EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52014AB0049

Opinia Europejskiego Banku Centralnego z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zgłaszania transakcji finansowania papierów wartościowych oraz przejrzystości tych transakcji (CON/2014/49)

OJ C 336, 26.9.2014, p. 5–19 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

26.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 336/5


OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 24 czerwca 2014 r.

w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zgłaszania transakcji finansowania papierów wartościowych oraz przejrzystości tych transakcji

(CON/2014/49)

(2014/C 336/04)

Wprowadzenie i podstawa prawna

W dniach 18 marca 2014 r. i 27 marca 2014 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał wniosek, odpowiednio, Parlamentu Europejskiego i Rady, o wydanie opinii w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zgłaszania transakcji finansowania papierów wartościowych oraz przejrzystości tych transakcji (1) (zwanego dalej „projektem rozporządzenia”).

Właściwość EBC do wydania opinii wynika z art. 127 ust. 4 oraz art. 282 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jako że projekt rozporządzenia zawiera postanowienia mające wpływ na przyczynianie się Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) do należytego wykonywania polityk w odniesieniu do stabilności systemu finansowego, zgodnie z art. 127 ust. 5 Traktatu. Rada Prezesów wydała niniejszą opinię zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 17 ust. 5 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego.

1.   Uwagi ogólne

EBC zasadniczo z zadowoleniem przyjmuje projekt rozporządzenia, jako że jego celem jest zwiększenie stopnia bezpieczeństwa i przejrzystości rynku finansowego, zgodnie z zaleceniami wydanymi przez Radę Stabilności Finansowej (FSB) i zatwierdzonymi we wrześniu 2013 r. przez przywódców państw grupy G-20 (2). Projekt rozporządzenia wprowadza rozwiązania w trzech obszarach: 1) szczegóły transakcji muszą być przekazywane do repozytoriów transakcji, a właściwe organy oraz odpowiednie organy Unii muszą mieć bezpośredni i natychmiastowy dostęp do tych szczegółowych informacji, co ułatwi monitorowanie powstawania ryzyk systemowych związanych z transakcjami finansowania papierów wartościowych, które w rozumieniu projektu rozporządzenia obejmują transakcje odkupu, udzielanie i zaciąganie pożyczek papierów wartościowych lub towarów, a także inne transakcje o równoważnym skutku gospodarczym i podobnym ryzyku, w szczególności transakcje zwrotne kupno-sprzedaż (buy-sell back) lub sprzedaż-kupno (sell-buy back); 2) informacje dotyczące transakcji finansowania papierów wartościowych muszą być ujawniane inwestorom, których aktywa są zaangażowane w te transakcje lub w inne struktury finansowania o skutkach równoważnych do transakcji finansowania papierów wartościowych; oraz 3) musi istnieć przejrzystość postanowień umownych dotyczących działalności w zakresie lombardowania. EBC uważa, że nowe jednolite zasady dotyczące zgłaszania transakcji finansowania papierów wartościowych oraz przejrzystości tych transakcji, jak również postanowienia dotyczące lombardowania, mogą odgrywać istotną rolę w zwiększeniu stabilności finansowej w Unii. Ponadto projekt rozporządzenia powinien brać pod uwagę prace grupy ekspertów FSB ds. danych w zakresie rynków transakcji finansowania papierów wartościowych, która została ustanowiona w celu opracowania zaleceń dotyczących zbierania i agregowania danych na poziomie globalnym zgodnie z zaleceniami FSB i która stworzy propozycje standardów i procedur do końca 2014 r. (3). W szczególności, EBC formułuje następujące uwagi:

2.   Uwagi szczegółowe

2.1.   Wyłączenia od obowiązków w zakresie przejrzystości i zgłaszania dotyczące transakcji banków centralnych

Projektowane ramy regulujące przejrzystość i obowiązek zgłaszania transakcji nie ustanawiają wyjątków w odniesieniu do transakcji, w których kontrahentem jest bank należący do ESBC (4).

W tym względzie EBC zwraca uwagę, że choć zgłaszanie i przejrzystość transakcji dokonywanych przez banki centralne w ramach ich statutowych celów i zadań nie prowadziłoby do osiągnięcia większej przejrzystości rynku, to skuteczność takich operacji, zwłaszcza w dziedzinie polityki pieniężnej czy operacji walutowych, a zatem wykonywanie przez banki centralne tych zadań, które opiera się na terminowości i poufności – mogłoby zostać poważnie naruszone poprzez zgłaszanie i przejrzystość informacji o takich transakcjach.

Wymóg, zgodnie z którym kontrahenci transakcji, których członek ESBC jest stroną, muszą przekazywać wszystkie powiązane szczegółowe informacje repozytoriom transakcji może naruszać zasady poufności EBC i krajowych banków centralnych (KBC) oraz podważać celowość immunitetów przyznanych EBC na podstawie Traktatu, w tym przede wszystkim nietykalność archiwów EBC i komunikacji służbowej (5). Z tych względów transakcje finansowania papierów wartościowych, w których kontrahentem jest bank centralny z ESCB, powinny zostać wyłączone ze stosowania obowiązków w zakresie zgłaszania i przejrzystości transakcji.

EBC stanowczo zaleca wprowadzenie do projektu rozporządzenia wyłączenia dotyczącego transakcji (6). Niewprowadzenie takiego wyłączenia miałoby taki sam efekt, jak nałożenie takich obowiązków w zakresie zgłaszania i przejrzystości transakcji na ESBC jako taki.

2.2.   Doprecyzowanie dotyczące uprawnienia Komisji do modyfikowania wykazu wyłączeń

Ponadto niezbędne jest doprecyzowanie art. 2 ust. 3 projektu rozporządzenia, który przyznaje Komisji uprawnienie do modyfikowania wykazu wyłączeń w art. 2 ust. 2 w drodze aktów delegowanych. EBC jest zdania, że art. 2 ust. 3 powinien zawierać bezpośrednie odesłanie do możliwości rozszerzenia wykazu wyłączeń poprzez uwzględnienie banków centralnych państw trzecich (7).

2.3.   Lombardowanie

„Lombardowanie” w rozumieniu projektu rozporządzenia oznacza „wykorzystanie przez kontrahenta otrzymanych jako zabezpieczenie instrumentów finansowych we własnym imieniu i na własny rachunek lub na rachunek innego kontrahenta” (8). Projekt rozporządzenia stanowi, iż kontrahent otrzymujący instrumenty finansowe jako zabezpieczenie będzie mógł dokonać ich lombardowania wyłącznie za wyraźną zgodą kontrahenta przekazującego zabezpieczenie i tylko po dokonaniu transferu zabezpieczenia na swój własny rachunek (9).

EBC z zadowoleniem przyjmuje wymogi w zakresie zgłaszania transakcji finansowania papierów wartościowych zawarte w art. 4, w tym wymóg zgłaszania szczegółowych informacji odnośnie do złożonego zabezpieczenia, w szczególności gdy jest ono dostępne do lombardowania lub jego lombardowanie zostało wykonane. Ponadto EBC z zadowoleniem przyjmuje wymogi w zakresie przejrzystości postanowień umownych zawarte w art. 15 projektu rozporządzenia. Jednak w celu zapewnienia spójności EBC proponuje ujednolicenie terminologii użytej w projekcie rozporządzenia w możliwie najszerszym zakresie z zaleceniami FSB (10), a zatem stosowanie terminu „ponowne wykorzystanie” zamiast terminu „lombardowanie”, który lepiej oddaje szeroki zakres transakcji objętych zakresem projektu rozporządzenia i zagwarantuje pewność prawną dla uczestników rynku. EBC przedstawił propozycje zmian w tym zakresie (11).

