16.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/70

(1)

Zgodnie z art. 18 ust. 1 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej „Statutem ESBC”) Europejski Bank Centralny (EBC) oraz krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro (zwane dalej „KBC”), mogą dokonywać operacji na rynkach finansowych m.in. w formie transakcji bezwarunkowego kupna i sprzedaży instrumentów rynkowych.

(2)

W dniu 7 maja 2009 r., a następnie w dniu 4 czerwca i 18 czerwca 2009 r. Rada Prezesów zdecydowała, iż w związku z panującymi wówczas na rynku nadzwyczajnymi okolicznościami należy rozpocząć realizację programu zakupu zabezpieczonych obligacji (zwanego dalej „programem”), z nominalną kwotą docelową w wysokości 60 miliardów EUR zgodnie z decyzją EBC/2009/16 z dnia 2 lipca 2009 r. w sprawie realizacji programu zakupu zabezpieczonych obligacji (1). W ramach programu KBC oraz – w wyjątkowych przypadkach – EBC mogły, w bezpośrednim kontakcie z kontrahentami oraz stosownie do przydzielonych im udziałów, dokonywać transakcji bezwarunkowego zakupu kwalifikowanych zabezpieczonych obligacji od kwalifikowanych kontrahentów. Z uwagi na potrzeby związane z polityką pieniężną Eurosystemu oraz cele zakupów zabezpieczonych obligacji program został zaprojektowany jako środek tymczasowy na okres dwunastu miesięcy i wygasł dnia 30 czerwca 2010 r.

(3)

Rada Prezesów zdecydowała o rozpoczęciu drugiego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (zwanego dalej „drugim programem”). Banki centralne Eurosystemu zamierzają realizować drugi program stopniowo, z uwzględnieniem sytuacji panującej na rynku oraz potrzeb związanych z polityką pieniężną Eurosystemu. Cele drugiego programu polegają na przyczynieniu się do: a) złagodzenia warunków finansowania dla instytucji kredytowych i przedsiębiorstw; oraz b) zachęcenia instytucji kredytowych do podtrzymania, a następnie zwiększania akcji kredytowej na rzecz klientów.

(4)

W ramach wspólnej polityki pieniężnej transakcje bezwarunkowego zakupu kwalifikowanych zabezpieczonych obligacji w ramach drugiego programu powinny być realizowane przez banki centralne Eurosystemu w sposób jednolity, zgodnie z postanowieniami niniejszej decyzji,

1.

Są: a) obligacjami zabezpieczonymi wyemitowanymi zgodnie z kryteriami określonymi w art. 52 ust. 4 dyrektywy 2009/65/W (3) (zwanymi dalej „obligacjami zabezpieczonymi zgodnymi z dyrektywą UCITS”); lub b) strukturyzowanymi zabezpieczonymi obligacjami posiadającymi podobne środki zabezpieczające jak obligacje zabezpieczone zgodne z dyrektywą UCITS, zgodnie z pkt 6.2.3 załącznika I do wytycznych EBC/2000/7.

2.

Minimalna wielkość każdej emisji zabezpieczonych obligacji wynosi 300 milionów EUR.

3.

Minimalnym ratingiem emisji zabezpieczonych obligacji jest rating „BBB-” lub jego odpowiednik, przyznany przez co najmniej jedną z wiodących agencji ratingowych.

4.

Emisje zabezpieczonych obligacji podlegają przepisom regulującym zabezpieczone obligacje obowiązującym w państwie członkowskim należącym do strefy euro. W przypadku strukturyzowanych zabezpieczonych obligacji prawem właściwym dla dokumentacji zabezpieczonych obligacji jest prawo państwa członkowskiego należącego do strefy euro.

5.

Dla emisji zabezpieczonych obligacji maksymalny okres pozostający do zapadalności w momencie zakupu papieru wartościowego wynosi 10,5 roku.