EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52013AB0002

Opinia Europejskiego Banku Centralnego z dnia 7 stycznia 2013 r. w sprawie projektu rozporządzenia Rady ustanawiającego instrument pomocy finansowej dla państw członkowskich, których walutą nie jest euro (CON/2013/2)

OJ C 96, 4.4.2013, p. 11–17 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

4.4.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 96/11


OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 7 stycznia 2013 r.

w sprawie projektu rozporządzenia Rady ustanawiającego instrument pomocy finansowej dla państw członkowskich, których walutą nie jest euro

(CON/2013/2)

2013/C 96/03

Wprowadzenie i podstawa prawna

W dniu 19 lipca 2012 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał wniosek Rady Unii Europejskiej o wydanie opinii w sprawie projektu rozporządzenia Rady ustanawiającego instrument pomocy finansowej dla państw członkowskich, których walutą nie jest euro (1) (zwanego dalej „projektem rozporządzenia”).

Właściwość EBC do wydania opinii wynika z art. 127 ust. 4 oraz art. 282 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej z uwagi na to, że projekt rozporządzenia zawiera postanowienia leżące w zakresie kompetencji EBC. W szczególności EBC zarządza pomocą przyznawaną państwom członkowskim, których walutą nie jest euro (zwanym dalej „państwami członkowskimi spoza strefy euro”) w ramach aktualnie istniejącego instrumentu stworzonego na podstawie rozporządzenia (WE) nr 332/2002 (2), oraz miałby udział w ocenie, monitorowaniu i zarządzaniu pomocą finansową na podstawie projektu rozporządzenia. Rada Prezesów wydała niniejszą opinię zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 17 ust. 5 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego.

1.    Uwagi ogólne

Celem projektu rozporządzenia jest – w odpowiedzi na kryzys finansowy – zastąpienie rozporządzenia (WE) nr 332/2002 w celu wprowadzenia średnioterminowej pomocy finansowej dla państw członkowskich spoza strefy euro na bardziej elastycznych warunkach, oraz zapewnienie równych warunków konkurencji pomiędzy państwami członkowskimi strefy euro i spoza strefy euro. Projekt rozporządzenia wprowadza instrumenty i procedury podobne do tych, które zostały już stworzone w odniesieniu do udzielania pomocy finansowej państwom członkowskim, których walutą jest euro (zwanym dalej „państwami członkowskimi strefy euro”). Rozporządzenie (WE) nr 332/2002 (po jego ostatniej zmianie) w sposób wyraźny mówiło tylko o średnioterminowej pomocy finansowej w formie pożyczek udzielanych państwom członkowskim spoza strefy euro pod warunkiem przyjęcia programu dostosowań, natomiast projekt rozporządzenia udostępnia dwa dodatkowe instrumenty finansowania: ostrożnościową warunkową linię kredytową (PCCL) oraz wspomagającą uwarunkowaną linię kredytową (ECCL). PCCL i ECCL są instrumentami, które mogą być wykorzystane do udzielania pomocy państwom członkowskim strefy euro. Limit średnioterminowej pomocy finansowej, jaka może być udzielona na podstawie projektu rozporządzenia pozostał taki sam, jak w rozporządzeniu (WE) nr 332/2002, i wynosi 50 mld EUR.

EBC rozumie, że do czasu uchylenia rozporządzenia (UE) nr 407/2010 ustanawiającego europejski mechanizm stabilizacji finansowej (3) pomoc finansowa Unii na rzecz państw członkowskich spoza strefy euro może być udzielana na podstawie rozporządzenia (UE) nr 407/2010 lub projektu rozporządzenia. W związku z tym EBC z zadowoleniem przyjmuje wysiłki zmierzające do zapewnienia możliwie identycznych instrumentów udostępnianych państwom członkowskim strefy euro i spoza strefy euro oraz wysiłki zmierzające do zsynchronizowania procedur udzielania takiej pomocy. Biorąc pod uwagę, że działalność europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej zostanie zakończona (4) w związku z wejściem w życie Traktatu ustanawiającego europejski mechanizm stabilności, korzystne może być wyjaśnienie, czy pomoc, jaka może być udzielana państwom członkowskim spoza strefy euro na podstawie rozporządzenia (UE) nr 407/2010 podlegałaby postanowieniom projektu rozporządzenia po zakończeniu działalności europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej.