Odnośnie do wymogów w zakresie przejrzystości postanowień umownych projekt rozporządzenia nie rozróżnia zabezpieczenia przeniesionego na podstawie „uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych polegających na przeniesieniu tytułu” oraz udostępnionego na podstawie „uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji” w rozumieniu dyrektywy 2002/47/WE (12). W ramach uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych polegających na przeniesieniu tytułu dający zabezpieczenie przenosi na przyjmującego zabezpieczenie pełne prawo własności lub tytuł do zabezpieczenia finansowego. Natomiast w ramach uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w formie gwarancji dający zabezpieczenie składa zabezpieczenie finansowe w postaci gwarancji udzielonej przyjmującemu zabezpieczenie lub na jego rzecz, w związku z czym pełne lub ograniczone prawo własności albo pełny tytuł do zabezpieczenia finansowego nadal przysługuje dającemu zabezpieczenie w momencie ustanowienia zabezpieczenia. Z perspektywy stabilności finansowej szeroki zakres projektu rozporządzenia powinien, co do zasady, zostać przyjęty z uznaniem. Mając jednak na uwadze postanowienia dyrektywy 2002/47/WE, przyjmujący zabezpieczenie nie powinien podlegać ograniczeniom w zakresie korzystania z pełnego prawa własności lub tytułu do zabezpieczenia finansowego po dokonaniu uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych polegających na przeniesieniu tytułu. Podczas gdy kontrahent otrzymujący zabezpieczanie powinien niezależnie od powyższego być zobowiązany do przestrzegania pozostałych wymogów, o których mowa w art. 15 projektu rozporządzenia, należy wyjaśnić, że dokonanie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych polegających na przeniesieniu tytułu samo w sobie zakłada zgodę na ponowne wykorzystanie aktywów oraz że niespełnienie wymogów, o których mowa w art. 15, nie wpłynie na skuteczność lub wykonalność transakcji finansowania papierów wartościowych i kontrahent otrzymujący zabezpieczenie może jedynie podlegać sankcjom o charakterze administracyjnym, o których mowa w projekcie rozporządzenia. EBC przedstawił propozycje zmian w tym zakresie (13).

EBC zauważa, że projekt rozporządzenia skupia się wyłącznie na wprowadzeniu wymogów w zakresie zgłaszania i przejrzystości. Ostatni kryzys finansowy wskazał jednak na poważne ryzyka dotyczące stabilności finansowej, które mogą powstać z tytułu ponownego wykorzystania oraz lombardowania aktywów klientów: mogą one zwiększyć ryzyko zarażenia, przyczynić się do nadmiernego wzrostu dźwigni finansowej w systemie finansowym oraz zwiększyć ryzyko paniki bankowej w odniesieniu do poszczególnych instytucji. W tym kontekście zwraca się uwagę na rekomendacje poczynione na poziomie międzynarodowym przez FSB w celu wprowadzenia ograniczeń dotyczących: 1) lombardowania aktywów klientów na potrzeby finansowania działalności pośrednika prowadzonej na własny rachunek; oraz 2) podmiotów, którym zezwala się na udział w lombardowaniu aktywów klientów (14). Co więcej, nie jest wykluczone podjęcie dalszych środków wewnątrz Unii. W związku z powyższym EBC dostrzega wagę dokonania z perspektywy Komisji oceny potrzeby wprowadzenia dalszych środków regulacyjnych, które wychodziłyby ponad proponowane wymogi w zakresie przejrzystości i zgłaszania transakcji, w tym ograniczeń ilościowych dotyczących ponownego wykorzystania oraz lombardowania aktywów klientów, które mogłyby zostać wdrożone w przyszłym akcie prawnym. Należy przeprowadzić gruntowną analizę kosztów i korzyści celem zapewnienia, aby takie limity ilościowe nie wpłynęły negatywnie na rynki transakcji finansowania papierów wartościowych.

2.4.   Warunki zgłaszania danych dotyczących transakcji finansowania papierów wartościowych

Wykonywanie przez EBC, wspomagany przez KBC, zadań ESBC oraz monitorowanie rynków finansowych i działalności finansowej w strefie euro wymaga zbierania wysokiej jakości informacji statystycznych (15). W związku z tym szczegółowe informacje dotyczące transakcji przekazywane repozytoriom transakcji oraz, w określonych okolicznościach, Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA), mają podstawowe znaczenie dla wykonywania swych zadań przez ESBC: 1) przyczyniania się do stabilności systemu finansowego na podstawie art. 127 ust. 5 Traktatu poprzez monitorowanie powstawania ryzyk systemowych związanych z transakcjami finansowania papierów wartościowych w systemie finansowym; 2) prowadzenia polityki pieniężnej; 3) analizy mechanizmu transmisji polityki pieniężnej; 4) sprawowania nadzoru nad infrastrukturami rynku finansowego (16); oraz 5) udzielania analitycznego i statystycznego wsparcia Europejskiej Radzie ds. Ryzyka Systemowego zgodnie z postanowieniami rozporządzenia Rady (UE) nr 1096/2010 (17).

Mając na uwadze powyższe oraz w celu ograniczenia obowiązków sprawozdawczych spoczywających na uczestnikach rynku finansowego szczegóły dotyczące poszczególnych rodzajów transakcji finansowania papierów wartościowych podlegających zgłoszeniu, jak również format i częstotliwość składania zgłoszeń powinny ułatwiać korzystanie z tych informacji na potrzeby wykonywania zadań ESBC. EBC z zadowoleniem przyjmuje możliwość ścisłej współpracy z ESMA celem opracowania projektu standardów technicznych i wspierania ESMA w jej zadaniu.

Dodatkowo EBC zaleca, aby zgłaszanie szczegółów transakcji finansowania papierów wartościowych, ich zestawianie i udostępnianie ESBC odbywało się na najwyższym poziomie uszczegółowienia i w całkowicie wystandaryzowanej formie. W odniesieniu do danych podlegających zgłoszeniu EBC zaleca, aby standardy techniczne przygotowane na podstawie art. 4 ust. 7 projektu rozporządzenia wymagały podania szczegółów dotyczących poszczególnych aktywów wykorzystywanych jako zabezpieczenie oraz wartości nominalnej, waluty, rodzaju, jakości i wartość każdego aktywa podlegającego zgłoszeniu. Pomoże to w określeniu aktywów dostępnych do lombardowania lub których lombardowanie zostało wykonane, oraz usprawni automatyczne procedury zestawiania takich informacji. Standardy techniczne powinny również umożliwić zgłaszanie poszczególnych aktywów podlegających transakcjom udzielania i zaciągania pożyczek papierów wartościowych lub towarów. Poszczególne aktywa podlegają również zgłoszeniu w przypadku, gdy transakcje zabezpieczane są grupą aktywów, na przykład na podstawie portfolio lub z wykorzystaniem trójstronnych usług zarządzania zabezpieczeniem (18). Standardy techniczne powinny uwzględniać specyfikę techniczną takiej grupy aktywów oraz ich zmienny charakter, w szczególności w przypadku, gdy skład grupy aktywów podlega częstym zmianom. Należy odpowiednio dostosować sposób zgłaszania poszczególnych aktywów. Przykładowo, jedna z możliwości ułatwienia zgłaszania trójstronnych transakcji odkupu mogłaby polegać na umożliwieniu zgłaszania na koniec dnia poszczególnych aktywów wchodzących w skład grupy stanowiącej zabezpieczenie transakcji. Zgłaszanie za pośrednictwem właściwych infrastruktur rynku finansowego może przyczynić się do usprawnienia technicznych możliwości zgłaszania (w tym w zakresie danych dotyczących poszczególnych aktywów stanowiących zabezpieczenie) oraz byłoby zgodne z art. 4 ust. 1 projektu rozporządzenia, który umożliwia kontrahentom zlecenie zgłaszania szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowania papierów wartościowych.

