EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32016D0003

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/456 z dnia 4 marca 2016 r. w sprawie warunków prowadzenia przez Europejski Urząd do spraw Zwalczania Nadużyć Finansowych dochodzeń w Europejskim Banku Centralnym w związku z zapobieganiem nadużyciom finansowym, korupcji oraz innej nielegalnej działalności na szkodę interesów finansowych Unii (przekształcenie) (EBC/2016/3)

OJ L 79, 30.3.2016, p. 34–40 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2016/456/oj

30.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 79/34


DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/456

z dnia 4 marca 2016 r.

w sprawie warunków prowadzenia przez Europejski Urząd do spraw Zwalczania Nadużyć Finansowych dochodzeń w Europejskim Banku Centralnym w związku z zapobieganiem nadużyciom finansowym, korupcji oraz innej nielegalnej działalności na szkodę interesów finansowych Unii (EBC/2016/3)

(wersja przekształcona)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 12 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (1), w szczególności art. 4 ust. 1 i 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE, Euratom) nr 883/2013 stanowi, że Europejski Urząd do spraw Zwalczania Nadużyć Finansowych (zwany dalej „Urzędem”) ma za zadanie wszczynanie i prowadzenie odnoszących się do nadużyć finansowych dochodzeń administracyjnych (zwanych dalej „dochodzeniami wewnętrznymi”) w instytucjach, organach, urzędach lub agencjach powołanych na mocy lub na podstawie Traktatów, w celu zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i innej nielegalnej działalności na szkodę interesów finansowych Unii. W tym celu Urząd prowadzi dochodzenia w poważnych sprawach związanych z wypełnianiem obowiązków służbowych, stanowiących zaniedbanie obowiązków urzędników i innych pracowników Unii, które może prowadzić do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub, w zależności od przypadku, postępowania karnego, lub równoważne niedopełnienie obowiązków przez członków instytucji i organów, szefów urzędów i agencji lub członków personelu instytucji, organów, urzędów lub agencji niepodlegających regulaminowi pracowniczemu urzędników i warunkom zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (zwanych dalej łącznie „regulaminami pracowniczymi”).

(2)

W odniesieniu do Europejskiego Banku Centralnego (EBC) zakres tego typu obowiązków służbowych, w szczególności związanych z obowiązkiem profesjonalnego działania oraz zachowywania tajemnicy służbowej, został określony w: a) Warunkach zatrudnienia pracowników Europejskiego Banku Centralnego; b) Regulaminie pracowniczym Europejskiego Banku Centralnego; c) załączniku IIb do Warunków zatrudnienia dotyczącym warunków zatrudnienia krótkoterminowego oraz d) Regulaminie Europejskiego Banku Centralnego dotyczącym zatrudnienia krótkoterminowego; dodatkowe zasady zostały określone w: e) Kodeksie Postępowania dla członków Rady Prezesów (2); f) Uzupełniającym kodeksie kryteriów etycznych dla członków Zarządu Europejskiego Banku Centralnego (3) oraz g) Kodeksie Postępowania dla członków Rady ds. Nadzoru Europejskiego Banku Centralnego (4) (zwanych dalej łącznie „warunkami zatrudnienia EBC”).

(3)

Rozporządzenie (UE, Euratom) nr 883/2013 przewiduje w art. 4 ust. 1, że w związku z ochroną interesów finansowych Unii oraz zwalczaniem nadużyć finansowych i innej nielegalnej działalności na szkodę interesów finansowych Unii Urząd prowadzi dochodzenia administracyjne w instytucjach, organach, urzędach i agencjach zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 883/2013 oraz w decyzjach wydanych celem jego wykonania przez właściwe instytucje, organy, urzędy lub agencje. Art. 4 ust. 7 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 883/2013 stanowi, że instytucje, organy, urzędy lub agencje przyjmują decyzje, w których „określa się w szczególności zasadę dotyczącą spoczywającego na urzędnikach, innych pracownikach, członkach instytucji lub organów, szefów urzędów lub agencji lub członkach personelu obowiązku współpracy z Urzędem i przekazywania mu informacji, przy jednoczesnym zapewnieniu poufności dochodzenia wewnętrznego”. Zgodnie z orzecznictwem Unii Urząd może wszcząć dochodzenie jedynie na podstawie wystarczająco poważnych podejrzeń (5).