2.    Uwagi szczegółowe

2.1.

EBC odnotowuje wprowadzenie linii kredytowych umożliwiających udzielanie pomocy państwom spoza strefy euro, których sytuacja gospodarcza i finansowa jest zasadniczo solidna (5). EBC uważa, że przyznawanie linii kredytowych jest zgodne z art. 143 Traktatu, który przewiduje możliwość interwencji Unii nie tylko w przypadku wystąpienia w państwie członkowskim spoza strefy euro trudności, ale także w przypadku „poważnego zagrożenia trudnościami” w bilansie płatniczym, zwłaszcza gdy trudności te mogą narazić na niebezpieczeństwo funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Jednocześnie EBC uważa, że przy ocenie możliwości udostępnienia linii kredytowych bardzo ważne jest ścisłe interpretowanie kryteriów kwalifikowalności oraz ich restrykcyjne przestrzeganie w dłuższym okresie, ma to bowiem duże znaczenie dla zmniejszania pokusy nadużyć ze strony beneficjentów takich linii kredytowych. Podobnie jak w przypadku państw członkowskich strefy euro, będzie to wymagało szczególnego wysiłku wszystkich zainteresowanych stron.

2.2.

Jeżeli chodzi o rolę EBC i Eurosystemu, projekt rozporządzenia zawiera podobne postanowienia dotyczące zarządzania pomocą finansową, a mianowicie otwieranie i prowadzenie rachunków w krajowym banku centralnym (KBC) danego państwa członkowskiego oraz rachunku danego KBC w EBC. W tym zakresie EBC rozumie, że zgodnie z projektem rozporządzenia EBC będzie pełnił rolę agenta skarbowego, zgodnie z art. 21 ust. 2 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, oraz że w związku z zakazem finansowania ze środków banku centralnego zawartym w art. 123 Traktatu nie jest oczekiwane finansowanie ze strony Europejskiego Systemu Banków Centralnych. W związku z tym EBC podkreśla, że rachunki wykorzystywane do zarządzania pomocą finansową w KBC i EBC nie będą umożliwiały zaciągnięcia kredytu w rachunku bieżącym (6).

2.3.

Poza zarządzaniem pożyczkami i liniami kredytowymi projekt rozporządzenia ustanawia szerszy niż obecnie na podstawie rozporządzenia (WE) nr 332/2002 udział EBC w odniesieniu do pomocy finansowej udzielanej przez Unię Europejską państwom członkowskim spoza strefy euro. Choć rozporządzenie (WE) nr 332/2002 ogranicza rolę EBC do zarządzania pożyczkami, EBC uczestniczył jako obserwator w misjach do państw członkowskich spoza strefy euro, które otrzymywały pomoc finansową na podstawie tego rozporządzenia. Projekt rozporządzenia bierze ten fakt pod uwagę i sugeruje m.in. współpracę EBC z Komisją w zakresie oceny zdolności obsługi długu sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz aktualnych lub potencjalnych potrzeb w zakresie finansowania, przygotowania programów dostosowań makroekonomicznych, monitorowania ich przeprowadzania poprzez regularne misje oraz wzmocnionego nadzoru w przypadku udzielenia ECCL lub wykorzystania PCCL. W większości przypadków wymagany jest także udział Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW). Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 332/2002 działania te podejmowane w kontekście średnioterminowej pomocy finansowej na potrzeby bilansu płatniczego zostały powierzone wyłącznie Komisji. W projekcie rozporządzenia rola EBC i MFW wydaje się w dużym stopniu odzwierciedlać system istniejący w odniesieniu do państw członkowskich strefy euro w ramach europejskiego mechanizmu stabilizacji finansowej, Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej oraz europejskiego mechanizmu stabilności. W związku z faktem, że EBC nie jest władzą monetarną państw członkowskich spoza strefy euro, należy rozróżnić udział EBC w odniesieniu do państw członkowskich spoza strefy euro od udziału w odniesieniu do państw członkowskich strefy euro. EBC zauważa również, że jego rola w ramach proponowanej współpracy z Komisją będzie musiała być wykonywana z uwzględnieniem mandatu EBC i z poszanowaniem jego niezależności.

