει να μπορεί να βασιστεί στην εμπειρία και τη στήριξη της ΕΑΤ, η οποία, σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ, θα πρέπει να επιφορτιστεί με το καθήκον να εκπονεί τις κατευθυντήριες γραμμές και να προετοιμάζει τα κανονιστικά τεχνικά πρότυπα για θέματα ασφαλείας σχετικά με τις υπηρεσίες πληρωμών, καθώς και για τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών στο πλαίσιο της παροχής υπηρεσιών και της σύστασης αδειοδοτημένων ιδρυμάτων πληρωμών σε άλλα κράτη μέλη. Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί ώστε να θεσπίζει τα κανονιστικά τεχνικά πρότυπα. Τα συγκεκριμένα αυτά καθήκοντα συνάδουν απολύτως με τον ρόλο και τις αρμοδιότητες της ΕΑΤ, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1093/2010, σύμφωνα με τον οποίο συστάθηκε η ΕΑΤ.»

Αιτιολογία

Οι πτυχές ασφάλειας σχετικά με τις υπηρεσίες πληρωμών εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κεντρικών τραπεζών. Η ΕΚΤ έχει καθιερώσει σε εθελοντική βάση στενή συνεργασία με τις αρχές εποπτείας των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών στο SecuRe Pay Forum. Αυτή η επιτυχημένη συνεργασία θα έπρεπε να επισημοποιηθεί. Επειδή η υφιστάμενη πρόταση δεν περιλαμβάνει κανονιστικά τεχνικά πρότυπα, η σχετική αναφορά έχει διαγραφεί.

Τροποποίηση 9

Άρθρο 2

«1.

Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στις υπηρεσίες πληρωμών που παρέχονται εντός της Ένωσης, όπου τόσο ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή όσο και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου, ή ο μοναδικός πάροχος υπηρεσιών πληρωμών για την πράξη πληρωμής, είναι εγκατεστημένοι. Το άρθρο 78 και ο τίτλος III ισχύουν και για τις πράξεις πληρωμής στις οποίες μόνον ο ένας από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών είναι εγκατεστημένος στο εσωτερικό της Ένωσης, όσον αφορά τα μέρη των πράξεων πληρωμών που πραγματοποιούνται στην Ένωση.

2.

Οι διατάξεις του τίτλου ΙΙΙ ισχύουν για τις υπηρεσίες πληρωμών που πραγματοποιούνται σε οποιοδήποτε νόμισμα. Ο τίτλος IV εφαρμόζεται στις υπηρεσίες πληρωμών που πραγματοποιούνται σε ευρώ ή στο νόμισμα κράτους μέλους εκτός της ζώνης του ευρώ.»

«1.

Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στις υπηρεσίες πληρωμών που παρέχονται εντός της Ένωσης, όπου τόσο ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή όσο και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου, ή ο μοναδικός πάροχος υπηρεσιών πληρωμών για την πράξη πληρωμής, είναι εγκατεστημένοι. Το άρθρο 78 και ο O τίτλος III και ο τίτλος IV, πλην των άρθρων 72 και 74 παράγραφος 1, ισχύουν και για τις πράξεις πληρωμής στις οποίες μόνον ο ένας από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών είναι εγκατεστημένος στο εσωτερικό της Ένωσης, όσον αφορά τα μέρη των πράξεων πληρωμών που πραγματοποιούνται στην Ένωση.

2.

Οι διατάξεις του τίτλου των τίτλων ΙΙΙ και IV ισχύουν για τις υπηρεσίες πληρωμών που πραγματοποιούνται σε οποιοδήποτε νόμισμα. Ο τίτλος IV εφαρμόζεται στις υπηρεσίες πληρωμών που πραγματοποιούνται σε ευρώ ή στο νόμισμα κράτους μέλους εκτός της ζώνης του ευρώ

Αιτιολογία

Προκειμένου να διασφαλιστεί ολοκληρωμένη προστασία για τους χρήστες των υπηρεσιών πληρωμών, οι διατάξεις σχετικά με τη διαφάνεια και την ημερομηνία αξίας των πιστώσεων, καθώς και οι διατάξεις σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που αφορούν την παροχή και χρήση των υπηρεσιών πληρωμών, θα πρέπει να εφαρμόζονται σε συναλλαγές στις οποίες μόνον ένας από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών βρίσκεται στο εσωτερικό της Ένωσης, σε σχέση με εκείνα τα μέρη της συναλλαγής που πραγματοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τροποποίηση 10

Άρθρο 4 παράγραφος 32

«32.

“υπηρεσία έναρξης πληρωμής”: η υπηρεσία πληρωμής που επιτρέπει την πρόσβαση σε λογαριασμό πληρωμών που παρέχεται από τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών, όπου ο πληρωτής μπορεί να συμμετέχει ενεργά στην ενεργοποίηση πληρωμής ή στο λογισμικό του τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμής, ή όπου μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον πληρωτή ή τον δικαιούχο μέσα πληρωμών για την επίδοση των διαπιστευτηρίων του πληρωτή στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών που εξυπηρετεί τον λογαριασμό·»

«32.

“υπηρεσία έναρξης πληρωμής”: η υπηρεσία πληρωμής που επιτρέπει την πρόσβαση σε λογαριασμό πληρωμών έναρξης πληρωμής που παρέχεται από τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών, κατόπιν αίτησης του πληρωτή σε σχέση με λογαριασμό που τηρείται σε άλλον όπου ο πληρωτής μπορεί να συμμετέχει ενεργά στην ενεργοποίηση πληρωμής ή στο λογισμικό του τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμής, ή όπου μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον πληρωτή ή τον δικαιούχο μέσα πληρωμών για την επίδοση των διαπιστευτηρίων του πληρωτή στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών που εξυπηρετεί τον λογαριασμό·»

Αιτιολογία

Ο ορισμός πρέπει να παραμείνει όσο το δυνατόν απλός και ευέλικτος, ώστε να καλύπτονται και μελλοντικές λύσεις. Ο ορισμός πρέπει να είναι απαλλαγμένος από απαιτήσεις ή αναφορές σε συγκεκριμένες τεχνολογίες.

Τροποποίηση 11

Άρθρο 4 παράγραφος 33

«33.

“υπηρεσία πληροφοριών λογαριασμού”: η υπηρεσία πληρωμών με την οποία παρέχονται συγκεντρωτικές και φιλικές προς τον χρήστη πληροφορίες για έναν ή περισσότερους λογαριασμούς πληρωμών που τηρεί ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών σε έναν ή περισσότερους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμών·»

«33.

“υπηρεσία πληροφοριών λογαριασμού”: η υπηρεσία πληρωμών με την οποία παρέχονται από τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών συγκεντρωτικές και φιλικές προς τον χρήστη πληροφορίες για έναν ή περισσότερους λογαριασμούς πληρωμών που τηρεί ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών σε έναν ή περισσότερους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμών ·»

Αιτιολογία

Ο ορισμός πρέπει να παραμείνει όσο το δυνατόν απλός και ευέλικτος, ώστε να καλύπτονται και μελλοντικές λύσεις. Ο ορισμός πρέπει να είναι απαλλαγμένος από απαιτήσεις ή αναφορές σε συγκεκριμένες τεχνολογίες.

Τροποποίηση 12

Άρθρο 4 παράγραφοι 39-43 (νέο)

Δεν υπάρχει κείμενο.

«39.

απόκτηση πράξεων πληρωμής”: η υπηρεσία πληρωμών που παρέχεται από πάροχο υπηρεσιών πληρωμών ο οποίος συμφωνεί με τον δικαιούχο να αποδέχεται και να προωθεί της πράξεις πληρωμής του τελευταίου που ξεκινούν με μέσο πληρωμής του πληρωτή και έχουν ως αποτέλεσμα τη μεταφορά χρηματικών ποσών στον δικαιούχο· η υπηρεσία μπορεί να περιλαμβάνει την εξακρίβωση ταυτότητας, την έγκριση και άλλες υπηρεσίες σχετικές με τη διαχείριση των οικονομικών ροών προς τον δικαιούχο ανεξάρτητα από το αν ο πάροχος των υπηρεσιών πληρωμών κατέχει τα χρηματικά ποσά για λογαριασμό του δικαιούχου·

40.

“έκδοση μέσων πληρωμής”: η υπηρεσία πληρωμών κατά την οποία ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών παρέχει άμεσα ή έμμεσα στον πληρωτή ένα μέσο πληρωμής, προκειμένου να προβεί σε έναρξη, προώθηση ή διακανονισμό πράξεων πληρωμής·

41.

“μεταφορά πίστωσης”: η εθνική ή διασυνοριακή υπηρεσία πληρωμών για την πίστωση λογαριασμού πληρωμών του δικαιούχου με πράξη πληρωμής ή σειρά πράξεων πληρωμής από τον λογαριασμό πληρωμών του πληρωτή, διενεργούμενη από τον ΠΥΠ που τηρεί τον λογαριασμό πληρωμών του πληρωτή, βάσει εντολής του πληρωτή·

42.