EBC sugeruje ponadto, aby standardy techniczne wymagały od kontrahentów zgłaszania dodatkowych danych w celu wspierania bardziej kompleksowego monitorowania na potrzeby stabilności finansowej oraz celem wykonywania przedstawionych powyżej zadań ESBC, mając na uwadze między innymi osiągnięcia międzynarodowe, takie jak dotychczasowe prace FSB.

Projekt rozporządzenia wymaga zgłaszania szczegółów transakcji finansowania papierów wartościowych nie później niż w dniu roboczym następującym po zawarciu, zmianie lub zakończeniu transakcji. W celu zapewnienia właściwej jakości danych oraz poprawności i kompletności wszelkich szczegółów EBC zaleca rozważenie konieczności nałożenia na kontrahentów wymogu dodatkowego, rzadszego zgłaszania transakcji, które nie są jeszcze wymagalne. Takie dodatkowe wymogi sprawozdawcze powinny mieć na celu ograniczenie gromadzenia się w czasie błędów dotyczących szczegółów zgłaszanych transakcji finansowania papierów wartościowych i pozostaną zgodne z zaleceniem FSB dotyczącym zbierania regularnych danych punktowych sald (19).

EBC stanowczo zaleca, aby standardy techniczne, o których mowa w projekcie rozporządzenia, wymagały uwzględnienia w zgłaszanych danych właściwych numerów identyfikacyjnych poprzez wykorzystanie obecnych i przyszłych standardów uzgodnionych na poziomie międzynarodowym. ESMA powinna wprowadzić obowiązek posługiwania się takimi identyfikatorami w stosunku do wszystkich kontrahentów, którzy objęci są zakresem projektu rozporządzenia, w szczególności powinno to dotyczyć używania międzynarodowego numeru identyfikującego papierów wartościowych (ISIN), międzynarodowego identyfikatora podmiotów prawnych (LEI) oraz niepowtarzalnego identyfikatora transakcji (20).

Po pierwsze, numer ISIN, który jest przypisany do papierów wartościowych i w sposób niepowtarzalny identyfikuje emisję papierów wartościowych, powinien być powołany w przypadku zgłaszania instrumentów zabezpieczających o charakterze niepieniężnym.

Po drugie, celem zapewnienia spójności oraz na potrzeby dostarczenia narzędzia do właściwego zestawiania danych, wszystkie strony transakcji finansowych powinny być identyfikowane za pomocą niepowtarzalnego kodu. Na te potrzeby EBC wspiera wykorzystanie globalnego systemu LEI wprowadzonego przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB), oraz ESMA (21) w sposób zgodny z zaleceniami FSB (22). Pomimo iż globalny system LEI nie jest jeszcze w pełni funkcjonalny, art. 4 ust. 8 projektu rozporządzenia odnosi się do potrzeby zastosowania identyfikatorów LEI w standardach technicznych, w szczególności w kontekście wykorzystania identyfikatorów pre-LEI w ramach tymczasowego międzynarodowego systemu LEI, który działa obecnie (23). Wykorzystanie systemu LEI oraz pre-LEI ułatwi zbieranie danych oraz ich agregację na poziomie globalnym, w szczególności przyczyni się do wyeliminowania podwójnego ewidencjonowania transakcji zgłaszanych w różnych państwach.

Po trzecie, wobec braku uzgodnionych regulacji na szczeblu międzynarodowym, EBC stanowczo zaleca rozwój przez ESMA niepowtarzalnego identyfikatora transakcji na szczeblu europejskim. Ma to szczególne znaczenie na potrzeby powiązania informacji o tych samych transakcjach zgłaszanych przez dwóch lub większą liczbę kontrahentów, jak również warunków koniecznych do zapewnienia integralności informacji dostarczanych przez kontrahentów, przykładowo celem uniknięcia pominięć oraz podwójnej ewidencji transakcji.

Ważne jest również zapewnienie ESBC właściwego dostępu do pełnych, w pełni wystandaryzowanych oraz szczegółowych informacji zbieranych przez repozytoria transakcji w formacie, który wspiera wykonywanie zadań ESBC (24). Jeżeli ESMA uważa to za koniczne i właściwe, powinna mieć możliwość uwzględnienia w projekcie standardów technicznych procedur umożliwiających repozytoriom transakcji weryfikację kompletności i poprawności zgłaszanych im danych, w szczególności w sytuacji, w której repozytorium transakcji wykryje brakujące, niekompletne lub niespójne informacje (25). Powyższe nie stoi na przeszkodzie uprawnieniom właściwych organów do nakładania sankcji oraz innych środków administracyjnych na kontrahentów na podstawie rozdziału VIII projektu rozporządzenia.

Po przyjęciu tych standardów technicznych zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu (UE) nr 1095/2010 (26) ważna jest ich okresowa aktualizacja mająca na celu właściwe odzwierciedlenie zdarzeń na rynku w celu zapewnienia większej skuteczności ram regulacyjnych oraz pełnego wdrożenia jednolitego europejskiego zbioru zasad.

Standardy techniczne przyjęte na podstawie unijnych przepisów dotyczących transakcji finansowych, takie jak rozporządzenie (UE) nr 648/2012, mogą również wymagać dostosowania do standardów technicznych przyjętych na podstawie projektu rozporządzenia. Przyczyni się to do ograniczenia obowiązków sprawozdawczych ciążących na kontrahentach, zapewniając jednocześnie, aby takie raporty rzeczywiście zawierały szczegółowe informacje, o których mowa w art. 4 projektu rozporządzenia. Dostosowanie takie powinno mieć na uwadze zapewnienie kompleksowego monitorowania transakcji finansowania papierów wartościowych, w szczególności spójności szczegółów i formatów tych transakcji zgłaszanych na podstawie art. 4 ust. 6 projektu rozporządzenia.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 24 czerwca 2014 r.

Mario DRAGHI

Prezes EBC


(1)  COM(2014) 40 final.

(2)  „Strengthening Oversight and Regulation of Shadow Banking; Policy Framework for Addressing Shadow Banking Risks in Securities Lending and Repos” (zwane dalej „zaleceniami FSB”), 29 sierpnia 2013 r., dostępne na stronie internetowej FSB pod adresem http://www.financialstabilityboard.org/

(3)  Zob. zalecenia FSB nr 2 i 3.