2.4.

EBC zauważa, że w ramach dokonywania oceny spełnienia kryteriów konwergencji określonych w art. 140 Traktatu i uszczegółowionych w protokole załączonym do Traktatu nadal będzie brał pod uwagę wpływ wsparcia międzynarodowego bilansu płatniczego oraz wsparcia płynności na ocenę stabilności kursu walutowego, w szczególności dla walut uczestniczących w mechanizmie kursów wymiany walut II (ERM II). Będzie tak nadal w przyszłości, a zatem również w odniesieniu do pomocy udzielanej na podstawie projektu rozporządzenia.

2.5.

EBC zauważa, że przyjęcie projektu rozporządzenia nie powinno mieć wpływu na funkcjonowanie ERM II w trzecim etapie Unii Gospodarczej i Walutowej, które będzie nadal podlegać istniejącym ramom prawnym (7).

Propozycje zmian w projekcie rozporządzenia wraz z ich uzasadnieniem zostały zawarte w załączniku.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 7 stycznia 2013 r.

Mario DRAGHI

Prezes EBC


(1)  COM(2012) 336 final.

(2)  Rozporządzenie (WE) nr 332/2002 z dnia 18 lutego 2002 r. ustanawiające instrument średnioterminowej pomocy finansowej dla bilansów płatniczych państw członkowskich (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 407/2010 z dnia 11 maja 2010 r. ustanawiające europejski mechanizm stabilizacji finansowej (Dz.U. L 118 z 12.5.2010, s. 1).

(4)  Zob. konkluzje Rady Europejskiej z dnia 16–17 grudnia 2010 r.; http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/ec/118578.pdf

(5)  Artykuł 4 projektu rozporządzenia.

(6)  Zob. pkt 1, akapit drugi opinii EBC CON/2009/37 z dnia 20 kwietnia 2009 r. w sprawie projektu rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 332/2002 ustanawiające instrument średnioterminowej pomocy finansowej dla bilansów płatniczych państw członkowskich (Dz.U. C 106 z 8.5.2009, s. 1).

(7)  Porozumienie z dnia 16 marca 2006 r. pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym oraz krajowymi bankami centralnymi państw członkowskich spoza strefy euro określające procedury operacyjne mechanizmu kursów walutowych w trzecim etapie Unii Gospodarczej i Walutowej (Dz.U. C 73 z 25.3.2006, s. 21).


ZAŁĄCZNIK

Propozycje zmian

Tekst proponowany przez Radę

Zmiany proponowane przez EBC (1)

Zmiana nr 1

Artykuł 3 ust. 2, 3, 7 i 8 oraz art. 5 ust. 2

„Artykuł 3

2.   Komisja, w porozumieniu z EBC oraz, jeżeli to możliwe, z MFW, ocenia zdolność obsługi długu sektora instytucji rządowych i samorządowych danego państwa członkowskiego oraz jego aktualne lub potencjalne potrzeby w zakresie finansowania, a następnie przekazuje wyniki tej oceny Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu.

3.   Dane państwo członkowskie przygotowuje w porozumieniu z Komisją działającą w powiązaniu z EBC oraz, jeżeli to możliwe, z MFW projekt programu dostosowań makroekonomicznych zawierającego wymogi dotyczące polityki i służącego przywróceniu zrównoważonego bilansu płatniczego i odzyskaniu zdolności danego państwa do samodzielnego pozyskiwania pełnego finansowania na rynkach finansowych. W projekcie programu dostosowań makroekonomicznych należycie uwzględnia się zalecenia skierowane do danego państwa członkowskiego na mocy art. 121, 126 i 148 Traktatu, jak również działania podejmowane przez to państwo celem dostosowania się do tych zaleceń, mając jednocześnie na celu rozszerzenie, wzmocnienie i pogłębienie wymaganych środków polityki.

