EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52011AB0032

Advies van de Europese Centrale Bank van 7 april 2011 inzake een voorstel voor een verordening tot vaststelling van technische vereisten voor overmakingen en automatische afschrijvingen in euro (CON/2011/32)

OJ C 155, 25.5.2011, p. 1–9 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

25.5.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 155/1


ADVIES VAN DE EUROPESE CENTRALE BANK

van 7 april 2011

inzake een voorstel voor een verordening tot vaststelling van technische vereisten voor overmakingen en automatische afschrijvingen in euro

(CON/2011/32)

2011/C 155/01

Inleiding en rechtsgrondslag

Op 28 januari 2011 ontving de Europese Centrale Bank (ECB) een verzoek van de Raad van de Europese Unie voor een advies inzake een voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van technische vereisten voor overmakingen en automatische afschrijvingen in euro en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 924/2009 (1) (hierna de „ontwerpverordening”).

De adviesbevoegdheid van de ECB is gebaseerd op artikel 127, lid 4, en artikel 282, lid 5 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, omdat de ontwerpverordening bepalingen bevat die van invloed zijn op de fundamentele taak van het Europees Stelsel van centrale banken (ESCB) om de soepele werking van betalingssystemen te bevorderen, zoals bedoeld in het vierde streepje van artikel 127, lid 2 van het Verdrag. Overeenkomstig de eerste volzin van artikel 17.5 van het Reglement van orde van de Europese Centrale Bank heeft de Raad van bestuur van de ECB dit advies goedgekeurd.

Algemene overwegingen

De ECB verwelkomt en ondersteunt het voorstel van de Europese Commissie om door middel van een verordening van de Unie einddatums op te leggen voor migratie naar de eengemaakte eurobetalingsruimte (Single Euro Payments Area (SEPA)) wat overmakingen en automatische afschrijvingen betreft. De ECB en het Eurosysteem hebben herhaaldelijk de aandacht gevestigd op de noodzaak voor het vaststellen van ambitieuze, maar realistische einddatums voor migratie naar SEPA-overmaking en SEPA-automatische afschrijving, teneinde ten volle voordeel te trekken van SEPA. Ofschoon de potentiële voordelen van het SEPA-project aanzienlijk zijn, kan de huidige benadering, die in de eerste plaats door de markt wordt aangestuurd, niet als volledig succesvol worden gekenschetst. De heersende, door het algehele moeilijke economische klimaat veroorzaakte marktonzekerheid, de pioniersnadelen in een netwerkactiviteit, en de dubbele kosten die verbonden zijn aan het tegelijk exploiteren van SEPA en bestaande betalingssystemen, zijn redenen die ertoe hebben geleid dat veel marktspelers, met name aan de aanbodzijde, aandringen op het vaststellen van een einddatum voor SEPA-migratie door middel van wetgeving op het niveau van de Unie. Een handeling van algemene strekking van de Unie, die in zijn geheel bindend is en rechtstreeks werkt in alle lidstaten, wordt daarom essentieel geacht voor succesvolle migratie naar SEPA, aangezien het project anders een serieus risico zou lopen te mislukken.

Specifieke overwegingen

Bij verschillende gelegenheden heeft de ECB gewezen op de noodzaak voor duidelijke richtlijnen ten aanzien van afwikkelingsvergoedingen voor automatische afschrijvingen (2). Artikel 6 en 7 van Verordening (EG) nr. 924/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 16 september 2009 betreffende grensoverschrijdende betalingen in de Gemeenschap en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 2560/2001 (3) voerden een tijdelijke standaardafwikkelingsvergoeding in voor grensoverschrijdende automatische afschrijvingen, samen met een tijdelijke goedkeuring voor nationale afwikkelingsvergoedingen voor automatische afschrijvingen. Beide artikelen zullen op 1 november 2012 niet langer geldig zijn; om een juridisch vacuüm te vermijden dat migratie naar SEPA-automatische afschrijving zal belemmeren, is het belangrijk dat een langetermijnoplossing voor afwikkelingsvergoedingen voor automatische afschrijvingen wordt vastgesteld. Artikel 6 van de ontwerpverordening betreffende afwikkelingsvergoedingen voor automatische afschrijvingen draagt bij tot het verwezenlijken van een dergelijke rechtszekerheid.