(4)

Zgodnie z motywem 12 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 883/2013 dochodzenia powinny być prowadzone zgodnie z Traktatami, w szczególności z Protokołem nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, z poszanowaniem regulaminów pracowniczych, jak również z poszanowaniem praw człowieka i podstawowych wolności, a w szczególności zasady sprawiedliwości, prawa osób objętych dochodzeniem do wyrażania swoich poglądów co do faktów ich dotyczących oraz zasady, że wnioski z dochodzenia mogą się opierać wyłącznie na elementach posiadających wartość dowodową, a także zasad wspólnych dla państw członkowskich oraz uznawanych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, takich jak na przykład poufność porad prawnych (zwana dalej „tajemnicą adwokacką”). W tym celu instytucje, organy, urzędy i agencje powinny określić zasady prowadzenia dochodzeń wewnętrznych.

(5)

Decyzja EBC/2004/11 (6) została przyjęta w celu ustanowienia zasad przeprowadzania w EBC dochodzeń wewnętrznych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/1999 (7). Mając na uwadze, że rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 zostało uchylone i zastąpione rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013, a od przyjęcia decyzji EBC/2004/11 powołano nowe organy EBC, należy dokonać przeglądu obecnych ram prawnych.

(6)

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 (8) ustanawia Radę ds. Nadzoru jako organ wewnętrzny EBC odpowiedzialny za planowanie i wykonywanie szczególnych zadań dotyczących polityk w dziedzinie nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi. Na podstawie art. 24 ust. 1 oraz art. 25 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 EBC ustanowił Administracyjną Radę Odwoławczą (9) oraz zespół mediacyjny (10). Dodatkowo, na podstawie art. 3 ust. 1 oraz art. 143 ust. 1 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 468/2014 (EBC/2014/17) (11), EBC ustanowił wspólne zespoły nadzorcze do nadzoru nad każdym istotnym nadzorowanym podmiotem lub istotną nadzorowaną grupą, oraz zespoły ds. kontroli na miejscu. Następnie, na podstawie art. 9a i 9b Regulamin Europejskiego Banku Centralnego (12), ustanowiono odpowiednio Komitet ds. Etyki (13) oraz Komitet ds. Audytu.

(7)

Niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie do członków wspólnych zespołów nadzorczych oraz zespołów ds. kontroli na miejscu, którzy nie podlegają warunkom zatrudnienia EBC. Pracownicy właściwych organów krajowych będący członkami wspólnych zespołów nadzorczych oraz zespołów ds. kontroli na miejscu podlegają sferze kontroli EBC w sprawach związanych z wykonywaniem przez nich zadań powierzonych im przez EBC na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1024/2013. Art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 stanowi, że EBC odpowiada za skuteczne i spójne funkcjonowanie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego. Na podstawie art. 6 ust. 1 oraz art. 146 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 468/2014 (EBC/2014/17) członkowie wspólnych zespołów nadzorczych oraz zespołów ds. kontroli na miejscu podlegają poleceniom właściwego koordynatora danego zespołu. Przepisy te oparte są na art. 6 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 nakładającego na EBC obowiązek przyjęcia przepisów dotyczących praktycznych rozwiązań w zakresie wdrażania współpracy w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego.

(8)

Przyjęcie niniejszej decyzji wymaga uzasadnienia przez EBC wszelkich ograniczeń wprowadzanych w odniesieniu do takich dochodzeń wewnętrznych, w przypadku gdy wpływają one na wykonywanie szczególnych zadań i obowiązków powierzonych EBC na mocy art. 127 i art. 128 Traktatu oraz na mocy rozporządzenia (UE) nr 1024/2013. Wskazane ograniczenia powinny zapewnić niezbędną poufność określonych danych EBC oraz realizację intencji prawodawcy, aby silniej przeciwdziałać nadużyciom finansowym. Z zastrzeżeniem wskazanych szczególnych zadań i obowiązków, EBC powinien być traktowany, również na potrzeby niniejszej decyzji, jako jednostka administracji publicznej podobna do pozostałych instytucji i organów Unii.