[…]

7.   Komisja, w porozumieniu z EBC oraz, w stosownym przypadku, z MFW monitoruje postępy we wdrażaniu programu dostosowań makroekonomicznych, przeprowadzając okresowe misje kontrolne. O wynikach tych kontroli informuje co kwartał Komitet Ekonomiczno-Finansowy. Dane państwo członkowskie w pełni współpracuje z Komisją i EBC. W szczególności państwo to przekazuje Komisji i EBC wszelkie informacje, które instytucje te uznają za niezbędne do monitorowania programu. Dane państwo członkowskie ma również obowiązki określone w art. 6 ust. 2.

8.   Komisja, w porozumieniu z EBC oraz, jeżeli to możliwe, z MFW, ocenia wraz z danym państwem członkowskim zmiany, które mogą być konieczne w programie dostosowań makroekonomicznych. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na zalecenie Komisji, zatwierdza ewentualne zmiany, których należy dokonać we wspomnianym programie.

Artykuł 5

2.   Komisja, w porozumieniu z EBC oraz, jeżeli to możliwe, z MFW, ocenia zdolność obsługi długu sektora instytucji rządowych i samorządowych danego państwa członkowskiego oraz jego aktualne lub potencjalne potrzeby w zakresie finansowania, a następnie przekazuje wyniki tej oceny Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu.”

„Artykuł 3

2.   Komisja, w porozumieniu z EBC oraz, w odpowiednich przypadkach jeżeli to możliwe, z MFW, ocenia zdolność obsługi długu sektora instytucji rządowych i samorządowych danego państwa członkowskiego oraz jego aktualne lub potencjalne potrzeby w zakresie finansowania, a następnie przekazuje wyniki tej oceny Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu.

3.   Dane państwo członkowskie przygotowuje w porozumieniu z Komisją działającą w powiązaniu z EBC, z uwzględnieniem stanowiska EBC, o ile EBC zdecyduje się wyrazić opinię w tej kwestii oraz, jeżeli to możliwe w odpowiednich przypadkach, w porozumieniu z MFW projekt programu dostosowań makroekonomicznych zawierającego wymogi dotyczące polityki i służącego przywróceniu zrównoważonego bilansu płatniczego i odzyskaniu zdolności danego państwa do samodzielnego pozyskiwania pełnego finansowania na rynkach finansowych. W projekcie programu dostosowań makroekonomicznych należycie uwzględnia się zalecenia skierowane do danego państwa członkowskiego na mocy art. 121, 126 i 148 Traktatu, jak również działania podejmowane przez to państwo celem dostosowania się do tych zaleceń, mając jednocześnie na celu rozszerzenie, wzmocnienie i pogłębienie wymaganych środków polityki. Jeżeli dane państwo członkowskie jest państwem członkowskim, którego waluta uczestniczy w ERM II, należy uwzględnić zobowiązania wynikające z takiego uczestnictwa.

[…]

7.   Komisja, w porozumieniu z EBC oraz, w stosownym przypadku, z MFW monitoruje postępy we wdrażaniu programu dostosowań makroekonomicznych, przeprowadzając okresowe misje kontrolne. O wynikach tych kontroli informuje co kwartał Komitet Ekonomiczno-Finansowy. Dane państwo członkowskie w pełni współpracuje z Komisją i EBC. W szczególności państwo to przekazuje Komisji i EBC wszelkie informacje, które instytucje te uznają za niezbędne do monitorowania programu. Dane państwo członkowskie ma również obowiązki określone w art. 6 ust. 2.