Door de ECB aanbevolen wijzigingen van de ontwerpverordening gaan in de bijlage vergezeld van specifieke formuleringsvoorstellen met een uitleg.

Gedaan te Frankfurt am Main, 7 april 2011.

De president van de ECB

Jean-Claude TRICHET


(1)  COM(2010) 775 definitief.

(2)  Zie de Gezamenlijke verklaring van de Europese Commissie en de Europese Centrale Bank ter verduidelijking van bepaalde beginselen die ten grondslag liggen aan een toekomstig businessmodel voor SEPA-automatische afschrijving (SDD), maart 2009, en de gemeenschappelijke eurobetalingsruimte, zevende voortgangsverslag, van theorie naar praktijk, oktober 2010, blz. 17, beide beschikbaar op de website van de ECB op http://www.ecb.europa.eu

(3)  PB L 266 van 9.10.2009, blz. 11.


BIJLAGE

Formuleringsvoorstellen

Door de Commissie voorgestelde tekst

Door de ECB voorgestelde wijzigingen (1)

Wijziging 1

Eerste zin van overweging 2 van de ontwerpverordening

„Het welslagen van de SEPA is zowel economisch en monetair als politiek van groot belang.”

„Het welslagen van de SEPA is zowel economisch als politiek van groot belang.”

Uitleg

SEPA is economisch en politiek belangrijk, maar speelt geen rol in monetair beleid; het woord „monetair” dient derhalve te worden geschrapt.

Wijziging 2

Derde en nieuwe vierde zin van overweging 6 van de ontwerpverordening

„Geldtransfers, intern verwerkte betalingen, betalingstransacties van grote bedragen tussen betalingsdienstaanbieders en betalingen via de mobiele telefoon mogen niet onder het toepassingsgebied van deze voorschriften vallen omdat deze betalingsdiensten niet vergelijkbaar zijn met overmakingen en automatische afschrijvingen.”

„Geldtransfers, intern verwerkte betalingen, betalingstransacties van grote bedragen tussen betalingsdienstaanbieders en betalingen via de mobiele telefoon mogen niet onder het toepassingsgebied van deze voorschriften vallen omdat deze betalingsdiensten niet vergelijkbaar zijn met overmakingen en automatische afschrijvingen zoals gedefinieerd in deze verordening. Betalingstransacties die verwerkt en afgewikkeld worden via betalingssystemen voor grote bedragen, dienen evenmin onder het toepassingsgebied van deze verordening te vallen.

Uitleg

De ECB suggereert toe te voegen „zoals gedefinieerd in deze verordening” om de boodschap te verduidelijken dat geldtransfers, intern verwerkte betalingen, etc., geen overmakingen en automatische afschrijvingen zijn in de betekenis van de ontwerpverordening. Zie wijziging 5 wat betreft de uitleg van de door de ECB gesuggereerde, nieuwe vierde zin.

Wijziging 3

Tweede zin van overweging 9 van de ontwerpverordening

„Voor de totstandbrenging van een geïntegreerde markt voor elektronische betalingssystemen in euro is het van essentieel belang dat het verwerken van overmakingen en automatische afschrijvingen niet door technische belemmeringen wordt gehinderd en wordt uitgevoerd overeenkomstig een regeling waarvan de basisvoorschriften door een meerderheid van betalingsdienstaanbieders moeten worden nageleefd en dezelfde zijn voor grensoverschrijdende als voor louter binnenlandse overmakings- en automatische-afschrijvingstransacties.”