(4)  Art. 2 ust. 2 projektu rozporządzenia ustanawia jedynie wyłączenie podmiotowe dotyczące członków ESBC, innych organów państw członkowskich pełniących podobne funkcje, innych unijnych organów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, oraz Banku Rozrachunków Międzynarodowych (BIS). Kontrahenci transakcji banków centralnych ESBC nie są w sposób wyraźny wyłączeni z obowiązków w zakresie przejrzystości i zgłaszania transakcji wynikających z art. 4, 13, 14 i 15 projektu rozporządzenia.

(5)  Zob. art. 343 Traktatu i art. 39 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej „Statutem ESBC”) oraz art. 2, 5 i 22 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.

(6)  Zob. zmianę nr 7 w załączniku do niniejszej opinii. Por. pkt 7.2 opinii CON/2012/21 oraz art. 1 ust. 6–8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającego rozporządzenie (EU) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84). Opinie EBC są publikowane na stronie internetowej EBC pod adresem: www.ecb.europa.eu

(7)  Zob. zmianę nr 8 w załączniku do niniejszej opinii. Doprecyzowanie to byłoby spójne z art. 1 ust. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1) oraz art. 1 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 600/2014.

(8)  Art. 3 ust. 7 projektu rozporządzenia.

(9)  Art. 15 projektu rozporządzenia.

(10)  Zob. zalecenie FSB nr 7.

(11)  Zob. zmianę nr 10 w załączniku do niniejszej opinii. Zob. także zmiany 2–6, 11 i 16.

(12)  Dyrektywa 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych (Dz.U. L 168 z 27.6.2002, s. 43).

(13)  Zob. zmiany nr 10 i nr 19 w załączniku do niniejszej opinii.

(14)  Zob. zalecenie FSB nr 7.

(15)  Art. 5 Statutu ESBC.

(16)  Zob. opinię CON/2011/1.

(17)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 1096/2010 z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań w zakresie funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 162).

(18)  Zob. zmianę nr 11 w załączniku do niniejszej opinii.

(19)  Zob. zalecenie FSB nr 2.

(20)  Zob. zmianę nr 12 w załączniku do niniejszej opinii.

(21)  Zob. zalecenie EBC w sprawie wykorzystania identyfikatora podmiotów prawnych (LEI) (EBA/REC/2014/01) z dnia 29 stycznia 2014 r., dostępne na stronie internetowej EBA pod adresem: http://www.eba.europa.eu/, oraz dokument dotyczący pytań i odpowiedzi pt. „Implementation of the Regulation (EU) No 648/2012 on OTC derivatives, central counterparties and trade repositories (EMIR)” (ESMA/2013/1527) z dnia 22 października 2013, s. 45, dostępny na stronie internetowej EBA pod adresem http://www.esma.europa.eu/

(22)  Zob. dokument „A Global Legal Entity Identifier for Financial Markets” z dnia 8 czerwca 2012 r., dostępny na stronie internetowej FSB pod adresem: http://www.financialstabilityboard.org/

(23)  Zob. dokument „LEI Regulatory Oversight Committee (ROC): 1st progress note on the Global LEI Initiative” z dnia 8 marca 2013 r. dostępny na stronie internetowej LEI ROC pod adresem http://www.leiroc.org/. Tymczasowy międzynarodowy system LEI został uruchomiony w styczniu 2013 r., podczas gdy komitet regulacji nadzorczych LEI (LEI ROC) zaakceptował jako zgodne pod względem międzynarodowym wszystkie identyfikatory pre-LEI wydane przez tymczasowe lokalne jednostki operacyjne (pre-LOU).

(24)  Zob. zmianę nr 15 w załączniku do niniejszej opinii.

(25)  Zob. zmianę nr 13 w załączniku do niniejszej opinii.

(26)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).


ZAŁĄCZNIK

Propozycje zmian

Tekst proponowany przez Komisję

Zmiany proponowane przez EBC (1)

Zmiana nr 1

Motyw 9

„W konsekwencji informacje na temat ryzyk związanych z rynkami transakcji finansowania papierów wartościowych będą przechowywane centralnie i będą łatwo i bezpośrednio dostępne dla, między innymi, Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA), Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB), Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA), odpowiednich właściwych organów, Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) i odpowiednich banków centralnych Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), w tym Europejskiego Banku Centralnego (EBC), do celów identyfikowania i monitorowania ryzyk dla stabilności finansowej związanych z działalnością prowadzoną przez regulowane i nieregulowane podmioty w ramach równoległego systemu bankowego. Opracowując regulacyjne standardy techniczne przewidziane w niniejszym rozporządzeniu lub proponując ich zmiany, ESMA powinien uwzględnić istniejące standardy ustanowione na podstawie art. 9 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 i regulujące repozytoria transakcji w odniesieniu do kontraktów pochodnych oraz uwzględnić ich rozwój w przyszłości, jak również powinien dążyć do zapewnienia, by odpowiednie właściwe organy, ERRS oraz odpowiednie banki centralne należące do ESBC, w tym EBC, miały bezpośredni i natychmiastowy dostęp do wszystkich informacji niezbędnych im do wykonywania swoich obowiązków.”

„W konsekwencji informacje na temat ryzyk związanych z rynkami transakcji finansowania papierów wartościowych będą przechowywane centralnie i będą łatwo i bezpośrednio dostępne dla, między innymi, Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA), Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB), Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA), odpowiednich właściwych organów, Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) i odpowiednich banków centralnych Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), w tym Europejskiego Banku Centralnego (EBC), do celów identyfikowania i monitorowania ryzyk dla stabilności finansowej związanych z działalnością prowadzoną przez regulowane i nieregulowane podmioty w ramach równoległego systemu bankowego. Opracowując regulacyjne standardy techniczne przewidziane w niniejszym rozporządzeniu lub proponując ich zmiany, ESMA powinien uwzględnić istniejące standardy ustanowione na podstawie art. 9 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 i regulujące repozytoria transakcji w odniesieniu do kontraktów pochodnych oraz uwzględnić ich rozwój w przyszłości, jak również powinien dążyć do zapewnienia, by odpowiednie właściwe organy, ERRS oraz odpowiednie banki centralne należące do ESBC, w tym EBC, miały bezpośredni i natychmiastowy dostęp do wszystkich informacji niezbędnych im do wykonywania swoich obowiązków, w tym obowiązków dotyczących definiowania i realizacji polityki pieniężnej oraz sprawowania nadzoru nad infrastrukturami rynku finansowego.”

Uzasadnienie

Szczegółowe informacje dotyczące transakcji przekazywane repozytoriom transakcji oraz, w określonych okolicznościach, ESMA, mają podstawowe znaczenie dla wykonywania swych zadań przez ESBC. Wykorzystywanie tych informacji w takim celu powinno zostać uwzględnione w tekście projektu rozporządzenia. Zob. pkt 2.4 niniejszej opinii.

Zmiana nr 2

Motyw 17

„Lombardowanie zapewnia płynność i umożliwia kontrahentom zmniejszenie kosztów finansowania. Prowadzi ono jednak do powstawania złożonych łańcuchów zabezpieczeń między tradycyjną bankowością a równoległym systemem bankowym, co stwarza zagrożenia dla stabilności finansowej. Brak przejrzystości co do zakresu, w jakim instrumenty finansowe przekazane jako zabezpieczenie zostały lombardowane, oraz co do związanych z tym zagrożeń w przypadku upadłości może prowadzić do spadku zaufania do kontrahentów oraz zwiększyć ryzyka dla stabilności finansowej.”