“διασυνοριακή πληρωμή”: η ηλεκτρονικά επεξεργασμένη πράξη πληρωμής που ξεκινά από τον πληρωτή ή μέσω ενός δικαιούχου, όταν ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου βρίσκονται σε διαφορετικά κράτη μέλη·

43.

“εθνική πληρωμή”: η ηλεκτρονικά επεξεργασμένη πράξη πληρωμής που ξεκινά από τον πληρωτή, ή από τον δικαιούχου ή μέσω αυτού, όταν ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου βρίσκονται στο ίδιο κράτος μέλος.»

Θα πρέπει να προστεθούν οι ορισμοί της «έκδοσης μέσων πληρωμής» και της «απόκτησης πράξεων πληρωμής», προκειμένου να διασφαλιστεί ότι όλοι οι πάροχοι που εμπλέκονται στον τομέα των υπηρεσιών πληρωμών εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της προτεινόμενης οδηγίας, κατά τα προβλεπόμενα στο παράρτημα I. Οι ορισμοί αυτοί θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις διατραπεζικές προμήθειες για πράξεις πληρωμών με τη χρήση καρτών [COM (2013) 550/3]· 2013/0265.

Θα πρέπει να περιληφθεί ο ορισμός της «μεταφοράς πίστωσης», δεδομένου ότι αυτή ανήκει στον πυρήνα των μέσων πληρωμής της παραπάνω πρότασης κανονισμού. Ο εισαχθείς ορισμός ευθυγραμμίζεται με τον κανονισμό SEPA. Η προσθήκη ορισμών για τη «διασυνοριακή πληρωμή» και την «εθνική πληρωμή» θα ενισχύσει τη σαφήνεια.

Τροποποίηση 13

Άρθρο 9 παράγραφος 1 εισαγωγικό εδάφιο

«1.

Τα κράτη μέλη ή οι αρμόδιες αρχές απαιτούν από τα ιδρύματα πληρωμών, τα οποία παρέχουν οποιαδήποτε υπηρεσία πληρωμών ενώ, ταυτόχρονα, ασκούν και άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες αναφερόμενες στο άρθρο 17, παράγραφος 1, στοιχείο γ), να διασφαλίζουν τα χρηματικά ποσά που λαμβάνουν από τους χρήστες των υπηρεσιών πληρωμών ή μέσω άλλου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών για την εκτέλεση πράξεων πληρωμών, με οποιονδήποτε από τους ακόλουθους τρόπους:»

«1.

Τα κράτη μέλη ή οι αρμόδιες αρχές απαιτούν από τα ιδρύματα πληρωμών, τα οποία παρέχουν οποιαδήποτε υπηρεσία πληρωμών ενώ, ταυτόχρονα, ασκούν και άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες αναφερόμενες στο άρθρο 17, παράγραφος 1, στοιχείο γ), να διασφαλίζουν τα χρηματικά ποσά που λαμβάνουν από τους χρήστες των υπηρεσιών πληρωμών ή μέσω άλλου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών για την εκτέλεση πράξεων πληρωμών, με οποιονδήποτε από τους ακόλουθους τρόπους:»

Αιτιολογία

Ακολούθως προς τον στόχο της εναρμόνισης των απαιτήσεων διασφάλισης, προτείνεται η εναλλακτική διατύπωση για να διασφαλιστεί η επαρκής προστασία των κεφαλαίων του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών για όλα τα ιδρύματα πληρωμών, ανεξάρτητα από το αν αυτά ασκούν άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Τροποποίηση 14

Άρθρο 12 παράγραφος 1

«1.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να ανακαλέσουν την άδεια λειτουργίας ιδρύματος πληρωμών μόνο όταν το ίδρυμα εμπίπτει στις ακόλουθες περιπτώσεις:

[…]

γ)

δεν πληροί πλέον τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση της άδειας ή παραλείπει να ενημερώσει την αρμόδια αρχή σχετικά με σημαντικές εξελίξεις ως προς το θέμα αυτό·»

«1.

Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να ανακαλέσουν την άδεια λειτουργίας ιδρύματος πληρωμών μόνο όταν το ίδρυμα εμπίπτει στις ακόλουθες περιπτώσεις:

[…]

(γ)

δεν πληροί πλέον τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση της άδειας ή παραλείπει να ενημερώσει την αρμόδια αρχή σχετικά με σημαντικές εξελίξεις ως προς το θέμα αυτό ή να παράσχει αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία·»

Αιτιολογία

Η παροχή αξιόπιστων στατιστικών στοιχείων είναι απαραίτητη για την παρακολούθηση του κινδύνου σχετικά με τα ιδρύματα πληρωμών.

Τροποποίηση 15

Άρθρο 25 παράγραφος 2

«2.

Εξάλλου, κάθε κράτος μέλος επιτρέπει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμοδίων αρχών του και των ακόλουθων φορέων:

α)

των αρμοδίων αρχών άλλων κρατών μελών που έχουν αναλάβει την αδειοδότηση και την εποπτεία των ιδρυμάτων πληρωμών·

β)

της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των εθνικών κεντρικών τραπεζών των κρατών μελών, υπό την ιδιότητά τους ως νομισματικών και εποπτικών αρχών, και, κατά περίπτωση, άλλων δημόσιων αρχών αρμοδίων για την εποπτεία των συστημάτων πληρωμών και διακανονισμού·

γ)

άλλων αρμοδίων αρχών που έχουν ορισθεί βάσει της παρούσας οδηγίας, της οδηγίας 2005/60/ΕΚ και άλλων ενωσιακών διατάξεων εφαρμοστέων στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών, όπως οι διατάξεις περί νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και χρηματοδότησης της τρομοκρατίας·

δ)

της ΕΑΤ, υπό την ιδιότητά της να συμβάλλει στη συνεπή και συνεκτική λειτουργία των μηχανισμών ελέγχου, όπως αναφέρεται στο άρθρο 1 στοιχείο α) σημείο i) του κανονισμού (ΕΚ) 1093/2010.»

«2.

Εξάλλου, κάθε κράτος μέλος επιτρέπει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμοδίων αρχών του και των ακόλουθων φορέων:

α)

των αρμοδίων αρχών άλλων κρατών μελών που έχουν αναλάβει την αδειοδότηση και την εποπτεία των ιδρυμάτων πληρωμών·

β)

της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των εθνικών κεντρικών τραπεζών των κρατών μελών, υπό την ιδιότητά τους ως νομισματικών και εποπτικών αρχών, και, κατά περίπτωση, άλλων δημόσιων αρχών αρμοδίων για την εποπτεία των συστημάτων πληρωμών και διακανονισμού·

γ)

άλλων αρμοδίων αρχών που έχουν ορισθεί βάσει της παρούσας οδηγίας, της οδηγίας 2005/60/ΕΚ και άλλων ενωσιακών διατάξεων εφαρμοστέων στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών, όπως οι διατάξεις περί νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και χρηματοδότησης της τρομοκρατίας·

δ)

της ΕΑΤ, υπό την ιδιότητά της να συμβάλλει στη συνεπή και συνεκτική λειτουργία των μηχανισμών ελέγχου, όπως αναφέρεται στο άρθρο 1 στοιχείο α) σημείο i) του κανονισμού (ΕΚ) 1093/2010, και ανάλογα με την περίπτωση·

ε)

της Ευρωπόλ, υπό την ιδιότητά της ως υπηρεσίας επιβολής του νόμου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι αρμόδια για τη συνδρομή και το συντονισμό μιας κοινής προσέγγισης μεταξύ των αρμόδιων αστυνομικών αρχών των κρατών μελών για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και άλλων σοβαρών μορφών εγκληματικότητας και τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης της παραχάραξης του ευρώ, της πλαστογραφίας χρήματος και άλλων μέσων πληρωμής

Αιτιολογία

Η Ευρωπόλ θα πρέπει να προστεθεί ως μία επιπλέον αρχή, με την οποία οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να είναι σε θέση να ανταλλάσσουν πληροφορίες, λόγω των γνώσεων και της εμπειρίας της στις έρευνες και τον συντονισμό, σε επίπεδο Ένωσης, όσον αφορά την καταπολέμηση, μεταξύ άλλων, της παραχάραξης του ευρώ, της πλαστογραφίας και άλλων σοβαρών οικονομικών εγκλημάτων σε σχέση με τα μέσα πληρωμής. Βλέπε παράρτημα της απόφασης 2009/371/ΔΕΥ του Συμβουλίου  (3).

Τροποποίηση 16

Άρθρο 27 παράγραφος 5 στοιχεία α) (νέο)

Δεν υπάρχει κείμενο.

«5.