„Voor de totstandbrenging van een geïntegreerde markt voor elektronische betalingssystemen in euro is het van essentieel belang dat het verwerken van overmakingen en automatische afschrijvingen niet door technische belemmeringen wordt gehinderd, wordt uitgevoerd overeenkomstig een regeling waarvan de basisvoorschriften door een meerderheid van betalingsdienstaanbieders uit een meerderheid van lidstaten die de euro als munt hebben, moeten worden nageleefd en dezelfde zijn voor grensoverschrijdende als voor louter binnenlandse overmakings- en automatische-afschrijvingstransacties.”

Uitleg

Interoperabiliteit is essentieel om te verzekeren dat betalingen door de hele Unie efficiënt kunnen worden verwerkt. De tweeledige vereisten, d.w.z. dat de regels zowel voor binnenlandse als voor grensoverschrijdende betalingen gelden en de vereiste meerderheidsdeelname, in overweging 9 en artikel 4, lid 1 van de ontwerpverordening, zijn belangrijke maatregelen om te verzekeren dat betalingsregelingen pan-Europees worden. Echter, rekening houdend met de ontwikkeling van nieuwe betalingsdiensten, zou naleving door betalingsdienstaanbieders in lidstaten die de euro niet als munt hebben, niet als een prioriteit kunnen worden beschouwd, gezien het kleine aantal eurotransacties in sommige van deze lidstaten. Daarom wordt gesuggereerd de voorwaarde in artikel 4, lid 1, onder b (zie Wijziging 14) en dienovereenkomstig overweging 9 te beperken tot een meerderheid van betalingsdienstaanbieders in een meerderheid van lidstaten die de euro als munt hebben. Dit dient enerzijds onoverkomelijke hindernissen bij de lancering van de innovatieve overmakings- en automatische-afschrijvingsdiensten te voorkomen en, anderzijds, een pan-Europees karakter te verzekeren.

Wijziging 4

Eerste zin van overweging 16 van de ontwerpverordening

„In sommige lidstaten bestaan er bepaalde betalingsinstrumenten die overmakingen of automatische afschrijvingen zijn, maar die vaak om historische of wettelijke redenen zeer specifieke functies hebben.”

„In sommige lidstaten bestaan er bepaalde betalingsinstrumenten die worden ingedeeld als overmakingen of automatische afschrijvingen , maar die vaak om historische of wettelijke redenen zeer specifieke functies hebben.”

Uitleg

Deze suggestie beoogt te verduidelijken dat bepaalde historische betalingsinstrumenten worden ingedeeld als overmakingen of automatische afschrijvingen ongeacht hun zeer specifieke functies.

Wijziging 5

Artikel 1, lid 2, onder b) van de ontwerpverordening

„2.   Deze verordening is niet van toepassing op:

[…]

b)

betalingstransacties die verwerkt en afgewikkeld worden via betalingssystemen voor grote bedragen waarbij zowel de oorspronkelijke initiator als de uiteindelijke begunstigde van de betaling een betalingsdienstaanbieder is”.

„2.   Deze verordening is niet van toepassing op:

[…]

b)

betalingstransacties die verwerkt en afgewikkeld worden via betalingssystemen voor grote bedragen ”.

Uitleg

Betalingen die worden gedaan via betalingssystemen voor grote bedragen, zijn altijd buiten het toepassingsgebied van SEPA gebleven en dienen daarom te worden uitgesloten van het toepassingsgebied van de ontwerpverordening. In dit opzicht dient de ontwerpverordening zich duidelijk te richten op blokretailbetalingen aangezien het opnemen van betalingssystemen voor grote bedragen een aparte, meer complexe rechtshandeling van de Unie zou vereisen vanwege zeer verschillende niveaus van dienstverlening. Vanwege de complexiteit van betalingssystemen voor grote bedragen, de technische uitdagingen waarmee het bankwezen voor een dergelijke migratie zou worden geconfronteerd, en het feit dat retailbetalingen die verevend worden binnen betalingssystemen voor grote bedragen, minder dan 1 % van het totale aantal retailbetalingen in het eurogebied uitmaken, ziet de ECB geen noodzaak voor een dergelijke rechtshandeling van de Unie.