(9)

W wyjątkowych przypadkach rozpowszechnianie poza EBC niektórych poufnych informacji, jakimi dysponuje on w celu wykonywania swoich zadań, mogłoby poważnie zakłócić funkcjonowanie EBC. W tego typu przypadkach podjęcie decyzji o przyznaniu Urzędowi dostępu do takich informacji lub o ich przekazaniu na rzecz Urzędu należy do Zarządu EBC. W obszarach takich jak decyzje w zakresie polityki pieniężnej lub operacje dotyczące zarządzania rezerwami walutowymi i interwencji na rynkach walutowych przyznawany będzie dostęp do informacji pochodzących co najmniej sprzed roku. Dalsze ograniczenia, takie jak dotyczące informacji odnoszących się do zadań powierzonych EBC na mocy rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, danych otrzymywanych od właściwych organów krajowych w zakresie stabilności systemu finansowego lub poszczególnych instytucji kredytowych, a także informacji dotyczących zabezpieczeń banknotów euro oraz ich parametrów technicznych, nie powinny być ograniczone czasowo. Jakkolwiek niniejsza decyzja powinna ograniczać do określonych szczególnych obszarów działania zakres informacji, których rozpowszechnianie poza EBC mogłoby poważnie zakłócić jego funkcjonowanie, należy zastrzec możliwość dostosowania niniejszej decyzji do nieprzewidzianych zdarzeń przyszłych w celu zapewnienia nieprzerwanego wykonywania przez EBC zadań wyznaczonych mu w Traktacie.

(10)

Niniejsza decyzja powinna uwzględniać okoliczność, że członkowie Rady Prezesów i Rady Ogólnej EBC niebędący jednocześnie członkami Zarządu EBC wykonują poza funkcjami w ramach Europejskiego Systemu Banków Centralnych także funkcje krajowe, a członkowie Rady ds. Nadzoru, zespołu mediacyjnego, wspólnych zespołów nadzorczych oraz zespołów ds. kontroli na miejscu, którzy są przedstawicielami właściwych organów krajowych uczestniczących państw członkowskich wykonują poza funkcjami wynikającymi z rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 także funkcje krajowe. Wykonywanie takich funkcji krajowych jest regulowane prawem krajowym i pozostaje poza zakresem dochodzeń wewnętrznych Urzędu. W związku z tym niniejsza decyzja ma zastosowanie jedynie do działalności zawodowej prowadzonej przez takie osoby w ramach wykonywania obowiązków członka Rady Prezesów i Rady Ogólnej EBC, Rady ds. Nadzoru, zespołu mediacyjnego, wspólnych zespołów nadzorczych oraz zespołów ds. kontroli na miejscu.

(11)

Niniejsza decyzja powinna również uwzględniać możliwość wykonywania przez zewnętrznych członków Administracyjnej Rady Odwoławczej EBC, Komitetu ds. Audytu oraz Komitetu ds. Etyki innych funkcji, niż związane z ich mandatem. Wykonywanie takich funkcji pozostaje poza zakresem dochodzeń wewnętrznych Urzędu. W związku z tym niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie jedynie do działalności zawodowej prowadzonej przez takie osoby w ramach wykonywania obowiązków członka Administracyjnej Rady Odwoławczej EBC, Komitetu ds. Audytu oraz Komitetu ds. Etyki.

(12)

Artykuł 37 ust. 1 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej „Statutem ESBC”) stanowi, że członkowie organów oraz pracownicy EBC zobowiązani są, także po zakończeniu pełnienia obowiązków, do nieujawniania informacji objętych obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej. Na podstawie art. 27 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 członkowie Rady ds. Nadzoru, personel EBC i personel oddelegowany przez uczestniczące państwa członkowskie wykonujący obowiązki nadzorcze podlegają, również po zakończeniu pełnienia swoich obowiązków, tym samym wymogom dotyczącym zachowania tajemnicy służbowej. Art. 22 ust. 1 decyzji EBC/2014/16 oraz art. 2 ust. 4 decyzji (UE) 2015/433 (EBC/2014/59) wprowadzają odpowiednio te same zasady w odniesieniu do członków Administracyjnej Rady Odwoławczej EBC i ich zastępców oraz Komitetu EBC ds. Audytu. Punkt 6 Mandatu Komitetu ds. Audytu (14) stanowi, że członkowie Komitetu ds. Audytu nie ujawniają osobom ani instytucjom spoza EBC i Eurosystemu żadnych informacji o charakterze poufnym otrzymanych podczas wykonywania swoich obowiązków. Zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 883/2013 Urząd i jego pracownicy podlegają tym samym warunkom dotyczącym poufności i tajemnicy służbowej, które mają zastosowanie do pracowników EBC na podstawie Statutu ESBC i warunków zatrudnienia EBC.