α)

Φυσικά ή νομικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματικές δραστηριότητες του σημείου 7 του παραρτήματος I δεν υπόκεινται σε καμία εξαίρεση.»

Αιτιολογία

Δεδομένου ότι οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού υποχρεούνται να παρέχουν πρόσβαση σε ΤΠΥ, η δυνατότητα των τελευταίων να εξαιρούνται από τις εποπτικές απαιτήσεις θα μπορούσε να εγείρει απρόβλεπτους κινδύνους. Επιπλέον, οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι ΤΠΥ συνήθως παρέχονται μέσω του διαδικτύου και, επομένως, δεν περιορίζονται σε ένα μόνο κράτος μέλος. Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να προβλέπεται δυνατότητα εξαίρεσης των ΤΠΥ.

Τροποποίηση 17

Άρθρο 35 παράγραφος 2

«2.

Για τις εθνικές πράξεις πληρωμών, τα κράτη μέλη ή οι αρμόδιες αρχές τους μπορούν να μειώνουν ή να διπλασιάζουν τα ποσά που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Τα κράτη μέλη μπορούν να αυξάνουν τα ποσά αυτά, όταν πρόκειται για προπληρωμένα μέσα πληρωμών, μέχρι 500 ευρώ.»

«2.

Για τις εθνικές πράξεις πληρωμών, τα κράτη μέλη ή οι αρμόδιες αρχές τους μπορούν να μειώνουν ή να διπλασιάζουν τα ποσά που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Τα κράτη μέλη μπορούν να αυξάνουν τα ποσά αυτά, όταν πρόκειται για προπληρωμένα μέσα πληρωμών, μέχρι 500 ευρώ.»

Αιτιολογία

Για τις εθνικές πράξεις πληρωμών, δηλαδή τις μη διασυνοριακές, δεν φαίνεται απαραίτητη η δυνατότητα των κρατών μελών ή των οικείων αρμόδιων αρχών να προσαρμόζουν σημαντικά τα μέγιστα ποσά πληρωμής του άρθρου 35 παράγραφος 1 λόγω της παρέκκλισης για τα μέσα πληρωμών μικρής αξίας. Επιπλέον, αν επιτραπεί αυτή η προσαρμογή, θα έχει ως αποτέλεσμα εξαιρετικά αποκλίνοντα εθνικά καθεστώτα για τη χορήγηση παρέκκλισης, γεγονός που έρχεται σε σύγκρουση με τον στόχο μιας ολοκληρωμένης και εναρμονισμένης ευρωπαϊκής αγοράς λιανικών πληρωμών.

Τροποποίηση 18

Άρθρο 39

«δ)

ενδεχομένως, το ποσό των τυχόν επιβαρύνσεων για την πράξη πληρωμής, και, ανάλογα με την περίπτωση, την ανάλυση των ποσών των επιβαρύνσεων αυτών.»

«δ)

ενδεχομένως, το ποσό των τυχόν επιβαρύνσεων για την πράξη πληρωμής που καταβάλλεται στον τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών για την πράξη, και, ανάλογα με την περίπτωση, την ανάλυση των ποσών των επιβαρύνσεων αυτών.»

Αιτιολογία

Με την προσθήκη αυτή διευκρινίζεται όσον αφορά τις επιβαρύνσεις ότι οι τρίτοι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών θα είναι σε θέση να προσδιορίζουν λεπτομερώς μόνο τις δικές τους επιβαρύνσεις και όχι εκείνες που επιβάλλει ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού.

Τροποποίηση 19

Άρθρο 40

«Όταν η εντολή πληρωμής διαβιβάζεται από το σύστημα του τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, θα πρέπει σε περίπτωση απάτης ή διαφοράς, να καταστήσει διαθέσιμες στον πληρωτή και στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού του πληρωτή, τα κωδικά στοιχεία αναφοράς των συναλλαγών και τα στοιχεία της άδειας.»

«Όταν η εντολή πληρωμής διαβιβάζεται από το σύστημα του τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, θα πρέπει σε περίπτωση απάτης ή διαφοράς, να καταστήσει διαθέσιμες στον πληρωτή και στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού του πληρωτή, τα κωδικά στοιχεία αναφοράς των συναλλαγών και τα στοιχεία της άδειας απόδειξη ότι η ταυτότητα του χρήστη έχει εξακριβωθεί σύμφωνα με το άρθρο 58 παράγραφος 2

Αιτιολογία

Δεδομένου ότι τα εξατομικευμένα στοιχεία ασφαλείας θα πρέπει να παύσουν να κοινοποιούνται σε περίπτωση διαφοράς ή απάτης, οι ΤΠΥ πρέπει να αποδεικνύουν ότι α) ο ΠΥΠ επιβεβαίωσε στον ΤΠΥ ότι η συναλλαγή έχει εγκριθεί ή β) ότι η ταυτότητα του πελάτη εξακριβώθηκε χωρίς αμφισβήτηση με βάση τα εξατομικευμένα στοιχεία ασφαλείας που εκδόθηκαν από τον ΤΠΥ.

Τροποποίηση 20

Άρθρο 41

«Αμέσως μετά την παραλαβή της εντολής πληρωμής, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή παρέχει ή καθιστά διαθέσιμες στον πληρωτή, με τον τρόπο που προβλέπεται στο άρθρο 37 παράγραφος 1, τις ακόλουθες πληροφορίες: […].»

«Αμέσως μετά την παραλαβή της εντολής πληρωμής, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή εξυπηρέτησης λογαριασμού παρέχει ή καθιστά διαθέσιμες στον πληρωτή, με τον τρόπο που προβλέπεται στο άρθρο 37 παράγραφος 1, τις ακόλουθες πληροφορίες: […].»

Αιτιολογία

Με την τροποποίηση αυτή διευκρινίζεται ότι το παρόν άρθρο αναφέρεται μόνο σε παρόχους υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού, δεδομένου ότι οι υποχρεώσεις των ΤΠΥ έχουν ήδη περιγραφεί στο άρθρο 39. Αυτό εφαρμόζεται στις περιπτώσεις όπου οι ΤΠΥ ασκούν επίσης παραδοσιακές υπηρεσίες πληρωμών.

Τροποποίηση 21

Άρθρο 45 παράγραφος 5 στοιχείο ζ) (νέο)

Δεν υπάρχει κείμενο.

«ζ)

πληροφορίες από τον πάροχο των υπηρεσιών πληρωμών σχετικά με το δικαίωμα του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών να εμποδίσει οποιαδήποτε υπηρεσία έναρξης πληρωμής από τον λογαριασμό του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών ή να δημιουργήσει θετικούς ή αρνητικούς καταλόγους ΤΠΥ.»

Αιτιολογία

Μόνο αν ενημερώνονται σχετικά οι χρήστες υπηρεσιών πληρωμών θα είναι σε θέση να ασκήσουν τα δικαιώματά τους βάσει του προτεινόμενου (νέου) άρθρου 59 για να εμποδίσουν τις υπηρεσίες έναρξης πληρωμής ή να δημιουργήσουν θετικούς ή αρνητικούς καταλόγους για συγκεκριμένους ΤΠΥ.

Τροποποίηση 22

Άρθρο 54 παράγραφος 1

«1.

Όταν ο χρήστης των υπηρεσιών πληρωμών δεν είναι καταναλωτής, ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών μπορούν να συμφωνούν ότι δεν εφαρμόζονται εν όλω ή εν μέρει το άρθρο 55 παράγραφος 1, το άρθρο 57 παράγραφος 3 και τα άρθρα 64, 66, 67, 68, 71 και 80. Ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών μπορούν επίσης να συμφωνούν μια χρονική περίοδο διαφορετική από εκείνη που προβλέπεται στο άρθρο 63.»

«1.

Όταν ο χρήστης των υπηρεσιών πληρωμών δεν είναι καταναλωτής, ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών μπορούν να συμφωνούν ότι δεν εφαρμόζονται εν όλω ή εν μέρει το άρθρο 55 παράγραφος 1, το άρθρο 57 παράγραφος 3 και τα άρθρα 59, 64, 66, 67, 68,71 και 80. Ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών και ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών μπορούν επίσης να συμφωνούν μια χρονική περίοδο διαφορετική από εκείνη που προβλέπεται στο άρθρο 63.»

Αιτιολογία

Βλέπε αιτιολογία τροποποίησης 26.

Τροποποίηση 23

Άρθρο 56 παράγραφος 2

«2.

Για τις εθνικές πράξεις πληρωμών, τα κράτη μέλη ή οι αρμόδιες αρχές τους μπορούν να μειώνουν ή να διπλασιάζουν τα ποσά που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Δύνανται να τα αυξάνουν για προπληρωμένα μέσα πληρωμών μέχρι 500 ευρώ.»

«2.