Echter, in hun rol op grond van het vierde streepje van artikel 3.1 en van artikel 22 van de ESCB-statuten beschouwen de ECB en de nationale centrale banken (NCB's), als beheerders van de deelsystemen van het geautomatiseerd trans-Europees „Real-time” brutovereveningssysteem (TARGET2), de invoering van ISO20022 XML-normen in TARGET2 thans als een aangelegenheid van strategisch belang.

Wijziging 6

Artikel 1, lid 2, onder c) van de ontwerpverordening

„2.   Deze verordening is niet van toepassing op:

[…]

c)

betalingstransacties die met een betaalkaart worden uitgevoerd, waaronder ook geldopname vanaf een betaalrekening, als deze niet resulteren in een overmaking of een automatische afschrijving op of vanaf een door een BBAN of IBAN geïdentificeerde betaalrekening”.

„2.   Deze verordening is niet van toepassing op:

[…]

c)

betaalkaarttransacties , waaronder ook geldopname vanaf een betaalrekening, ”.

Uitleg

De ECB is het ermee eens dat kaartbetalingen en geldopnames dienen te worden uitgezonderd van de ontwerpverordening; kaartbetalingen, met uitzondering van geldopnames van een betaalrekening, resulteren echter altijd in een overmaking of automatische afschrijving naar of van een door een BBAN of IBAN geïdentificeerde betaalrekening. Daarnaast worden kaartbetalingen niet bestreken door de effectbeoordeling van de Commissie bij de ontwerpverordening en volgt daaruit dat ze buiten het toepassingsgebied van de ontwerpverordening vallen. De ECB suggereert dienovereenkomstig om de verwijzing naar het gebruik van BBAN en IBAN te schrappen om de interpretatie te vermijden dat kaartbetalingen de facto in de ontwerpverordening zijn inbegrepen, hetgeen in strijd is met de bedoeling die ten grondslag ligt aan deze bepaling.

Wijziging 7

Artikel 1, lid 4 van de ontwerpverordening (nieuw)

Thans geen tekst.

4.   Deze verordening is niet van toepassing op de Europese Centrale Bank en de nationale centrale banken wanneer zij handelen in hun hoedanigheid van monetaire of andere publieke autoriteit.

Uitleg

Activiteiten die verricht worden door de ECB of een nationale centrale bank op grond van het vierde streepje van artikel 127, lid 2 van het Verdrag, en artikel 3 van de ESCB-statuten, dienen te worden uitgesloten van het toepassingsgebied van de ontwerpverordening met het oog op centrale bank onafhankelijkheid (zie artikel 130 van het Verdrag). In dit verband suggereert de ECB dat dezelfde vrijstelling als vervat in artikel 1, lid 1, onder e) van Richtlijn 2007/64/EG van het Europees Parlement en de Raad van 13 november 2007 betreffende betalingsdiensten in de interne markt tot wijziging van de Richtlijnen 97/7/EG, 2002/65/EG, 2005/60/EG en 2006/48/EG, en tot intrekking van Richtlijn 97/5/EG (2) in de ontwerpverordening wordt ingevoegd.

Wijziging 8

Artikel 2 van de ontwerpverordening (nieuwe definitie)

Thans geen tekst.

„ „betaalkaart”: een instrument waarmee de betaler i) betalingstransacties kan verrichten, hetzij bij een apparaat dat kaarten accepteert of op afstand, met inbegrip van per post, telefoon of via internet; of ii) contanten kan opnemen bij een geldautomaat”.