8.   Komisja, w porozumieniu z EBC z uwzględnieniem stanowiska EBC, o ile EBC zdecyduje się wyrazić opinię w tej kwestii oraz, jeżeli to możliwe w odpowiednich przypadkach, w porozumieniu z MFW, ocenia wraz z danym państwem członkowskim zmiany, które mogą być konieczne w programie dostosowań makroekonomicznych. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na zalecenie Komisji, zatwierdza ewentualne zmiany, których należy dokonać we wspomnianym programie.

Artykuł 5

2.   Komisja, w porozumieniu z EBC oraz, jeżeli to możliwe w odpowiednich przypadkach, z MFW, ocenia zdolność obsługi długu sektora instytucji rządowych i samorządowych danego państwa członkowskiego oraz jego aktualne lub potencjalne potrzeby w zakresie finansowania, a następnie przekazuje wyniki tej oceny Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu.”

Uzasadnienie

W celu uniknięcia wątpliwości co do roli MFW niezbędne jest używanie jednolitej terminologii w całym tekście rozporządzenia. Ponadto projekt rozporządzenia powinien pozostać spójny z innymi podobnymi instrumentami prawnymi dotyczącymi pomocy finansowej Unii i poza Unią, np. rozporządzeniem (UE) nr 407/2010, umową ramową Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej i Traktatem ustanawiającym europejski mechanizm stabilności.

Usunięcie sformułowań „działającą w powiązaniu z EBC” w art. 3 ust. 3 oraz „w porozumieniu z EBC” w art. 3 ust. 8 oraz wstawienie sformułowania „z uwzględnieniem stanowiska EBC, o ile EBC zdecyduje się wyrazić opinię w tej kwestii” w obydwu tych ustępach ma na celu przekazanie, że udział EBC w przygotowaniu programów dostosowań powinien być mniejszy. Choć pozostała część tekstu zaproponowanego przez Radę przydziela EBC rolę, której charakter można opisać raczej jako monitorowanie, to zgodnie z art. 3 ust. 3 i art. 3 ust. 8 EBC ma pełnić rolę instytucji tworzącej program dostosowań ekonomicznych. EBC uważa przyjmowanie takiej roli w odniesieniu do państwa członkowskiego spoza strefy euro za niewłaściwe, ponieważ organem odpowiedzialnym za politykę pieniężną w takim państwie członkowskim jest jego bank centralny. EBC nie powinien zatem ingerować w niezależny proces decyzyjny takiego krajowego banku centralnego poprzez udział w tworzeniu programu dostosowań ekonomicznych.

Zmiana nr 2

Artykuł 3 ust. 11 i 12

„11.   Jeżeli dane państwo członkowskie nie posiada wystarczających zdolności administracyjnych lub napotyka znaczące problemy w realizacji swojego programu, zwraca się o pomoc techniczną do Komisji, która może w tym celu utworzyć grupy ekspertów z udziałem państw członkowskich i innych instytucji europejskich lub właściwych instytucji międzynarodowych. Pomoc techniczna może obejmować ustanowienie stałego przedstawicielstwa i personelu wspomagającego w celu doradzania organom w kwestiach związanych z realizacją programu dostosowawczego.

12.   Właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaoferować danemu państwu członkowskiemu możliwość udziału w wymianie poglądów na temat postępów osiągniętych we wdrażaniu programu dostosowawczego.”

„11.   Jeżeli dane państwo członkowskie nie posiada wystarczających zdolności administracyjnych lub napotyka znaczące problemy w realizacji swojego programu dostosowań makroekonomicznych, zwraca się o pomoc techniczną do Komisji, która może w tym celu utworzyć grupy ekspertów z udziałem państw członkowskich i innych instytucji europejskich lub właściwych instytucji międzynarodowych. Pomoc techniczna może obejmować ustanowienie stałego przedstawicielstwa i personelu wspomagającego w celu doradzania organom w kwestiach związanych z realizacją programu dostosowawczego.

12.   Właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaoferować danemu państwu członkowskiemu możliwość udziału w wymianie poglądów na temat postępów osiągniętych we wdrażaniu programu dostosowań makroekonomicznych dostosowawczego.”