Για τις εθνικές πράξεις πληρωμών, τα κράτη μέλη ή οι αρμόδιες αρχές τους μπορούν να μειώνουν ή να διπλασιάζουν τα ποσά που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Δύνανται να τα αυξάνουν για προπληρωμένα μέσα πληρωμών μέχρι 500 ευρώ.»

Αιτιολογία

Για τις εθνικές πράξεις πληρωμών, δηλαδή τις μη διασυνοριακές, δεν φαίνεται απαραίτητη η δυνατότητα των κρατών μελών ή των οικείων αρμόδιων αρχών να προσαρμόζουν σημαντικά τα μέγιστα ποσά πληρωμής του άρθρου 56 παράγραφος 1, λόγω της παρέκκλισης για τα μέσα πληρωμών μικρής αξίας. Επιπλέον, αν επιτραπεί αυτή η προσαρμογή, θα έχει ως αποτέλεσμα εξαιρετικά αποκλίνοντα εθνικά καθεστώτα για τη χορήγηση παρέκκλισης, γεγονός που έρχεται σε σύγκρουση με τον στόχο μιας ολοκληρωμένης και εναρμονισμένης ευρωπαϊκής αγοράς λιανικών πληρωμών.

Τροποποίηση 24

Άρθρο 58

«1.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο πληρωτής να έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει έναν τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών προκειμένου να λάβει υπηρεσίες πληρωμών που του επιτρέπουν την πρόσβαση σε λογαριασμούς πληρωμών, όπως αναφέρεται στο σημείο 7) του παραρτήματος Ι.

2.

Όταν ένας τρίτος πάροχος υπηρεσιών πληρωμών έχει λάβει άδεια από τον πληρωτή για την παροχή υπηρεσιών πληρωμών σύμφωνα με την παράγραφο 1, οφείλει να εκπληρώνει τις ακόλουθες υποχρεώσεις:

α)

να διασφαλίζει ότι τα εξατομικευμένα στοιχεία ασφαλείας του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών δεν είναι προσβάσιμα σε άλλα μέρη·

β)

να επαληθεύει την ταυτότητά του με σαφή τρόπο στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού του δικαιούχου·

γ)

να μην αποθηκεύει τα ευαίσθητα δεδομένα πληρωμής ή τα εξατομικευμένα διαπιστευτήρια ασφαλείας του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών.

3.

Όταν, για μια υπηρεσία έναρξης πληρωμής, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού έχει λάβει εντολή πληρωμής του πληρωτή μέσω των υπηρεσιών τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, ενημερώνει αμέσως τον τελευταίο για την παραλαβή της εντολής πληρωμής και παρέχει πληροφορίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα επαρκών κεφαλαίων για τη συγκεκριμένη πράξη πληρωμής.

4.

Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού θα αντιμετωπίζουν τις εντολές πληρωμής που διαβιβάζονται μέσω των υπηρεσιών ενός τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, χωρίς καμία διάκριση για σκοπούς άλλους από αντικειμενικούς λόγους όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα και την προτεραιότητα έναντι των εντολών πληρωμών που διαβιβάστηκαν απευθείας από τον ίδιο τον πληρωτή.»

«1.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο πληρωτής χρήστης υπηρεσιών πληρωμών να έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει έναν τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών προκειμένου να λάβει υπηρεσίες πληρωμών που του επιτρέπουν την μέσω πρόσβασης σε λογαριασμούς πληρωμών, όπως αναφέρεται στο σημείο 7) του παραρτήματος Ι.

2.

Όταν ένας τρίτος πάροχος υπηρεσιών πληρωμών έχει λάβει άδεια από τον πληρωτή χρήστη υπηρεσιών πληρωμών για την παροχή υπηρεσιών πληρωμών σύμφωνα με την παράγραφο 1, οφείλει να εκπληρώνει τις ακόλουθες υποχρεώσεις:

α)

να διασφαλίζει ότι τα εξατομικευμένα στοιχεία ασφαλείας του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών δεν είναι προσβάσιμα σε άλλα μέρη· αυστηρή εξατομίκευση της ταυτότητας του πελάτη για την έναρξη πληρωμών ή την πρόσβαση σε πληροφορίες λογαριασμού:

i.

αναπέμποντας τον χρήστη υπηρεσιών πληρωμών με ασφαλή τρόπο στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού του για την εν λόγω εξακρίβωση ταυτότητας· ή

ii.

εκδίδοντας ίδια εξατομικευμένα στοιχεία ασφαλείας για την εν λόγω εξακρίβωση ταυτότητας.

Ο τρίτος πάροχος υπηρεσιών πληρωμών δεν επιτρέπεται να αποκτήσει τα εξατομικευμένα χαρακτηριστικά ασφαλείας του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών που έχουν εκδοθεί από τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού·

β)

να επαληθεύει την ταυτότητα ά του με σαφή τρόπο στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού του δικαιούχου χρήστη υπηρεσιών πληρωμών·

γ)

να μην αποθηκεύει τα ευαίσθητα δεδομένα πληρωμής ή τα εξατομικευμένα διαπιστευτήρια ασφαλείας του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών τα οποία ελήφθησαν κατά την πρόσβαση στον λογαριασμό πληρωμών του τελευταίου, εκτός από τις πληροφορίες για τον εντοπισμό έναρξης πληρωμής από τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών, όπως ο αριθμός αναφοράς, το IBAN του πληρωτή και του δικαιούχου, το ποσό της πράξης, άλλες πληροφορίες αναφοράς και πληροφορίες του συστήματος διακανονισμού, και να μη χρησιμοποιεί οποιαδήποτε δεδομένα για σκοπούς εκτός εκείνων τους οποίους έχει ζητήσει ρητά ο χρήστης των υπηρεσιών πληρωμών.

3.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού παρέχουν διευκολύνσεις για την παραλαβή εντολών πληρωμής από τρίτους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών και την αποδοχή ορισμένης αναπομπής κατά τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 2.

4. 3.

Όταν, για μια υπηρεσία έναρξης πληρωμής, η εντολή πληρωμής έχει διαβιβαστεί μέσω των υπηρεσιών ενός τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού έχει λάβει εντολή πληρωμής του πληρωτή μέσω των υπηρεσιών τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, ενημερώνει αμέσως τον τελευταίο πρώτο για την παραλαβή παράδοση της εντολής πληρωμής και παρέχει πληροφορίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα επαρκών κεφαλαίων για τη συγκεκριμένη πράξη πληρωμής.

5. 4.

Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού θα αντιμετωπίζουν τις εντολές πληρωμής που διαβιβάζονται μέσω των υπηρεσιών ενός τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, χωρίς καμία διάκριση για σκοπούς άλλους από αντικειμενικούς λόγους όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα και την προτεραιότητα έναντι των εντολών πληρωμών που διαβιβάστηκαν απευθείας από τον ίδιο τον πληρωτή.

6.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού προσφέρουν, εφόσον είναι διαθέσιμη, ασφαλή τυποποιημένη διεπαφή για τρίτους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών με βάση την πρόσβαση σε λογαριασμούς πληρωμών. Το ευρωπαϊκό πρότυπο θα πρέπει να βασίζεται σε κατευθυντήρια γραμμή που ορίζεται από την ΕΑΤ εντός […] από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ, και να περιλαμβάνει, τουλάχιστον, τις τεχνικές και λειτουργικές προδιαγραφές για τη διαβίβαση μιας εντολής πληρωμής μεταξύ του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού και του τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο α) σημείο i), και για την αδιαμφισβήτητη εξακρίβωση της ταυτότητας του τρίτου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο β).»

Αποτελεί βασική αρχή της ηλεκτρονικής ασφάλειας να μην κοινοποιούνται σε τρίτους τα διαπιστευτήρια που χρησιμοποιούνται για την εξακρίβωση της ταυτότητας του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών. Ως εκ τούτου, οι ΤΠΥ θα πρέπει να διασφαλίζουν την αυστηρή εξακρίβωση της ταυτότητας του πελάτη είτε: α) αναπέμποντας τον χρήστη υπηρεσιών πληρωμών με ασφαλή τρόπο στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού του· είτε β) εκδίδοντας ίδια εξατομικευμένα στοιχεία ασφαλείας. Και οι δύο επιλογές θα πρέπει να αποτελούν μέρος της τυποποιημένης ευρωπαϊκής τεχνικής διεπαφής για την πρόσβαση σε λογαριασμό πληρωμών.

Αυτή η ασφαλής τυποποιημένη διεπαφή για τρίτους παρόχους υπηρεσιών όσον αφορά την πρόσβαση στις πληροφορίες λογαριασμού πληρωμής θα πρέπει να βασίζεται σε ένα ανοικτό ευρωπαϊκό πρότυπο και να επιτρέπει, κατά τη μεταφορά της πρότασης, σε κάθε ΤΠΥ να αποκτήσει πρόσβαση σε λογαριασμούς πληρωμών σε οποιονδήποτε ΠΥΠ στην Ένωση. Αυτή η διεπαφή θα πρέπει να οριστεί αμέσως μετά την έκδοση της προτεινόμενης οδηγίας από την ΕΑΤ σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ και να περιλαμβάνει τουλάχιστον τις τεχνικές και λειτουργικές προδιαγραφές και τις συναφείς διαδικασίες.