Uitleg

De ECB begrijpt dat het doel van artikel 1, lid 2, onder c) van de ontwerpverordening is traditionele kaarttransacties uit te sluiten van het toepassingsgebied van de verordening en daarin tegelijkertijd wel transacties te betrekken waarbij een betaalkaart voornamelijk wordt gebruikt om de betaler te identificeren bij het initiëren van een automatische-afschrijvings- of overmakingstransactie. Omdat de meeste kaartbetalingen uiteindelijk worden verevend hetzij via een overmakings- of een automatische-afschrijvingstransactie, zou de huidige formulering zo kunnen worden geïnterpreteerd dat kaarttransacties er in het algemeen ook door worden bestreken. Ter verzekering van de rechtszekerheid, suggereert de ECB een definitie van betaalkaart op te nemen en artikel 7, lid 2 van de ontwerpverordening te herformuleren, door ontheffing te verlenen voor automatische-afschrijvingstransacties die met een kaart bij een verkooppunt worden geïnitieerd (zie Wijziging 17). Daarnaast, sluit artikel 1, lid 2, onder c) van de ontwerpverordening betalingstransacties via een betaalkaart uit van het toepassingsgebied, zonder een definitie van betaalkaart te geven.

Wijziging 9

Artikel 2 van de ontwerpverordening (nieuwe definitie)

Thans geen tekst.

„ „betalingssystemen voor grote bedragen”: betalingssystemen met als hoofddoel de verwerking, clearing en/of verevening van enkelvoudige betalingstransacties van hoge prioriteit en van voornamelijk grote bedragen”.

Uitleg

Het gesuggereerde nieuwe artikel 1, lid 2, onder b) van de ontwerpverordening (zie Wijziging 5) bevat de term „betalingssystemen voor grote bedragen”, welke term gedefinieerd dient te worden.

Wijziging 10

Artikel 2 van de ontwerpverordening (nieuwe definitie)

Thans geen tekst.

„ „retailbetalingssystemen”:

betalingssystemen met als hoofddoel de verwerking, clearing en/of verevening van betalingstransacties, die voor transmissie worden gebundeld, van voornamelijk kleine bedragen en lage prioriteit.

Uitleg

Artikel 4, lid 2 van de ontwerpverordening introduceert het begrip interoperabiliteit tussen betalingssystemen, dat alleen dient te gelden voor retailbetalingssystemen (zie Wijziging 15). Met het oog hierop dient de term „retailbetalingssystemen” te worden gedefinieerd.

Wijziging 11

Artikel 2, lid 1 van de ontwerpverordening

„1.   „overmaking”: een betalingsdienst voor het crediteren van de betaalrekening van een begunstigde, waarbij een betalingstransactie of een reeks betalingstransacties door de betaler wordt geïnitieerd op grond van de aan zijn betalingsdienstaanbieder verstrekte instemming”.

„1.   „overmaking”: een betalingsdienst voor het crediteren van de betaalrekening van een begunstigde, waarbij een betalingstransactie of een reeks betalingstransacties door de betaler wordt geïnitieerd op grond van de aan zijn betalingsdienstaanbieder verstrekte instructie”.

Uitleg

Omdat een overmaking concrete actie vereist, hetgeen meer is dan louter instemming van de zijde van de betaler, dient de definitie ervan specifieker te worden gemaakt.

Wijziging 12

Artikel 2, lid 2 van de ontwerpverordening

„2.   „automatische afschrijving”: een betalingsdienst voor debiteringen van de betaalrekening van een betaler, waarbij een betalingstransactie wordt geïnitieerd door de begunstigde op basis van een door de betaler verstrekte instemming”.

„2.   „automatische afschrijving”: een betalingsdienst voor debiteringen van de betaalrekening van een betaler, waarbij een betalingstransactie wordt geïnitieerd door de begunstigde op basis van een door de betaler aan de begunstigde, de betalingsdienstaanbieder van de begunstigde of de eigen betalingsdienstaanbieder van de betaler verstrekte instemming”.