Lombardowanie Ponowne wykorzystanie zapewnia płynność i umożliwia kontrahentom zmniejszenie kosztów finansowania. Prowadzi ono jednak do powstawania złożonych łańcuchów zabezpieczeń między tradycyjną bankowością a równoległym systemem bankowym, co stwarza zagrożenia dla stabilności finansowej. Brak przejrzystości co do zakresu, w jakim instrumenty finansowe przekazane jako zabezpieczenie zostały lombardowane ponownie wykorzystane, oraz co do związanych z tym zagrożeń w przypadku upadłości może prowadzić do spadku zaufania do kontrahentów oraz zwiększyć ryzyka dla stabilności finansowej.”

Uzasadnienie

Niniejsza zmiana ma na celu zapewnienie spójności z wprowadzeniem do projektu rozporządzenia terminu „ponowne wykorzystanie”. Zob. zmianę nr 10 oraz pkt 2.3 niniejszej opinii.

Zmiana nr 3

Motyw 18

„W niniejszym rozporządzeniu ustanowiono w odniesieniu do lombardowania wymogi dotyczące informowania kontrahentów, co nie wyklucza stosowania przepisów sektorowych dostosowanych do określonych podmiotów, struktur i sytuacji. Zatem przewidziane w niniejszym rozporządzeniu przepisy dotyczące lombardowania powinny obowiązywać, przykładowo, w stosunku do funduszy i depozytariuszy jedynie w takim stopniu, w jakim ramy prawne dla funduszy inwestycyjnych, stanowiące lex specialis i mające pierwszeństwo przed przepisami niniejszego rozporządzenia, nie przewidują bardziej surowych przepisów dotyczących dalszego wykorzystywania zabezpieczenia. W szczególności niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać żadnych przepisów ograniczających możliwość lombardowania przez kontrahentów instrumentów finansowych, które zostały przekazane jako zabezpieczenie przez kontrahentów lub inne osoby.”

„W niniejszym rozporządzeniu ustanowiono w odniesieniu do lombardowania ponownego wykorzystania wymogi dotyczące informowania kontrahentów, co nie wyklucza stosowania przepisów sektorowych dostosowanych do określonych podmiotów, struktur i sytuacji. Zatem przewidziane w niniejszym rozporządzeniu przepisy dotyczące lombardowania ponownego wykorzystania powinny obowiązywać, przykładowo, w stosunku do funduszy i depozytariuszy jedynie w takim stopniu, w jakim ramy prawne dla funduszy inwestycyjnych, stanowiące lex specialis i mające pierwszeństwo przed przepisami niniejszego rozporządzenia, nie przewidują bardziej surowych przepisów dotyczących dalszego wykorzystywania zabezpieczenia. W szczególności niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać żadnych przepisów ograniczających możliwość lombardowania ponownego wykorzystania przez kontrahentów instrumentów finansowych, które zostały przekazane jako zabezpieczenie przez kontrahentów lub inne osoby. Zawarta w niniejszym rozporządzeniu definicja terminu »ponowne wykorzystanie« ma na celu uzyskanie spójności z zaleceniami FSB. Definicja ponownego wykorzystania obejmuje pojęcie lombardowania w rozumieniu zaleceń FSB, bez uszczerbku dla potrzeby zdefiniowania tego terminu w przyszłych inicjatywach ustawodawczych UE.

Uzasadnienie

Niniejsza zmiana ma na celu zapewnienie spójności z wprowadzeniem do projektu rozporządzenia terminu „ponowne wykorzystanie”. Zob. zmianę nr 10 oraz pkt 2.3 niniejszej opinii.

Zmiana nr 4

Motyw 24

„Zgodnie z zasadą proporcjonalności konieczne i właściwe jest zapewnienie przejrzystości określonych rodzajów działalności rynkowej, takich jak transakcje finansowania papierów wartościowych, lombardowanie oraz, w stosownych przypadkach, inne struktury finansowania, jak również umożliwienie monitorowania i identyfikacji związanych z nimi zagrożeń dla stabilności finansowej. Niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów, zgodnie z art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej.”

„Zgodnie z zasadą proporcjonalności konieczne i właściwe jest zapewnienie przejrzystości określonych rodzajów działalności rynkowej, takich jak transakcje finansowania papierów wartościowych, lombardowanie ponowne wykorzystanie oraz, w stosownych przypadkach, inne struktury finansowania, jak również umożliwienie monitorowania i identyfikacji związanych z nimi zagrożeń dla stabilności finansowej. Niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów, zgodnie z art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej.”

Uzasadnienie

Niniejsza zmiana ma na celu zapewnienie spójności z wprowadzeniem do projektu rozporządzenia terminu „ponowne wykorzystanie”. Zob. zmianę nr 10 oraz pkt 2.3 niniejszej opinii.

Zmiana nr 5

Artykuł 1

„Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące przejrzystości transakcji finansowania papierów wartościowych, innych struktur finansowania oraz lombardowania.”

„Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące przejrzystości transakcji finansowania papierów wartościowych, innych struktur finansowania oraz lombardowania ponownego wykorzystania.”

Uzasadnienie

Niniejsza zmiana ma na celu zapewnienie spójności z wprowadzeniem do projektu rozporządzenia terminu „ponowne wykorzystanie”. Zob. zmianę nr 10 oraz pkt 2.3 niniejszej opinii.

Zmiana nr 6

Artykuł 2 ust. 1 lit. d)

„d)

kontrahentów dokonujących lombardowania z siedzibą:

1)

w Unii, w tym do wszystkich ich oddziałów bez względu na to, gdzie są zlokalizowane;

2)

w państwie trzecim, w następujących przypadkach:

(i)

lombardowanie ma miejsce w ramach działalności oddziału zlokalizowanego w UE;

(ii)

lombardowanie dotyczy instrumentów finansowych przekazanych jako zabezpieczenie przez kontrahenta z siedzibą w Unii lub przez zlokalizowany w Unii oddział kontrahenta z siedzibą w państwie trzecim.”

„d)

kontrahentów dokonujących lombardowania ponownego wykorzystania z siedzibą:

1)

w Unii, w tym do wszystkich ich oddziałów bez względu na to, gdzie są zlokalizowane;

2)

w państwie trzecim, w następujących przypadkach:

(i)

lombardowanie ponowne wykorzystanie ma miejsce w ramach działalności oddziału zlokalizowanego w UE;

(ii)

lombardowanie ponowne wykorzystanie dotyczy instrumentów finansowych przekazanych jako zabezpieczenie przez kontrahenta z siedzibą w Unii lub przez zlokalizowany w Unii oddział kontrahenta z siedzibą w państwie trzecim.”

Uzasadnienie

Niniejsza zmiana ma na celu zapewnienie spójności z wprowadzeniem do projektu rozporządzenia terminu „ponowne wykorzystanie”. Zob. zmianę nr 10 oraz pkt 2.3 niniejszej opinii.

Zmiana nr 7

Artykuł 2 ust. 2a

Brak tekstu.

Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do transakcji, w których kontrahentami są organy wskazane w ust. 2.

Uzasadnienie

Wyłączenie podmiotowe członków ESBC z zakresu zastosowania projektu rozporządzenia nie zapewnia wyłączenia transakcji, w których kontrahentami są członkowie ESBC, z obowiązków w zakresie zgłaszania i przejrzystości transakcji. Dlatego niezbędne jest wprowadzenie powyższego nowego ustępu. Zob. pkt 2.1 niniejszej opinii.