Επιπλέον, οι τρίτοι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών θα πρέπει: α) να προστατεύουν τα εξατομικευμένα στοιχεία ασφαλείας του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών· β) να εξακριβώνουν την ταυτότητά τους κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο σε σχέση με τους (έναν ή περισσότερους) παρόχους υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών· γ) να μην αποθηκεύουν τα δεδομένα που λαμβάνουν κατά την πρόσβαση σε λογαριασμό πληρωμών του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών, εκτός από πληροφορίες για τον προσδιορισμό πληρωμής που κινήθηκε από ΤΠΥ, όπως ο αριθμός αναφοράς, το IBAN του πληρωτή και του δικαιούχου, το ποσό της συναλλαγής· και δ) να μη χρησιμοποιούν δεδομένα για σκοπούς διαφορετικούς από εκείνους που έχει ζητήσει ρητά ο πληρωτής.

Τροποποίηση 25

Άρθρο 59

«Άρθρο 59

Πρόσβαση και χρήση των πληροφοριών λογαριασμού πληρωμών από τρίτους εκδότες μέσου πληρωμών

1.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο πληρωτής να έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει έναν τρίτο εκδότη μέσου πληρωμών για τη λήψη υπηρεσιών πληρωμών με κάρτα.

2.

Εάν ο πληρωτής έχει παραχωρήσει τη συγκατάθεσή του σε έναν τρίτο εκδότη μέσου πληρωμών από τον οποίο έλαβε ένα μέσο πληρωμών, προκειμένου να αποκτήσει πληροφορίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα επαρκών κεφαλαίων για συγκεκριμένη πράξη πληρωμής σε συγκεκριμένο λογαριασμό πληρωμών τηρούμενο από τον πληρωτή, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του συγκεκριμένου λογαριασμού πληρωμών παρέχει τις εν λόγω πληροφορίες στον τρίτο εκδότη μέσου πληρωμών αμέσως μετά την παραλαβή της εντολής πληρωμής του πληρωτή.

3.

Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού θα αντιμετωπίζουν τις εντολές πληρωμής που διαβιβάζονται μέσω των υπηρεσιών ενός τρίτου εκδότη μέσου πληρωμών, χωρίς καμία διάκριση για σκοπούς άλλους από αντικειμενικούς λόγους όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα και την προτεραιότητα σχετικά με τις εντολές πληρωμών που διαβιβάζονται απευθείας από τον ίδιο τον πληρωτή.»

«Άρθρο 59

Πρόσβαση και χρήση των πληροφοριών λογαριασμού πληρωμών από τρίτους εκδότες μέσου πληρωμών

1.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο πληρωτής να έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει έναν τρίτο εκδότη μέσου πληρωμών για τη λήψη υπηρεσιών πληρωμών με κάρτα.

2.

Εάν ο πληρωτής έχει παραχωρήσει τη συγκατάθεσή του σε έναν τρίτο εκδότη μέσου πληρωμών από τον οποίο έλαβε ένα μέσο πληρωμών, προκειμένου να αποκτήσει πληροφορίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα επαρκών κεφαλαίων για συγκεκριμένη πράξη πληρωμής σε συγκεκριμένο λογαριασμό πληρωμών τηρούμενο από τον πληρωτή, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του συγκεκριμένου λογαριασμού πληρωμών παρέχει τις εν λόγω πληροφορίες στον τρίτο εκδότη μέσου πληρωμών αμέσως μετά την παραλαβή της εντολής πληρωμής του πληρωτή.

3.

Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού θα αντιμετωπίζουν τις εντολές πληρωμής που διαβιβάζονται μέσω των υπηρεσιών ενός τρίτου εκδότη μέσου πληρωμών, χωρίς καμία διάκριση για σκοπούς άλλους από αντικειμενικούς λόγους όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα και την προτεραιότητα σχετικά με τις εντολές πληρωμών που διαβιβάζονται απευθείας από τον ίδιο τον πληρωτή.»

Αιτιολογία

Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου για την πρόσβαση και χρήση των πληροφοριών λογαριασμών πληρωμών από ΤΠΥ που εκδίδουν μέσα πληρωμών, π.χ. κάρτες πληρωμών, είναι κατ’ ουσίαν πανομοιότυπες με εκείνες του άρθρου 58 που διέπουν την πρόσβαση και τη χρήση των πληροφοριών λογαριασμών πληρωμών από ΤΠΥ. Κατά συνέπεια, το άρθρο 59 θα μπορούσε να διαγραφεί χωρίς κανέναν κίνδυνο για την ασφάλεια δικαίου για τους ΠΥΠ και για πληρωτές που κάνουν χρήση των υπηρεσιών τους.

Τροποποίηση 26

Άρθρο 59 (νέο)

Δεν υπάρχει κείμενο.

«Άρθρο 59. Ο πληρωτής πρέπει να έχει το δικαίωμα να: i) αναθέτει στον οικείο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού να εμποδίζει οποιεσδήποτε υπηρεσίες έναρξης πληρωμής από τον λογαριασμό πληρωμών του πληρωτή· ii) να εμποδίζει οποιαδήποτε υπηρεσία έναρξης πληρωμής που κινήθηκε από έναν ή περισσότερους συγκεκριμένους τρίτους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών· ή iii) να εγκρίνει μόνο τις υπηρεσίες έναρξης πληρωμής που κινήθηκαν από έναν ή περισσότερους συγκεκριμένους τρίτους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών.»

Αιτιολογία

Σύμφωνα με τις διατάξεις για την προστασία των καταναλωτών και τις εγγυήσεις για τους χρήστες υπηρεσιών πληρωμών που περιέχονται στην αιτιολογική σκέψη 13 και το άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο δ) σημείο iii) του κανονισμού SEPA, και προκειμένου να διασφαλιστεί νομική συνοχή, θα πρέπει να προστεθεί νέο άρθρο που να διασφαλίζει το δικαίωμα των χρηστών υπηρεσιών πληρωμών να αναθέτουν στους οικείους ΠΥΠ την κατάρτιση ειδικών θετικών ή αρνητικών καταλόγων για τους ΤΠΥ. Η διάταξη αυτή δεν θα πρέπει, ωστόσο, να εφαρμόζεται σε χρήστες υπηρεσιών πληρωμών άλλους από τους καταναλωτές (βλέπε τροποποίηση 22). Δεδομένου ότι οι εντολές πρέπει να προέρχονται από τον πληρωτή, η διάταξη δεν θα πρέπει να καλύπτει μια γενικευμένη προεπιλεγμένη παρεμπόδιση ή τη συμπερίληψη ενός γενικευμένου αποκλεισμού των ΤΠΥ στους όρους και προϋποθέσεις ή τις συμβάσεις ΠΥΠ.

Τροποποίηση 27

Άρθρο 65 παράγραφος 2

«2.

Όταν εμπλέκεται ένας τρίτος πάροχος υπηρεσιών πληρωμών, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού θα επιστρέφει το ποσό της μη εγκεκριμένης πράξης πληρωμής και, εφόσον συντρέχει περίπτωση, θα επαναφέρει τον λογαριασμό χρέωσης των πληρωμών στην κατάσταση που θα βρισκόταν εάν δεν είχε πραγματοποιηθεί η μη εγκεκριμένη πράξη πληρωμής. Ενδέχεται να δοθεί οικονομική αποζημίωση στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού από τον τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών.»

«2.

Όταν εμπλέκεται ένας τρίτος πάροχος υπηρεσιών πληρωμών, ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού θα επιστρέφει το ποσό της μη εγκεκριμένης πράξης πληρωμής και, εφόσον συντρέχει περίπτωση, θα επαναφέρει τον λογαριασμό χρέωσης των πληρωμών στην κατάσταση που θα βρισκόταν εάν δεν είχε πραγματοποιηθεί η μη εγκεκριμένη πράξη πληρωμής. Ενδέχεται να δοθεί Σύμφωνα με το άρθρο 82, προβλέπεται οικονομική αποζημίωση στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού από τον τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών.»