Uitleg

Om consistentie te verzekeren met andere relevante secundaire rechtshandelingen van de Unie en omwille van de rechtszekerheid, wordt gesuggereerd de definitie van „automatische afschrijving” in de ontwerpverordening in lijn te brengen met de definitie in artikel 2, lid 14 van Verordening (EG) nr. 924/2009 en in artikel 4, lid 28 van Richtlijn 2007/64/EG.

Wijziging 13

Artikel 2, lid 7 van de ontwerpverordening

„7.   „betalingsregeling”: een samenstel van voorschriften, praktijken en normen voor het uitvoeren van betalingen tussen de deelnemers aan de regeling die losstaat van een infrastructuur of betalingssysteem dat de werking ervan ondersteunt tussen en in de verschillende lidstaten”.

„7.   „betalingsregeling”: een gemeenschappelijke reeks voorschriften, praktijken en standaarden die tussen betalingsdienstverleners zijn overeengekomen voor het uitvoeren van betalingstransacties”.

Uitleg

Om consistentie te verzekeren met andere relevante secundaire wetgeving van de Unie en omwille van de rechtszekerheid, dient de definitie van „betalingsregeling” in de ontwerpverordening in lijn te worden gebracht met de definitie van „systeem van automatische afschrijving” in artikel 2, lid 15 van Verordening (EG) nr. 924/2009, rekening houdend met gemeenschappelijke elementen van een „scheme” in de twee definities.

Wijziging 14

Artikel 4, lid 1 van de ontwerpverordening

„1.   Betalingsdienstaanbieders voeren overmakingen en automatische afschrijvingen uit in het kader van een betalingsregeling die aan de volgende voorwaarden voldoet:

a)

de voorschriften ervan zijn dezelfde voor binnenlandse als voor grensoverschrijdende overmakingen en automatische afschrijvingen tussen en binnen lidstaten;

b)

de deelnemers aan de regeling vertegenwoordigen een meerderheid van de betalingsdienstaanbieders binnen een meerderheid van de lidstaten.”

„1.   Betalingsdienstaanbieders voeren overmakingen en automatische afschrijvingen uit in het kader van een betalingsregeling die aan de volgende voorwaarden voldoet:

a)

de voorschriften ervan zijn dezelfde voor binnenlandse als voor grensoverschrijdende overmakingen en automatische afschrijvingen tussen en binnen lidstaten;

b)

de deelnemers aan de regeling vertegenwoordigen een meerderheid van de betalingsdienstaanbieders binnen een meerderheid van de lidstaten die de euro als munt hebben.”

Uitleg

Zie uitleg bij Wijziging 3.

Wijziging 15

Artikel 4, lid 2 van de ontwerpverordening

„2.   Betalingssystemen en, indien van toepassing, betalingsregelingen zijn technisch interoperabel dankzij het gebruik van door internationale of Europese normalisatie-instellingen ontwikkelde normen.”

„2.   Retail betalingssystemen zijn technisch interoperabel dankzij het gebruik van door internationale of Europese normalisatie-instellingen ontwikkelde normen.”