Zmiana nr 8

Artykuł 2 ust. 3

„Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 27 w celu zmodyfikowania wykazu określonego w ust. 2 niniejszego artykułu.”

„Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 27 w celu zmodyfikowania wykazu określonego w ust. 2 niniejszego artykułu, a w szczególności do rozszerzenia zakresu ust. 2 na banki centralne państw trzecich.

W tym celu [w ciągu 12 miesięcy od publikacji niniejszego rozporządzenia] Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające stosowanie niniejszego rozporządzenia do transakcji zawieranych przez banki centralne państw trzecich, które powinno:

a)

określać przepisy mające zastosowanie w danym państwie trzecim dotyczące ujawnienia na potrzeby regulacyjne transakcji banku centralnego, w tym transakcji zawartych przez członków ESBC w tych państwach trzecich; oraz

b)

dokonywać oceny potencjalnego wpływu, jaki wymogi dotyczące ujawnienia na potrzeby regulacyjne mogą mieć na transakcje banków centralnych z państw trzecich.

Jeżeli sprawozdanie zakończy się konkluzją, zgodnie z którą wyłączenie, o którym mowa w ust. 2, jest konieczne w odniesieniu do transakcji, w których kontrahentem jest bank centralny państwa trzeciego prowadzący politykę pieniężną, operacje walutowe lub operacje dotyczące stabilności finansowej, Komisja powinna zapewnić, by takie wyłączenie miało zastosowanie również do tego banku centralnego państwa trzeciego.

Uzasadnienie

Niniejsza zmiana zmierza do zapewnienia zgodności z art. 1 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 600/2014. Zob. pkt 2.2 niniejszej opinii.

Zmiana nr 9

Artykuł 3 ust. 6 tiret trzecie

„»transakcja finansowania papierów wartościowych« oznacza:

[…]

każdą transakcję o równoważnym skutku gospodarczym i podobnym ryzyku, w szczególności transakcję zwrotną kupno-sprzedaż (buy-sell back) lub sprzedaż-kupno (sell-buy back);”

„»transakcja finansowania papierów wartościowych« oznacza:

[…]

każdą transakcję o równoważnym skutku gospodarczym i podobnym ryzyku, w szczególności transakcję zwrotną kupno-sprzedaż (buy-sell back) lub sprzedaż-kupno (sell-buy back) lub transakcję swap o charakterze zabezpieczającym;”

Uzasadnienie

Definicja transakcji finansowania papierów wartościowych powinna zostać poszerzona celem objęcia jej zakresem innego rodzaju transferu zabezpieczenia pomiędzy kontrahentami. Ułatwia to zgłaszanie i monitorowanie takich transakcji zgodnie z art. 4 projektu rozporządzenia, co ma znaczenie z perspektywy makroostrożnościowej, ponieważ transakcje takie mogą przyczyniać się do powstawania ryzyka systemowego.

Zmiana nr 10

Artykuł 3 ust. 7

„»lombardowanie« oznacza wykorzystanie przez kontrahenta otrzymanych jako zabezpieczenie instrumentów finansowych we własnym imieniu i na własny rachunek lub na rachunek innego kontrahenta;”

„»lombardowanie ponowne wykorzystanie« oznacza wykorzystanie przez kontrahenta otrzymanych jako zabezpieczenie instrumentów finansowych we własnym imieniu i na własny rachunek lub na rachunek innego kontrahenta;”

Uzasadnienie

Niniejsza zmiana zmierza do odzwierciedlenia zgodności tej definicji z terminem „ponowne wykorzystanie” zawartym w zaleceniach FSB. Zob. pkt 2.3 niniejszej opinii.

Zmiana nr 11

Artykuł 4 ust. 7

„W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, w ścisłej współpracy z Europejskim Systemem Banków Centralnych (ESBC) i przy uwzględnieniu jego potrzeb, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających zakres szczegółowych informacji dla poszczególnych rodzajów transakcji finansowania papierów wartościowych, obejmujący co najmniej:

a)

tożsamość stron transakcji finansowania papierów wartościowych oraz, jeśli to inne podmioty, beneficjentów praw i obowiązków wynikających z tej transakcji;

b)

wartość nominalną, walutę, rodzaj, jakość i wartość zabezpieczenia, metodę przekazania zabezpieczenia, informację o tym, czy zabezpieczenie może być lombardowane oraz czy zostało lombardowane, ewentualne zabezpieczenie zastępcze, stawkę odkupu lub opłatę za udzielenie pożyczki, kontrahenta, redukcję wartości, datę waluty, termin zapadalności oraz najwcześniejszy termin wypowiedzenia.

ESMA przedkłada Komisji projekt tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia [12 miesięcy po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia] r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.”

„W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, w ścisłej współpracy z Europejskim Systemem Banków Centralnych (ESBC) i przy uwzględnieniu jego potrzeb, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających zakres szczegółowych informacji dla poszczególnych rodzajów transakcji finansowania papierów wartościowych, obejmujący co najmniej:

a)

tożsamość stron transakcji finansowania papierów wartościowych oraz, jeśli to inne podmioty, beneficjentów praw i obowiązków wynikających z tej transakcji;

b)

poszczególne aktywa wykorzystywane jako zabezpieczenie lub podlegające transakcjom udzielania i zaciągania pożyczek papierów wartościowych lub towarów, w tym, odpowiednio, poszczególne aktywa w sytuacjach transakcji zabezpieczanych grupami aktywów. Standardy techniczne powinny uwzględniać specyfikę techniczną grup aktywów celem ułatwienia ich zgłaszania;

b) c)

wartość nominalną, walutę, rodzaj, jakość i wartość poszczególnych aktywów wykorzystanych jako zabezpieczenia e, metodę przekazania zabezpieczenia, informację o tym, czy zabezpieczenie może być lombardowane powtórnie wykorzystane oraz czy zostało lombardowane powtórnie wykorzystane, ewentualne zabezpieczenie zastępcze, stawkę odkupu lub opłatę za udzielenie pożyczki, kontrahenta, redukcję wartości, datę waluty, termin zapadalności oraz najwcześniejszy termin wypowiedzenia oraz segment rynku. Standardy techniczne powinny uwzględniać specyfikę techniczną grup aktywów celem ułatwienia ich zgłaszania.

Tworząc te standardy techniczne, ESMA bierze pod uwagę uzgodnione na poziomie międzynarodowym rozwiązania i standardy.

ESMA przedkłada Komisji projekt tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia [12 miesięcy po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia] r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.”

Uzasadnienie

W celu zapewnienia wystarczającego poziomu standaryzacji oraz ułatwienia wykorzystania takich informacji na potrzeby wykonywania zadań ESBC konieczne jest jasne i szczegółowe wskazanie rodzajów transakcji finansowania papierów wartościowych, które podlegają zgłoszeniu repozytoriom transakcji, uwzględniając uzgodnione na poziomie międzynarodowym rozwiązania i standardy. Standardy techniczne powinny zapewniać kompleksowe zgłaszanie zabezpieczeń, w tym transakcji zabezpieczanych grupą aktywów, na przykład na podstawie portfolio lub z wykorzystaniem trójstronnych usług zarządzania zabezpieczeniem. Standardy techniczne powinny uwzględniać specyfikę techniczną takiej grupy aktywów oraz ich zmienny charakter, dostosowując odpowiednio wymogi sprawozdawcze.. Zob. pkt 2.4 niniejszej opinii.