Αιτιολογία

Από τη σκοπιά της προστασίας των πελατών, είναι φυσικό ότι ο πληρωτής θα στραφεί προς τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού για την επιστροφή χρημάτων, δεδομένου ότι η σχέση του με τον ΤΠΥ μπορεί παρά να είναι στιγμιαία, π.χ. για την έναρξη πληρωμής. Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού θα μπορούσε στη συνέχεια να αξιώσει αποζημίωση από τον ΤΠΥ, εκτός εάν ο ΤΠΥ μπορεί να αποδείξει ότι δεν ήταν υπεύθυνος για το σφάλμα. Η αποζημίωση για τον ΤΠΥ θα πρέπει να ακολουθεί τους ίδιους κανόνες όπως και για τη μη εκτέλεση, την πλημμελή ή την καθυστερημένη εκτέλεση πράξης πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 80, καθώς και δικαίωμα προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 82. Δικαίωμα τέτοιας αποζημίωσης μπορεί, για παράδειγμα, να υφίσταται, όταν ο ΤΠΥ έχει εκδώσει τα δικά του χαρακτηριστικά ασφαλείας, π.χ. για κάρτα πληρωμής.

Τροποποίηση 28

Άρθρο 66 παράγραφος 1

«1.

Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 65, ο πληρωτής μπορεί να υποχρεωθεί να αναλάβει όλες τις ζημίες που σχετίζονται με μη εγκεκριμένες πράξεις πληρωμής μέχρι ανώτατου ποσού 50 ευρώ, για τις ζημίες που απορρέουν από τη χρήση απολεσθέντος ή κλαπέντος μέσου πληρωμών ή από υπεξαίρεση μέσου πληρωμών.

Ο πληρωτής ευθύνεται για όλες τις ζημίες που σχετίζονται με μη εγκεκριμένες πράξεις πληρωμών, εφόσον οι ζημίες αυτές οφείλονται στο γεγονός ότι ενήργησε με δόλο ή δεν εκπλήρωσε μία ή περισσότερες από τις κατά το άρθρο 61 υποχρεώσεις του από πρόθεση ή βαριά αμέλεια. Στις περιπτώσεις αυτές δεν ισχύει το ανώτατο ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Για πληρωμές με μέσα επικοινωνίας εξ αποστάσεως, όταν ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών δεν απαιτεί αυστηρό έλεγχο της ταυτότητας του πελάτη, ο πληρωτής ευθύνεται μόνο για τυχόν οικονομικές συνέπειες σε περίπτωση που ενήργησε με δόλο. Σε περίπτωση που ο δικαιούχος ή ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου αδυνατούν να δεχτούν τον αυστηρό έλεγχο της ταυτότητας του πελάτη, οφείλουν να αποζημιώσουν τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή για την οικονομική ζημία που υπέστη.»

«1.

Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 65, ο πληρωτής μπορεί να υποχρεωθεί να αναλάβει όλες τις ζημίες που σχετίζονται με μη εγκεκριμένες πράξεις πληρωμής μέχρι ανώτατου ποσού 50 ευρώ, για τις ζημίες που απορρέουν από τη χρήση απολεσθέντος ή κλαπέντος μέσου πληρωμών ή από υπεξαίρεση μέσου πληρωμών.

Ο πληρωτής ευθύνεται για όλες τις ζημίες που σχετίζονται με μη εγκεκριμένες πράξεις πληρωμών, εφόσον οι ζημίες αυτές οφείλονται στο γεγονός ότι ενήργησε με δόλο ή δεν εκπλήρωσε μία ή περισσότερες από τις κατά το άρθρο 61 υποχρεώσεις του από πρόθεση ή βαριά αμέλεια. Στις περιπτώσεις αυτές δεν ισχύει το ανώτατο ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Για πληρωμές με μέσα επικοινωνίας εξ αποστάσεως, ό Όταν ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών δεν απαιτεί αυστηρό έλεγχο της ταυτότητας του πελάτη, ο πληρωτής ευθύνεται μόνο για τυχόν οικονομικές συνέπειες σε περίπτωση που ενήργησε με δόλο. Σε περίπτωση που ο δικαιούχος ή ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών του δικαιούχου αδυνατούν να δεχτούν τον αυστηρό έλεγχο της ταυτότητας του πελάτη, οφείλουν να αποζημιώσουν τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών του πληρωτή για την οικονομική ζημία που υπέστη.»

Αιτιολογία

Θα πρέπει να διασφαλίζεται όμοια προστασία για τους καταναλωτές, ανεξάρτητα από τον δίαυλο έναρξης της πληρωμής.

Τροποποίηση 29

Άρθρο 67 παράγραφος 1

«1.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο πληρωτής να έχει το δικαίωμα επιστροφής, εκ μέρους του οικείου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, των χρημάτων που αντιστοιχούν σε εγκεκριμένη πράξη πληρωμής η οποία κινήθηκε από δικαιούχο ή μέσω δικαιούχου και η οποία έχει ήδη εκτελεσθεί, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

[…]Για τις άμεσες χρεώσεις, ο πληρωτής τηρεί ανεπιφύλακτο δικαίωμα επιστροφής χρημάτων εντός των καθοριζόμενων χρονικών προθεσμιών του άρθρου 68, εκτός εάν ο δικαιούχος έχει ήδη εκπληρώσει τις συμβατικές υποχρεώσεις και οι υπηρεσίες έχουν ήδη ληφθεί ή τα αγαθά έχουν ήδη καταναλωθεί από τον πληρωτή. Κατόπιν αιτήσεως του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, ο πληρωτής φέρει την ευθύνη να αποδείξει την εκπλήρωση των όρων που ορίζονται στο τρίτο εδάφιο.»

«1.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο πληρωτής να έχει το δικαίωμα επιστροφής, εκ μέρους του οικείου παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, των χρημάτων που αντιστοιχούν σε εγκεκριμένη πράξη πληρωμής η οποία κινήθηκε από δικαιούχο ή μέσω δικαιούχου και η οποία έχει ήδη εκτελεσθεί, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

[…]Για τις άμεσες χρεώσεις, ο πληρωτής τηρεί ανεπιφύλακτο δικαίωμα επιστροφής χρημάτων εντός των καθοριζόμενων χρονικών προθεσμιών του άρθρου 68, εκτός εάν ο δικαιούχος έχει ήδη εκπληρώσει τις συμβατικές υποχρεώσεις και οι υπηρεσίες έχουν ήδη ληφθεί ή τα αγαθά έχουν ήδη καταναλωθεί από τον πληρωτή. Η Επιτροπή μπορεί, ωστόσο, με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις να καταρτίζει εξαντλητικό κατάλογο των αγαθών και υπηρεσιών που μπορούν να παρέχονται με άμεση χρέωση χωρίς επιστροφή χρημάτων. Ο πληρωτής και ο δικαιούχος υποχρεούται να συμφωνούν χωριστά την άμεση χρέωση χωρίς επιστροφή χρημάτων σε σχέση με τα καταχωρισμένα αγαθά και υπηρεσίες και να αναφέρουν σαφώς την απουσία ανεπιφύλακτου δικαιώματος επιστροφής χρημάτων στην εντολή. Κατόπιν αιτήσεως του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, ο πληρωτής φέρει την ευθύνη να αποδείξει την εκπλήρωση των όρων που ορίζονται στο τρίτο εδάφιο.»

Αιτιολογία

Η εξάρτηση το δικαιώματος επιστροφής χρημάτων από την υποκείμενη αγορά μπορεί να εγείρει ζητήματα προστασίας της ιδιωτικής ζωής καθώς και ζητήματα αποτελεσματικότητας και κόστους. Η υιοθέτηση της πρότασης αυτής πιθανόν θα σήμαινε κατάργηση του απεριόριστου δικαιώματος επιστροφής χρημάτων σύμφωνα με το ισχύον σύστημα άμεσης χρέωσης SEPA, συνεπαγόμενη λιγότερο ευνοϊκές συνθήκες για τους καταναλωτές. Η ΕΚΤ προτείνει την εισαγωγή, ως γενικού κανόνα για όλες τις άμεσες χρεώσεις των καταναλωτών, ενός ανεπιφύλακτου δικαιώματος επιστροφής χρημάτων επί χρονικό διάστημα οκτώ εβδομάδων. Όσον αφορά τα καταχωρισμένα αγαθά ή υπηρεσίες που προορίζονται για άμεση κατανάλωση, οι οφειλέτες και οι πιστωτές θα μπορούσαν να συμφωνήσουν χωριστά και ρητά ότι δεν θα ισχύει οποιοδήποτε δικαίωμα επιστροφής χρημάτων. Η Επιτροπή θα μπορούσε να καταρτίσει έναν τέτοιο κατάλογο με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη.

Τροποποίηση 30

Άρθρο 82 παράγραφος 1

«1.

Όταν η ευθύνη ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών σύμφωνα με το άρθρο 80 αποδίδεται σε άλλον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών ή σε μεσάζοντα, ο δεύτερος πάροχος υπηρεσιών πληρωμών ή μεσάζων αποζημιώνει τον πρώτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών για κάθε ζημία που υπέστη ή κάθε ποσό που κατέβαλε στο πλαίσιο του άρθρου 80. Η εν λόγω ευθύνη περιλαμβάνει αποζημίωση σε περίπτωση που οποιοσδήποτε πάροχος υπηρεσιών πληρωμών δεν προβαίνει σε αυστηρή εξακρίβωση της ταυτότητας του πελάτη.»