Uitleg

Artikel 4, lid 2 van de ontwerpverordening vereist technische interoperabiliteit van betalingssystemen en betalingsregelingen (indien van toepassing) zonder concreet te bepalen wat met een dergelijke technische interoperabiliteit wordt bedoeld. Idealiter zou een preciezere formulering aangewezen zijn die aandacht besteedt aan de implicaties van de term. Bij gebreke daarvan suggereert de ECB de verwijzing naar betalingsregelingen te schrappen aangezien technische interoperabiliteit tussen dergelijke regelingen niet operationeel haalbaar wordt geacht. Belangrijker is dat retailbetalingssystemen en betalingssystemen voor grote bedragen zeer verschillend van aard zijn vanuit een perspectief van verwerking, clearing, en afwikkeling, ondanks het feit dat beide typen systemen kunnen worden gebruikt om retailbetalingstransacties te verwerken. In het algemeen maken retailbetalingssystemen gebruik van betalingssystemen voor grote bedragen voor de verevening van hun saldi. Duidelijk dient te worden gemaakt dat interoperabiliteit alleen kan worden verwacht tussen betalingssystemen van hetzelfde type. Interoperabiliteit eisen tussen retailbetalingssystemen en betalingssystemen voor grote bedragen zou niet alleen de vraag van proportionaliteit opwerpen, omdat het aantal retailbetalingen dat verwerkt wordt via betalingssystemen voor grote bedragen zoals TARGET2 en EURO1, minder dan 1 % van het totale aantal retailbetalingen in het eurogebied uitmaakt, maar ook niet bedoelde neveneffecten zou kunnen hebben ten aanzien van risico en stabiliteit.

Wijziging 16

Artikel 5, lid 1 en 2 van de ontwerpverordening

„1.   Uiterlijk op [voeg de concrete datum in 12 maanden na de inwerkingtreding van deze verordening] worden overmakingen uitgevoerd overeenkomstig de in de punten 1 en 2 van de bijlage genoemde technische vereisten.

2.   Uiterlijk op [voeg de concrete datum in 24 maanden na de inwerkingtreding van deze verordening] worden automatische afschrijvingen uitgevoerd overeenkomstig artikel 6 en de in de punten 1 en 3 van de bijlage genoemde technische vereisten.”

„1.   Uiterlijk op 31 januari 2013 worden overmakingen uitgevoerd overeenkomstig de in de punten 1 en 2 van de bijlage genoemde technische vereisten.

2.   Uiterlijk op 31 januari 2014 worden automatische afschrijvingen uitgevoerd overeenkomstig artikel 6 en de in de punten 1 en 3 van de bijlage genoemde technische vereisten.”

Uitleg

De ECB is het ermee eens dat de vereisten voor overmakingen en automatische afschrijvingen binnen een vrij kort tijdsbestek in werking dienen te treden, met name omdat SEPA-overmaking werd gelanceerd in januari 2008 en SEPA-automatische afschrijving in november 2009. Gezien de betalingsindustrie behoefte heeft aan voldoende lange uitvoeringstermijnen, suggereert de ECB concrete datums vast te stellen, die bij voorkeur zouden kunnen liggen aan het eind van januari 2013 voor overmakingen en aan het eind van januari 2014 voor automatische afschrijvingen.

Wijziging 17

Artikel 7, lid 2 van de ontwerpverordening

„2.   Lidstaten mogen hun bevoegde autoriteiten tot [voeg de concrete datum in 60 maanden na de inwerkingtreding van deze verordening] ontheffing verlenen van alle of sommige in artikel 5, de leden 1, 2 en 3, vastgestelde vereisten voor betalingstransacties die op het verkooppunt met een betaalkaart worden geïnitieerd en die resulteren in een automatische afschrijving vanaf een met een BBAN of IBAN geïdentificeerde betaalrekening.”

„2.   Lidstaten mogen hun bevoegde autoriteiten tot [voeg de concrete datum in 60 maanden na de inwerkingtreding van deze verordening] ontheffing verlenen van alle of sommige in artikel 5,lid 1 tot en met 3, vastgestelde vereisten voor betalingstransacties die op het verkooppunt met een betaalkaart worden geïnitieerd en die resulteren in een automatische-afschrijvingstransactie.”

Uitleg

Zie uitleg bij Wijziging 8 en Wijziging 20.

Wijziging 18

Artikel 12, lid 1 van de ontwerpverordening

„1.   De bevoegdheid tot vaststelling van de gedelegeerde handelingen zoals bedoeld in artikel 5, lid 4, wordt aan de Commissie voor onbepaalde tijd verleend. Als dwingende urgente redenen hierom vragen, is artikel 15 van toepassing.”