Uzasadnienie

W celu uniknięcia wątpliwości co do charakteru tego programu oraz w celu zachowania spójności sugeruje się używanie terminu „program dostosowań makroekonomicznych” w całym tekście projektu rozporządzenia.

Zmiana nr 3

Artykuł 3 ust. 10

„10.   Najpóźniej w terminie sześciu miesięcy od decyzji, o której mowa w ust. 9, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może podjąć decyzję o wznowieniu wypłat pomocy finansowej, jeżeli uzna, że dane państwo członkowskie spełnia uzgodnione warunki pomocy finansowej. Jeżeli taka decyzja nie zostanie podjęta w wyznaczonym terminie, dalsze wypłaty pomocy finansowej Unii na mocy niniejszego rozporządzenia zostaną ostatecznie wstrzymane.”

„10.   Najpóźniej w terminie sześciu miesięcy od decyzji, o której mowa w ust. 9, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może podjąć decyzję o wznowieniu wypłat pomocy finansowej, jeżeli uzna, że dane państwo członkowskie spełnia uzgodnione warunki pomocy finansowej. Jeżeli taka decyzja nie zostanie podjęta w wyznaczonym terminie, dalsze wypłaty uzgodnionej pomocy finansowej Unii na mocy niniejszego rozporządzenia zostaną ostatecznie wstrzymane.”

Uzasadnienie

Celem tej propozycji jest doprecyzowanie, że przepis ten nie ma na celu uniemożliwienia dostępu do nowej pomocy finansowej, która mogłaby być niezbędna np. w wyniku wydarzeń niezależnych od danego państwa członkowskiego.

Zmiana nr 4

Artykuł 4 ust. 1

„1.   Dostęp do PCCL udzielany jest państwom członkowskim, których sytuacja gospodarcza i finansowa zasadniczo jest nadal solidna.”

„1.   Dostęp do PCCL udzielany jest państwom członkowskim, których sytuacja gospodarcza i finansowa pozostaje zasadniczo jest nadal solidna.”

Uzasadnienie

Proponowana zmiana ma na celu doprecyzowanie, że tylko państwa członkowskie, których sytuacja pozostaje zasadniczo solidna i nie zmieni się w najbliższym czasie mogą mieć dostęp do PCCL. Proponowana zmiana ma na celu zapewnienie, aby odejście od terminologii używanej dotychczas w ramach prawnych dotyczących Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej i europejskiego mechanizmu stabilności nie było interpretowane jako zmiana w zakresie treści.

Zmiana nr 5

Artykuł 5 ust. 5

„5.   Komisja i dane państwo członkowskie zawierają protokół ustaleń (zwany dalej „protokołem ustaleń”) zawierający szczegóły dotyczące warunków linii kredytowej.”

„5.   Komisja i dane państwo członkowskie zawierają protokół ustaleń (zwany dalej „protokołem ustaleń”) zawierający szczegóły dotyczące warunków linii kredytowej. Komisja przekazuje protokół ustaleń Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Uzasadnienie

W celu zachowania spójności z art. 3 ust. 6 proponuje się przekazywanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie protokołu ustaleń określającego szczegółowe warunki dotyczące linii kredytowej.

Zmiana nr 6

Artykuł 11 ust. 1

„1.   Dane państwo członkowskie z wyprzedzeniem co najmniej 45 dni kalendarzowych informuje Komisję o swoim zamiarze wykorzystania środków finansowych z linii kredytowej. Szczegółowe przepisy są określone w decyzji, o której mowa w art. 5 ust. 5.”

„1.   Dane państwo członkowskie z wyprzedzeniem co najmniej 45 dni kalendarzowych informuje Komisję i EBC o swoim zamiarze wykorzystania środków finansowych z linii kredytowej. Szczegółowe przepisy są określone w decyzji, o której mowa w art. 5 ust. 5.”

Uzasadnienie

EBC powierzono określone obowiązki w odniesieniu do zarządzania pożyczkami, powinien on być zatem informowany w tym samym czasie co Komisja o zamiarze państwa członkowskiego wykorzystania środków finansowych z linii kredytowej.