(13)

Na podstawie art. 7 ust. 3 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 883/2013 właściwe organy krajowe udzielają pracownikom Urzędu, zgodnie z przepisami krajowymi, niezbędnego wsparcia w celu umożliwienia im skutecznego wypełniania ich zadań. Rząd Republiki Federalnej Niemiec oraz EBC są stronami Porozumienia w sprawie siedziby Europejskiego Banku Centralnego z dnia 18 września 1998 r. (15), które wdraża w odniesieniu do EBC postanowienia Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, obejmując przy tym postanowienia dotyczące nietykalności pomieszczeń, archiwów i środków komunikacji EBC oraz przywilejów i immunitetów dyplomatycznych członków Zarządu EBC.

(14)

Mając na uwadze zastąpienie rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013 oraz znaczącą liczbę koniecznych zmian, należy uchylić decyzję EBC/2004/11 i zastąpić ją niniejszą decyzją,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zakres zastosowania

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do:

członków Rady Prezesów oraz Rady Ogólnej EBC – w sprawach związanych z pełnieniem przez nich funkcji członków tych organów EBC,

członków Zarządu EBC,

członków Rady ds. Nadzoru EBC – w sprawach związanych z pełnieniem przez nich funkcji członków tego organu,

członków Administracyjnej Rady Odwoławczej EBC – w sprawach związanych z pełnieniem przez nich funkcji członków tego organu,

członków zespołu mediacyjnego EBC – w sprawach związanych z pełnieniem przez nich funkcji członków tego organu,

członków Komitetu ds. Audytu EBC – w sprawach związanych z pełnieniem przez nich funkcji członków tego organu,

członków Komitetu ds. Etyki EBC – w sprawach związanych z pełnieniem przez nich funkcji członków tego organu,

członków organów lub innych członków personelu krajowych banków centralnych lub właściwych organów krajowych, uczestniczących w posiedzeniach Rady Prezesów, Rady Ogólnej EBC oraz Rady ds. Nadzoru w charakterze osób zastępujących lub towarzyszących – w sprawach związanych z pełnieniem tych funkcji,

(zwanych dalej łącznie „osobami uczestniczącymi w pracy organów decyzyjnych i innych organów”), oraz

osób zatrudnionych na stałe lub czasowo w EBC, podlegających warunkom zatrudnienia EBC,

osób pracujących na rzecz EBC na podstawie innej niż umowa o pracę, w tym pracowników właściwych organów krajowych będących członkami wspólnych zespołów nadzorczych oraz zespołów ds. kontroli na miejscu – w sprawach związanych z ich pracą dla EBC,

(zwanych dalej łącznie „właściwymi osobami”).

Artykuł 2

Obowiązek współpracy z Urzędem

Z zastrzeżeniem odpowiednich postanowień Traktatu, Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, Statutu ESBC oraz regulaminów pracowniczych, z poszanowaniem praw człowieka i podstawowych wolności oraz ogólnych zasad wspólnych dla państw członkowskich, a także zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 883/2013 oraz zasadami określonymi w niniejszej decyzji, osoby uczestniczące w pracy organów decyzyjnych i innych organów, jak również właściwe osoby mają obowiązek w pełni współpracować z przedstawicielami Urzędu prowadzącymi dochodzenie wewnętrzne oraz udzielać wszelkiego wsparcia wymaganego dla prowadzenia dochodzenia, przy jednoczesnym zapewnieniu poufności dochodzenia wewnętrznego.

