13.4.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 130/1

1.1.

Het voorstel beoogt te verzekeren dat niet alle vereisten betreffende grote blootstellingen en eigenvermogenvereisten van Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad (2) op 1 januari 2018 van toepassing worden op grondstoffenhandelaren zonder dat bewust en met kennis van zaken besloten is dat een dergelijke behandeling inderdaad het meest geschikt is voor grondstoffenhandelaren (beleggingsondernemingen waarvan het hoofdbedrijf uitsluitend bestaat in het aanbieden van beleggingsdiensten of -activiteiten in verband met de financiële instrumenten die worden beschreven in bijlage I, deel C, punten 5, 6, 7, 9 en 10, bij Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en van de Raad (3) en waarop Richtlijn 93/22/EEG van de Raad (4) op 31 december 2006 niet van toepassing was).

1.2.

Enerzijds lijken vereisten inzake grote blootstellingen en eigenvermogenvereisten van Verordening (EU) nr. 575/2013 niet op maat gesneden voor grondstoffenhandelaren, anderzijds moet een besluit tot verlenging van de vrijstellingen van deze prudentiële vereisten rekening houden met potentiële systeemrisico's die grondstoffenhandelaren vormen. Die risico's kunnen uit meerdere bronnen voortvloeien, met name:

1.3.

De ECB heeft tot nu toe geen concrete aanwijzingen gevonden voor door grondstoffenhandelaren veroorzaakt systeemrisico dat thans de intrekking van de vrijstellingen van de vigerende vereisten voor grote blootstellingen en eigenvermogenvereisten strikt noodzakelijk zou maken. In Europa opererende grondstoffenhandelaren hebben doorgaans een lagere schuldhefboom en hebben veerkrachtigere kapitaalstructuren dan banken. Doorgaans hebben zij relatief lage activa-eigenvermogenratio's en het lijkt erop dat zij geen aan bankenactiviteiten verwante looptijd- en liquiditeittransformatie-activiteiten uitoefenen. Voorts lijken koppelingen met het bancaire stelsel middels schuld en daarmee verbonden wanbetalingspercentages tamelijk beperkt te zijn. Directe blootstelling van banken aan grondstoffenhandelaren lijkt relatief gering te zijn, hetgeen potentiële besmettingsrisico's tempert. Ten slotte, ondanks de aanzienlijke groei van grondstoffenderivatenmarkten in de afgelopen 15 jaar, is er geen sluitend bewijs dat de grondstoffenderivattenhandel negatieve effecten heeft op het financiële stelsel in bredere zin. Een gedetailleerde effectbeoordeling lijkt evenwel noodzakelijk te zijn om te komen tot het meest geschikte besluit, d.w.z. de intrekking of de tijdelijke verlenging van de vrijstellingen. Met name moet gekeken worden naar aspecten van gelijke omstandigheden ten aanzien van kredietinstellingen die handelen in grondstoffen.

1.4.

De vrijstellingen moeten inderdaad slechts tijdelijk zijn. De Europese Commissie zal naar verwachting een voorstel indienen voor een alomvattende herziening van prudentiële regelgeving aangaande beleggingsondernemingen. De beweegreden voor, en de doelstelling van een tijdelijke verlenging van de vrijstellingen moet beperkt blijven tot het vermijden van significante regelgevende veranderingen voorafgaande aan de alomvattende herziening die zo spoedig mogelijk uitgevoerd moet worden.