«1.

Όταν η ευθύνη ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών σύμφωνα με το άρθρο 65 και το άρθρο 80 αποδίδεται σε άλλον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών ή σε μεσάζοντα, ο δεύτερος πάροχος υπηρεσιών πληρωμών ή μεσάζων αποζημιώνει τον πρώτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών για κάθε ζημία που υπέστη ή κάθε ποσό που κατέβαλε στο πλαίσιο του άρθρου 65 και του άρθρου 80. Η εν λόγω ευθύνη περιλαμβάνει αποζημίωση σε περίπτωση που οποιοσδήποτε πάροχος υπηρεσιών πληρωμών δεν προβαίνει σε αυστηρή εξακρίβωση της ταυτότητας του πελάτη.»

Αιτιολογία

Μη εγκεκριμένες πράξεις πληρωμών θα πρέπει επίσης να καλύπτονται από το δικαίωμα προσφυγής. Προκειμένου να παρέχεται μεγαλύτερη σαφήνεια, θα ήταν σκόπιμο να προσδιορισθεί ο όρος «μεσάζων» στην προτεινόμενη οδηγία.

Τροποποίηση 31

Άρθρο 85

«Άρθρο 85

Απαιτήσεις ασφαλείας και κοινοποίηση συμβάντων

1.

Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών υπόκεινται στην οδηγία [οδηγία ΑΔΠ], και στις απαιτήσεις διαχείρισης κινδύνου και αναφοράς συμβάντων των άρθρων 14 και 15.

2.

Η αρχή που έχει οριστεί δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 1 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ] ενημερώνει χωρίς καθυστέρηση την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής και την ΕΑΤ σχετικά με τις κοινοποιήσεις συμβάντων ΑΔΠ που λαμβάνονται από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών.

3.

Μετά την παραλαβή της κοινοποίησης και, κατά περίπτωση, η ΕΑΤ ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές των άλλων κρατών μελών.

4.

Εκτός από τις διατάξεις του άρθρου 14 παράγραφος 4 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ], όπου το περιστατικό ασφαλείας είναι πιθανό να επηρεάζει τα οικονομικά συμφέροντα των χρηστών υπηρεσιών πληρωμών του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, η ΕΑΤ ειδοποιεί χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση τους χρήστες υπηρεσιών πληρωμών για το περιστατικό και τους ενημερώνει για τα πιθανά μέτρα που μπορούν να λάβουν από την πλευρά τους για τον μετριασμό των αρνητικών επιπτώσεων του συμβάντος.»

«Άρθρο 85

Απαιτήσεις ασφαλείας και κοινοποίηση συμβάντων

1.

Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών υπόκεινται στην οδηγία [οδηγία ΑΔΠ], και στις απαιτήσεις διαχείρισης κινδύνου και αναφοράς συμβάντων των άρθρων 14 και 15. Οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών θεσπίζουν ένα πλαίσιο με κατάλληλα μέτρα μετριασμού και μηχανισμούς ελέγχου, προκειμένου να διαχειρίζονται τους λειτουργικούς κινδύνους, συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων για την ασφάλεια, που σχετίζονται με τις υπηρεσίες πληρωμών που παρέχουν. Εντός αυτού του πλαισίου οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών καθορίζουν και διατηρούν αποτελεσματικές διαδικασίες διαχείρισης συμβάντων, συμπεριλαμβανομένης της ταξινόμησης σημαντικών συμβάντων.

2.

Η αρχή που έχει οριστεί δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 1 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ] ενημερώνει χωρίς καθυστέρηση την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής και την ΕΑΤ σχετικά με τις κοινοποιήσεις συμβάντων ΑΔΠ που λαμβάνονται από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών. Σε περίπτωση σοβαρού επιχειρησιακού συμβάντος, περιλαμβανομένων των συμβάντων ασφαλείας, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών ενημερώνουν χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής σχετικά με το περιστατικό δυνάμει της παρούσας οδηγίας.

3.

Μετά την παραλαβή της κοινοποίησης και, κατά περίπτωση, η ΕΑΤ ενημερώνει τις η αρμόδιες α αρχές ή των άλλων κρατών μελών του κράτους μέλους καταγωγής, δυνάμει της παρούσας οδηγίας, αξιολογεί τη σημασία του συμβάντος για άλλες αρχές και, βάσει της αξιολόγησης αυτής, ενημερώνει για τις σχετικές λεπτομέρειες του συμβάντος την ΕΑΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

4.

Μετά την παραλαβή της κοινοποίησης, η ΕΑΤ ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές των άλλων κρατών μελών δυνάμει της παρούσας οδηγίας. Η ΕΚΤ ενημερώνει το ΕΣΚΤ για ζητήματα σχετικά με τα συστήματα και τα μέσα πληρωμών.

5. 4.

Εκτός από τις διατάξεις του άρθρου 14 παράγραφος 4 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ], ό Όπου το περιστατικό ασφαλείας είναι πιθανό να επηρεάζει τα οικονομικά συμφέροντα των χρηστών υπηρεσιών πληρωμών του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, η ΕΑΤ ειδοποιεί χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση τους χρήστες υπηρεσιών πληρωμών για το περιστατικό και τους ενημερώνει για τα πιθανά μέτρα που μπορούν να λάβουν από την πλευρά τους για τον μετριασμό των αρνητικών επιπτώσεων του συμβάντος.

6.

Μέχρι την [να συμπληρωθεί ημερομηνία], η ΕΑΤ, σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ, εκδίδει κατευθυντήριες γραμμές σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου [να συμπληρωθεί ο αριθμός του άρθρου] της οδηγίας [να συμπληρωθεί ο αριθμός της οδηγίας] για τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών, σχετικά με την ταξινόμηση των σημαντικών συμβάντων της παραγράφου 1, σχετικά με το περιεχόμενο, τη μορφή και τις διαδικασίες κοινοποίησης των περιστατικών που αναφέρονται στην παράγραφο 2, και για τις αρμόδιες αρχές βάσει της παρούσας οδηγίας σε σχέση με τα κριτήρια βάσει των οποίων αξιολογείται ποιες κοινοποιήσεις συμβάντων είναι σημαντικές για άλλες αρχές και ποια στοιχεία των εκθέσεων συμβάντων πρέπει να κοινοποιηθούν στις άλλες αρχές.

7.

Η ΕΑΤ, σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ, επανεξετάζει τις κατευθυντήριες γραμμές της παραγράφου 6 σε τακτική βάση, αλλά τουλάχιστον κάθε δύο χρόνια.

8.

Κατά την έκδοση και αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραμμών της παραγράφου 6, η ΕΑΤ μπορεί να λαμβάνει υπόψη την πράξη εφαρμογής της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 7 της οδηγίας [οδηγία ΑΔΠ] και τα πρότυπα ή/και προδιαγραφές που αναπτύσσονται και δημοσιεύονται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για τη Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών όσον αφορά τομείς δραστηριοτήτων πλην της παροχής υπηρεσιών πληρωμών.»

Αιτιολογία

Οι εποπτικές αρχές και το ΕΣΚΤ είναι οι αρχές που έχουν αρμοδιότητα να εκδίδουν κατευθυντήριες γραμμές σχετικά, αφενός, με τη διαχείριση των περιστατικών και τις κοινοποιήσεις των περιστατικών για τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών και, αφετέρου, με την ανταλλαγή των κοινοποιήσεων των περιστατικών μεταξύ τους. Η υπαγωγή των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών στην οδηγία ΑΔΠ θα μπορούσε να επηρεάσει τα καθήκοντα των εποπτικών αρχών και των κεντρικών τραπεζών και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να αποτραπεί. Ωστόσο, οι κατευθυντήριες γραμμές που αναπτύσσονται από τον ENISA για άλλους τομείς και οι απαιτήσεις που θα καθοριστούν στην εκτελεστική πράξη της Επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 7 της προτεινόμενης οδηγίας ΑΔΠ, θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη, προκειμένου να διασφαλιστεί ένα εύλογο επίπεδο συνοχής μεταξύ των τομεακών νομοθετημάτων. Η εξουσιοδότηση έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με την ταξινόμηση και την αναφορά συμβάντων είναι στενά συνδεδεμένη με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο. Ως εκ τούτου, η εξουσιοδότηση προτείνεται να αποτελέσει μέρος του παρόντος άρθρου και όχι του άρθρου 86.

Τροποποίηση 32

Άρθρο 86

«Άρθρο 86

Εφαρμογή και υποβολή αναφορών

1.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών να παρέχουν στην αρχή που έχει οριστεί δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 1 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ], σε ετήσια βάση, νεότερες πληροφορίες για την αξιολόγηση των κινδύνων λειτουργίας και ασφαλείας που συνδέονται με τις παρεχόμενες υπηρεσίες πληρωμών και για την επάρκεια των μέτρων μετριασμού και των μηχανισμών ελέγχου που εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση αυτών των κινδύνων. Η αρχή που έχει οριστεί δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 1 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ], χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, διαβιβάζει αντίγραφο των εν λόγω πληροφοριών στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής.