Zmiana nr 12

Artykuł 4 ust. 8

„W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania ust. 1 ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i przy uwzględnieniu jego potrzeb, opracowuje projekt wykonawczych standardów technicznych określających format i częstotliwość zgłoszeń, o których mowa w ust. 1 i 3, dla poszczególnych rodzajów transakcji finansowania papierów wartościowych;

ESMA przedkłada Komisji projekt tych wykonawczych standardów technicznych do dnia [12 miesięcy po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia] r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.”

„W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania ust. 1 ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i przy uwzględnieniu jego potrzeb, opracowuje projekt wykonawczych standardów technicznych określających format i częstotliwość zgłoszeń, o których mowa w ust. 1 i 3, dla poszczególnych rodzajów transakcji finansowania papierów wartościowych;

Tworząc te standardy techniczne, ESMA bierze pod uwagę uzgodnione na poziomie międzynarodowym rozwiązania i standardy. W szczególności format sprawozdań powinien obejmować między innymi następujące międzynarodowe standardy lub inne odpowiednie standardy opracowane w przyszłości:

a)

międzynarodowe identyfikatory podmiotów prawnych (LEI) lub, tymczasowo, identyfikatory pre-LEI;

b)

międzynarodowe numery identyfikujące papierów wartościowych (ISIN);

c)

niepowtarzalny identyfikator dla każdej transakcji.

ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC oraz w porozumieniu z uczestnikami rynku, określi warunki, na których niepowtarzalne identyfikatory transakcji będą opracowane, przypisane oraz utrzymywane, w razie potrzeby biorąc pod uwagę rozwiązania międzynarodowe.

ESMA przedkłada Komisji projekt tych wykonawczych standardów technicznych do dnia [12 miesięcy po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia] r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.”

Uzasadnienie

W celu zapewnienia dostatecznego poziomu standaryzacji oraz ułatwienia wykorzystania takich informacji na potrzeby wykonywania zadań ESBC konieczne jest jasne określenie szeregu aspektów dotyczących zawartości i formatu sprawozdań przedstawianych repozytoriom transakcji, uwzględniając identyfikatory międzynarodowe, takie jak międzynarodowe identyfikatory LEI oraz numery ISIN w celu zapewnienia, aby właściwe organy otrzymywały dane transakcji z koniecznymi atrybutami oraz we właściwych formatach ich przekazywania. Dodatkowo, wobec braku uzgodnionych regulacji na szczeblu międzynarodowym, należy powierzyć ESMA zadanie opracowania niepowtarzalnego identyfikatora transakcji na szczeblu europejskim. Zob. pkt 2.4 niniejszej opinii.

Zmiana nr 13

Artykuł 5 ust. 6

„ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację, o którym mowa w ust. 4.

ESMA przedkłada Komisji projekt tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia [12 miesięcy po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia] r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.”

„ESMA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację, o którym mowa w ust. 4.

Standardy techniczne mogą określać procedury stosowane przez repozytoria transakcji w celu weryfikacji kompletności i poprawności zgłaszanych im danych na podstawie art. 4 ust. 1, jeżeli ESNA uzna takie procedury za konieczne do zapewnienia przestrzegania niniejszego rozporządzenia.

ESMA przedkłada Komisji projekt tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia [12 miesięcy po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia] r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.”

Uzasadnienie

ESMA, jeżeli uzna to za konieczne i właściwe, powinna mieć możliwość określenia procedur stosowanych przez repozytoria transakcji w celu weryfikacji kompletności i poprawności zgłaszanych im danych na podstawie art. 4 ust. 1 projektu rozporządzenia. Zob. pkt 2.4 niniejszej opinii.

Zmiana nr 14

Artykuł 12 ust. 2

„Repozytorium transakcji gromadzi i przechowuje szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowania papierów wartościowych oraz zapewnia, by podmioty, o których mowa w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB) i Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) miały bezpośredni i natychmiastowy dostęp do tych szczegółowych informacji, tak by umożliwić im wykonywanie swych obowiązków i uprawnień.”

„Repozytorium transakcji gromadzi i przechowuje szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowania papierów wartościowych oraz zapewnia, by podmioty, o których mowa w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, w tym EBC wykonujący swoje zadania w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego na podstawie rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB) i Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) miały bezpośredni i natychmiastowy dostęp do tych szczegółowych informacji, tak by umożliwić im wykonywanie swych obowiązków i uprawnień.”

Uzasadnienie

Artykuł 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 uwzględnia „odpowiednich członków ESBC”. Podczas gdy sformułowanie to obejmuje EBC, na potrzeby pewności prawnej należy bezpośrednio wskazać na rolę EBC w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego.

Zmiana nr 15

Artykuł 12 ust. 3

„W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i przy uwzględnieniu potrzeb podmiotów, o których mowa w ust. 2, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:

a)

częstotliwość i szczegóły pozycji zagregowanych, o których mowa w ust. 1, oraz szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowania papierów wartościowych, o których mowa w ust. 2;

b)

standardy operacyjne niezbędne do agregowania i porównywania danych z różnych repozytoriów;

c)

szczegóły informacji, do których dostęp mają podmioty, o których mowa w ust. 2.

Projekt tych regulacyjnych standardów technicznych zapewnia brak możliwości zidentyfikowania którejkolwiek strony jakiejkolwiek transakcji finansowania papierów wartościowych na podstawie informacji publikowanych na podstawie ust. 1.

ESMA przedkłada Komisji projekt tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia [12 miesięcy po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia] r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.”

„W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i przy uwzględnieniu potrzeb podmiotów, o których mowa w ust. 2, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:

a)

częstotliwość i szczegóły pozycji zagregowanych, o których mowa w ust. 1, oraz szczegółowe informacje dotyczące transakcji finansowania papierów wartościowych, o których mowa w ust. 2;

b)

standardy operacyjne niezbędne do zestawiania, agregowania i porównywania danych z różnych repozytoriów w sposób w pełni zautomatyzowany;

c)

szczegóły informacji, do których dostęp mają podmioty, o których mowa w ust. 2, uwzględniając potrzebę posiadania dostępu do pełnych, szczegółowych danych w wystandaryzowanych formatach.

Projekt tych regulacyjnych standardów technicznych zapewnia brak możliwości zidentyfikowania którejkolwiek strony jakiejkolwiek transakcji finansowania papierów wartościowych na podstawie informacji publikowanych na podstawie ust. 1.

ESMA przedkłada Komisji projekt tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia [12 miesięcy po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia] r.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.”

Uzasadnienie

W celu wykonywania zadań ESBA oraz monitorowania rynków finansowych i działalności finansowej, ESBC wymaga zbierania informacji statystycznych o wysokiej jakości. W związku z powyższym projekt regulacyjnych standardów technicznych musi zapewniać, aby informacje dostarczane członkom ESBC przez repozytoria transakcji były kompletne, szczegółowe oraz dostępne w wystandaryzowanych formatach od wszystkich repozytoriów transakcji. Zob. pkt 2.4 niniejszej opinii.

Zmiana nr 16

Artykuł 15

„Rozdział V

Przejrzystość lombardowania

Artykuł 15

Lombardowanie instrumentów finansowych otrzymanych jako zabezpieczenie

1.