„1.   De bevoegdheid tot vaststelling van de gedelegeerde handelingen zoals bedoeld in artikel 5, lid 4, wordt aan de Commissie voor onbepaalde tijd verleend. De Commissie stelt in nauwe samenwerking met het Eurosysteem en, waar relevant, met de overige leden van het ESCB en in overleg met dienstverleners en gebruikervertegenwoordigers ontwerpen van gedelegeerde handelingen op. Als dwingende urgente redenen hierom vragen, is artikel 15 van toepassing.”

Uitleg

Om te vermijden dat de ontwikkeling van nieuwe en innovatieve betalingsinstrumenten wordt belemmerd, is het van het hoogste belang dat de in gedelegeerde handelingen uiteengezette technische vereisten op een soepele en efficiënte manier kunnen worden gewijzigd. De Commissie dient haar gedelegeerde bevoegdheden uit te oefenen in nauwe samenwerking met het Eurosysteem en, indien relevant, met de overige leden van het ESCB en ook op basis van een overleg met de betalingsindustrie en andere belanghebbenden, om onder meer te verzekeren dat bij het plannen van wijzigingen rekening wordt gehouden met de bedrijfscycli van de betalingsindustrie.

Wijziging 19

Punt 1, onder d) van de bijlage bij de ontwerpverordening

„d)

Het veld voor de transactiemededeling biedt ruimte voor 140 karakters. Betalingsregelingen mogen ruimte voor meer karakters toestaan, behalve als de apparatuur die gebruikt wordt voor het overdragen van de informatie, technisch beperkt is wat het aantal karakters betreft, in welk geval dit technische maximum van de apparatuur geldt.”

„d)

Het veld voor de transactiemededeling biedt ruimte voor ten minste 140 karakters. Betalingsregelingen mogen ruimte voor meer karakters toestaan, behalve als de apparatuur die gebruikt wordt voor het overdragen van de informatie, technisch beperkt is wat het aantal karakters betreft, in welk geval dit technische maximum van de apparatuur geldt.”

Uitleg

Betalingsregelingen dienen niet te worden beperkt in het aantal karakters dat kan worden verstrekt, op grond waarvan wordt gesuggereerd als minimum 140 karakters vast te stellen.

Wijziging 20

Punt 3, onder f) van de bijlage bij de ontwerpverordening

„f)

Zowel aan de begunstigde als aan de betalingsdienstaanbieder van de betaler wordt instemming verleend (direct of indirect via de begunstigde) en de mandaten, samen met de latere wijzigingen en/of annulering, worden door de begunstigde of door een derde partij namens de begunstigde bewaard.”

„f)

Zowel aan de begunstigde als, direct of indirect via de begunstigde, aan de betalingsdienstaanbieder van de betaler wordt instemming verleend en de mandaten, samen met de latere wijzigingen en/of annulering, worden door de begunstigde of door een derde partij namens de begunstigde bewaard.”

Uitleg

De formulering in punt 3, onder f) van de bijlage bij de ontwerpverordening zou tot de incorrecte interpretatie kunnen leiden dat bestaande mandaten die niet expliciet gericht zijn tot zowel de begunstigde als de betalingsdienstaanbieder van de betaler nietig zijn en opnieuw moeten worden ondertekend. Dit zou een zeer moeizame exercitie kunnen zijn vanwege het enorme aantal bestaande mandaten voor automatische afschrijving. Daarom dient, om elke mogelijke twijfel uit te sluiten, duidelijk te worden gemaakt dat de instemming aan de betalingsdienstaanbieder van de betaler indirect kan worden gegeven via de begunstigde.


(1)  Vetgedrukte tekst geeft aan waar de ECB voorstelt nieuwe tekst in te voegen. Doorgehaalde tekst geeft aan waar de ECB voorstelt tekst te schrappen.

(2)  PB L 319 van 5.12.2007, blz. 1.


Top