Artykuł 3

Obowiązek przekazywania informacji o bezprawnych działaniach

1.   Właściwe osoby, które powezmą wiadomość o okolicznościach pozwalających przypuszczać, że ma miejsce możliwy przypadek nadużycia finansowego, korupcji lub innych bezprawnych działań mających wpływ na interesy finansowe Unii, powinny niezwłocznie poinformować o takich okolicznościach dyrektora Dyrekcji EBC ds. Audytu Wewnętrznego, członka wyższej kadry zarządzającej właściwego dla ich obszaru działania bądź członka Zarządu nadzorującego ich obszar działania. Osoba ta powinna niezwłocznie przekazać taką informację dyrektorowi Dyrekcji Generalnej – Sekretariatu. W żadnym wypadku właściwe osoby nie mogą być poddawane niesprawiedliwemu lub dyskryminującemu traktowaniu na skutek przekazania informacji, o których mowa w niniejszym artykule.

2.   Osoby uczestniczące w pracy organów decyzyjnych i innych organów, które powezmą wiadomość o okolicznościach, o których mowa w ust. 1, informują o nich dyrektora Dyrekcji Generalnej – Sekretariatu lub prezesa EBC.

3.   Jeżeli dyrektor Dyrekcji Generalnej – Sekretariatu lub, gdy ma to zastosowanie, prezes EBC, otrzymają informacje o okolicznościach określonych w ust. 1 lub 2, wówczas – z zastrzeżeniem art. 4 niniejszej decyzji – przekazują te informacje niezwłocznie Urzędowi oraz informują odpowiednio Dyrekcję ds. Audytu Wewnętrznego oraz, gdy ma to zastosowanie, prezesa EBC.

4.   Osoby uczestniczące w pracy organów decyzyjnych i innych organów, jak również właściwe osoby, mogą zawiadomić Urząd bezpośrednio, bez obowiązku stosowania się do postanowień art. 4, w przypadku gdy dysponują informacjami o konkretnych okolicznościach potwierdzających przypuszczenie wystąpienia przypadku nadużycia finansowego, korupcji lub innych bezprawnych działań w rozumieniu ust. 1, a przy tym mają uzasadnione powody zakładać, iż postępowanie przewidziane w ustępach poprzedzających nie doprowadzi w tym konkretnym przypadku do przekazania Urzędowi informacji o takich okolicznościach.

Artykuł 4

Współpraca z Urzędem w odniesieniu do informacji szczególnego znaczenia

1.   W wyjątkowych przypadkach, gdy rozpowszechnianie pewnych informacji poza EBC mogłoby poważnie zakłócić funkcjonowanie EBC, Zarząd podejmuje decyzję o tym, czy przyznać Urzędowi dostęp do takich informacji, względnie przekazać takie informacje na rzecz Urzędu. Postanowienie powyższe odnosi się do informacji dotyczących: decyzji w zakresie polityki pieniężnej bądź też operacji dotyczących zarządzania rezerwami walutowymi i interwencji na rynkach walutowych – z zastrzeżeniem, iż informacje takie pochodzą sprzed co najmniej roku, informacji odnoszących się do zadań powierzonych EBC na mocy rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, danych otrzymywanych przez EBC od właściwych organów krajowych w zakresie stabilności systemu finansowego lub poszczególnych instytucji kredytowych, a także informacji dotyczących zabezpieczeń banknotów euro oraz ich parametrów technicznych.

2.   Każda taka decyzja Zarządu podejmowana jest z uwzględnieniem wszystkich istotnych czynników, takich jak poziom szczególnego znaczenia informacji wymaganej przez Urząd w ramach dochodzenia, jej znaczenie dla dochodzenia oraz waga podejrzeń, o jakich prezes EBC został poinformowany przez Urząd, członka organów decyzyjnych i innych organów lub właściwą osobę, jak również stopień zagrożenia dla funkcjonowania EBC w przyszłości. W przypadku odmowy dostępu decyzja powinna zawierać uzasadnienie. Zarząd może podjąć decyzję o nieprzyznaniu Urzędowi dostępu do danych otrzymanych w zakresie stabilności systemu finansowego lub poszczególnych instytucji kredytowych, jeżeli sam Zarząd lub odpowiedni właściwy organ krajowy uzna, że ujawnienie określonych informacji mogłoby zagrozić stabilności systemu finansowego lub określonej instytucji kredytowej.