Zmiana nr 7

Artykuł 12 ust. 3

„3.   Po przyjęciu przez Radę decyzji o udzieleniu pożyczki Komisja jest upoważniona do zaciągania pożyczek na rynkach kapitałowych lub od instytucji finansowych w najbardziej odpowiednim okresie między planowanymi wypłatami, tak aby zoptymalizować koszt finansowania i zachować swoją reputację jako emitenta Unii na rynkach. Środki finansowe, które zostały zgromadzone, ale nie zostały jeszcze wypłacone, zawsze muszą być przechowywane na specjalnym rachunku pieniężnym lub rachunku papierów wartościowych obsługiwanym zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do operacji pozabudżetowych i nie mogą być wykorzystywane w celu innym niż świadczenie pomocy finansowej państwu członkowskiemu w ramach niniejszego mechanizmu.”

„3.   Po przyjęciu przez Radę decyzji o udzieleniu pożyczki lub po otrzymaniu wniosku państwa członkowskiego o wykorzystanie środków z linii kredytowej Komisja jest upoważniona do zaciągania pożyczek na rynkach kapitałowych lub od instytucji finansowych w najbardziej odpowiednim okresie między planowanymi wypłatami, tak aby zoptymalizować koszt finansowania i zachować swoją reputację jako emitenta Unii na rynkach. Środki finansowe, które zostały zgromadzone, ale nie zostały jeszcze wypłacone, zawsze muszą być przechowywane na specjalnym rachunku pieniężnym lub rachunku papierów wartościowych obsługiwanym zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do operacji pozabudżetowych i nie mogą być wykorzystywane w celu innym niż świadczenie pomocy finansowej państwu członkowskiemu w ramach niniejszego mechanizmu.”

Uzasadnienie

Niezbędne jest rozszerzenie zakresu art. 12 ust. 3 w celu umożliwienia Komisji pożyczenia środków na rynkach kapitałowych lub od instytucji finansowych w najbardziej odpowiednim momencie w kontekście wszystkich rodzajów pomocy finansowej, w tym w sytuacji gdy państwo członkowskie zdecyduje się na wykorzystanie środków z linii kredytowej.

Zmiana nr 8

Artykuł 14 ust. 2 Zarządzanie pożyczkami i liniami kredytowymi

„2.   Dane państwo członkowskie otwiera specjalny rachunek prowadzony przez jego krajowy bank centralny do celów zarządzania środkami otrzymanymi w ramach pomocy finansowej Unii. Państwo członkowskie przelewa kwotę główną i odsetki należne z tytułu otrzymanej pożyczki na rachunek prowadzony przez EBC na czternaście dni roboczych systemu TARGET2 przed upływem odpowiedniego terminu wymagalności.”

„2.   Dane państwo członkowskie otwiera specjalny rachunek prowadzony przez jego krajowy bank centralny do celów zarządzania środkami otrzymanymi w ramach pomocy finansowej Unii. Bank centralny takiego państwa członkowskiego otwiera specjalny rachunek prowadzony przez EBC. Państwo członkowskie, za pośrednictwem swojego rachunku prowadzonego przez bank centralny, przelewa kwotę główną i odsetki należne z tytułu otrzymanej pożyczki lub linii kredytowej na odpowiedni rachunek prowadzony przez EBC na czternaście dni roboczych systemu TARGET2 przed upływem odpowiedniego terminu wymagalności.”

Uzasadnienie

Należy wyjaśnić, że samo państwo członkowskie nie ma rachunku w EBC; rachunek taki w imieniu państwa członkowskiego otwiera jego bank centralny. Sugeruje się także doprecyzowanie, że zarządzanie dotyczy nie tylko pożyczek, ale także linii kredytowych, jako że stanowią one odrębne instrumenty finansowania i jako takie wymagają otwarcia rachunku w EBC.


(1)  Pogrubienie w tekście wskazuje, w którym miejscu EBC proponuje wprowadzenie nowego tekstu. Przekreślenie w tekście oznacza, że EBC proponuje wykreślenie fragmentu tekstu.


Top