Kontrahenci mają prawo do lombardowania, jeżeli spełnione są co najmniej wszystkie następujące warunki:

a)

kontrahent przekazujący zabezpieczenie został należycie poinformowany na piśmie przez kontrahenta otrzymującego zabezpieczenie o ryzyku, jakie może się wiązać z wyrażeniem zgody, o którym mowa w lit. b), a w szczególności o potencjalnym ryzyku w przypadku niewykonania zobowiązania przez kontrahenta otrzymującego zabezpieczenie;

b)

kontrahent przekazujący zabezpieczenie wyraził uprzednio swoją wyraźną zgodę, co poświadcza podpisanie przez kontrahenta przekazującego zabezpieczenie pisemnego uzgodnienia lub równoważny alternatywny mechanizm.

2.

Kontrahenci wykonują swoje prawo do lombardowania, jeżeli spełnione są co najmniej wszystkie następujące warunki:

a)

lombardowanie następuje zgodnie z warunkami określonymi w pisemnym uzgodnieniu, o którym mowa w ust. 1 lit. b);

b)

instrumenty finansowe otrzymane jako zabezpieczenie zostają przeniesione na rachunek otwarty w imieniu kontrahenta otrzymującego zabezpieczenie.

3.

Niniejszy artykuł nie narusza bardziej surowych przepisów sektorowych, w szczególności przepisów dyrektyw 2011/61/UE i 2009/65/WE.”

„Rozdział V

Przejrzystość lombardowania powtórnego wykorzystania

Artykuł 15

Lombardowanie Powtórne wykorzystanie instrumentów finansowych otrzymanych jako zabezpieczenie

1.

Kontrahenci mają prawo do lombardowania powtórnego wykorzystania, jeżeli spełnione są co najmniej wszystkie następujące warunki:

a)

kontrahent przekazujący zabezpieczenie został należycie poinformowany na piśmie przez kontrahenta otrzymującego zabezpieczenie o ryzyku, jakie może się wiązać z wyrażeniem zgody, o którym mowa w lit. b), a w szczególności o potencjalnym ryzyku w przypadku niewykonania zobowiązania przez kontrahenta otrzymującego zabezpieczenie;

b)

kontrahent przekazujący zabezpieczenie wyraził uprzednio swoją wyraźną zgodę, co poświadcza podpisanie przez kontrahenta przekazującego zabezpieczenie pisemnego uzgodnienia, lub równoważny ego alternatywny ego mechanizmu lub uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2002/47/WE.

2.

Kontrahenci wykonują swoje prawo do lombardowania powtórnego wykorzystania, jeżeli spełnione są co najmniej wszystkie następujące warunki:

a)

lombardowanie powtórne wykorzystanie następuje zgodnie z warunkami określonymi w pisemnym uzgodnieniu, o którym mowa w ust. 1 lit. b);

b)

instrumenty finansowe otrzymane jako zabezpieczenie zostają przeniesione na rachunek otwarty w imieniu kontrahenta otrzymującego zabezpieczenie.

3.

Niniejszy artykuł nie narusza bardziej surowych przepisów sektorowych, w szczególności przepisów dyrektyw 2011/61/UE i 2009/65/WE.”

Uzasadnienie

Niniejsza zmiana ma na celu zapewnienie spójności z wprowadzeniem do projektu rozporządzenia terminu „ponowne wykorzystanie”. Zob. zmianę nr 10 oraz pkt 2.3 niniejszej opinii.

Zmiana nr 17

Artykuł 17 ust. 2

„Właściwe organy, o których mowa w art. 16, oraz ESMA ściśle współpracują z właściwymi członkami ESBC, jeżeli jest to istotne dla wykonywania ich obowiązków, w szczególności w związku z przepisami art. 4.”

„Właściwe organy, o których mowa w art. 16, oraz ESMA ściśle współpracują z właściwymi członkami ESBC, w tym EBC wykonującym swoje zadania w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego na podstawie rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013, jeżeli jest to istotne dla wykonywania ich obowiązków, w szczególności w związku z przepisami art. 4.”

Uzasadnienie

Artykuł 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 uwzględnia „odpowiednich członków ESBC”. Podczas gdy sformułowanie to obejmuje EBC, na potrzeby pewności prawnej należy bezpośrednio wskazać na rolę EBC w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego.

Zmiana nr 18

Artykuł 20 ust. 4 lit. d)

„Państwa członkowskie powierzają właściwym organom zgodnie z prawem krajowym uprawnienia do stosowania przynajmniej następujących sankcji administracyjnych i innych środków w przypadku naruszeń, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu:

[…]

d)

cofnięcie lub zawieszenie zezwolenia;”

„Państwa członkowskie powierzają właściwym organom zgodnie z prawem krajowym uprawnienia do stosowania przynajmniej następujących sankcji administracyjnych i innych środków w przypadku naruszeń, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu:

[…]

d)

cofnięcie lub zawieszenie zezwolenia kontrahentom innym niż instytucje kredytowe posiadające zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2013/36/UE;

da)

cofnięcie zezwolenia. To uprawnienie podlega wyłącznej kompetencji EBC do cofnięcia zezwolenia dla instytucji kredytowych na podstawie art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013;

Uzasadnienie

EBC posiada wyłączną kompetencję do cofnięcia zezwolenia dla instytucji kredytowej na podstawie art. 4 ust. 1 lit. a) oraz art. 14 ust. 5 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013. Dlatego też projekt rozporządzenia musi jasno wskazywać, że cofnięcie zezwolenia dla instytucji kredytowej ustanowionej w uczestniczącym państwie członkowskim podlega wyłącznej kompetencji EBC. Dodatkowo, w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania oraz spójności jednolitego mechanizmu nadzorczego, należy powierzyć właściwym organom uprawnienie do zawieszenia zezwolenia dla instytucji kredytowej na podstawie projektu rozporządzenia.

Zmiana nr 19

Artykuł 20 ust. 5

„Naruszenie przepisów art. 4 nie ma wpływu na ważność warunków transakcji finansowania papierów wartościowych ani możliwości egzekwowania przez strony warunków transakcji finansowania papierów wartościowych. Naruszenie przepisów art. 4 nie daje prawa do odszkodowania stronie transakcji finansowania papierów wartościowych.”

„Naruszenie przepisów art. 4 lub art. 15 nie ma wpływu na ważność warunków transakcji finansowania papierów wartościowych ani możliwości egzekwowania przez strony warunków transakcji finansowania papierów wartościowych. Naruszenie przepisów art. 4 nie daje prawa do odszkodowania stronie transakcji finansowania papierów wartościowych.”

Uzasadnienie

W celu zapewnienia, aby wymogi przejrzystości kontraktowej, o których mowa w projekcie rozporządzenia, nie kreowały nieumyślnie zagrożenia dla stabilności finansowej łańcuchów zabezpieczeń, należy uściślić, że naruszenie wymogów przejrzystości, o których mowa w art. 15, nie wpłynie na skuteczność lub wykonalność transakcji finansowania papierów wartościowych. Zob. pkt 2.3 niniejszej opinii.


(1)  Pogrubienie w tekście wskazuje, w którym miejscu EBC proponuje wprowadzenie nowego tekstu. Przekreślenie w tekście oznacza, że EBC proponuje wykreślenie fragmentu tekstu.


Top