3.   W szczególnie wyjątkowych przypadkach dotyczących informacji związanych z określonym obszarem działalności EBC, cechujących się szczególnym znaczeniem równoważnym kategoriom informacji określonych w ust. 1, Zarząd może podjąć decyzję o tymczasowym nieudzielaniu Urzędowi dostępu do takich informacji. Do decyzji takich ma zastosowanie ust. 2, przy czym będą one obowiązywać przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy. Po upływie tego okresu Urząd uzyska dostęp do takich informacji, o ile Rada Prezesów nie zmieni do tego czasu niniejszej decyzji, dodając do kategorii zawartych w ust. 1 dalszą kategorię, obejmującą wskazane informacje.

Artykuł 5

Współpraca zapewniana przez EBC w prowadzeniu dochodzeń wewnętrznych

1.   W przypadku gdy dochodzi do wszczęcia dochodzenia wewnętrznego, członek kadry zarządzającej EBC odpowiedzialny za bezpieczeństwo przyznaje dostęp do pomieszczeń EBC funkcjonariuszom Urzędu okazującym pisemne upoważnienie udzielone przez Dyrektora Generalnego Urzędu określające:

a)

ich tożsamość i stanowisko zajmowane w Urzędzie;

b)

przedmiot i cel dochodzenia;

c)

podstawy prawne dochodzenia oraz wynikające z nich uprawnienia w ramach dochodzenia.

Niezwłocznie powiadomieni zostają prezes EBC, wiceprezes oraz dyrektor Dyrekcji ds. Audytu Wewnętrznego.

2.   Dyrekcja ds. Audytu Wewnętrznego wspiera Urząd w zakresie praktycznej organizacji dochodzenia.

3.   Osoby uczestniczące w pracy organów decyzyjnych i innych organów, jak również właściwe osoby, są zobowiązane przekazywać wszelkie żądane informacje funkcjonariuszom Urzędu prowadzącym postępowanie, chyba że informacje takie mogą być uznane za informacje szczególnego znaczenia w rozumieniu art. 4, w którym to przypadku Zarząd podejmuje odpowiednią decyzję dotyczącą udzielenia informacji lub odmowy jej udzielenia. Dyrekcja ds. Audytu Wewnętrznego prowadzi ewidencję wszelkich przekazanych informacji.

Artykuł 6

Powiadamianie osób zainteresowanych

1.   W przypadkach, w których może dojść do indywidualnego wskazania osoby uczestniczącej w pracy organów decyzyjnych i innych organów lub właściwej osoby w nadużyciach finansowych, korupcji i wszelkiej innej nielegalnej działalności w rozumieniu art. 3 ust. 1, zainteresowana osoba powinna zostać o tym szybko powiadomiona, o ile nie przyniesie to szkody dla prowadzonego dochodzenia (16). W żadnym przypadku po zakończeniu dochodzenia nie można przedstawiać wniosków dotyczących określonej z nazwiska osoby uczestniczącej w pracy organów decyzyjnych i innych organów lub właściwej osoby bez umożliwienia zainteresowanej osobie zajęcia stanowiska w stosunku do wszystkich faktów z nią związanych, w tym wszelkich dowodów świadczących przeciwko niej. Zainteresowanej osobie przysługuje prawo zachowania milczenia, powstrzymywania się od składania obciążających ją wyjaśnień oraz do samodzielnego uzyskiwania pomocy prawnej.

2.   W sprawach, w których konieczne jest zachowanie całkowitej poufności dla celów prowadzonego postępowania lub wymagane jest zastosowanie procedur dochodzeniowych należących do właściwości krajowych organów sądowych, wykonanie obowiązku umożliwienia zajęcia stanowiska przez osobę uczestniczącą w pracy organów decyzyjnych i innych organów lub właściwą osobę, może zostać – w porozumieniu z prezesem lub wiceprezesem EBC – zawieszone na czas określony.

Artykuł 7

Zawiadomienie o umorzeniu dochodzenia

Jeżeli po przeprowadzeniu dochodzenia wewnętrznego żaden z zarzutów postawionych osobie uczestniczącej w pracy organów decyzyjnych i innych organów lub właściwej osobie nie może być podtrzymany, dochodzenie wewnętrzne zostaje umorzone decyzją dyrektora generalnego Urzędu, który zawiadamia o tym w formie pisemnej zainteresowaną osobę uczestniczącą w pracy organów decyzyjnych i innych organów lub właściwą osobę.