2.

Με την επιφύλαξη των άρθρων 14 και 15 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ], η ΕΑΤ, σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ, συντάσσει κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τη θέσπιση, την εφαρμογή και την παρακολούθηση των μέτρων ασφαλείας σύμφωνα με το άρθρο 85, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών πιστοποίησης, κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 85 παράγραφος 3. Η ΕΑΤ, μεταξύ άλλων, λαμβάνει υπόψη τα πρότυπα ή/και τις προδιαγραφές που δημοσιεύει η Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 16 παράγραφος 2 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ].

3.

Η ΕΑΤ, σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ, επανεξετάζει τις κατευθυντήριες γραμμές σε τακτική βάση, αλλά τουλάχιστον κάθε δύο χρόνια.

4.

Με την επιφύλαξη των άρθρων 14 και 15 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ], η ΕΑΤ εκδίδει κατευθυντήριες γραμμές για να διευκολύνει τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών στον εντοπισμό των σοβαρών συμβάντων και των συνθηκών υπό τις οποίες ένα ίδρυμα πληρωμών υποχρεούται να κοινοποιήσει ένα περιστατικό ασφαλείας. Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές θα εκδοθούν έως τις (Να προστεθεί η ημερομηνία - εντός δύο ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας).»

« Άρθρο 86

Εφαρμογή και υποβολή αναφορών

1.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών να παρέχουν στην αρχή που έχει οριστεί δυνάμει της παρούσας οδηγίας του άρθρου 6 παράγραφος 1 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ], σε ετήσια βάση, νεότερες πληροφορίες για την αξιολόγηση των κινδύνων λειτουργίας και ασφαλείας που συνδέονται με τις παρεχόμενες υπηρεσίες πληρωμών και για την επάρκεια των μέτρων μετριασμού και των μηχανισμών ελέγχου που εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση αυτών των κινδύνων. Η αρχή που έχει οριστεί δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 1 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ], χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, διαβιβάζει αντίγραφο των εν λόγω πληροφοριών στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής.

2.

Με την επιφύλαξη των άρθρων 14 και 15 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ], η Η ΕΑΤ, σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ, συντάσσει κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τη θέσπιση, την εφαρμογή και την παρακολούθηση των μέτρων ασφαλείας σύμφωνα με το άρθρο 85, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών πιστοποίησης, κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 85 παράγραφος 3. Η ΕΑΤ, μεταξύ άλλων, λαμβάνει υπόψη τα πρότυπα ή/και τις προδιαγραφές που δημοσιεύει η Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 16 παράγραφος 2 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ].

3.

Η ΕΑΤ, σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ, επανεξετάζει τις κατευθυντήριες γραμμές σε τακτική βάση, αλλά τουλάχιστον κάθε δύο χρόνια.

4.

Η ΕΑΤ συντονίζει την ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα των επιχειρησιακών κινδύνων και των κινδύνων για την ασφάλεια που σχετίζονται με τις υπηρεσίες πληρωμών με τις αρμόδιες αρχές βάσει της παρούσας οδηγίας, την ΕΚΤ, τις αρμόδιες αρχές βάσει της οδηγίας ΑΔΠ, και, ανάλογα με την περίπτωση, με τον ENISA.

Με την επιφύλαξη των άρθρων 14 και 15 της οδηγίας [οδηγίας ΑΔΠ], η ΕΑΤ εκδίδει κατευθυντήριες γραμμές για να διευκολύνει τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών στον εντοπισμό των σοβαρών συμβάντων και των συνθηκών υπό τις οποίες ένα ίδρυμα πληρωμών υποχρεούται να κοινοποιήσει ένα περιστατικό ασφαλείας. Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές θα εκδοθούν έως τις (Να προστεθεί η ημερομηνία - εντός δύο ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας).»

Αιτιολογία

Οι απαιτήσεις υποβολής αναφορών όσον αφορά τους επιχειρησιακούς κινδύνους και τους κινδύνους για την ασφάλεια θα πρέπει να καθορίζονται και να αξιολογούνται από τους φορείς προληπτικής εποπτείας και τις κεντρικές τράπεζες. Οι πληροφορίες μπορούν να κοινοποιούνται στον ENISA ή τις αρμόδιες αρχές βάσει της οδηγίας ΑΔΤ, με την ΕΑΤ ως αρμόδια αρχή για τον συντονισμό.

Τροποποίηση 33

Άρθρο 87

«1.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών εφαρμόζει αυστηρή εξακρίβωση της ταυτότητας του πελάτη, όταν ο πληρωτής κινεί μια πράξη ηλεκτρονικής πληρωμής εκτός εάν οι κατευθυντήριες γραμμές της ΕΑΤ επιτρέπουν συγκεκριμένες εξαιρέσεις με βάση τον κίνδυνο που αφορά την παρεχόμενη υπηρεσία πληρωμών. Αυτό ισχύει και για έναν τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών κατά την εκκίνηση μιας πράξης πληρωμής εκ μέρους του πληρωτή. Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης του λογαριασμού θα πρέπει να επιτρέπει στον τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών να βασιστεί στις μεθόδους ελέγχου ταυτότητας του πρώτου, όταν ενεργεί εκ μέρους του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών.

2.

Όταν ένας πάροχος υπηρεσιών πληρωμών παρέχει τις υπηρεσίες που αναφέρονται στο σημείο 7 του παραρτήματος Ι, πρέπει να επαληθεύει την ταυτότητά του στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού του δικαιούχου.»

«1.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών εφαρμόζει αυστηρή εξακρίβωση της ταυτότητας του πελάτη, όταν ο πληρωτής κινεί μια πράξη ηλεκτρονικής πληρωμής εκτός εάν οι κατευθυντήριες γραμμές της ΕΑΤ επιτρέπουν συγκεκριμένες εξαιρέσεις με βάση τον κίνδυνο που αφορά την παρεχόμενη υπηρεσία πληρωμών. Αυτό ισχύει και για έναν τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών κατά την εκκίνηση μιας πράξης πληρωμής εκ μέρους του πληρωτή. Ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης του λογαριασμού θα πρέπει να επιτρέπει στον τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών να βασιστεί στις μεθόδους ελέγχου ταυτότητας του πρώτου, όταν ενεργεί εκ μέρους του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών.

2.

Όταν ένας πάροχος υπηρεσιών πληρωμών παρέχει τις υπηρεσίες που αναφέρονται στο σημείο 7 του παραρτήματος Ι, πρέπει να επαληθεύει την ταυτότητά του στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών εξυπηρέτησης λογαριασμού του δικαιούχου.»

Αιτιολογία

Βλέπε αιτιολογία τροποποίησης 24.

Τροποποίηση 34

Άρθρο 89 παράγραφος 5 (νέο)

Δεν υπάρχει κείμενο.

«5.

Η ΕΑΤ, σε στενή συνεργασία με την ΕΚΤ, εκδίδει κατευθυντήριες γραμμές που απευθύνονται στις αρμόδιες αρχές σύμφωνα με το άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010, σχετικά με τις διαδικασίες υποβολής καταγγελιών που θα χρησιμοποιούνται προς διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις σχετικές διατάξεις της παρούσας οδηγίας, κατά τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 1. Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές εκδίδονται έως την [ημερομηνία – δύο έτη από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας] και επικαιροποιούνται σε τακτική βάση, κατά περίπτωση.»

Αιτιολογία

Οι εναρμονισμένες διαδικασίες καταγγελιών θα διευκολύνουν την υποβολή διασυνοριακών καταγγελιών και θα συμβάλουν στις ομαλές και αποτελεσματικές διαδικασίες συμμόρφωσης, υποστηρίζοντας τις αρμόδιες αρχές στην εκτέλεση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο της προτεινόμενης οδηγίας.


(1)  Οι έντονοι χαρακτήρες στο κυρίως κείμενο χρησιμοποιούνται για την προσθήκη κειμένου την οποία προτείνει η ΕΚΤ. Η διαγράμμιση στο κυρίως κείμενο χρησιμοποιείται για τη διαγραφή κειμένου την οποία προτείνει η ΕΚΤ.

(2)  Οδηγία XXXX/XX/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της [ημερομηνία], σχετικά με μέτρα για τη διασφάλιση ενός υψηλού κοινού επιπέδου ασφάλειας δικτύων και πληροφοριών σε ολόκληρη την Ένωση (ΕΕ L x, σ. x).

(3)  Απόφαση 2009/371/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 6ης Απριλίου 2009, για την ίδρυση Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας (Ευρωπόλ) (ΕΕ L 121 της 15.5.2009, σ. 37).


Top