Artykuł 8

Uchylenie immunitetu

Każde żądanie krajowego organu policyjnego lub sądowego dotyczące uchylenia odpowiedniego immunitetu sądowego obejmującego osobę uczestniczącą w pracy organów decyzyjnych i innych organów lub właściwą osobę w związku z możliwymi przypadkami nadużyć finansowych, korupcji i innej nielegalnej działalności na szkodę interesów finansowych Unii jest przekazywane do zaopiniowania dyrektorowi generalnemu Urzędu. W przypadku osób uczestniczących w pracy organów decyzyjnych i innych organów decyzję o uchyleniu odpowiedniego immunitetu podejmuje Rada Prezesów, natomiast w przypadku właściwych osób decyzję taką podejmuje Zarząd.

Artykuł 9

Wejście w życie i utrata mocy obowiązującej

1.   Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.   Ze skutkiem od dwudziestego dnia po publikacji niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej traci moc decyzja EBC/2004/11.

3.   Odniesienia do decyzji EBC/2004/11 należy rozumieć jako odniesienia do niniejszej decyzji.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 4 marca 2016 r.

Mario DRAGHI

Prezes EBC


(1)  Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1.

(2)  Kodeks Postępowania dla członków Rady Prezesów (Dz.U. C 123 z 24.5.2002, s. 9).

(3)  Uzupełniający kodeks kryteriów etycznych dla członków Zarządu Europejskiego Banku Centralnego (wydany na podstawie art. 11 ust. 3 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego) (Dz.U. C 104 z 23.4.2010, s. 8).

(4)  Kodeks postępowania członków Rady Nadzoru Europejskiego Banku Centralnego (Dz.U. C 93 z 20.3.2015, s. 2).

(5)  Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Europejskiemu Bankowi Centralnemu, sprawa C-11/00, ECLI: EU:C:2003:395.

(6)  Decyzja EBC/2004/11 z dnia 3 czerwca 2004 r. w sprawie warunków prowadzenia przez Europejski Urząd do spraw Zwalczania Nadużyć Finansowych dochodzeń w Europejskim Banku Centralnym w związku z zapobieganiem nadużyciom finansowym, korupcji oraz innym bezprawnym działaniom przynoszącym szkodę interesom finansowym Wspólnot Europejskich oraz w sprawie zmiany Warunków Zatrudnienia Pracowników Europejskiego Banku Centralnego (Dz.U. L 230 z 30.6.2004, s. 56).

(7)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/1999 z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1).

(8)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).

(9)  Decyzja EBC/2014/16 z dnia 14 kwietnia 2014 r. w sprawie ustanowienia Administracyjnej Rady Odwoławczej i jej regulaminu operacyjnego (Dz.U. L 175 z 14.6.2014, s. 47).

(10)  Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 673/2014 z dnia 2 czerwca 2014 r. w sprawie ustanowienia zespołu mediacyjnego i jego regulaminu (EBC/2014/26) (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 72).

(11)  Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 468/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) (Dz.U. L 141 z 14.5.2014, s. 1).

(12)  Decyzja EBC/2004/2 z dnia 19 lutego 2004 r. przyjmująca Regulamin Europejskiego Banku Centralnego (Dz.U. L 80 z 18.3.2004, s. 33).

(13)  Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/433 z dnia 17 grudnia 2014 r. w sprawie ustanowienia Komitetu ds. Etyki i jego regulaminu (EBC/2014/59) (Dz.U. L 70 z 14.3.2015, s. 58).

(14)  Publikacja dostępna w serwisie internetowym EBC pod adresem www.ecb.europa.eu.

(15)  Federalny dziennik ustaw (Bundesgesetzblatt) nr 45, 1998 z 27.10.1998 oraz nr 12, 1999 z 6.5.1999.

(16)  Art. 20 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych. (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1) znajduje zastosowanie do ograniczania dostępu do informacji podmiotom danych w przypadku, gdy dane są przetwarzane.


Top